Wekelijkse nieuwsbrief: 27 oktober - 3 november 2022

Wekelijkse nieuwsbrief 13 maart - 20 maart 2025

Shalom vanuit een natie die opnieuw in volle oorlog is! En dat is zowel een slechte als een goede zaak. Want in oorlog worden mensen gedood. Soms vechten degenen die sterven aan de slechte kant en soms aan de goede kant. Maar hoe dan ook, de dood maakt een einde aan iemands kans op verlossing en dat is altijd een tragedie.

Soms kan oorlog echter ook goed zijn omdat het de potentie heeft om een taak te volbrengen die gedaan moet worden. Dat is waar in het geval van Israël. Toen we voor het eerst het staakt-het-vuren met Hamas ondertekenden, zei ik dat er een dag zou komen waarop de terroristen het akkoord zouden verbreken en de vijandelijkheden opnieuw zouden beginnen. Die dag hebben we bereikt. Hoewel ik zou willen dat we onze gijzelaars hadden kunnen terugkrijgen en de ontmanteling van Hamas hadden kunnen meemaken zonder nog meer bloedvergieten, lijkt het erop dat de terroristen andere plannen hadden. Er zal dus meer bloedvergieten, meer vernietiging en meer verdriet zijn.

Maar deze keer, omdat Israël de volledige steun heeft van de Verenigde Staten, zullen de vijandelijkheden doorgaan totdat Israëls oorlogsdoelen zijn bereikt. En te midden van de duisternis van de oorlog is dat tenminste één lichtpuntje. Zoals altijd jammeren de internationale media, waaronder de meeste waardeloze nieuwsbronnen in Israël, over de terugkeer van de gevechten en zeggen dat Netanyahu de oorlog gebruikt om zijn wankele macht te behouden. Als je die krantenkoppen leest, denk dan aan deze bronnen en begrijp dat de meesten in Israël aan zijn kant staan als het gaat om het uitvechten van deze strijd tot het einde. Het moet gebeuren, en het moet nu gebeuren.

Voordat we naar het nieuws hieronder gaan, wil ik snel twee grote mijlpalen noemen voor Behold Israel. Ten eerste hebben we, door Gods genade en jullie inspanningen, eindelijk één miljoen abonnees bereikt op YouTube. Het is een nederig makend aantal, maar het is ook een grote bemoediging dat God deze bediening gebruikt om Zijn waarheid aan de wereld te verkondigen.

Gisteren hebben we ook onze eerste editie van “Truth Be Told” uitgezonden, getiteld “Should Gentiles Become Jewish?”. Deze video was niet alleen bijzonder vanwege de ongelooflijke kwaliteit, maar het markeerde ook de voltooiing van onze oorspronkelijke lijst van programma's die we van plan waren aan te bieden via onze nieuwe Galilea faciliteit. Van het vernieuwen van wekelijkse programma's zoals “Q & A” en “MidEast Updates” (nu “MidEast & Beyond”) tot het creëren van nieuwe programma's zoals “Explore the Bible”, “Let's Connect”, “Authors' Corner” en andere, we hebben gebrainstormd over wat we allemaal konden doen met zo'n ongelooflijke bron als CONNECT. We schreven een checklist uit en vinkten de vakjes één voor één aan toen ze ontstonden. Nu, met “Truth Be Told”, hebben we ons laatste vakje bereikt - voor nu. Ongetwijfeld zal de Heer ons in de komende maanden en jaren meer ideeën geven voor meer manieren om Zijn waarheid te communiceren. Maar voor nu wil ik een moment nemen om stil te staan, mijn handen op te heffen en te zeggen: “Dank U, Heer, voor alles waarin U hebt voorzien en alles wat U hebt gedaan.”

