EXO-Vaticana (deel 4)

13 januari 2013

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 Deel 20

Verhalen en legenden bestaan van zo ver terug als het begin der tijden, in elke grote cultuur vertellen ze het verbazingwekkende consistente verhaal van "goden" die uit de hemel zijn neergedaald en gematerialiseerd in een vleselijk lichaam. Onze werkhypothese is dat de zogenaamde buitenaardsen niets nieuws zijn. Inderdaad, zij zijn altijd al bij ons geweest. Ze verschijnen in onze literatuur en gaan zo ver terug als de verslagen reiken.

In sommige van de vroegste documenten zien we een diverse bevolking van vreemde entiteiten die worden gecreëerd door de goden. Bijvoorbeeld in de Akkadische Epic of Creation lezen we over het monster in de chaos, Tiamat, die een groot aantal eigenaardigheden heeft ingezet "als slangen, draken, en behaarde heldhaftige mannen, leeuwachtige monsters, leeuw-mannen, schorpioen-mannen, machtige demonen, vis-mannen, stier-mannen, met niets ontziende armen, zonder angst voor strijd." [i]

Zoals ook de kleitabletten ons vertellen over de godheid Enki, die geloofde dat Apsu boos was over de chaos die ze creëerden en van plan was om de jongere goden te vermoorden, en dus namen ze hem gevangen en hield hem gevangen onder de tempel genaamd E-Abzu. Deze boze Kingu, hun zoon, heeft het gebeuren gemeld aan Tiamat, waarop zij elf monsters gevormd heeft om te strijden tegen de goden en Apsu's dood te wreken. Dit was haar eigen kroost: Bašmu, "giftige slang", Ušumgallu, "Grote draak," Mušmaḫḫū, "Woedende slang, Laḫmu, "de Harige Ene, Ugallu, "Slecht weer beest", Uridimmu, "Gekke Leeuw", Girtablullû, "Scorpioen-Man", Umu dabrūtu, "Woeste Stormen", Kulullû, "Vis-Man", Kusarikku, "Stier-Man". "Deze entiteiten worden opgenomen in de vroegste verslagen en lopen verbazingwekkend parallel met de latere literatuur. Van de Sumeriërs, via de Akkadiërs, de oude Hebreeërs, zijn deze legenden consistent gebleven. Later werden de "oude Griekse en Romeinse mythen niet alleen door goden, helden en demonen bevolkt" - Broeder Guy Consolmagno van VATT op de Graham-berg heeft ons daaraan herinnerd - "maar ook door een aantal vreemde en monsterlijke wezens." [ii]

Dus van Rome naar Griekenland, en daarvoor van Egypte, Perzië, Assyrië, Babylonië en de Sumeriërs - in de vroegste verslagen van de beschaving, die een tijdperk onthullen waarin machtige wezens, bekend bij de Hebreeën als de Wachters, en in het boek Genesis genoemd als de Benei ha -Elohim (zonen van God), afgedaald naar de aarde, en zich vermengden met de mensen en deels-hemelse, deels-aardse hybriden geboren werden, die bekend staan als de Nephilim (Reuzen). De Bijbel zegt dat dit gebeurde toen de beschaving zich uitgebreid had en er dochters werden geboren bij de mensen. Toen de zonen van God de schoonheid van de vrouwen zagen, namen zij zich vrouwen uit het midden van hen om hun ongewone nakomelingen te verwekken. In Genesis 6:4 lezen we het volgende verslag: "In die dagen, en ook daarna, waren er reuzen op de aarde, toen Gods zonen bij de dochters van de mensen waren gekomen en die kinderen voor hen baarden; dit zijn de geweldenaars van oude tijden af, mannen van naam."

