Het boek Jubileeën

Izaäk stuurt Ezau om hertenvlees: 1-4. Rebekka instrueert Jakob om de zegen te verkrijgen: 5-9. Jakob verkrijgt het, onder de persoon van Ezau: 10-24. Ezau brengt zijn hertenvlees en verkrijgt op zijn aandringen een zegen: 25-34. Bedreigt Jakob: 35 (zie Gen.xxvii).

Hoofdstuk 26

1. En in het zevende jaar van deze jaarweek [2114 AM] riep Izaäk Ezau, zijn oudste zoon, en zei tot hem: 'Ik ben oud, mijn zoon, en zie mijn ogen zijn zwak in het zien, en ik weet de dag van mijn dood niet.
2. En nu, neem uw jachtwapens, uw koker en uw boog, en ga naar het veld, en jaag en vang mij (hertenvlees), mijn zoon, en maak mij hartig vlees, zoals mijn ziel ervan houdt, en breng het mij, dat ik mag eten, en dat mijn ziel u zal zegenen voordat ik sterf.
3. Maar Rebekka hoorde Izaäk tot Ezau spreken.
4. En Ezau ging vroeg naar het veld om te jagen en te vangen en naar huis te brengen aan zijn vader.
5. En Rebekka riep Jakob, haar zoon, en zei tot hem: 'Zie, ik hoorde Izaäk, uw vader, tot Ezau, uw broer spreken, zeggende: "Jaag voor mij, en maak mij smakelijk vlees, en breng (het) mij, dat
6. ik mag eten en u zegen voor de Heer voordat ik sterf." En nu, mijn zoon, gehoorzaam mijn stem in hetgeen ik u opdraag: Ga naar uw kudde en haal mij twee goede geitenlammeren op, en ik zal het tot hartig vlees maken voor uw vader, zoals hij ervan houdt, en u zult het aan uw vader brengen, opdat hij het moge eten en u zegenen voor de Heer voor zijn dood, opdat u gezegend moge worden.'
7. En Jakob zei tegen Rebekka, zijn moeder: 'Moeder, ik zal niets achterhouden wat mijn vader zou eten, en wat hem zou behagen. Alleen vrees ik, mijn moeder, dat hij mijn stem zal herkennen en mij zal willen aanraken.
8. En u weet, dat ik glad ben, en Ezau, mijn broeder, is behaard, en ik zal in zijn ogen een boosdoener blijken, en ik zou een daad verrichten, die hij mij niet bevolen had, en hij zal op mij vertoornd zijn, en ik zal een vloek over mijzelf brengen, en geen zegen.'
9. En Rebekka, zijn moeder, zei tot hem: 'Op mij zij uw vloek, mijn zoon, gehoorzaam alleen mijn stem.'
10. En Jakob gehoorzaamde de stem van Rebekka, zijn moeder, en ging heen en haalde twee goede en vette lammeren van de geiten, en bracht ze naar zijn moeder, en zijn moeder maakte ze tot 'hartig vlees' zoals hij liefhad.
11. En Rebekka nam de goede kleding van Ezau, haar oudste zoon, dat bij haar in het huis lag, en ze kleedde Jakob, haar jongere zoon (ermee), en ze maakte de huiden van de lammeren op zijn handen en op de blote delen van zijn nek.
12. En zij gaf het vlees en het brood dat zij had bereid, in de hand van haar zoon Jakob.
13. En Jakob ging naar zijn vader toe en zei: 'Ik ben uw zoon; ik heb gedaan zoals u mij hebt gezegd. Kom nu en ga zitten en eet van hetgeen ik heb gevangen, vader, opdat uw ziel mij moge zegenen.'
14. En Izaäk zei tot zijn zoon: 'Hoe hebt u het zo snel gevonden, mijn zoon?'
15. En Jakob zei: 'Omdat [de Heer] uw God mij deed vinden.'
16. En Izaäk zei tot hem: 'Kom dichterbij, opdat ik u moge voelen, mijn zoon, of u mijn zoon Ezau bent of niet.'
17. En Jakob kwam dichtbij Izaäk, zijn vader; en hij voelde hem en zei: 'De stem is de stem van Jakob, maar de handen zijn de handen van Ezau.'
18. En hij onderscheidde hem niet, omdat het een uitdeling uit de hemel was om zijn onderscheidingsvermogen weg te nemen, en Izaäk onderscheidde niet, want zijn handen waren behaard als die van zijn broer Ezau, zodat hij hem zegende.
19. En hij zei: 'Bent u mijn zoon Ezau?' En hij zei: 'Ik ben uw zoon.' En hij zei: "Breng het dichtbij mij, zodat ik mag eten van wat u gevangen hebt, mijn zoon, opdat mijn ziel u moge zegenen.'
20. En hij bracht het nabij, en hij at, en hij bracht hem wijn en hij dronk.
21. En Izaäk, zijn vader, zei tot hem: "Kom dichterbij en kus mij, mijn zoon.'
22. En hij kwam dichtbij en kuste hem. En hij rook de geur van zijn kleding, en hij zegende hem en zei: 'Zie, de geur van mijn zoon is als de geur van een [volledig] veld wat de Heer gezegend heeft.'


23. En moge de Heer u geven de dauw van de hemel,
    en van de dauw van de aarde, en veel maïs en olie.
    
    Laat volken u dienen,
    En volkeren zich voor u neerbuigen.


24. Wees heer over uw broeders,
    En laat de zonen van uw moeder voor u buigen,
    
    en mogen alle zegeningen waarmede de Heer mij gezegend heeft, en Abraham, mijn vader, heeft gezegend;
    aan u geschonken worden en aan uw zaad voor eeuwig.
    
    Vervloekt is hij, die u vervloekt,
    en gezegend is hij die u zegent.'


25. En het gebeurde, zodra Izaäk een einde had gemaakt aan de zegening van zijn zoon Jakob, en Jakob bij Izaäk, zijn vader, was vertrokken, dat hij zich verstopte. En Ezau, zijn broer, kwam terug van zijn jacht.
26. En ook hij maakte hartig vlees, en bracht het naar zijn vader, en zei tot zijn vader: 'Laat mijn vader opstaan, en eten van mijn hertenvlees, opdat uw ziel mij moge zegenen.'
27. En Izaäk, zijn vader, zei tot hem: 'Wie bent u?' En hij zei tot hem: 'Ik ben uw eerstgeborene, uw zoon Ezau; ik heb gedaan wat u mij hebt bevolen.'
28. En Izaäk was zeer verbaasd en zei: 'Wie is hij, die heeft gejaagd en gevangen, en tot mij gebracht, en ik heb gegeten van alles, voordat u kwam, en heb hem gezegend; (en) hij zal gezegend zijn, en al zijn zaad voor altijd.'
29. En het geschiedde toen Ezau de woorden van zijn vader Izaäk hoorde, dat hij schreeuwde met een buitengewoon grote en bittere kreet, en zei tot zijn vader: 'Zegen mij, (ook) mij, vader.'
30. En hij zei tegen hem: 'Uw broeder is met bedrog gekomen en heeft uw zegen weggenomen.' En hij zei: 'Nu weet ik waarom zijn naam Jakob is. Zie, hij heeft mij nu twee keer verdrongen. Hij heeft mijn geboorterecht weggenomen, en nu heeft hij mijn zegen weggenomen.'
31. En hij zei: "Hebt u niet een andere zegen voor mij, vader?' En Izaäk antwoordde en zei tot Ezau:
    
    'Zie, ik heb hem tot uw heer gemaakt,
    en al zijn broeders heb ik hem als dienaren gegeven,
    en met veel maïs en wijn en olie heb ik hem versterkt.
    
    En wat zal ik nu voor u doen, mijn zoon?'
    
    
32. En Ezau zei tot Izaäk, zijn vader:
    'Hebt u slechts één zegen, O vader?
    Zegen mij, (zelfs) ook mij, vader.'
33. En Ezau verhief zijn stem en weende. En Izaäk antwoordde en zei tot hem:
    
    'Zie, ver van de dauw der aarde zal uw woning zijn,
    en ver van de dauw van de hemel van boven.


34. En door uw zwaard zult u leven.
    En u zult uw broeder dienen.
    
    En het zal geschieden, wanneer u groot wordt,
    en zijn juk van uw nek afschudt,
    zult u de volledige zonde zondigen tot de dood,
    en uw zaad zal van onder de hemel uitgeroeid worden.


35. En Ezau bleef Jakob bedreigen vanwege de zegen waarmee zijn vader hem had gezegend, en hij zei in zijn hart: 'Mogen de dagen van rouw om mijn vader nu komen, zodat ik mijn broeder Jakob zal kunnen doden.'

Bron: Jubilees 26

Hoofdstuk - 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25

Bronpagina: From The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament by R.H. Charles, Oxford: Clarendon Press, 1913
Scanned and Edited by Joshua Williams, Northwest Nazarene College