Saboteurs deel 17: De tweede komst van Osiris/Apollo en de wetenschap van de opstanding

Je hebt misschien gelezen waar een 14-meter hoge naaktsculptuur van een vrouw voor het eerst werd verzonden naar het occulte festival Burning Man (voor het 'bekrachtigen' van de demonische macht), en dat nu de goedkeuring heeft gekregen om te worden geplaatst in de buurt van de schacht van Osiris (Washington Monument) recht tegenover het Witte Huis. Organisatoren proberen om fondsen te werven van het R-Evolutie beeldhouwwerk van San Francisco naar Washington en hebben al goedkeuring gekregen van de National Park Service om het verleidelijke idool op de grond van de National Mall te plaatsen, aldus MSN. Lezers van deze online-serie en van het boek Saboteurs begrijpen nu het hoge niveau van occultisme dat deze entiteit wil "opwekken" tussen de grootste obelisk in zijn soort in de wereld voor het bevruchten van de buik van Isis (alias de koepel in de hoofdstad) bij de tweede komst van Apollo-Osiris.

We eindigden het vorige deel met de verklaring dat "het legendarische ritueel voor reïncarnatie van Osiris (wat, zoals we hebben besproken, een ritueel is dat wordt uitgevoerd door vrijmetselaars bij elke ceremonie van een Meester Vrijmetselaar) de kern vormt van de Egyptische kosmologie en fantastisch vereerd wordt in de meest vertoonde schaal met alle torenhoge obelisken van Egypte (met de fallus van Osiris) en de koepels (met de zwangere buik van Isis) inclusief die in Karnak waar de rechtop staande obelisken "levenskracht gaven" of de energie "stimuleerden" van de masturbatie zonnegod Ra (als voornoemd) die op hen neer schijnt."

Er is historisch bewijsmateriaal dat deze mythe in haar uitwerking en rituelen kan zijn gebaseerd op de oorspronkelijke echte personages en gebeurtenissen. Het is opmerkelijk dat in 1998 de voormalige secretaris-generaal van de Egyptische Supreme Council of Antiquities, Zahi Hawass, beweerde het graf te hebben gevonden van de god Osiris (Apollo/Nimrod) op het Gizeh-Plateau. In het artikel "Zandbak van Koningen" uit de krant Extra Bladet (Kopenhagen) van 31 januari 1999 die Hawass citeerde:

Ik heb een schacht gevonden, die in de grond is gegraven, negenentwintig meter verticaal naar beneden gaat, precies halverwege de piramide van Chefren en de Sfinx. De bodem was gevuld met water, daar vonden we een begrafeniskamer met vier pilaren. In het midden een grote granieten sarcofaag, waarvan ik verwacht dat dit het graf is van Osiris de god... Ik heb meer dan dertig jaar gegraven in het zand van Egypte, en tot vandaag is dit de meest opwindende ontdekking die ik heb gedaan... We vonden de schacht in november en begonnen onlangs met het oppompen van het water. Er zullen dus jaren overheen gaan voor we klaar zijn met het onderzoek naar deze vondst.[i]

Voor zover we weten, heeft deze ontdekking uiteindelijk geen fysieke overblijfselen opgeleverd van een vergoddelijkt persoon. Maar wat het wel illustreerde, is dat ten minste een aantal zeer belangrijke Egyptologen denken dat Osiris een historische figuur was, en dat zijn lichaam is opgeslagen ergens in of in de buurt van de Grote Pyramide. Manly P. Hall, die wist van de Vrijmetselaars-legende over Hiram Abiff, wat een nauwelijks versluierde profetie was over de wederopstanding van Osiris, kan hebben begrepen wat Zahi Hawass zocht, en waarom. We overwegen wat hij schreef in De Geheime Leringen van alle tijden: "De stervende God [Osiris] die zal opstaan! De geheime kamer in het huis met de verborgen plaatsen zullen worden herontdekt. De piramide zal opnieuw staan als het ideale beeld van... opstanding, en regeneratie."[ii]

