De leer van de Grote Sabbat

Door JR Church op 06 juni 2010

Door de eeuwen heen, christelijke theologen hebben gezocht in de Schrift naar aanwijzingen, die licht zouden kunnen werpen op de nabijheid van de Wederkomst van Christus. Onder de profeten, is Hosea als één van de meest belangrijke aangemerkt. Zijn behandeling over de twee komsten van de Messias moeten worden onderzocht.

Hosea’s Derde Dag

De eerste passages waar ik uw aandacht op wil vestigen wordt gegeven staan in Hosea 5:14,15 en 6:1-3;

“Want Ik zal voor Efraïm zijn als een felle leeuw, voor het huis van Juda als een jonge leeuw. Ik, Ik verscheur en ga; Ik sleep weg en er zal geen redder zijn.

“Ik ga en keer terug naar Mijn woonplaats, totdat zij zich schuldig weten en Mijn aangezicht zoeken. In hun benauwdheid zullen zij Mij ernstig zoeken.”

“Kom, laten wij terugkeren naar de HEERE, want Hij heeft verscheurd, maar Hij zal ons genezen; Hij heeft geslagen, maar Hij zal ons verbinden.

“Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan. Dan zullen wij voor Zijn aangezicht leven.

“Dan zullen wij kennen, wij zullen ernaar jagen de HEERE te kennen! Zijn verschijning staat vast als de dageraad.” (Hosea 5:14-15 en 6:1-3).
De Engelse vert. heeft “als de late en vroege regen naar de aarde”
Dit is een van de meest opmerkelijke profetieën over de wederkomst van Christus te vinden in de Bijbel. Ik wil wijzen op bepaalde woorden en zinnen om die te benadrukken. We zullen zorgvuldig kijken naar een ieder van hen.

De eerste is die, waarin de Messias zegt dat Hij zal worden voor “Efraïm als een leeuw.” Ik denk dat dit een verwijzing van de Heer is als Hij het Mozaïsche Verbond vertegenwoordigd. Maar wanneer Hij zegt dat Hij zal worden “als een jonge leeuw voor het huis van Juda:” Hij dan verwijst naar Zijn geboorte in Bethlehem. Er zou een dag komen wanneer de Messias geboren zal worden in het huis van Juda.

Eerste Komst van de Messias

Hij zal komen als een leeuwenwelp. Maar Zijn eerste komst zal een oordeel worden voor Juda. De Messias zal “huilen en weggaan.” We kunnen dit relateren aan Christus als Hij de Farizeeën berispt.
Mattheüs 23 geeft de veroordeling van Christus over de religieuze leiders vanwege hun ongeloof. Ten slotte, in de laatste paar verzen, zegt Hij dat Hij weg gaat, in plaats van het koninkrijk op te richten waarop ze lang gehoopt hadden:

“Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toe gezonden zijn! Hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels; maar u hebt niet gewild!

“Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.

“Want Ik zeg u: U zult Mij van nu af aan niet zien, totdat u zegt: Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere!” (Matt. 23:37-39).

Christus voorzegt de verwoesting van Jeruzalem, in plaats van Zijn troon te vestiging in de heilige stad, inplaats van te blijven en te worden gekroond tot de Koning der koningen, kondigt Christus aan dat Hij terugkeert naar de hemel waar hij vandaan kwam. Dit komt overeen met Hosea 5:15:

“Ik ga en keer terug naar Mijn woonplaats, totdat zij zich schuldig weten” (Hosea 5:15).

Dit alles is een historisch feit. We weten dat Christus is opgevaren naar de hemel met de belofte dat Hij zal terugkeren wanneer de Joden hun misdrijf te erkennen.

Tweede Wederkomst Messias

In de volgende zin, zit een zeer belangrijke aanwijzing over wanneer dat zal gebeuren:

... “In hun benauwdheid zullen zij Mij vroeg zoeken.” (Hosea 5:15 b).

