-

www.wimjongman.nl

Het boek Jubileeën

Engelen verschijnen aan Abraham in Hebron, de belofte aan Izaäk: 1-4. Vernietiging van Sodom, Lots bevrijding: 5-9. Abraham te Berseba, geboorte en besnijdenis van Izaäk, wiens zaad Gods deel zou zijn: 10-19. Instelling van het Loofhuttenfeest: 20-31 (zie Gen. xviii.1,10,12; xix.24,29,33-37; xx.1, 4,8; xxi.1-4.)

Hoofdstuk 16

En op de nieuwe maan van de vierde maand verschenen wij aan Abraham bij de eik van Mamre, en we spraken met hem, en we kondigden hem aan dat hem een zoon zou worden gegeven door Sara, zijn vrouw.
En Sara lachte, want zij hoorde dat wij deze woorden tot Abraham spraken, en we vermaanden haar, en ze werd bang en ontkende dat ze had gelachen om de woorden.
En we vertelden haar de naam van haar zoon, zoals zijn naam is verordend en geschreven in de hemelse tafelen, namelijk Izaäk,
en (dat) wanneer we naar haar zouden terugkeren op een bepaalde tijd, zij zwanger van een zoon zou zijn.
En in deze maand voerde de Heer zijn oordelen uit op Sodom en Gomorra en Zeboim, en het hele gebied van de Jordaan, en Hij verbrandde ze met vuur en zwavel, en vernietigde ze tot op deze dag, gelijk ik al hun werken aan u heb verklaard, dat ze goddeloos en buitengewone zondaars zijn, en dat ze zichzelf te gronde richten en ontucht begaan in hun vlees, en onreinheid bewerken op de aarde.
En op dezelfde manier zal God het oordeel uitvoeren op de plaatsen waar zij hebben gedaan overeenkomstig de onreinheid van de Sodomieten, net als het oordeel van Sodom.
Maar Lot redden wij, want God gedacht Abraham, en stuurde hem weg uit het midden van de omverwerping.
En hij en zijn dochters pleegden zonde op aarde, zoals die sinds de dagen van Adam niet op aarde was geweest, tot aan zijn tijd; want de man lag bij zijn dochters.
En zie, het werd bevolen en gegraveerd betreffende al zijn zaad, op de hemelse tafelen, om hen te verwijderen en uit te roeien, en om het oordeel over hen uit te voeren zoals het oordeel van Sodom, en om geen zaad van de man op aarde achter te laten op de dag van veroordeling.
En in die maand verhuisde Abraham uit Hebron, en vertrok en woonde tussen Kades en Sur in de bergen van Gerar.
En in het midden van de vijfde maand verhuisde hij vandaar, en woonde bij de Bron van de Eed.
En halverwege de zesde maand bezocht de Heer Sara en deed haar zoals Hij gesproken had en zij ontving.
En zij baarde een zoon in de derde maand, en in het midden van de maand, op het moment dat de Heer tot Abraham had gesproken, op het feest van de eerste vruchten van de oogst, werd Izaäk geboren.
En Abraham besneed zijn zoon op den achtste dag; hij was de eerste die besneden werd volgens het verbond, dat voor eeuwig verordineerd is.
En in het zesde jaar van de vierde jaarweek kwamen wij naar Abraham, naar de Bron van de Eed, en wij verschenen voor hem [zoals we Sara hadden verteld dat we naar haar zouden terugkeren, en zij zwanger van een zoon zou zijn.
En wij keerden in de zevende maand terug, en vonden Sara met het kind voor ons] en wij zegenden hem. En wij kondigden hem aan, alle dingen die over hem waren verordend, dat hij niet zou sterven voordat hij nog zes zonen zou krijgen, en (hen) zou zien voordat hij stierf; maar (dat) in Izaäk zijn naam en zaad zou worden genoemd:
En (dat) al het zaad van zijn zonen heidenen zouden zijn, en worden gerekend tot de heidenen; maar één de zonen van Izaäk een heilig zaad zou worden en niet gerekend onder de heidenen.
Want hij zou het deel van de Allerhoogste worden, en al zijn zaad zou het bezit van God toevallen, en dat het voor de Heer een volk zou zijn voor (zijn) bezit boven alle volken en dat het een koninkrijk en priesters en een heilige natie zou worden.
En wij gingen onze weg, en we kondigden aan Sara aan alles wat we hem hadden verteld, en zij verheugden zich beiden met buitengewoon grote vreugde.
En hij bouwde er een altaar voor de Heer, die hem bevrijd had, en die hem deed verheugen in het land van zijn verblijf, en hij vierde in deze maand zeven dagen een feest van vreugde, rond het altaar dat hij had gebouwd bij de Bron van de Eed.
En hij bouwde hutten voor zichzelf en zijn dienaren voor dit feest, en hij was de eerste die het Loofhuttenfeest op aarde vierde.
En gedurende deze zeven dagen bracht hij elke dag een brandoffer naar het altaar, twee ossen, twee rammen, zeven schapen, één bok voor een zondoffer, opdat hij daardoor voor zichzelf en voor zijn zaad verzoening zou doen.
En als een dankoffer zeven rammen, zeven geiten, zeven schapen en zeven bokken, en een vruchtoffer en een drankoffer; en hij verbrandde al het vet ervan op het altaar, een uitverkoren offer voor de Heer als een zoete geurende aroma.
En 's morgens en 's avonds verbrandde hij geurende stoffen, wierook en galbanum, en stackte, en nardus, en mirre, en specerijen, en costum; al deze zeven bood hij aan, gestampt, samen gemengd in gelijke en zuivere delen.
En hij heeft dit feest zeven dagen lang gevierd, met heel zijn hart en met heel zijn ziel, hij en allen die in zijn huis waren, en er was geen vreemdeling met hem, noch een onbesnedene.
En hij zegende zijn Schepper, die hem in zijn geslacht geschapen had, want Hij had hem geschapen naar Zijn welbehagen; want Hij wist en ervoer dat uit hem de Plant van Gerechtigheid zou voortkomen voor de eeuwige generaties, en uit hem een heilige zaad, zodat het zou worden als Hem die alle dingen gemaakt had.
En hij zegende en verheugde zich, en hij noemde de naam van dit feest het Feest van de Heer, een vreugde aanvaardbaar voor de Allerhoogste God.
En wij zegenden hem voor eeuwig, en al zijn zaad na hem in alle generaties van de aarde, omdat hij dit feest vierde in het seizoen, volgens de getuigenis van de hemelse tafelen.
Daarom is het op de hemelse tafelen verordineerd met betrekking tot Israël, dat zij het Loofhuttenfeest zeven dagen met vreugde zullen vieren, in de zevende maand, aanvaardbaar voor de Heer - elk jaar een eeuwigdurende instelling voor hun geslachten.
En er is hiervoor geen limiet van dagen; want het is voor eeuwig met betrekking tot Israël geordineerd, dat zij het zouden vieren en in hutten wonen, en kransen op hun hoofd zetten, en loofrijke takken nemen, en wilgen uit de beek.
En Abraham nam takken van palmbomen, en de vruchten van goede bomen, en ging elke dag rond het altaar met de takken, zeven keer [per dag] in de ochtend, hij prees en dankte zijn God voor alle dingen met vreugde.

Hoofdstuk - 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 17

Bron: Jubilees 16