Sommige oude Egyptische culturen hebben een eigen heropvoering gehouden van het Osiris/Isis reïncarnatie-ritueel, waarin de geest van Osiris "oprijst" in een nieuwe regerende farao. Toen dit gebeurde, werd het theocratische staatsmanschap en de uiteindelijke politieke autoriteit doorgegeven aan die leider. (Dit komt later, in de politieke en religieuze doctrine van koninklijke en politieke legitimiteit of "het goddelijk recht van de koningen", wat vermoedelijk afgeleid is van hun recht om te heersen met de wil van God, met uitzondering van, in sommige landen, waar de koning is onderworpen aan de kerk en de paus.) De insinuatie van deze ritus, onder andere betekenissen, was dat de autoriteit van de farao was als de zoon van de zonnegod, Ra, en als de incarnatie van de valk-hoofdige en Alziende god Horus tot aan de dood van de farao — waarna hij Osiris werd, de goddelijke rechter over de onderwereld. De zoon van farao en zijn opvolger op aarde, werd dan de nieuwe gezalfde manifestatie van Horus. Binnen dit wereldbeeld zou elke generatie van farao's zijn goden voorzien van een menselijke woordvoerder die niet alleen hun wil verrichte, maar ook ervoor zorgde dat het aardse leiderschap te allen tijde goddelijk zou worden genoemd.

Maar de oplettende lezer vraagt zich misschien af: "Was er niet iets meer aan de vergoddelijking van de farao dan een geloof in de rituele magie?" Het cultcentrum van Amon-Ra in Thebe kan het antwoord geven, aangezien het de plek is van de grootste religieuze structuur ooit gebouwd — de tempel van Amon-Ra in Karnak — en de locatie van die vele buitengewoon mysterieuze riten.

Zoals ik al eerder geschreven heb, was de grote tempel met zijn honderden kilometers muren en tuinen, de plaats waar elke farao zijn goddelijkheid overeenstemde in gezelschap van Amon-Ra tijdens het feest van Opet. Het feest werd gehouden in de tempel van Luxor en daarin was opgenomen een processie van goden, uitgevoerd met boten op de Nijl die vanuit Karnak naar de tempel voeren. De koninklijke familie ging vergezeld van de goden in de boten, terwijl de Egyptische leken langs de oever liepen, in het hardop aanroepen en maken van verzoeken aan de goden. Eenmaal in Luxor betrad de farao en zijn entourage het heilige der heiligen, waar de ceremonie werd gehouden voor het oprijzen van de geest van Osiris in de koning, en werd de farao getransformeerd in een levende God (een terugkerende kroning, zo te zeggen). Buiten waren grote groepen dansers en muzikanten die angstig afwachtten. Wanneer de koning naar voren kwam als de "wedergeboren" Osiris, brak de menigte uit in vrolijkheid. Vanaf die dag werd de farao beschouwd als de zoon en de spirituele incarnatie van de oppergod. (Het alziende oog van Horus/Apollo/Osiris boven de onvoltooide piramide op de zegel staat ook voor deze gebeurtenis.)

Moderne mensen, vooral in Amerika, kunnen zelf de symbolen bekijken die gebruikt worden in deze magie — de koepel die de vertegenwoordiging is van de gewone zwangere buik van Isis, en de obelisk, die de vertegenwoordiging is van de rechtopstaande fallus van Osiris — als iets profaans of pornografisch. Maar ze waren in feite geritualiseerde vruchtbaarheidsobjecten, waarvan men in de oudheid geloofde dat het concrete reacties kon produceren en eigenschappen of "uitingen" binnen de materiële wereld. De obelisk en koepel als imitaties van de mannelijke en vrouwelijke voortplantingsorganen van de goden, via het vertegenwoordigen van de regering, in het oproepen tot het bestaan of het een zijn dat hierdoor wordt gesymboliseerd. Dit is het waarom binnen de tempel of koepel waar de tempelprostituees de menselijke manifestatie vertegenwoordigen van de godin en ook beschikbaar zijn voor rituele slachting als een vorm van imitatieve magie. Deze prostituees begonnen hun diensten aan de godin meestal als kinderen, en werden op een zeer jonge leeftijd ontmaagd door een priester of, indien Isis' keuze, door een gemodelleerde obelisk van de Osiris fallus. Soms werden deze prostituees gekozen op basis van hun schoonheid, als het seksuele gezelschap van de heilige tempelstieren die werden beschouwd als de incarnatie van Osiris. Op andere plaatsen werden, zoals op Mendes, de tempelprostituees aangeboden in coïtus met de goddelijke geiten. Door middel van dergelijke imitatieve seksontvangers was de koepel en de obelisk-"energie" in staat om Ra te assimileren met de essentie van de stralen van de zon, die op zijn beurt weer het "zaad" van de onderwereld Osiris afgeeft. Het zaad van de dode godheid zou volgens het bovennatuurlijke, omhoog worden verzonden (via een portaal) uit de onderwereld naar de basis (orgaan) van de obelisk en het magisch uitstoten door de kop van de toren in de schoot (koepel) van Isis, waar dan de incarnatie plaats vond in de zittende farao/koning/president (wat de Vrijmetselaars ook noemen het verhogen van Osiris ceremonie). Op deze manier kon dan Osiris gewoonlijk worden "wedergeboren" of reïncarneren als Horus en voortdurend richting geven aan de spirituele bestemming van de natie.

