www.wimjongman.nl
HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING - DEEL 1: Progressieve openbaring en ondersteunend bewijsmateriaal
3 november 2022 - door SkyWatch Editor
Deel 1 -Deel 3 -Deel 4 -Deel 5 -Deel 6 -Deel 7 -Deel 8 -Deel 9 -Deel 10 -Deel 11 -Deel 12 -Deel 13 -Deel 14 -Deel 15 -Deel 16 -Deel 17 -Deel 18 -Deel 19 -Deel 20 -Deel 21 -Deel 22 -Deel 23 -Deel 24 -Deel 25 -Deel 26 -Deel 27 -Deel 28 -Deel 29 -Deel 30 -Deel 31 -Deel 32 -Deel 33 -Deel 34 -Deel 34 -Deel 35 -Deel 36 -Deel 37 -Deel 38 -Deel 39 -Deel 40 -Deel 41 -Deel 42 -Deel 43 -Deel 44 -Deel 45 -Deel 46 -Deel 47 -Deel 48 -Deel 49
Opmerking auteur: Deze baanbrekende serie wordt aangeboden ter viering van een voorheen topgeheim project en nu ongekende nieuwe 3-delige boekenserie (meer dan 10 jaar in de maak) van bestseller geleerde Dr. Thomas Horn en bijbelse geschiedenis en theologie deskundigen Donna Howell en Allie Anderson: HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING - GISTEREN, VANDAAG EN MORGEN
Theologiestudenten horen al heel vroeg in hun studie de term "progressieve openbaring". (Dit moet niet verward worden met "progressief christendom", een huidige trend die grotendeels neerkomt op het aanpassen van de Bijbel aan de huidige cultuur en het vleien van moderne sociale bewegingen. Het doet dit door Gods naam en gezag te plakken op elke seculiere onderneming - inclusief die welke de oorspronkelijke bijbelschrijvers nooit zouden hebben goedgekeurd). "Progressieve openbaring" vat het concept samen dat de Bijbel, met zijn zesenzestig boeken, één verhaal is van Gods plan - samenhangend gepresenteerd als één verhaal in plaats van als een willekeurige verzameling verhalen en lessen die God met de mensheid wilde delen. Kiezen voor progressieve openbaring houdt in dat men aanvaardt dat het verhaal van Christus in alle boeken aanwezig is, ook al is de verzameling documenten ongelooflijk divers! Het is de "eenheid" van de Schrift die harmonieus bestaat binnen de "verscheidenheid" van de Schrift. Het is het herleiden van elementen en thema's tot een centrale figuur en een verlossend doel - gedocumenteerd in de loop van ongeveer vijftien eeuwen door ongeveer veertig auteurs met een zeer gevarieerde achtergrond: van nederige mannen zonder geld of opleiding tot rijke koningen en alles daartussenin, waaronder artsen, advocaten, herders, vissers, tollenaars, profeten, priesters en tenminste één nu beroemde tentenmaker.
Aanvankelijk lijkt het ongelooflijk dat het Woord van God één centrale boodschap zou hebben, één fundamentele openbaring van Gods plan, en toch door zo'n breed scala van mensen is samengesteld. Onder normale omstandigheden zou een tollenaar (Matteüs) hetzelfde verhaal over dezelfde Messias vertellen als een ijverige Joodse theoloog (een traditionele beschrijving van Johannes). Onder normale omstandigheden zouden deze mannen natuurlijke vijanden zijn, wier achtergronden en ervaringen totaal verschillende portretten van een persoonlijke Verlosser zouden schetsen. We zouden ook nooit verwachten dat elke auteur consistent zou blijven in zijn benadering van het onderwerp God, zowel binnen zijn afzonderlijke boeken als binnen meerdere boeken en brieven. Dat komt omdat de auteurs mensen waren, en daarom God tijdens het schrijfproces vanuit vele uiteenlopende perioden van hun eigen leven hebben ervaren. Hun kijk op het Goddelijke werd gevormd door verschillende seizoenen van volwassenheid en begrip. Toch is deze eenheid, op een bepaalde manier die aanvankelijk nogal mystiek is, precies wat er gebeurde tussen ongeveer veertig mannen over een periode van vijftienhonderd jaar... zesenzestig keer!
Om een andere theologische term te gebruiken, dit staat bekend als het principe van interne consistentie: de norm die eist dat geen enkel deel van de Bijbel strijdig is met enig ander deel; er zijn geen inconsistenties of tegenstrijdigheden binnen de Schrift, ook al hadden haar menselijke auteurs unieke persoonlijkheden, kwamen ze uit verschillende culturen, hanteerden ze verschillende wereldbeelden, en leefden ze in extreem verschillende periodes van de geschiedenis.
