Het boek Jubileeën

Izaäk, Ismaël en Jakob vieren het feest van de eerste vruchten in Berseba met Abraham: 1-5. Gebed van Abraham: 6-9. Abrahams laatste woorden aan en zegeningen voor Jakob: 10-30.

Hoofdstuk 22

1. En het geschiedde in de eerste jaarweek van de vierenveertigjarige jubeljaarperiode [2109 AM], in het tweede jaar, dat wil zeggen, het jaar waarin Abraham stierf, dat Izaäk en Ismaël uit de Bron van de Eed kwamen om het wekenfeest vieren - dat wil zeggen, het feest van de eerste vruchten van de oogst - bij Abraham, hun vader. En Abraham verheugde zich, omdat zijn twee zonen waren gekomen.
2. Izaäk had namelijk veel bezittingen in Berseba, en Izaäk was geneigd om zijn bezittingen te gaan zien en terug te keren naar zijn vader.
3. En in die dagen kwam Ismaël naar zijn vader toe, en zij kwamen allebei samen, en Izaäk bood een offer aan als een brandoffer, en bracht het op het altaar van zijn vader dat hij in Hebron had gemaakt.
4. En hij bood een dankoffer aan en maakte een feest van vreugde voor Ismaël, zijn broeder; en Rebekka maakte nieuwe taarten uit het nieuwe graan, en gaf ze aan Jakob, haar zoon, om ze mee te nemen naar Abraham, zijn vader, uit de eerste vruchten van het land, opdat hij zou eten en de Schepper van alle dingen zou zegenen voordat hij stierf.
5. En ook Izaäk stuurde door de hand van Jakob aan Abraham het beste dankoffer, opdat hij mocht eten en drinken.
6. En hij at en dronk, en zegende de Allerhoogste God,
   
   Die de hemel en de aarde heeft geschapen,
   Die alle vette dingen van de aarde heeft gemaakt,
   en ze gegeven aan de kinderen van de mensen,
   opdat zij zouden eten en drinken en hun Schepper zegenen.


7. En nu geef ik dank aan U, mijn God, want U hebt mij deze dag doen zien. Zie, ik ben honderdzestig en vijftien jaar, een oude man en vol van dagen, en al mijn dagen zijn voor Mij vrede geweest.
8. Het zwaard van de tegenstander heeft mij niet overwonnen in alles wat U mij en mijn kinderen alle dagen van mijn leven tot op deze dag hebt gegeven.
9. Mijn God, moge Uw barmhartigheid en Uw vrede zijn op Uw dienaar, en op het zaad van zijn zonen, opdat zij voor U een uitverkoren volk en een erfenis mogen zijn uit alle volken op aarde van nu af aan tot alle dagen van de geslachten op aarde, tot in alle tijden.
10. En hij riep Jakob en zei: 'Mijn zoon Jakob, moge de God van allen u zegenen en versterken om gerechtigheid te doen, en Zijn wil voor Hem, en moge Hij u en uw zaad uitverkiezen, opdat u te allen tijde een volk voor Zijn erfenis moogt worden overeenkomstig Zijn wil.
11. En kom, mijn zoon Jakob, naar mij toe en kust mij. En hij naderde tot hem en kuste hem, en hij zei:
    
    Gezegend zij mijn zoon Jakob
    en alle zonen van de Allerhoogste God, tot in alle eeuwen:
    
    Moge God u een zaad van gerechtigheid geven.
    En sommige van uw zonen moge Hij heiligen in het midden van de aarde.
    
    Mogen volkeren u dienen,
    en alle volken zich buigen voor uw zaad.


12. Wees sterk in de aanwezigheid van mannen,
    En oefen gezag uit over al het zaad van Seth.
    
    Dan zullen uw wegen en de wegen van uw zonen gerechtvaardigd zijn,
    zodat zij een heilige natie worden.


13. Moge de Allerhoogste God u alle zegeningen geven,
    waarmee Hij mij gezegend heeft,
    
    en waarmede Hij Noach en Adam zegende.
    Mogen zij voor eeuwig rusten op de heilige oorsprong van uw zaad van generatie tot generatie.


14. En moge Hij u zuiveren van alle ongerechtigheid en onreinheid,
    opdat u alle overtredingen mogen worden vergeven, die u in onwetendheid hebt begaan.
    
    En moge Hij u versterken,
    En u zegenen.
    En waarlijk, dat u de gehele aarde mag erven.