Dit metafysische fenomeen, dat afkomstig is van Nimrod/Semiramis, en centraal werd in talrijke andere oude culturen, werd vooral ontwikkeld in Egypte, waar Nimrod/Semiramis bekend zijn als Osiris/Isis (en in Ezechiël hoofdstuk 8 toen de kinderen Israëls de obelisk opstellen ["beeld van jaloezie", vers 5] voor de ingang van hun tempel — op de wijze zoals de koepel wordt geconfronteerd met de obelisk in Washington, DC, en in Vaticaanstad — en door God werden veroordeeld voor het aanbidden van de zon [Ra] terwijl ze huilen om Osiris [Tammuz]). De bekende Vrijmetselaarfiguur op het punt binnen een cirkel is het symbool van deze vereniging tussen Ra, Osiris en Isis. De "punt" vertegenwoordigt Osiris' fallus in het midden van de cirkel ofwel de baarmoeder van Isis, die op zijn beurt wordt verlevendigd door de stralen van de zon Ra — net zoals het vandaag is vertegenwoordigd in het Vaticaan, waar de Egyptische obelisk van Osiris in een cirkel staat net als ook in Washington, DC, waar de obelisk binnen de ovaal van de eclips/lensgloed staat — zo geplaatst om het eerste ding te zijn dat als de zon (Ra) opstijgt over de hoofdstad, bekeken vanaf boven, deze het magische punt vormt binnen een cirkel die bekend is als een cirkelstip. De hekserij wordt verder nog versterkt volgens de oude occulte geloven, door de aanwezigheid van de Reflecterende Vijver in DC, die als een spiegel fungeert naar de hemel toe bij de "overdracht van dit punt" voor geest en energieën.

En wat is het dan, wat de geesten zien als ze naar beneden kijken op de Reflecterende Vijver in Washington? Ze vinden een plaats die gewijd is aan en gebouwd ter ere van de legendarische goden Isis en Osiris, compleet met de dertien verzamelde stukken van Osiris (America's oorspronkelijke dertien koloniën); de vereiste obelisk, bekend als het Washington Monument; de Capitool Koepel (Isis) ten behoeve van de bevruchting en incarnatie van de godheid in elke farao (president). En 'last but not least' de officiële overheidsgebouwen die gebouwd zijn om het hoofd van hun respectieve tegenhangers te aanbidden en wiens hoekstenen — met inbegrip van de koepel van het Capitool — zijn toegewijd tijdens de astrologische aanpassingen aan het zodiak-sterrenbeeld van de Maagd (gerelateerd met Isis), zoals voor de magie vereist is om op te treden.

Men zou moeten opmerken, dat dit alles niets meer lijkt dan een mythe en fantasie. Maar de tovenaars in Egypte waren in staat om veel van de bovennatuurlijke handelingen, die God uitvoerde door de hand van Mozes tijdens de uittocht, konden dupliceren.

Aangezien Waite's analyses zo nuttig voor ons zijn bij het begrijpen van het belang van het magnetisme dat in het spel is achter het pentagram voor DC, en de overtuigingen van de occultisten, die het weleer ontworpen hebben en degenen die het vandaag nog geloven, laten we eens kijken wat hij te zeggen heeft over de relatie tussen de "Grote Magische Vertegenwoordiger", de zon, en de creëren van leven.

De ziel van de aarde is de permanente glans van de zon die de aarde omvat en conserveert door impregnatie... waar de sfeer de ontvanger is, en als het ware de smeltkroes [recipiënt] van de zonnestralen, waarmee een levend beeld is geproduceerd van de zon die het penetreert, bezielt, en de hele aarde bevrucht bij het bepalen van alles dat aan het oppervlak van de aarde is voortgebracht door de voortdurende stromingen en emanaties, die analoog zijn aan die van de zon zelf. (Meer eenvoudig gezegd, het is de kracht van de zonnestralen die bepalen wat er wordt "voortgebracht" op aarde, met inbegrip van al het leven, wat Waite vervolgens verduidelijkt.)

