(Automatische vertaling, onbewerkt)

Iran valt uit elkaar

14 JAN 2025 4:00 PM DOOR HUGH FITZGERALD 7 REACTIES

Economisch gezien valt Iran uit elkaar. Het BBP daalt gestaag. