Het boek Jubileeën

Abram ontvangt de belofte van een zoon en van ontelbare nakomelingen: 1-7. Offert een offerande en hem wordt verteld over zijn zaad in Egypte: 8-17. Gods verbond met Abram: 18-20. Hagar baart Ismaël: 21-24. (zie Gen. xv.; xvi.1-4, 11.)

Hoofdstuk 14

1. Na deze dingen, in het vierde jaar van deze jaarweek, op de nieuwe maan van de derde maand, kwam het woord van de Heer tot Abram in een droom, zeggende: 'Vrees niet, Abram; ik ben uw beschermer, en uw beloning zal buitengewoon groot zijn.'
2. En hij zei: 'Heer, wat wilt u mij geven, ziende dat ik kinderloos heenga, en de zoon van Maseq, de zoon van mijn dienstmaagd, is de Damascener Eliëzer; hij zal mijn erfgenaam zijn, en aan mij hebt U geen zaad gegeven.'
3. En Hij zei tot hem: 'Deze zal niet uw erfgenaam zijn, maar een die uit uw eigen ingewanden zal komen; hij zal uw erfgenaam zijn.'
4. En Hij bracht hem naar het buiten en zei tot hem: 'Kijk naar de hemel en tel de sterren als u in staat bent ze te tellen.'
5. En hij keek naar de hemel en zag de sterren. En Hij zei tot hem: 'Zo zal uw zaad zijn.'
6. En hij geloofde de Heer en het werd tot hem tot gerechtigheid gerekend.
7. En Hij zei tot hem: 'Ik ben de Heer die u uit Ur der Chaldeeën heb gebracht, om u het land van de Kanaänieten te geven om het voor eeuwig te bezitten; en Ik zal God zijn voor u en voor uw zaad na u.'
8. En hij zei: 'Heer, Heer, waardoor ik zal weten dat ik zal erven?'
9. En Hij zei tot hem: 'Neem voor Mij een vaars van drie jaar, en een geit van drie jaar, en een schaap van drie jaar, en een tortelduif, en een duif.'
10. En hij nam al deze, in het midden van de maand, en hij woonde bij de eik van Mamre, die in de buurt van Hebron is.
11. En hij bouwde er een altaar en offerde al deze. En hij sprenkelde hun bloed op het altaar, en verdeelde ze middendoor, en legde ze tegenover elkaar, maar de vogels verdeelde hij niet.
12. En vogels kwamen neer op de stukken, maar Abram dreef ze weg, en liet de vogels niet toe om ze aan te raken.
13. En het geschiedde toen de zon onder was gegaan, dat een vervoering op Abram viel, en zie! een verschrikking van grote duisternis viel op hem, en er werd tot Abram gezegd: 'Weet zeker dat uw zaad een vreemdeling zal zijn in een land, dat niet het hunne is, en zij zullen hen in slavernij brengen, en hen vierhonderd jaar beproeven.
14. En ook de natie bij wie zij in slavernij zullen zijn, zal ik oordelen, en daarna zullen zij er met veel goederen uitkomen.
15. En u zult in vrede tot uw vaderen gaan, en in een hoge ouderdom begraven worden.
16. Maar in de vierde generatie zullen zij hierheen terugkeren; want de ongerechtigheid van de Amorieten is nog niet vol.'
17. En hij ontwaakte uit zijn slaap, en hij stond op, en de zon was onder; en er was een vlam, en zie! een oven die rookte en een vuurvlam ging tussen de stukken door.
18. En op die dag sloot de Heer een verbond met Abram, zeggende: 'Aan uw zaad zal Ik dit land geven, van de rivier van Egypte tot aan de grote rivier, de rivier Eufraat, de Kenieten, de Kenezieten, de Kadmonieten, de Ferezieten, en de Refaïeten, de Fakorieten, en de Hevieten, en de Amorieten, en de Kanaänieten, en de Girgasieten, en de Jebusieten.'
19. En de dag ging voorbij, en Abram offerde de stukken, en de vogels, en hun fruitoffers, en hun drankoffers, en het vuur verteerde het.
20. En op die dag sloten wij een verbond met Abram, zoals wij ons in deze maand met Noach verbonden hadden. En Abram vernieuwde het feest en de verordening voor zichzelf voor altijd.
21. En Abram verheugde zich en maakte al deze dingen bekend aan Sarai zijn vrouw; en hij geloofde dat hij zaad zou hebben, maar zij baarde niet.
22. En Sarai raadde haar man Abram aan en zei tot hem: 'Ga in tot Hagar, mijn Egyptische dienstmeisje; het kan zijn dat ik zaad zal opbouwen voor u door haar.'
23. En Abram luisterde naar de stem van Sarai, zijn vrouw, en zei tot haar: 'Doe [het zo].' En Sarai nam Hagar, haar dienstmeisje, de Egyptische, en gaf haar aan Abram, haar man, om zijn vrouw te zijn.
24. En hij ging tot haar in, en zij werd zwanger en baarde hem een zoon, en hij noemde zijn naam Ismaël, in het vijfde jaar van deze jaarweek [1965 AM]; en dit was het zesentachtigste jaar in het leven van Abram.

Bron: Jubilees 14

Hoofdstuk - 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 15

Bronpagina: From The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament by R.H. Charles, Oxford: Clarendon Press, 1913
Scanned and Edited by Joshua Williams, Northwest Nazarene College