(Even terzijde: Sommige sceptici beweren dat de Schrift inconsistenties en tegenstrijdigheden bevat, maar zij zeggen dit meestal zonder de juiste context van de passages in aanmerking te nemen. Een voorbeeld, zoals gedeeld in onze recente uitgave, Misfits: Learning from Our Inner Outcast and How It Can Empower Us to Find Our Destiny, heeft betrekking op de passages uit Deuteronomium waarvan atheïsten beweren dat het Gods instructies zijn over hoe je je slaaf moet slaan. [i] Maar, zoals Misfits verder opmerkt, kunnen we "kijken naar de hoofdstukken 15-21 voor een bredere en meer accurate context... die, wanneer ze in hun geheel worden gelezen, [de] "instructies van God beschrijft over hoeveel en wat voor soort straf zal worden opgelegd aan slaveneigenaren die hun slaven slaan" - en de 'slaaf' is in deze context natuurlijk een Jood van hetzelfde ras die een betaalde positie heeft aangenomen om vrijwillig onder een huismeester te werken als zijn full-time baan [zoals in de recente geschiedenis de contractuele dienstbaarheid]. "[ii] Dat gezegd hebbende, wanneer de context verantwoord wordt toegepast op de Schrift, komen we uit bij het wonder van interne consistentie: één God, totaal onveranderlijk voor altijd, consistent geportretteerd in de geschriften van vele mannen uit de hele wereld die Hem in hun levensloop, die zich over een periode van anderhalf millennium afspeelde, verschillend hebben ervaren).
Interne consistentie als principe, en dat alleen al, pleit goed voor de authenticiteit van de Bijbel als een waarlijk goddelijk (door God gezegend, door God gestuurd) document. Geleerden en wiskundigen hebben door de geschiedenis heen nagedacht over de waarschijnlijkheid dat dit soort eenheid meer dan zesenzestig keer toevallig voorkomt, en zij hebben ongelooflijke getallen berekend. Een voorbeeld is te vinden in de berekeningen van de beroemde wiskundige Peter W. Stoner. Stoner is de voormalige voorzitter van de afdelingen wiskunde en astronomie en professor emeritus in wiskunde en astronomie aan het Pasadena City College in Californië in het begin van de jaren '50. Onmiddellijk na zijn ambtsperiode daar was hij voorzitter van de wetenschappelijke afdeling en was hij gedurende de tweede helft van het decennium emeritus hoogleraar wetenschappen aan het Westmont College in Californië. Science Speaks, zijn magnum opus op het gebied van waarschijnlijkheidsschattingen en -berekeningen in relatie tot bijbelse profetie, is decennialang talloze malen geciteerd door seculiere en christelijke geleerden. Ondanks wat kleine kritiek (waarvan veel Stoner's getallen uit hun directe context haalde) blijft Stoner's werk een toonaangevende, betrouwbare bron van eerlijke, transparante wiskunde. Stoner's mening wordt daarom cruciaal in de vraag of dit Boek, dit Woord van God aan de mensheid, intern consistent is. De "kansen" (of het gebrek daaraan) dat Jezus toevallig de profetieën over zijn geboorte, leven, dood, opstanding en hemelvaart vervulde, worden uitgesloten door zelfs seculiere logica en onbevooroordeelde cijfers, als de hedendaagse wiskundige eerlijk is. Maar, om Stoner's berekeningen als voorbeeld te gebruiken: Als Jezus in zijn nieuwtestamentische komst slechts acht profetieën uit het Oude Testament zou hebben vervuld, zou het met "één kans op honderd miljoen miljard" zijn dat dit buiten het rijk van de goddelijke leiding en interventie om gebeurde.[iii] Hij gaat verder met te stipuleren dat "de kans dat [Jezus] achtenveertig profetieën [bij toeval] zou vervullen één kans op een biljoen, biljoen, biljoen, biljoen, biljoen, biljoen, biljoen, biljoen, biljoen!"[iv]
DR. THOMAS HORN ON FIRE WITH SECRETS AND DETAILS THAT WILL BE EXHAUSTIVELY COVERED IN THE GROUNDBREAKING NEW "THE MYSTERY OF JESUS FROM GENESIS TO REVELATION".
Zoals de bekende, voormalige Jezus-scepticus en Case for Christ-journalist Lee Strobel getuigt: "Ons verstand kan zo'n groot getal niet bevatten. Dit is een verbijsterende statistiek die gelijk is aan het aantal minuscule atomen in een biljoen, biljoen, biljoen, miljard universums ter grootte van ons universum!"[v] Dit maakt, om voor de hand liggende redenen, de meer dan driehonderdvijfenzestig profetische uitspraken van de Messias vóór de komst van Christus bijna ondoorgrondelijk om zelfs maar te proberen te berekenen in soortgelijke termen...