Het Hebreeuwse woord voor deze zinsnede met “vroeg” is shacher [RJA], wat betekent “op het moment van de dageraad - de duisternis overgaat in licht!” Op een dag, bij het krieken van de dageraad, zal Israël in het midden van de verdrukking worden geworpen - mijns inziens is dit een verwijzing naar de Grote Verdrukking Periode. Zij zullen hun overtreding erkennen en zoeken naar de Messias. Dit zal gebeuren “vroeg” zoals men zou uitkijken naar de opkomst van de zon.

Na twee dagen

Dus wanneer is dit krieken van de dag? Wanneer in de toekomstige dag zal dit verschijnsel te zien zijn? De volgende verzen vertellen ons specifiek dat het zal zijn “na twee dagen”,“in de derde dag.” In feite vermeldt Hosea dat men wordt opgewekt - een term die gebruikt wordt om te beschrijven het verschijnen van de vroege ochtend - zullen we maar zeggen bij het krieken van dageraad?

“Kom, laten wij terugkeren naar de HEERE, want Hij heeft verscheurd, maar Hij zal ons genezen; Hij heeft geslagen, maar Hij zal ons verbinden.

“Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan. Dan zullen wij voor Zijn aangezicht leven.” (Hosea 6:1-2).

Hosea spreekt hier niet van de gewone dagen in deze passage. Christus kon niet komen als een jonge leeuw naar het huis van Juda, het verscheurde, (zoals de metafoor impliceert) dan terugkerend naar zijn plaats, om vervolgens weer terug te keren op de derde dag en dat te zien als dagen van een gewone week. Hij moet verwijzen naar het concept geïntroduceerd door Mozes in Psalm 90:4:

“Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, wanneer die voorbijgegaan is, of als een wake in de nacht.”

Duizend jaar Dagen

Mozes, is de eerste van de bijbelse profeten die de dagen van de Schepping introduceerde als metaforen van de zeven millennia’s. Dat de zes dagen van de schepping zesduizend jaar zijn sinds de schepping van Adam. En de zevende dag, de dag van de sabbat rust, de wordt vertegenwoordigt door het zevende millennium als een tijd van het koninkrijk van rust.

Velen zien deze Hosea passage als een verwijzing naar de voorbijgegane tweeduizend jaar. De “derde dag” volgende op de eerste komst van de “jonge leeuw” van Juda hetzelfde zou zijn als de “zevende dag”, waarin God rustte na zijn scheppingswerk.

Aangezien wij tot de conclusie zijn gekomen met de sluiting van dit zesde millennium van de menselijke geschiedenis en de invoering van de zevende in het jaar 2001, zouden we er goed aan doen om te observeren wat de profeten ons wilden vertellen.

Sabbat Dagen in het Nieuwe Testament

Laten we de mogelijkheid overwegen dat bepaalde gebeurtenissen in de evangelieverhalen te zien zijn als profetische implicaties wanneer ze bekeken worden met betrekking tot het “duizendjarige dag” concept. Er lijkt een correlatie te bestaan tussen bepaalde gebeurtenissen opgetekend door Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes, en het aantal dagen vermeld in elk verhaal.

Verschillende gebeurtenissen op een sabbat geven ondersteuning aan de implicatie dat deze gebeurtenissen uiteindelijk vervuld zullen worden tijdens een toekomstige duizendjarige Sabbat.

Christus deed zijn werken op een sabbat

In het evangelie van Lucas komt Jezus in de synagoge van Nazareth om aan te kondigen het begin van Zijn werken. Het was op een sabbat, dat Hij de rol van Jesaja nam en voorlas:

“De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen die gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid,

“om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.”(Lucas 4:18-19).

Toen sloot hij het boek. Had Hij verder had gelezen, zou hij hebben gelezen de woorden “en de dag der wrake van onze God.” Misschien is het feit dat Hij die woorden las op een sabbat een profetische implicatie biedt dat de dag der wraak zal worden voldaan tijdens de toekomstige duizendjarige sabbat - de zevende 1000-jarige periode van de menselijke geschiedenis.

Christus plukte op de sabbat graan

Op een andere sabbat, plukte onze Heiland korenaren - een schijnbare overtreding van de rabbijnse wet:

“En het gebeurde op de tweede sabbat na het Paasfeest dat Hij door de korenvelden ging; en Zijn discipelen plukten aren, wreven die met de handen stuk en aten ze op.