Midden-Oosten & daarbuiten

Voor iedereen die trouw heeft gebeden voor God om te bewegen in het Midden-Oosten, zien we dat Hij die gebeden beantwoordt. Er heeft een grote verschuiving van activiteit plaatsgevonden in mijn deel van de wereldbol en over de hele wereld. Rusland, Oekraïne, Turkije, Iran, Libanon, Syrië, Israël, Gaza, Westelijke Jordaanoever, Jemen, Europa, de Verenigde Staten, Canada, Egypte, China en vele andere landen maken grote veranderingen door en staan voor belangrijke beslissingen wat betreft allianties en toekomstige acties. Bijna al deze schommelingen zijn verbonden met de factor Trump. Je kunt van hem houden of hem haten, maar er bestaat geen twijfel over dat hij een katalysator is voor verandering in de gestructureerde wereldorde en de belangrijkste geopolitieke figuur die momenteel leeft. Als je er zeker van wilt zijn dat je op de hoogte blijft van alles wat er in het Midden-Oosten en de wereld gebeurt, zorg er dan voor dat je je abonneert op mijn Telegramkanaal. Abonneer je ook op het YouTube-kanaal van Behold Israel en klik vervolgens op meldingen, zodat je nooit een Breaking News Update of een regelmatig gepland programma mist.

Terug naar de oorlog in Gaza
Zoals ik hierboven al zei, was de ineenstorting van het staakt-het-vuren tussen Israël en Gaza onvermijdelijk. Zoals wijlen minister van Buitenlandse Zaken Abba Eban zei: “De Arabieren missen nooit een kans om een kans te missen.” Hamas begon te treuzelen met de terugkeer van de gijzelaars, omdat de gevangenen de enige valuta zijn die ze hebben en die iets waard is. Uiteindelijk werden de onderhandelingen afgebroken en hervatte Israël, volledig gesteund door de Verenigde Staten, de vijandelijkheden. Zoals premier Benjamin Netanyahu verklaarde: “Vanaf nu zullen onderhandelingen alleen onder vuur plaatsvinden.” De luchtaanvallen van de IDF op dinsdag eisten een zware tol van Hamas. Meer dan 400 mensen werden gedood, de meesten van hen waren Hamasleden, en velen van hen waren op hoog niveau.

Onmiddellijk riepen de media dat er vrouwen en kinderen onder de doden waren. Dat is waar. Maar dat is wat er gebeurt als je vecht tegen een vijand die zijn eigen mensen als menselijk schild gebruikt. Israël doet er alles aan om het aantal burgerslachtoffers tot een minimum te beperken, maar de enige manier om het risico volledig uit te sluiten is dat de IDF de wapens neerlegt en zegt: “Ga je gang en houd de gijzelaars. Ons hoogste doel is om geen van de niet-strijders achter wie jullie je verschuilen te verwonden.” Het is belachelijk om over na te denken, maar dat is precies wat de media, de demonstranten, het Israëlische hooggerechtshof, de Verenigde Naties en het grootste deel van Europa willen dat Israël doet. Frankrijk heeft de hervatting van de vijandelijkheden door Israël al veroordeeld en eist “een onmiddellijk einde aan het geweld”. Ja, bedankt voor de suggestie. We zullen het in overweging nemen.

Waarom trekt Israël zich niet gewoon terug en wordt alles weer zoals het was? Dat kunnen we niet doen omdat we Hamas kennen. Uit getuigenissen van teruggekeerde gijzelaars blijkt duidelijk dat het graven van tunnels in Gaza nooit is gestopt, en de terreurgroep heeft al plannen gemaakt voor een tweede invasie in de stijl van 7 oktober. Daarom begon de nieuwe grondinvasie van de IDF met hun enorme, gepantserde Caterpillar D9 bulldozers om alles in het noorden van Gaza met de grond gelijk te maken. Voor degenen die zich zorgen maken dat Hamas nu gewoon alle gijzelaars zal doden, zijn er twee redenen waarom ze hun hand zullen terughouden. Ten eerste, zoals hierboven vermeld, zijn de Israëlische gijzelaars hun enige ruilmiddel. Als er geen gijzelaars zijn, dan is de enige manier om met hen te praten door de loop van een geweer. Ten tweede heeft Netanyahu nu de veiligheid van de gijzelaars gekoppeld aan het enige dat belangrijk is voor de Palestijnen - land. Hij heeft Hamas duidelijk gemaakt dat als ze één gijzelaar doden, 5% van hun land zal worden geannexeerd door Israël. Twee gijzelaars, 10%, enzovoort. Er is geen ruimte meer voor een compromis. Hamas heeft zijn laatste kaart gespeeld en is failliet. Ze weten het alleen nog niet helemaal. Als wandelende doden vuurden ze vanmorgen nog drie M-90 raketten af op Tel Aviv. Dit was de eerste keer in 164 dagen en ze bleken net zo ineffectief als voorheen. Als reactie vinden er uitgebreide aanvallen plaats in het noorden van Gaza.