Wanneer de Schrift wordt vergeleken met andere oude teksten, waaronder die van vroege kerkvaders, zoals Justin, Irenaeus, Athenagoras, Commodianus, Julius Africanus, Clement, Tertullianus, Methodius, en Ambrosius, om maar niet de werken te noemen zoals de boeken van Henoch, Baruch, Genesis Apocryphon, Jubilee, Philo, Josephus, Jasher (Boek der Oprechten), Het testament van de 12 aartsvaders, en nog veel meer, met dit krachtige oude geloof waaruit duidelijk wordt dat de reuzen uit het Oude Testament, zoals Goliath, deel uitmaakten van deels-menselijke, deels-dierlijk, deels-engelachtige nakomelingen in een bovennatuurlijke onderbreking van de goddelijke orde en de natuurlijke voortplanting van de soort.

De eerste-eeuwse Romeins-Joodse historicus Flavius Josephus beschreef een deel van het verhaal op deze manier:

Veel engelen van God paarden met vrouwen, en zij gewonnen zonen die onrechtvaardig bleken, en verachters van alles wat goed was, op grond van het vertrouwen dat zij hadden in hun eigen kracht, want de traditie zegt, dat deze mannen deden wat leek op de handelingen van degenen die door de Grieken 'reuzen' werden noemen. Maar Noach was erg ongemakkelijk bij wat ze deden, en was ontevreden over hun gedrag, en vermaande hen hun aard en hun daden te verbeteren; maar toen hij zag dat zij niet toegaven aan hem, maar slaven waren van hun boze genoegens, was hij bang dat ze hem zouden doden, samen met zijn vrouw en kinderen en die waarmee ze waren getrouwd, daarom vertrok hij uit dit land. [iii]

De vroege kerkvader Irenaeus voegde eraan toe dat de engelen de vrouwen niet alleen gebruikten om vader van de "reuzen" te worden, maar hen ook bezweringen leerden, speciaal met het doel lust-drank te maken voor zowel mensen als engelen om hen naar hun bed te lokken:

En voor een zeer lange tijd werd het kwaad uitgebreid en verspreid, en bereikte en greep het hele ras van de mensheid, tot er onder hen nog maar een zeer klein nageslacht van gerechtigheid was overgebleven. En illegale vereniging vond plaats op de aarde, want de engelen werden verenigd met de dochters van het ras van de mensheid, en zij baarde hen zonen, die door hun uitnemende grootheid reuzen werden genoemd. En de engelen brachten als geschenk aan hun vrouwen de leer van goddeloosheid, zij brachten hen de werking bij van wortels en kruiden, verven in kleuren en cosmetica, de ontdekking van zeldzame stoffen, liefde-drankjes, afkeer, amours, begeerte, beperkingen van de liefde, spreuken van betovering, en alle toverij en afgoderij die hatelijk zijn voor God. Door de komst van die dingen is in de wereld het kwaad uitgebreid en verspreid, terwijl de gerechtigheid werd verminderd en verzwakt. [iv]

Terwijl de profeet Daniël bepaalde machtige engelen "Wachters" noemde in de canonieke geschriften (Dan. 4:13,17,23), was het het apocriefe boek Henoch, dat voor het eerst hun kosmische samenzwering heeft beschreven. We lezen:

En ik Henoch, zegende de Grote Heer en de Koning van Eeuwigheid. En de Wachters riepen mij, Henoch, de schrijver, en zeiden tot mij:
“Henoch, schrijver van de gerechtigheid. Ga en stel de Wachters van de Hemel op de hoogte, zij die zijn vertrokken vanuit de Hoge Hemel en de Heilige eeuwige plaats, en die zich hebben verdorven met vrouwen, en hebben gedaan als de mensenzonen, en vrouwen hebben genomen voor zichzelf, en de aarde volledig verdorven hebben gemaakt.
Zij zullen noch vrede noch vergeving krijgen van de zonde op aarde gedaan, noch zullen zij zich verheugen in hun zonen.
Ze zullen zien de slachting van hun geliefden, en ze zullen jammeren en weeklagen voor altijd over de vernietiging van hun zonen. Maar zij zullen geen genade noch vrede kennen.” (Henoch 12:3-6).

Volgens Henoch, vertrokken tweehonderd van deze krachtige engelen uit de "hoge hemel" en gebruikten vrouwen (onder andere) om hun nageslacht uit te breiden in de lijn van het menselijk bestaan. David Flynn heeft verwezen naar een interlineaire Hebreeuwse Bijbel, die een interessante interpretatie bied over Genesis 6:2 in dit verband. Wanneer de HSV zegt: "dat Gods zonen de dochters van de mensen zagen, dat zij mooi waren," interpreteert Flynn dit als, "De Benei Elohim zagen dat de dochters van Adam geschikt waren als een 'passende vorm' voor hen." [v] Met andere woorden, ze wilden zich incarneren in de materiële wereld. Het Nieuwe Testament suggereert dit idee ook als Judas, de broer van onze Heer, schreef: "En de engelen die hun oorspronkelijke staat niet hebben bewaard, maar hun eigen woonplaats [oikētērion] verlaten hebben, ..." (Judas vers 6). Deze Griekse term oikētērion wordt ook gebruikt door Paulus in 2 Korintiërs 5:2 om het verheerlijkte lichaam aan te duiden dat wordt gegeven aan de gelovigen in de hemel. Dit houdt in dat deze gevallen engelen inderdaad gezocht hebben om een deel van zichzelf te verplaatsen naar de aardse lichamen. De weergave "passende vorm" lijkt van toepassing, wanneer het geheel van de oude verslagen zo wordt verstaan dat de Wachters hun eigen bestaanssfeer wilden verlaten voor een aardse driedimensionale werkelijkheid. Ze beschouwden de vrouwen of althans hun genetisch materiaal - als onderdeel van de formule voor het vervullen van deze opdracht. Uit oude geschriften blijkt dat de Wachters ook dieren hebben gemodificeerd. Bijvoorbeeld, zo impliceert het boek Jubilee een inter-soortelijke vermenging die uiteindelijk resulteerde in mutaties tussen normale mensen en dieren, waarvan het "vlees" (genetische gemodificeerd) werd "bedorven" door een activiteit, vermoedelijk door middel van kruising-genetische integratie:

En het onrecht vermeerderde zich op de aarde, en alle vlees werd verdorven, mens, vee, dieren en vogels en alles wat loopt op de aarde. En zij allen verdierven hun wezen en hun inzettingen, en ze begonnen elkaar op te eten. En onrecht groeide op de aarde en al wat in de gedachten van de hele mensheid was, is een voortdurend kwaad. (Jubilee 5:2 het cursief toegevoegd, vgl. 7:21-25) [vi]

Zelfs het Oude Testament bevat een verwijzing naar de mutaties die werden ontwikkeld onder de mensen in dit tijdperk, met inbegrip van "mannen" van ongebruikelijk formaat, fysieke kracht, zes vingers, zes tenen, een dierlijke honger naar bloed, en zelfs met leeuw-achtige functies (2 Samuël 21 : 20, 23:20). De vroege kerkvader Eusebius voegde andere belangrijke details toe:

En zij verwekten menselijke wezens, met twee vleugels, en dan anderen met vier vleugels en twee gezichten en een lichaam en twee hoofden... nog anderen met paardenhoeven, en anderen in de vorm van een paard aan de achterzijde en een menselijke vorm aan de voorzijde ... ook stieren met mensenhoofden en paarden met hondenhoofden en andere monsters met paardenhoofden en een menselijke lichamen... dan allerlei draak-achtige monsterlijke wezens ... [cursief toegevoegd] [vii]