“Sommigen van de Farizeeën zeiden tegen hen: Waarom doet u wat niet geoorloofd is te doen op de sabbat? ...

“En Hij zei tegen hen: De Zoon des mensen is Heere, óók van de sabbat.” (Lucas 6:1-2,5).

Het lijkt erop dat de Heiland zei dat de toekomstige duizendjarige regering van Christus een tijd van planten en de oogsten zou worden. Het zou een tijd van activiteit en vooruitgang. Hoewel het wordt beschouwd wordt als een Sabbat rust, die rust zal spirituele zijn in plaats van als fysiek te worden beschouwd. Een rust van de verleidingen van Satan - Het zal een rusten worden, bevrijd van het kwaad.

Merk op dat de Heiland antwoord tegen de Farizeeërs in Lukas 6:5: “En Hij zei tegen hen: De Zoon des mensen is Heere, óók van de sabbat.”

Hij impliceert dat Hij de titel van Koning der koningen en Heere der Heren te dragen tijdens deze toekomstige 1000-jarige heerschappij.

Christus genas een verdorde hand op de sabbat

Dan was er de tijd dat Christus een man genas met een verschrompelde rechterhand op de sabbat:

“Het gebeurde ook op een andere sabbat dat Hij in de synagoge kwam en onderwijs gaf. En er was daar iemand, van wie de rechterhand verschrompeld was.

“De schriftgeleerden en de Farizeeën letten scherp op Hem of Hij op de sabbat genezen zou, om iets te kunnen vinden om Hem te beschuldigen.

“Maar Hij kende hun overwegingen en zei tegen de man met de verschrompelde hand: Sta op en ga in het midden staan; en hij stond op en ging daar staan.

“Jezus nu zei tegen hen: Ik vraag u: wat is geoorloofd op de sabbat: goed te doen of kwaad te doen, een mens te behouden of om te laten komen?

“En nadat Hij hen allen rondom aangekeken had, zei Hij tegen de man: Steek uw hand uit. Hij deed dat en zijn hand werd hersteld, gezond als de andere.” (Lukas 6:6-10).

Door genezing op de sabbat, Jezus hield in dat het duizendjarig rijk zou een tijd van genezing. Tijdens het zevende millennium, zal de mensheid de uitroeiing van alle ziekten zien.

Christus genas een vrouw op de sabbat

In Lucas 13 verricht Jezus een ander genezing op de sabbat. Deze keer was het een vrouw die onder een ‘geest van ziekte’ had geleden achttien jaar lang. De Heiland verloste haar van haar ziekte in vers 16, en impliceert dat Satan de oorzaak van haar probleem is:

“En moest dan deze vrouw, die een dochter van Abraham is en die de satan, zie, nu achttien jaar gebonden had, niet losgemaakt worden van deze band op de dag van de sabbat?” (Lukas 13:16).

De implicatie is meteen duidelijk: Tijdens de toekomstige “Dag van de Heer” zal alles genezen worden.

Christus genas een man met waterzucht op de sabbat

Lucas beschrijft nog een genezing op de sabbat. Op die tijd was er een man met de zieke van waterzucht.

“1 En het gebeurde, toen Hij in het huis van een van de leiders van de Farizeeën gekomen was op een sabbat om brood te eten, dat zij scherp op Hem letten.

“En zie, voor Hem stond iemand die leed aan waterzucht.

“En Jezus antwoordde en zei tegen de wetgeleerden en Farizeeën: Is het geoorloofd op de sabbat gezond te maken?

“Maar zij zwegen. En Hij greep hem vast, genas hem en liet hem gaan.

“En Hij zei, terwijl Hij Zich tot hen richtte: Wie van u zal, wanneer zijn ezel of os in een put valt, deze er niet meteen uittrekken op de dag van de sabbat?

“En zij konden Hem daarop geen antwoord geven.” (Lucas 14:1-6)

Hij, Jezus genas de man van zijn ziekte in het bijzijn van de schriftgeleerden en de Farizeeën. Daarbij lijkt het erop dat Jezus impliciet profetisch was, dat dit het geval zou zijn tijdens de grote sabbatsrust - het zevende millennium van de menselijke geschiedenis.