Israël valt aan in Syrië
Overgangspresident Ahmed al-Sharaa van Syrië leerde een terrorist te zijn toen hij deel uitmaakte van Al Qaeda in Irak. Sinds hij heeft gebroken met de extremistische groepering en Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) heeft opgericht, probeert hij zichzelf neer te zetten als een meer gematigde, minder jihadi-achtige leider. Velen in het westen zijn in zijn act getrapt, vooral nadat zijn groep het voortouw nam bij het verdrijven van de gehate Bashar al-Assad uit Syrië. Duitsland heeft zelfs toegezegd om $300 miljoen extra hulp te sturen naar de worstelende natie. Maar al-Sharaa is geen vriendelijker, zachter soort terrorist. Je hoeft alleen maar te kijken naar de naar schatting 7000 Alawieten en christenen die zijn mensen de afgelopen weken hebben afgeslacht. Dat is niet het soort kwaad dat Israël langs zijn grens kan hebben, dus voert de IDF militaire aanvallen uit in het zuiden van Syrië om een noodzakelijke bufferzone te creëren. Al-Sharaa vecht niet terug, omdat hij genoeg interne problemen heeft, naast de strijd met Libanon, om zich zorgen te maken over de omgang met Israël.

Hezbollah op laatste benen in Libanon
Over schermutselingen met Libanon gesproken: in het noorden vinden schermutselingen plaats tussen de sjiitische Libanese Hezbollah en het soennitische Syrië. Die strijd eist alle aandacht op van de slinkende Libanese terreurgroep. Ondertussen zet Israël in het zuiden zijn vijf buitenposten binnen de grenzen van Libanon voort, zodat er ook in dat land een buffer is. Ik moet u zeggen dat dit voor mij als Israëli een heel vreemde situatie is. De afgelopen 35 jaar en langer waren Hezbollah en Syrië altijd een echte bedreiging voor onze veiligheid. Dat is nu niet meer het geval. En zodra we afrekenen met Gaza en de terroristische netwerken op de Westelijke Jordaanoever, zullen we overal vrede hebben. Een natie die in vrede leeft - denkt er nog iemand aan de oorlog van Ezechiël 38?

Amerikaanse aanvallen in Jemen
Ik moet het de Houthi-rebellen in Jemen nageven; ze zijn misschien dom, maar wel dapper. Net als een caféruziemaker met het “kleine jongen syndroom”, zullen de Houthi's uithalen naar iedereen waarvan ze denken dat die het verdient om aangevallen te worden. Ze worden misschien neergeslagen door een Israëlische aanval of een Amerikaanse aanval, maar ze staan weer op en blijven vechten. Ze zijn dol op piraterij. Tot begin 2025 hebben de activiteiten van de Houthi's naar schatting 250 miljard dollar aan scheepvaartkosten gekost en het vervoer van Azië naar Europa of de VS duurt nu ongeveer 25% langer. Ze zijn ook fan van het afschieten van raketten. Hun vrienden in Teheran hebben hen een aantal langeafstandsraketten gegeven en de rebellen uitgedaagd om die op Israël af te schieten. Zo nu en dan doen ze dat, zoals dinsdagavond. En zoals gewoonlijk schoot Israël ze neer met een Arrow-raket boven Saudi-Arabië. Gisteravond schoten ze er nog een af en de Israëlische luchtmacht schakelde die ook uit voordat hij het Israëlische luchtruim bereikte.