>Het Astrale Licht wordt het instrument van het leven, natuurlijk verzameld in levende centra; het splitst tot aan de kern van de planeten als in het hart van de mens (en door het hart is het dat wij de magie begrijpen van het grote sympathieke), maar het identificeert zich met het individuele leven van het bestaan, waarin het zich bezielt. (Tot nu toe zien we dat het zowel "bepaalt" — of kiest — en "bezielt" het leven in overeenstemming met waar het zich "verzamelt". Denk aan "magnetisme"...) Daarom is het terrestrisch in de verbinding met de aarde, en uitsluitend menselijke in de verbinding met de mens... De vestiging en polarisatie van licht over een centra dat een levend wezen produceert; het trekt alle materie aan die nodig is om het te beschermen en te behouden... [en] het is de eerste fysieke manifestatie van de Goddelijke Adem...

Het Astrale Licht was het instrument van de almacht van Adam...

Het Astrale Licht is de sleutel van alle heerschappij, het geheim van alle bevoegdheden, het universele glas van visioenen, het verbond van medeleven, de bron van liefde, profetie en glorie, het instrument van wonderlijke kunst en waarzeggerij. Om te weten hoe deze vertegenwoordiger te beheersen om erdoor winst te bereiken en de richting te bepalen is om de magnum opus te bereiken, als meester van de wereld, en zelfs als de bewaarder van de macht van God.[iii]

"Meester van de wereld"? Mannen die de zon "richting" kunnen geven als de meesters van de wereld? Nou, niet alleen hebben we vastgesteld dat de zon het leven "bepaalt" en "bezielt" door middel van haar stralen en stromingen, volgens deze beroemde geleerde in de mystiek, kunnen mannen het dan beheersen? Kunnen zij meesters van de wereld zijn? Kunnen zij "bewaarders" zijn, zelfs van de kracht van God"? Het klinkt voor mij meer als "spelen voor God". Maar wie kunnen deze mannen zijn naar wie Waite verwijst? Kan hij hebben gesproken over de broeders die hij ontmoette als vrijmetselaars? Hij gaat er onmiddellijk op in met te zeggen:

Het absolute geheim van deze richting was in het bezit van bepaalde mannen en kan nog worden teruggekregen— het is het grote Magische Arcanum; het hangt af van een onmededeelbaar axioma, en van een instrument dat de grote en unieke Athanor is van de Hermatisten in de hoogste rang. Alle magische wetenschap bestaat uit de kennis van dit geheim. Om het te weten en er gebruik van te durven maken is een menselijke almacht; om het te onthullen aan een buitenstaander is als het te verliezen; om het te onthullen aan een leerling is vereist een aftreden ten gunste van dergelijke discipel, die vanaf dat moment het recht heeft op het leven en dood van zijn initiatiefnemer, en hij zal hem zeker doden uit angst om zelf te sterven.[iv]

Laten we voor een moment doen alsof we niet volledig en met eenparigheid van stemmen zijn afgeleid door Waite's mini-toespraak over het recht op leven en dood, het doden en sterven, en ons in plaats daarvan focussen op de groep die hij beschrijft. Waite zelf was een vrijmetselaar, en gedurende een groot deel van zijn werk verwijst hij naar geheimen gedeeld tussen "leerlingen" en hun "initiators" in een zekere volgorde. Over wie anders zou hij het hier hebben? Hij verklaarde duidelijk dat "bepaalde mannen" in het verleden de mogelijkheid hebben "bezeten" om het astrale licht (zon) te beheersen en dat deze kunst "nog hersteld kan worden." Als de omleiding van de zon door de mens, het leven kan worden "bepaald" en "bezield" door middel van mystieke impregnatie via gepolariseerde trillingen/stralen, verzameld in een "centra" enzovoort; en als de mannen die gekozen zijn voor deze taak de "leerlingen" en "initiators" zijn van de broederschap waartoe Waite behoorde (vrijmetselaars); en als de vrijmetselaars zo veel van hun occulte praktijken hebben gebonden in de Abiff/Osiris/Horus-type-achtige opstandingen en reïncarnaties; en als er magnetische "centra" zijn met kracht achter deze potentiële bezieling van een nieuwe, gereïncarneerde/herrezen levensvorm in de "Duivelse voetafdruk" van Washington, DC … wat zal het dan zijn in de andere wereld, wat ze proberen om tot het leven te brengen?