In de volgende verzen, vertelde Hij de gelijkenis van een bruiloft. Door dit te doen, leek Hij daarmee profetisch te impliceren, dat tijdens het zevende millennium, er een bruiloft zou zijn:

“En Hij sprak een gelijkenis tot de genodigden, toen Hij merkte hoe zij de ereplaatsen voor zichzelf uitkozen. Hij zei tegen hen:

“Wanneer u door iemand op een bruiloft uitgenodigd bent, ga dan niet aanliggen op de ereplaats, opdat niet misschien iemand die voornamer is dan u, door hem uitgenodigd is, ... ” (Lucas 14:7-8).

Volgende hierop, gaf Jezus de gelijkenis van een groot avondmaal, wat betekent dat in het toekomstige koninkrijk, het Huwelijk van het Lam zal worden gevierd en dat er geen honger in het koninkrijk van de Heer zal zijn:

“Maar Hij zei tegen hem: Een zekere man bereidde een grote maaltijd en nodigde er velen. ...

“En de heer zei tegen de slaaf: Ga eropuit naar de landwegen en heggen en dwing hen binnen te komen, opdat mijn huis vol wordt.” (Lucas 14:16,23).

Het is verbazingwekkend dat al deze incidenten profetische gevolgen lijken hebben, wanneer ze bekeken worden in de context van de grote sabbat - de zevende 1000-jarige periode van de menselijke geschiedenis.

Bij het bad van Bethesda

Een andere genezing op sabbat vond plaats in Jeruzalem bij het bad van Bethesda. Jezus genas een man die ziek was geweest gedurende 38 jaar. De religieuze autoriteiten werd boos en confronteerden Jezus met een beschuldiging dat hij niet mocht genezen op de sabbat. Jezus antwoordde:

“Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft heel het oordeel aan de Zoon gegeven,

“opdat allen de Zoon eren zoals zij de Vader eren. Wie de Zoon niet eert, eert de Vader niet, Die Hem gezonden heeft.

“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie Mijn woord hoort en Hem gelooft Die Mij gezonden heeft, die heeft eeuwig leven en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven.” (Johannes 5:22-24 ).

Christus sprak over die kenmerken, die hij bezat, en die zouden intreden tijdens Zijn duizendjarige regering. Aangezien deze gebeurtenissen plaats vonden op een sabbat, lijkt Jezus te impliceren dat Zijn bewind een tijd zou zijn van Sabbaticale rust - het zevende millennium.

Een blinde man genezen bij Siloam

Nog een andere genezing vond plaats op een sabbat, opgenomen in het negende hoofdstuk van het Johannes-evangelie. Jezus, maakte slijk, strijkt het op de ogen van een blinde man en zei hem zich te gaan wassen in het bad van Siloam. Toen hij dat deed, werd hij genezen.

“En het was sabbat toen Jezus het slijk maakte en zijn ogen opende.” (Johannes 9:14).

Deze genezing vond weer plaats op de sabbat, en is een verwijzing van dat wat zich zal voordoen tijdens de duizendjarige regering van Christus. Blinde ogen zullen zien, verlamde ledematen zullen worden geheeld, melaatsen zullen schoon worden gemaakt, en boze geesten uitgeworpen. Ja, die gebeurtenissen, die in de evangelieverhalen plaatsvonden op sabbat lijken profetisch te zijn van wat zich gaat voordoen tijdens de duizendjarige regering van Christus.

Ook zijn er bepaalde gebeurtenissen in de Bijbel die spreken over een periode van twee of drie dagen.

Het verhaal van Jona

Jona die drie dagen en drie nachten doorbracht in de maag van een reusachtige vis, zo op gelijke wijze zou Jezus een soortgelijke tijd doorbrengen in het binnenste van de aarde. Ook deze twee gebeurtenissen kunnen een profetisch beeld zijn van drieduizend jaar waarin God is omgegaan met zijn uitverkoren volk. Net als Jona, heeft het volk van Israël geweigerd om de boodschap van Gods oordeel en genade aan te nemen en genade is er voor de heidenen. Zoals Jona drie dagen in de buik van de walvis, zo is het Joodse volk onder het oordeel van God voor de afgelopen drie millennia.