Over de "gevleugelde mensen" en "draak-achtige monsters" maakte JR Church ooit een interessant punt: dat sinds deze activiteit in de natuur satanisch was, dit verwijst naar het "zaad van de slang", die in vijandschap is met Christus. "Het concept van een reptielenras blijft de hele Bijbel door, als een metaforisch symbool van de duivel," schreef hij in Prophecy in the News magazine, februari 2009. "Later noemt de Schrift de term 'draak', en voegt de implicatie toe dat deze andere wereld-wezens werden ontworpen met de DNA-code van een reptielen-ras." Church ging verder met te verklaren hoe sommige van deze satanische wezens in de oude kunst werden afgeschilderd als "vleermuis-achtige waterspuwers, of gevleugelde draken", en dat we niet verbaasd moeten zijn dat "een humanoïde soort reptielen-ras kan samenkomen met menselijke vrouwen en een ras van reuzen kan produceren." In wat een historische ondersteuning zou kunnen zijn van de stelling van Dr Church, is een document-fragment gevonden in Grot 4 van de Dode Zee-rollen die een vermaning bevat door Amram, de vader van Mozes, aan zijn kinderen. In een zwaar beschadigd segment van de tekst, ziet Amram een Engelvorst van de Duisternis, een Wachter genaamd Melkiresha in de vorm van een reptiel:

Ik zag Wachters in mijn visioen, een droom, en zie twee (van hen) stelden zich tegenover mij en zeiden... dat ze bezig waren met een grote ruzie over mij. Ik vroeg hen: 'U, wat bent u ... dus ... over mij?' Zij antwoordden en zeiden tegen mij: "We zijn de meesters en hebben heerschappij over al de kinderen der mensheid." En ze zeiden tegen mij: 'Wie van ons kiest u ...

Ik hief mijn ogen op en zag een van hen. Zijn uiterlijk was beangstigend als dat van een adder, en zijn klederen waren kleurrijk en hij was erg donker ...
En daarna zag ik en zie ... zijn verschijning en zijn aangezicht was als dat van een adder [een giftige slang], en hij was bedekt met ... samen, en zijn ogen ... " [viii]

Het feit dat de Wachters expliciet worden beschreven in termen van reptielen door de oude Hebreeërs, geeft grond aan de ufologische bespreking van dergelijke wezens en hun interacties met de mens, die stevig bestaat in de oude geschiedenis. Een overeenstemmend punt in deze zaak is het baanbrekende werk van Dr John Mack over het fenomeen van de ontvoeringen, waarbij ze in vele gevallen voldoen aan dezelfde omschrijving als die is gevonden in de Dode-Zeerollen. Bijvoorbeeld, de beschrijving van Sara: "Het hoofd was het meest prominente deel van het lichaam; het was 'glanzend', het leek op dat van 'reptielen', bijna als een slangachtige slang en heel langgerekt." [ix] Bovendien impliceert dit, in tegenstelling tot de revisionistische verhalen door oude astronauten theoretici, dat de zogenaamde Reptielachtigen in feite Wachters zijn met een meer sinistere agenda dan het nastreven van wetenschappelijk onderzoek. Toch suggereren de ontvoerde getuigen ook hun interesse in het genetisch materiaal, iets wat zeer reëel is.

Misschien komt de meest "wetenschappelijke" beschrijving met betrekking tot de Wachters experimenten en hun genetische modificatie van mensen en dieren wel naar ons toe uit het Boek des Oprechten, een Hebreeuwse tekst, die een uitzonderlijk detail eraan toevoegt, dat in geen van de andere teksten zo eenduidig is, over iets dat alleen kan worden begrepen in de moderne taal van de geavanceerde biotechnologie, genetische manipulatie, of "transgene modificatie" van soorten. Nadat de Wachters de mens hadden geïnstrueerd over "de geheimen van de hemel, merk op wat het dan zegt wat er optrad:

[Toen] de kinderen der mensen [begonnen het onderwijs te geven] over de vermenging van dieren met de andere soort, om daarmee de Heer uit te dagen. (Jasher/Oprechten 4:18)

Het lijkt waarschijnlijk dat de uitdrukking "de vermenging van dieren van het ene soort met het andere" betekent dat de Wachters de mensen iets meer hadden geleerd dan de natuurlijke dierlijke kruising, omdat dit niet "de Heer zou hebben uitgedaagd." God heeft dieren van verschillende rassen gemaakt, die in staat zijn zich te reproduceren. Zo kunnen paarden dat met andere zoogdieren van de paardachtigen (de taxonomische "paard-familie"), met inbegrip van ezels en zebra's. Het zou geen "uitdagen van de Heer" zijn geweest als dit soort van veeteelt zou hebben plaatsgevonden, als God zelf de dieren in staat stelde om dit te doen.