En, ongelooflijk, veel van deze getallen houden geen rekening met de kans dat Jezus "per ongeluk" de Joodse feesten en buitenbijbelse tradities zou hebben vervuld zoals Hij deed. Een intensieve studie van Zijn vervulling van het Pesach omvat een zelden bestudeerd ritueel van het Pesach-feest, genaamd de afikomen - waarbij een ongezuurde matzah-cracker wordt gebroken, verborgen in het huishouden, en gevonden door familieleden die dan de matzah in kleinere stukjes breken en ervan eten. Dit vertegenwoordigt de zoektocht naar en de ontdekking van de toekomstige Messias van de Joden. (Jezus voerde in de nacht van zijn arrestatie een Pesach-sedermaaltijd uit met zijn discipelen en gebruikte daarbij het afikomen-ritueel, hoewel Hij om een belangrijke reden afweek van de traditie. Hij nam het ongezuurde matzebrood voor de maaltijd en brak het in stukken, maar sloeg het verstoppertje-gedeelte van het ritueel over om te illustreren dat de Messias nu gevonden was. Het zou Zijn lichaam zijn dat nu gebroken zou worden voor de mensheid, waarmee het doel van het Pesach-ritueel dat duizenden jaren door de Joden was uitgevoerd voordat Jezus op aarde werd geboren, werd vervuld. Daarmee werd Hij het Pesachlam dat eens voor allen was geslacht. (De twee mannen op de weg naar Emmaüs herkenden Jezus aan de manier waarop Hij het brood brak [Lucas 24:34]. Tenzij Jezus een mystieke manier had om brood te breken die Hem onderscheidde van alle andere broodeters in zijn tijd, toont dit verslag aan dat Hij waarschijnlijk de messiaanse "cracker" op een manier behandelde die hen op zijn identiteit wees. Voor een gedetailleerde, geloofsopbouwende reis door dit en andere feesten/tradities die in Jezus' tijd werden vervuld - en de poging van de religieuze autoriteiten om dit alles in de doofpot te stoppen - koop een exemplaar van The Messenger: It's Headed to Earth! Het kan niet gestopt worden! En het draagt het geheim van de toekomst van Amerika, de wereld en jou!, verkrijgbaar bij SkyWatchTVStore.com). Maar hoewel dit allemaal waar is, staan wij zo ver af van de cultuur van de oude Joden dat we, om Jezus' vervulling van de feesten en tradities volledig te begrijpen, buitenbijbels onderzoek nodig hebben om de leemtes op te vullen - en dat is een enorm terrein. Dientengevolge zijn waarschijnlijkheidsberekeningen gewoonlijk alleen gebaseerd op de duidelijke Schrift en haar gangbare interpretaties, waardoor de eerder genoemde hersenkrakende getallen overblijven als de enige weergave van de "kansen" dat Christus toevallig/toevallig profetieën vervult. Stel je voor dat we alles wat we over Christus weten ook aan de mix zouden kunnen toevoegen. De kansen zouden zeker onmogelijk zijn... en toch deed één Mens het allemaal!
Bovendien is het archeologisch bewijs alleen al verbazingwekkend. Het Woord van God zal (voor zover wij weten) nooit "bewijsbaar" genoeg zijn om zelfs de sterkste sceptici in een positie te brengen om te geloven, en wij denken dat dit komt omdat God wilde dat Zijn Woord op geloof zou worden aanvaard, niet op basis van wetenschap. Er waren echter stukken van anders onverklaarbare overblijfselen uit de oude wereld die het geloof kunnen versterken van hen die ogen hebben om te zien. Ondanks degenen die door de tijd heen hebben geprobeerd bepaalde historische details in de Bijbel te ontkrachten of te weerleggen, kunnen we wijzen op buitenbijbels bewijs, waaronder: de volkstelling ten tijde van Jezus' geboorte die Maria en Jozef naar de stal leidde; tweeëndertig landen, vierenvijftig steden en negen eilanden in het boek Handelingen die precies zo op de kaart staan als de Bijbel beschrijft, zonder fouten (dat is een leven lang reizen voor Lucas alleen al om aan te tonen dat zijn boek geografisch nauwkeurig is in een tijd dat niemand online kon gaan om de nauwkeurigheid van zijn kaarten te betwisten); koningen, heersers, regeringsfunctionarissen en vooraanstaande leiders die in de tijd die de Bijbel aangeeft in dienst waren (wat voor een creatieve fictieschrijver weer gemakkelijk zou zijn om het wie, wanneer, wat en waar door elkaar te halen); oude buitenbijbelse documenten - papyrusfragmenten, spijkerschrifttafelen en dergelijke - die over veel van dezelfde feiten, mensen en verhalen in de Bijbel vertellen; nog bestaande massieve ruïnes van de gebouwen, kastelen en militaire structuren die in het bijbelse verhaal worden genoemd; stukken land of grond die in de oudheid lijken te zijn aangetast door iets onnatuurlijks en onverklaarbaars, tenzij we ze beschouwen in het licht van bijbelse wonderen (de zondvloed, bijvoorbeeld); enzovoort. Het doel van dit boek is niet om de authenticiteit van het Woord te bewijzen, maar hoe dichter we bij de erkenning komen dat er iets te verbazingwekkends aan het Woord is om te negeren, en hoe langer we de bladzijden van dit levengevende Boek doorbladeren, hoe duidelijker we zien dat het allemaal wijst op één progressief verhaal van verlossing door Christus.