Maar zelfs vechtersbazen komen soms een tegenstander tegen die gewoon geen tijd meer heeft voor hun spelletjes. Die tegenstander is de huidige regering in het Witte Huis, die op twee manieren achter de Houthi's aangaat. Ten eerste verwoest de Amerikaanse luchtmacht doelen in heel Jemen met het soort geweld dat ze onder de vorige regering nooit mochten gebruiken. Ten tweede heeft president Trump de financiering van de Houthi's aangepakt, door de vrienden van Jemen in Teheran uit te schelden en de ayatollahs te vertellen dat ze persoonlijk verantwoordelijk zullen worden gehouden voor nieuwe aanvallen van de terreurgroep. In een tijd waarin hun munteenheid is gekelderd tot een record van een miljoen rials voor een dollar, heeft Iran weinig ruimte om spelletjes te spelen. Het is tijd dat er een einde komt aan het mini-terreurbewind van de Houthi's. Niemand zal ze missen, behalve Iran en misschien Rusland. De Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergey Lavrov, eiste van zijn Amerikaanse ambtgenoot, Marco Rubio, dat de VS alle militaire acties tegen de Houthi's zou stopzetten. Rubio zei hem in wezen: “Ja, bedankt voor de suggestie. We zullen het in overweging nemen.”

Vredesbesprekingen Rusland-Oekraïne
President Trump had gisteren een telefoongesprek met de Oekraïense president Zelenskyy en zei dat hij zich bemoedigd voelde door de richting waarin het gesprek ging. De president heeft ook belangrijke gesprekken gevoerd met de Russische president Poetin, wat meer is dan van de vorige Amerikaanse president kon worden gezegd. Op dit moment loopt Trump zachtjes en draagt een grote stok, en beide partijen in de oorlog luisteren naar hem. Zelenskyy luistert omdat hij geen keus heeft. Zelfs nadat de Europeanen hem een schouder gaven om op uit te huilen na zijn verwoestende ontmoeting in het Witte Huis, kwam de Oekraïense president nog steeds terug bij Trump omdat hij dat financieel gezien wel moest. Poetin lijkt Trump te ontmoeten uit respect en noodzaak. Rusland weet dat hun kaarten niet geweldig zijn. Hun energiesector, zo belangrijk voor de Russische economie, heeft het moeilijk en hun militaire successen zijn niet wat ze aanvankelijk waren. Beiden gaan dus langzaam te werk om te zien waar het heen gaat.

De val van Erdoğan?
In de vroege ochtenduren viel de politie woensdag het huis van Ekrem Imamoglu binnen en nam hem in hechtenis op verdenking van corruptie en terreurbanden. Wie is deze man? Hij is de burgemeester van Istanbul en de belangrijkste politieke rivaal van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan. Mensen gingen de straat op! Uiteindelijk hebben miljoenen mensen deelgenomen aan protesten in het hele land en hebben relschoppers het gebouw van het ministerie van Justitie overgenomen. Erdoğan zou zijn ondergedoken en er zijn berichten dat Turkse troepen uit Syrië worden teruggeroepen om de opstand onder controle te houden. Imamoglu stond op het punt om genomineerd te worden om het tegen de president op te nemen in de komende verkiezingen, dus het is moeilijk om de arrestatie van de burgemeester niet als politiek gemotiveerd te zien. Zouden we het begin van het einde van Erdoğan kunnen zien of zou dit een nieuwe Reichstag brand kunnen zijn, uitgevoerd door de president om zijn steun te versterken en zijn vijanden uit te schakelen? Velen geloven dat dit precies is wat er gebeurde bij de “couppoging” tegen Erdoğan in 2016.

De Almachtige Rechtbanken
Israël en de Verenigde Staten hebben iets gemeen. Beide naties worden ernstig beschadigd door activistische rechters die hun zetel gebruiken om de wil van de uitvoerende macht te dwarsbomen. In Israël zien we dit al jaren en het bereikte zijn hoogtepunt toen 7 oktober plaatsvond en het voor korte tijd in de kiem smoorde. In de Verenigde Staten hebben activistische rechters het land ook schade berokkend, maar het was subtieler vanwege de partij die eerder aan de macht was. Maar nu, met de nieuwe regering, lijkt de rechterlijke macht er alles aan te doen om een zachte staatsgreep uit te voeren door zich de autoriteit van de uitvoerende macht toe te eigenen. Het wordt een interessante strijd om naar te kijken. Aan de ene kant is Trump niet iemand die terugkrabbelt. Aan de andere kant zijn velen binnen de zwaar links georiënteerde rechterlijke macht al een tijdje op zoek naar een excuus om hem in de gevangenis te gooien. Heeft procureur-generaal Pam Bondi de autoriteit en het lef om de zaken recht te trekken? Blijf kijken.

Bron: Amir’s Weekly Newsletter