Indien aan de andere kant de Wachters de grenzen van de soorten overschrijden door het mengen van onverenigbare dieren van het ene soort met de andere, zoals een paard mengen met een menselijke (ala een centaur) zou dit iets geheel anders zijn en kan licht werpen op de tal van oude verhalen over mythische wezens in de productie van varianten en soorten die perfect passen in de verslagen van wat de Wachters tot stand brachten. Begrijpelijk zou dit soort van hersenschimmen een "uitdaging van de Heer zijn" en rijst de ernstige vraag waarom de Wachters een eeuwige verdoemenis hebben geriskeerd door te sleutelen aan Gods schepping op deze manier. Verschillende theorieën bestaan daarover "waarom" wachters de natuurlijke genotypen zouden hebben bedorven, met inbegrip van het idee dat:
1) omdat de HEERE grenzen had geplaatst tussen de soorten en strikt had bevolen dat "elke soort" alleen zijn 'eigen soort' mocht reproduceren, probeerden de Wachters als rebellen om deze regels te breken in een aanval op Gods genieke creativiteit door biologisch te veranderen wat Hij gemaakt had,
2) de corruptie van de voorwereldlijke DNA door de Wachters een poging was om de geboortelijn van de Messias door te snijden. Deze theorie stelt dat Satan het eerste evangelie heeft begrepen, de belofte in Genesis 3:15 dat er een Verlosser geboren zou worden uit het zaad van de vrouw, en dat Hij de macht had de macht van de gevallen engel te vernietigen. Satan's volgelingen vermengden dan ook het menselijk ras in een samenzwering om de geboorte van Christus af te stoppen. Als het menselijk DNA universeel kon worden beschadigd of 'gedemoniseerd', zo redeneerden zij, kan er geen Redder worden geboren en zou de mensheid voor eeuwig verloren gaan. Degenen die deze theorie ondersteunen geloven dat dit de reden is waarom God Zijn volk opdracht gaf tot het behouden van een zuivere bloedlijn en om niet te huwen uit de andere naties.
Toen ze deze opdracht schonden en de gemuteerde DNA zich snel begon te verspreiden onder mensen en dieren, gaf God aan Noach de opdracht om een ark te bouwen en zich voor te bereiden op een overstroming, zodat elk levend wezen zou worden vernietigd, wat tot doel had om de aarde te zuiveren van de verontreinigde genotypen en fenotypen.