Volg deze ongelooflijk ingewikkelde draad, zoals ik het tot mijn beste vermogen heb vereenvoudigd:

Ik wil de lezer eraan herinneren, op de zeer gevoelige samenloop van deze studie, dat het niet uitmaakt of de hoofdstroom hier ook maar iets van gelooft; het maakt wel uit als ze het wel zouden doen. De vrijmetselaars zijn niet alleen maar samengesteld uit een aantal groepen van misplaatste tieners die hun naïeve rituelen uitvoeren tijdens het afspelen van Dungeons and Dragons ergens in een kelder. Het gaat over een burcht op het politieke en sociale erf, krachtig en met snode intriganten, die reeds iets van plan zijn, namelijk om iets zeer duisters te doen, al sinds de tijd van Mozes, toen zij bekend stonden onder een andere naam. En hoewel velen betrokken zijn bij de vrijmetselarij als gewone normale mensen met een normaal leven, zijn ook velen het niet. Wanneer diegenen de Kracht voelen dat het moment gekomen is om de levende-ademhalings-plechtigheden uit te voeren die ze hebben georganiseerd, dan zullen de meest radicale aanhangers van de vrijmetselarij opkomen uit de diepten van welke donkere spirituele kanalen dan ook, om uiteindelijk te zien dat het na duizenden en duizenden jaren zal geschiedden. De Bijbel benoemde Satan als de "god van deze wereld" (2 Kor. 4:4), en zijn macht door de eeuwen heen is zeer reëel.

Ik zal nu een moment nemen om de verontrustende vraag te stellen, die overvloedig is gesuggereerd, maar die over blijft om nu direct te worden gesteld: Was de Verenigde Staten voorbestemd om voort te brengen, of te "baren" de Antichrist?

Zou het kunnen dat al deze symbolen en monumenten en koepels, enz., eigenlijk meer zijn dan een "toevallige vergissing"? Aangezien alle wiskundige en architectonische planning die opging in zijn constructie, denk ik dat het antwoord duidelijk is. Maar neem het niet aan op mijn woord om dit te geloven. Er zijn tal van andere bronnen die deze realiteit ook suggereren.

De opkomst van de Christelijke Kerk verbrak het intellectuele patroon van de klassieke heidense wereld. Bij de vervolging van deze vormen en ideologieën dreef men de geheime genootschappen in een nog grotere geheimhouding; en de heidense intellectuelen gaven vervolgens hun oorspronkelijke ideeën een andere bekleding in een christelijke fraseologie, maar de sleutels van de symboliek stelden ze alleen beschikbaar voor de behoorlijk geïnitieerden, met een verplichting tot geheimhouding door hun geloften.[vi]

Gary Lachman beschrijft in zijn boek 'Politiek en het occulte' tot in detail hoe de Washington, DC werd aangelegd volgens de voorschriften van een heilige geometrie "gekoppeld aan de vrijmetselarij".[vii]

George W. Bush, de drieënveertigste president van de Verenigde Staten, zei in zijn inaugurele rede van 2005: "Wanneer onze stichters een nieuwe orde der tijden hebben aangegeven... handelden ze in een oude hoop, en dat het is bedoeld dat eraan wordt voldaan."[viii]

Hierover zond Time Magazine een geheim bericht naar de vrijmetselaars overal ter wereld, waarin Donald Trump afgeschilderd werd als een gevaar voor het oude occulte schema toen in maart 2017 werd gekozen om de oorlog tegen Washington op deze manier te verbeelden?[ix] In het volgende deel zullen we antwoord op die vraag geven met "De Grote Zegel Profetie en de opkomst van de Amerika's Grijze Kampioen."

[vii] Gary Lachman, Politics and the Occult: The Left, the Right, and the Radically Unseen (Wheaton, IL: Theosophical Publishing House, 2008), 39.

[viii] George W. Bush, “Inaugural Address: January 20, 2005,” The American Presidency Project, last accessed April 27, 2017, http://www.presidency.ucsb.edu/ws/?pid=58745.