Het verhaal van Saul

Er is een ander verhaal in het boek Handelingen, dat ook een profetische scenario aan kan bieden. Het is het verhaal van Saul op weg naar Damascus en bij het zien van de Heer in het midden van een schitterend licht. Toen het licht was verdwenen, was Saul blind. Hij moest aan de hand worden geleid naar de stad Damascus. Let er op, dat hij blind was gedurende drie dagen. Dit kan een profetisch beeld zijn van de geschiedenis van Israël over een periode van ongeveer drie millennia. In 1 Korintiërs verwijst Paulus naar deze ervaring:

“... En als laatste van allen is Hij ook aan mij verschenen, als aan de ontijdig geborene.” (1 Kor. 15:8).

Volgens dr. CI Scofield, vertegenwoordigde Paulus de natie in zijn geheel. Zijn ervaring van bekering was een profetisch beeld van de toekomstige nationale bekering van Israël. Zijn genezing na drie dagen van duisternis, zou kunnen zijn dat in de toekomstige tijd de nationale bekering van Israël zal plaatsvinden.

Jozef en Maria zochten drie dagen

Laten we nu teruggaan naar het evangelieverhaal en een paar gebeurtenissen nemen die lijken profetische gevolgen te hebben wanneer ze bekeken worden vanuit het duizendjarige dag perspectief. In Lucas hoofdstuk 2, zijn Jozef en Maria op zoek naar de twaalf jaar oude Jezus. Op de derde dag, vonden ze Hem in de tempel:

“En Hij zei tegen hen: Waarom hebt u Mij gezocht? Wist u niet dat Ik moet zijn in de dingen van mijn Vader?” (Lukas 2:49).

Als de bedeling van genade een periode van 2.000 jaar beslaat, en als de duizendjarige regering van Christus zich over het derde 1000-jarige periode uitstrekt, dan is de conclusie van Jezus in de tempel over de derde dag in wezen een vertegenwoordigen van de activiteiten van de Vader in het komende millennium.

Het voeden de 4.000

Het verhaal van de spijziging van de 4000 is opgenomen in Matteüs 15 en Marcus 8. Let op dat de menigte hem voor drie dagen lang volgde. Het was op die derde dag dat Jezus de menigte voedde. Profetisch, kan dit worden uitgelegd als het millennium wanneer de honger is uitgeroeid.

In Lukas 13, een aantal Farizeeën kwamen tot Jezus zeggen:

“Op diezelfde dag kwamen er enige Farizeeën en zeiden tegen Hem: Ga weg en vertrek van hier, want Herodes wil U doden.” (Lucas 13:31).

Jezus antwoordde: “En Hij zei tegen hen: Ga heen en zeg die vos: Zie, Ik drijf demonen uit en verricht genezingen, vandaag en morgen, en op de derde dag word Ik voleindigd.” (vers 32).

Drie dagen later, maakte Jezus zijn triomfantelijke intocht in de stad van Jeruzalem. Deze verzen lijken een krachtige profetische gevolgen te hebben. Zij kunnen verwijzen naar het derde millennium, wanneer Jezus nogmaals een triomfantelijke intocht zal maken in de stad Jeruzalem.

De bruiloft te Kana

In het evangelie van Johannes, woonde Jezus een bruiloft te Kana in Galilea bij:

“En op de derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was daar.” (Johannes 2:1).

Let op, de bruiloft vond plaats op de derde dag. Nogmaals, dit kan een profetische implicatie zijn van de toekomstige bruiloft van het Lam met Zijn bruid, het Nieuwe Testamentische gemeente. De Schrift impliceert dat het zal plaatsvinden na twee millennia, op de derde dag!

De geldwisselaars

In het laatste deel van dat hoofdstuk, ging Jezus naar Jeruzalem. Bij binnenkomst van de tempel, vond Hij geldwisselaars en de verkopers van ossen, schapen en duiven. Hij joeg hen naar buiten en zei:

“En Hij zei tegen hen die de duiven verkochten: Neem deze dingen vanhier weg, maak niet het huis van Mijn Vader tot een huis van koophandel.” (Johannes 2:16).