Ten slotte is er een derde theorie waarom Wachters de genetica van de verschillende levensvormen samenvoegden, die is gevat de uitgebreide oude "Wachter" teksten in een consistente beschrijving betreffende de belangrijkste reden waarom en waarvoor de Wachters blijkbaar het DNA gebruikten. Wanneer dit gedaan is, wordt het duidelijk dat genetische stoffen voor hen aards-gecentreerd waren en de organische bouwmaterialen (of zoals dr. Jacques Vallee het noemde, een 'levende energie") [x] voor het bouwen van een samengesteld lichaam, dat hen in staat zou stellen om hun niveau van bestaan te verlaten en zich in de mens (zie Judas 1:6; 2 Petrus: 2:4) in te voeren. De uitdaging van deze theorie is, hoe de vermenging van verschillende soorten aan dit doel zouden voldoen, of de Wachters een methode zouden geven voor het vertrek uit de "hoge hemel" voor de incarnatie in de 'bewoning' van de mens. Hoewel we hier niet de tijd nemen om elk detail uit te leggen, betreft de hypothese dat de Wachters de soorten combineerden met het oog op een zielloos of geestloos lichaam, wel levend maar leeg als een "groot organisme" of een "schelp", waarin ze zelf konden leven. De reden is dat elk schepsel zoals het oorspronkelijk bestond, zijn begin had in God, Die een barrière weefde tussen de soorten en beval dat ieder schepsel zich zou reproduceren "naar zijn eigen soort". De zinsnede "naar zijn eigen soort" controleert welk type van geest een intelligent wezen kan binnengaan bij de conceptie. Wanneer het sperma van een hond een eicel van een hond ontmoet, en het leven van een hond wordt gevormd, komt bij de eerste vonk van het leven de geest (of "de natuur", als we spreken over een dier) van een hond in dat embryo, en het groeit om te worden als een hond in geest en vorm. De geest van een mens wordt niet ingevoerd, zodat op dezelfde manier een mens niet wordt geboren met de geest van een paard of koe. Deze wezens- of geestelijke integriteit maakt deel uit van de goddelijke orde en zou de Wachters hebben tegengehouden, die wilden incarneren in de menselijke wereld (niet alleen in het "bezitten" van wezens), maar met het verdringen van de geesten van mensen of dieren en die te vervangen door hun eigen. Hoe hebben de Wachters dit probleem overwonnen? Het lijkt op basis van de oude geschriften (en net als de moderne wetenschappers doen vandaag), dat ze de bestaande DNA van verscheidene levende wezens vermengden, en iets maakten dat noch de geest heeft van de mens of een dier, zoals deze is in te voeren bij de conceptie, want het was geen mens noch beest. Zoals As Mysterious World, een 2003-uitgave, "Giants in the Earth," opmerkte:

De Nephilim waren genetisch vervaardigde wezens, geschapen uit het genetische materiaal van verschillende reeds bestaande diersoorten... De gevallen engelen vermengden zich niet persoonlijk door zich te kruisen met de dochters der mensen, maar gebruikten hun goddelijk intellect om zich te verdiepen in de geheimen van de schepping van JHWH en in het manipuleren voor hun eigen doeleinden. En de sleutel tot het creëren of opnieuw creëren van de mens, zoals we het hebben (her)ontdekt in de twintigste eeuw, is het menselijk genoom-DNA.

Volgens deze extrapolatie van de oude uitgangspunten, de manipulatie van levend weefsel door de gevallen engelen, wat heeft geleid tot een ongebruikelijk lichaam van mens-, dier- en plant-genetica die bekend staan als Nephilim, een 'aards-geboren' facsimile of "passende vorm" waarin ze konden incarneren. Hoewel deze theorie significant bijdraagt aan de oude verslagen, streeft zij ook naar een modernisering van de oude beschrijving over iets wat ze misschien niet volledig begrepen vanwege hun kijk op een voorwetenschappelijk wereldbeeld en woordenschat. Interessant genoeg heeft de wetenschap hiervoor onverwacht bewijs ontdekt in het menselijk genoom.

De Washington Post publiceerde onlangs een verhaal over de bevindingen dat er "mysterieuze" soorten met gedeeltelijke menselijk DNA op de aarde liggen. Het verhaal, getiteld "Sex met vroege mysterieuze soorten van mensen is te zien in het DNA - de UW-onderzoeker", zegt dat het slechts de laatste in een reeks van soortgelijke recente vondsten is, en terwijl er geen versteende gigantische botten werden gevonden, werd er in dit geval een visitekaartje achtergelaten in het huidige Afrika: met fragmenten van een "vreemd" DNA. "Deze genetische restjes DNA lijken niet op die van een moderne mens", vermeldt het artikel met het toevoegen van deze bom: "Het vreemde DNA lijkt ook niet op het Neanderthaler DNA, dat verschijnt in het DNA van sommige moderne Europeanen. Dat betekent dat dit nieuwe geïdentificeerde DNA kwam vanuit een onbekende groep." [xi]

Gezien de bovenstaande theorieën biedt het bijbelse verhaal van de Nephilim-nakomelingen het meest bevredigende antwoord op dit raadsel.

