www.wimjongman.nl
(Automatische vertaling, onbewerkt)
Na 57 jaar gewelddadige vervolging van christenen verklaart Biafra zich opnieuw onafhankelijk van Nigeria
1 FEB 2025 12:00 DOOR ROBERT SPENCER 14 REACTIES
Alle naties met een christelijk erfgoed en zelfs alle vrije naties zouden Biafra moeten steunen en maatregelen moeten nemen tegen de Nigeriaanse regering voor haar steun aan de jihadgenocide op christenen in dat land.
“Biafra verklaart zich onafhankelijk: A Renewed Quest for Freedom,” door Michael Rubin, AEI, 1 december 2024:
Op 29 november 2024 verklaarden de Verenigde Staten van Biafra zich opnieuw onafhankelijk van Nigeria. Deze stap komt meer dan 57 jaar nadat de lang vervolgde en overwegend christelijke regio voor het eerst de onafhankelijkheid van Nigeria opeiste. Na die verklaring reageerde Nigeria met een poging tot genocide tegen de Igbo van Biafra, waarbij meer dan 100.000 mensen werden gedood en nog eens twee miljoen mensen werden uitgehongerd in een blokkade over land en zee. Muhammadu Buhari, een van de daders, gebruikte zijn erfenis in Biafra om twee keer president te worden; beide keren liet hij islamistische milities los in de regio om christenen af te slachten.
Biafra verdient onafhankelijkheid. Het was een oud koninkrijk. Reizigers en cartografen spraken vanaf de 15e eeuw tot in de 19e eeuw over Biafra, maar de Britse creatie van Nigeria aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw nam het Igbo-volk op en onderwierp het met geweld aan het nieuwe Britse koloniale project. Terwijl Nigeriaanse leiders vaak de retoriek van dekolonisatie omarmen, blijven ze zich niet bewust van het feit dat veel van Nigeria's volkeren - en vooral de Igbo die streven naar het herstel van Biafra - Nigeria zien als een koloniaal project.
Het is dan ook geen verrassing dat de Nigeriaanse autoriteiten woedend reageerden op de herbevestiging van de onafhankelijkheid van Biafra. Nigeriaanse diplomaten lobbyden om Finland te dwingen Simon Ekpa te arresteren. In Nigeria, een land waar de mediavrijheid lager is dan in Qatar, Servië of Haïti, stellen journalisten Ekpa's legitimiteit aan de kaak en dwingen ze de Inheemse Volkeren van Biafra (IPOB) om hem te veroordelen, terwijl ze de eisen van de IPOB voor een door de VN georganiseerd referendum voor Biafraanse afscheiding binnen Nigeria negeren.
De Nigeriaanse regering zou echter geen campagne moeten voeren. Op 10 mei 2024 stemde ze immers bij de Verenigde Naties voor de eenzijdige erkenning van Palestina, een land dat nooit heeft bestaan en waarvan het grondgebied nog steeds wordt betwist. De VN-stem ondermijnde de diplomatie en de rechtsstaat, omdat de Palestijnse leiders onder de Oslo-akkoorden hun autonomie in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever eerder baseerden op een akkoord om rechtstreeks met Israël over hun status en grondgebied te onderhandelen, in plaats van via middelen aan internationale organen.
Hetzelfde geldt voor Spanje. In 2017 gebruikte Spanje geweld om het democratische en vreedzame streven van Catalonië naar onafhankelijkheid de kop in te drukken. Autoriteiten in Barcelona zien Madrid, niet zonder reden, als een koloniale macht die een regio met een eigen taal en cultuur met geweld onderwerpt en het democratische streven naar vrijheid negeert. Toch schoof Spanje ook de Oslo-akkoorden terzijde om Palestina te erkennen.
Misschien is geen enkel land zo luidruchtig geweest als Turkije in zijn erkenning en materiële steun voor een Palestijnse staat, maar toch heeft Turkije meer Koerden gedood dan het beweert dat Israël Palestijnen heeft gedood. Pleiten voor Koerdistan, een regio met een eigen taal, cultuur en een lang verlangen naar autonomie, zo niet onafhankelijkheid, zorgt ervoor dat Turkse Koerden tientallen jaren in de gevangenis belanden. Terwijl Israëlische Arabieren verkiezingen winnen en burgemeesters worden (naast vele andere functies), vervangt de Turkse regering herhaaldelijk gekozen Koerden om gemeentelijke leiders aan te stellen die bereid zijn de uitspraken van de Turkse leider te ratificeren....