Toen de Joden hem vroeg waarom hij deze dingen deed en welk teken Hij kon laten zien dat Hij de bevoegdheid had om het heiligdom te reinigen, antwoordde Jezus:

“Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen.” (vers 19).

Nu, zeker, Hij sprak over de tempel van Zijn lichaam, dat ze zouden vernietigen en die Hij weer op deed rijzen op de derde dag. Profetisch, echter kan het een beeld zijn van de toekomstige tempel, die de Messias zal bouwen wanneer Hij terugkomt. Het kan dat de drie dagen genoemd in vers 19, drie duizendjarige perioden zijn. De verklaring van Jezus over de tempel in Jeruzalem kunnen veel dieper zijn dan we misschien denken.

Een dezer dagen, zal de Heiland weer komen en de geldwisselaars wegjagen. Deze geldwisselaars kan wel eens een profetie vertegenwoordigen over het mondiale monetair systeem in de toekomst waarbij mensen zullen worden verplicht om een merkteken te ontvangen om te kopen of te verkopen. Een vertegenwoordiging van de gruwel der verwoesting, waarvan wordt voorspeld dat die zal plaatsvinden op de tempelplaats in het midden van de Verdrukking Periode.

Misschien is het beest in de tempel een afbeelding van de antichrist zelf, en aldus de gruwel der verwoesting. Aan het einde van de grote verdrukking periode, echter, zal Christus terugkeren naar deze aarde om de antichrist en het beeld vernietigen dat het heiligdom ontheiligd zal hebben tijdens de laatste helft van de Verdrukking Periode.

Wanneer Hij terugkomt, zal Hij het heiligdom reinigen, verdrijven die toekomstige geldwisselaars, en zal een prachtige duizendjarige tempel bouwen. Denk eraan, Hij zei van die dag: “Breek deze tempel af, en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen.”

Het proces tegen Christus

Deze verklaring, tussen twee haakjes, wordt ook genoemd in Markus 14:58. Toen Jezus werd gearresteerd en berecht voor het Sanhedrin en bepaalde valse getuigen kwamen om te getuigen:

“Wij hebben Hem horen zeggen: Ik zal deze tempel, die met handen gemaakt is, afbreken en in drie dagen een andere, niet met handen gemaakt, bouwen.” (Marcus 14:58).

De mensen hebben de verklaring van de Heiland nooit vergeten. In Marcus 15:29 vinden we de Heiland aan het kruis. Wanneer dan degenen die voorbij kwamen zeggen:

“.... keken hoofdschuddend toe en dreven de spot met hem: ‘Ach, kijk nu toch eens! Jij die de tempel afbreekt en in drie dagen weer opbouwt, red jezelf toch door van het kruis af te komen.” (Marcus 15:29).

Zelfs in de laatste uren van zijn leven mensen bespotten ze Hem over de belofte die hij maakte, dat hij de tempel zou herbouwen na drie dagen. Die drie dagen, wederom kunnen verwijzen naar de drie millennia, drie 1000-jarige perioden. De voorspelling is nog niet voldaan, net zoals Jezus zei dat het zou gebeuren!

Het verhaal van de Samaritanen

Er is een ander verhaal in Johannes 4, wat ook steun kan verlenen aan de profetische implicatie dat één dag gelijk kan zijn aan duizend jaar:

“ Toen dan de Samaritanen bij Hem gekomen waren, vroegen zij Hem bij hen te blijven, en Hij bleef daar twee dagen.

“En er kwamen er nog veel meer tot geloof, vanwege Zijn woord,

“en zij zeiden tegen de vrouw: Wij geloven niet meer om wat u zegt, want wijzelf hebben Hem gehoord en weten dat Híj werkelijk de Zaligmaker van de wereld is, de Christus.

“En na die twee dagen vertrok Hij vandaar en ging naar Galilea,” (Johannes 4:40-43).