Een bezwaar dat af en toe wordt gemaakt tegen het idee van een deels-menselijke hybride-geboorte als gevolg van een vereniging tussen engelen en menselijke "genetica" is het geloof dat engelen zogenaamd geslachtloos zijn, omdat Jezus zei dat bij de opstanding dat de mensen ze niet meer zullen trouwen, noch ten huwelijk gegeven worden maar zijn "als de engelen in de hemel". Echter, zoals James Montgomery Boice opmerkt, de woorden in Matteüs 22:30 "zijn niet het equivalent van te zeggen dat de engelen geslachtloos zijn of dat ze geen seksuele relaties gehad hebben met vrouwen als ze ervoor hadden gekozen om dit te doen. In de hemel zullen de mensen niet trouwen, maar niettemin hun identiteit behouden, die hun wezen omvat als mannelijk of vrouwelijk. Op dezelfde manier kunnen de engelen ook een seksuele identiteit hebben. Het is misschien wel veelzeggend dat wanneer de engelen worden genoemd in de Schrift ze altijd met het mannelijke voornaamwoord 'hij' worden aangeduid, en ze altijd zijn beschreven als mannen." [xii] Dus toen Jezus zei dat de engelen "in de hemel" niet trouwen, staat dit los van wat die engelen die vertrokken (of geworpen werden) uit de hemel in staat waren om te doen en blijkbaar deden. Judas 1:6-7 voegt een diep en belangrijk punt hierover toe als het zegt:

"En de engelen die hun oorspronkelijke staat niet hebben bewaard, maar hun eigen woonplaats verlaten hebben, heeft Hij voor het oordeel van de grote dag met eeuwige boeien in de duisternis in verzekerde bewaring gesteld. Evenzo is het met Sodom en Gomorra, en de steden eromheen, die op dezelfde wijze als zij hoererij bedreven hebben en ander vlees achterna zijn gegaan. Zij liggen daar als een waarschuwend voorbeeld, doordat zij de straf van het eeuwige vuur ondergaan." [nadruk toegevoegd].

Het is opmerkelijk hier dat Judas de zonde van de gevallen engelen verbindt met de seksuele zonden van Sodom en Gomorra en met dit veelzeggende commentaar dat ze "ander vlees" achterna gingen. Dit is de Griekse sarkos hetero's en bevat een zeer belangrijke betekenis over de wijze waarop de mannen van Sodom en Gomorra seks wilden hebben met de engelen (zie Genesis 19). Dus hun zonde wordt door Judas vergeleken met die van de engelen, een vers eerder, die hun goede woning in de hemel verlieten om met vrouwen samen te komen. De apostel Paulus resoneert ook deze aftekening in 1 Korintiërs 15:40 als hij zegt: "En er zijn hemelse lichamen en er zijn aardse lichamen, maar de heerlijkheid van de hemelse is verschillend, en die van de aardse is verschillend." Door uit te leggen hoe het 'hemelse' lichaam is opgebouwd uit iets heel anders dan het 'aardse' lichaam, spreekt Paulus dan metafysisch of kan er een verschil in de "grondstof" van deze organen worden aangenomen? Zeker, het kan, want in het vers net ervoor spreekt hij over de verschillen tussen het vlees van mensen, dieren, vissen en vogels, maar hoe deze allemaal van aardse samenstelling zijn, in tegenstelling tot het volgende vers, waar hij duidelijk het hemelse lichaam indeelt als zijnde "een ander" type van lichaam, niet van hetzelfde "aardse" soort (aardse zaak, van de aarde).

Volgens de tweede eeuwse Apostolische Vader Athenagoras was Lucifer de engel die oorspronkelijk verantwoordelijk was voor de aardse 'materie' (zie Pleidooi voor de Christenen). Na zijn val heeft Satan gebruikt gemaakt van zijn kennis van de schepping en de genetica om te verderven wat God had gemaakt. Dit is interessant in het licht van de moderne wetenschap en de recente suggestie dat genetische afwijkingen "een mens vatbaar kan maken voor antisociaal gedrag, met inbegrip van misdaden met geweld." [xiii] Een van de 'heetste' onderwerpen in de biologie vandaag is de wetenschap van de "epigenetica", die erfelijke veranderingen omvat in genexpressie of cellulaire fenotypes, die kunnen worden veroorzaakt door "mechanismen" anders dan de normale veranderingen die optreden in de onderliggende DNA-sequenties, vandaar de titel epi-(Grieks: επί-over, boven externe)-genetica. Het bovennatuurlijke kan een rol spelen als een van deze "uiterlijke mechanismen" suggestief is; en vele geleerden geloven dat een demonische bezetenheid bijvoorbeeld, een negatieve invloed kan hebben op chromosomale gezondheid. Het Nieuwe Testament staat vol met verbindingen tussen ziekte en erfelijke aandoeningen als rechtstreeks verbonden met demonisme. Volgens theoloog en geestelijke oorlogvoering deskundige, dr. Neil Andersen, "is ongeveer een vierde van alle genezingen die in het evangelie van Marcus staan eigenlijk uitwerpingen." [xiv] Bijvoorbeeld, "zij brachten tot Hem velen die van den duivel bezeten waren en hij wierp de boze geesten uit met het woord, en Hij genas allen die ziek waren," en "toen riep Hij zijn twaalf discipelen tot Zich en gaf hun macht over de onreine geesten, om dezelve uit te werpen, en om alle ziekten te genezen en alle kwalen" (Matteüs 8:16; 10:1).

Maar, dit is slechts een deel van het verhaal. Er is een verschil tussen de gedemoniseerde mensen ... en hen onder ons, nu.

Eerstvolgende deel: Het verschil tussen de gedemoniseerde mensen en de zielloze Hybriden

Deel 5

Notities

[i]William W. Hallo and K. Lawson Younger, The Context of Scripture (Leiden; New York: Brill, 1997), 392.

[ii] Intelligent Life in the Universe: Catholic belief and the search for exraterrestrial intelligent life, Catholic Truth Society, London, 2005, 4

[iii] Antiquities of the Jews - Book I, chapter 3:1

[iv] http://christianbookshelf.org/irenaeus/the_demonstration_ of_the_apostolic_preaching/chapter_18_and_for_a.htm

[v] David Flynn, “Seraphim, Cherubim & Ezekiel's Wheels Aliens, Nephilim & the Days of Noah” http://www.mt.net/~watcher/nephelim.html

[vi]James H. Charlesworth, The Old Testament Pseudepigrapha and the New Testament, Volume 2: Expansions of the "Old Testament" and Legends, Wisdom, and Philosophical Literature, Prayers, Psalms and Odes, Fragments of Lost Judeo-Hellenistic Works, Includes Indexes. (New Haven; London: Yale University Press, 1985), 2:64.

[vii] Josef Karst, Eusebius Werke, 5. Band: die Chronik (Leipzig 1911).

[viii] 4Q Amramb (4Q544) Geza Vermes, The Dead Sea Scrolls in English, Previous Ed.: London : Penguin, 1987., Revised and extended 4th ed. (Sheffield: Sheffield Academic Press, 1995), 312.

[ix] John E. Mack, Abduction (NY: Charles Scribner and Sons, 1994), 212.

[x] Jacques Vallée, The Invisible College: What a Group of Scientists Has Discovered About UFO Influences on the Human Race (New York: Dutton, 1975), 233.

[xi] http://seattletimes.com/html/nationworld/2018783144_humans27.html

[xii] http://www.ldolphin.org/nephilim.html

[xiii] T. Shinn, Richard P. Whitley, Expository Science: Forms and Functions of Popularisation, Springer, NY, 1985, 148

[xiv] Neil T. Anderson, The Bondage Breaker, (Eugene, OR: Harvest House Publishers, 2006), 33.

Bron: EXO-VATICANA - Part 4