15. En moge Hij Zijn verbond met u verlengen,
    opdat u voor Hem tot een volk moogt zijn tot Zijn erfenis voor alle tijden.
    En opdat Hij voor u en voor uw zaad een God moge zijn in waarheid en rechtvaardigheid gedurende al de dagen van de aarde.


16. En gedenk mijn woorden, mijn zoon Jakob,
    En onderhoud de geboden van Abraham, uw vader.
    
    Scheid uzelf af van de volken,
    en eet niet met hen.
    
    En doe niet naar hun werken.
    En word niet hun bondgenoot.
    
    Want hun werken zijn onrein,
    en al hun wegen zijn een vervuiling en een gruwel en onreinheid.


17. Zij offeren hun offer aan de doden,
    en zij aanbidden boze geesten.
    
    En zij eten op de graven,
    En al hun werken zijn ijdelheid en nietswaardig.


18. Ze hebben geen hart om te begrijpen,
    en hun ogen zien niet wat hun werken zijn.
    
    En hoe zij zich vergissen door tot een stuk hout te zeggen: "U bent mijn God."
    En tot een steen: 'U bent mijn Heer en U bent mijn verzorger.'
    [En zij hebben geen hart.]


19. En wat u betreft mijn zoon Jakob,
    moge de Allerhoogste God u helpen
    En de God van de hemel u zegenen
    En u verwijderen van hun onreinheid en van al hun dwaling.


20. Weest op uw hoede, mijn zoon Jakob, in het nemen van een vrouw uit het zaad van de dochters van Kanaän.
    
    Want al zijn zaad moet van de aarde worden verwijderd.


21. Want door de overtreding van Cham heeft Kanaän gezondigd.
    En al zijn zaad zal vernietigd worden van de aarde en alles wat daarvan overblijft.
    En niemand die uit hem voortkomt, zal op de dag van het oordeel gered worden.


22. En zoals voor al de aanbidders van afgoden en van het profane
    (a) Er zal geen hoop voor hen zijn in het land van de levenden.
    (b) En er zal geen gedachtenis aan hen zijn op aarde.
    (c) Want zij zullen afdalen in de Sheol.
    (d) En naar de plaats van veroordeling zullen zij gaan.
    
    Zoals de kinderen van Sodom van de aarde werden weggenomen,
    zo zullen allen die afgoden aanbidden, worden weggenomen.


23. Vrees niet, mijn zoon Jakob,
    En wees niet ontsteld, o zoon van Abraham.
    
    Moge de Allerhoogste God u behoeden voor vernietiging,
    en moge Hij u van alle wegen van de dwaling verlossen.
24. Dit huis heb Ik voor Mijzelf gebouwd, opdat Ik er Mijn naam op zou mogen zetten op aarde: [het wordt u en uw zaad voor eeuwig gegeven], en het zal het huis van Abraham genoemd worden; het wordt u en uw zaad voor eeuwig gegeven; want u zult mijn huis bouwen en mijn naam voor God voor eeuwig vestigen; uw zaad en uw naam zal in alle generaties staande blijven op de aarde.


25. En hij hield op met hem bevelen te geven en te zegenen.
26. En de twee lagen bij elkaar op een bed, en Jakob sliep aan de boezem van Abraham, zijn vaders vader, en hij kuste hem zeven keer, en zijn genegenheid en zijn hart verheugde zich over hem.
27. En hij zegende hem met heel zijn hart en zei: 'De Allerhoogste God, de God van allen, en de Schepper van allen, die mij uit Ur van de Chaldeeën gebracht heeft, opdat hij mij dit land zou geven om het voor eeuwig te erven, en opdat ik zou vestigen een heilig gezegend zaad door de Allerhoogste voor eeuwig'.
28. En hij zegende Jakob en zei: 'Mijn zoon, over wie ik mij met heel mijn hart en mijn genegenheid verheug. Moge Uw genade en Uw barmhartigheid altijd op hem en op zijn zaad worden gelegd.
29. En verlaat hem niet, noch laat hem falen, van nu af aan tot in de dagen der eeuwigheid, en mogen Uw ogen worden gericht op hem en op zijn zaad, opdat U hem moge behouden en zegenen, en machtig heiligen als een natie voor Uw erfenis.
30. En zegen hem met al Uw zegeningen van nu af aan tot in alle dagen van de eeuwigheid, en vernieuw Uw verbond en Uw genade met hem en met zijn zaad naar al Uw welbehagen voor alle geslachten op aarde.

Bron: Jubilees 22

Hoofdstuk - 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21

Bronpagina: From The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament by R.H. Charles, Oxford: Clarendon Press, 1913
Scanned and Edited by Joshua Williams, Northwest Nazarene College