Jezus heeft twee dagen doorgebracht bij de Samaritanen. Dit mag de twee millennia vertegenwoordigen die we de bedeling van Genade noemen. Het is een tijd waarin de heidenen zich bekeren. De nieuwtestamentische gemeente kan worden profetisch worden getypeerd door de Samaritanen, onder wie Jezus verbleef voor twee dagen.

Het verhaal begint met Jezus en Zijn discipelen als die door het land van Samaria trekken. Toen ze in de buurt van een stad Sichar waren, stopte Jezus bij een bron en stuurde Zijn discipelen naar de stad om brood te kopen. Terwijl hij daar was, kwam een Samaritaanse vrouw om water te putten. Jezus vroeg haar om drinken en vertelde haar vervolgens hoe ze levend water zou kunnen ontvangen om haar geestelijke dorst te lessen. Dit is een profetisch beeld van de bedeling van de genade. Toen de vrouw antwoordde en zei dat de Joden aanbaden in Jeruzalem en de Samaritanen op de berg Gerizim, zei Jezus:

“Vrouw, geloof Mij, de tijd komt dat u niet op deze berg, en ook niet in Jeruzalem de Vader zult aanbidden.”

“Maar de tijd komt en is nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid, want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden.” (Johannes 4:21,23).

Jezus introduceert hier de bedeling van genade. Die begon met de eerste komst van Christus en wordt afgesloten als hij terug komt. Ondertussen, net zoals Hij twee dagen doorbracht met de Samaritanen, bracht Hij twee millennia door onder de heidenen.

Het verhaal van Lazarus

Er is een ander verhaal opgetekend in de evangeliën en lijkt profetische bij te dragen aan het onderwijs dat één dag gelijk staat aan duizend jaar. Het is het verhaal van Lazarus. Toen deze ziek werd, en zijn zussen, Maria en Martha, een boodschap naar Jezus stuurden dat hij ziek was:

“Toen Hij dan gehoord had dat hij ziek was, bleef Hij nog twee dagen in de plaats waar Hij was.

“Daarna zei Hij tegen de discipelen: Laten wij weer naar Judea gaan.” (Johannes 11:6-7).

Let er op, dat Jezus Zijn reis naar Bethanië uitstelde met twee dagen. Toen hij eindelijk aankwam, lag Lazarus al in het graf. Uiteraard, was Hij van plan om het op die manier te doen. Profetisch echter, kan het betekenen dat het twee duizendjarige perioden zal duren voordat Hij terugkomt. Net zoals Jezus Lazarus uit de dood opwekte, zal een dezer dagen Hij komen om alle gelovigen uit de doden op te wekken. Zijn twee dagen vertraging in de komst naar Lazarus kan heel goed vertegenwoordigen het profetische tijdschema wanneer de grote opstanding zal plaatsvinden.

De Transfiguratie

Ten slotte wordt het verhaal vertelt in Matteüs 17, over de Verheerlijking. Op een hoge berg, ergens in het land, kwam Jezus met Mozes en Elia samen. Het evenement was een profetisch beeld van de grote verdrukking periode, en van de wederkomst van Christus in heerlijkheid:

“En na zes dagen nam Jezus Petrus en Jakobus en Johannes, zijn broer, met Zich mee en bracht hen op een hoge berg, alleen hen.” (Matteüs 17:1).

Dit evenement vond plaats op de zesde dag. Het is goed mogelijk dat dit een profetische scenario is van wat zich aan het einde van het zesde millennium van de menselijke geschiedenis zal voordoen! Keer op keer, in alle evangelieverhalen, vinden we profetische implicaties die steun verlenen aan het onderwijs dat één dag gelijk is aan een duizend jaar, en dat na zesduizend jaar van de menselijke geschiedenis, de Heiland zal terugkeren naar deze aarde, en de doden opwekken, met uitroeiing van honger en ziekte, een duizendjarig rijk zal oprichten, en heersen over de aarde tijdens de zevende 1000-jarige periode van de menselijke geschiedenis. Dat is de leer van de Grote Sabbat!

Ga naar Les 5 De geheimen van Psalm 90
Ga naar Les 7 Dispensationalisme en de Menorah

Engels origineel Prophecy In The News

Print niet onnodig spaart papier en inkt.