De Bijbel is dus geen verzameling van marginaal belangrijke, willekeurige aantekeningen en verhalen, opgetekend door een stel Joodse mannen, met als climax het verslag van de komst van waar we echt in geïnteresseerd zijn: een Verlosser... die pas in het veertigste boek verschijnt. Evenmin bouwt het simpelweg voort op de "belangrijkere" eerdere Schriften die de komende Joodse Messias voorspellen, eindigend met de onhandige, perifere en aanvullende aantekeningen van leraren door Jezus' maatjes die het "Nieuwe Testament" worden genoemd. Als progressieve openbaring (alternatief: de "onthulling van Gods plan voor de hele mensheid") samenvalt met het onwrikbare principe van interne consistentie (een van de eerste en belangrijkste regels voor betrouwbare bijbelse interpretaties), dan komen we tot een noodzakelijke convergentie van de twee concepten die de pinksterprediker en de YouTube-rabbijn aan het begin van dit boek noemden.
De eenheid van de zesenzestig boeken die de progressieve openbaring schetsen is zo verbazingwekkend dat ze, eenmaal begrepen, nog verbijsterender lijkt dan zelfs de onbegrijpelijke waarschijnlijkheidsstatistieken en berekeningen van Stoner. Geen enkel deel van de tekst is beter dan een ander, en elk deel is afhankelijk van de andere voor een compleet beeld.
Het is een beetje als een perfecte biefstuk:
1) Gods plan is al voor het begin van het universum en het menselijk ras uitgesneden, en omvat de schepping en de wonderbaarlijk bewaarde bloedlijn van de Messias (Genesis).
2) Gods plan is gekruid in de geestelijke voorbereiding van Gods volk, Israël (Exodus-Hooglied).
3) Gods plan is gemarineerd in de boodschap van de profeten die de komst van de Messias en de omstandigheden van zijn verlossingswerk voorspelden (Jesaja-Malachi).
4) Gods plan is verzegeld als de Messias arriveert, de profetieën over zijn komst vervult, het verlossingswerk voltooit, uit de dood wordt opgewekt en opstijgt naar de zijde van zijn Vader (Mattheüs-Johannes).
5) Gods plan wordt gegaard als de Messias de Trooster (de Heilige Geest) zendt om Zijn discipelen toe te rusten om het Goede Nieuws van de verlossing naar de uiteinden van de aarde te brengen en Zijn discipelen leidt om Zijn boodschap betrouwbaar te verkondigen aan de prille Kerk (Mattheüs-Judeüs).
6) Gods plan wordt uiteindelijk gekookt tot perfectie en volle smaak in de voltooiing van het verlossingsplan: Zijn toekomstige terugkeer in de ultieme afsluitende demonstratie van God over alle kwaad (boek Openbaring).
De echte, vlezige biefstuk van de Bijbel blijft voortdurend voeden.
Kortom, de integriteit van de Schrift wordt goed ondersteund door de geschiedenis heen, zowel door het bewijs van de wereld (wat eerder werd gedeeld, is slechts het begin van bergen andere bewijzen), als door talloze andere apologetische materialen van briljante geleerden die ander verbijsterend bewijs hebben gedocumenteerd dat de Bijbel authentiek het door God geschapen Woord is - de zelfopenbaring van God aan de mensheid.
Deel 2: Het enorme belang van het Bijbelse Verhaal
Eindnoten:
[i] Howell, Donna, Allie Anderson, and Nita Horn, Misfits: Learning from Our Inner Outcast and How It Can Empower Us to Find Our Destiny (Crane, MO: Defender Publishing, 2021), 57.
[ii] Ibid.
[iii] Strobel, Lee, The Case for Christ: A Journalist’s Personal Investigation of the Evidence for Jesus (Zondervan, Kindle Edition), Kindle locations 3024–3025.
[iv] Ibid., locations 3030–3032.
[v] Ibid.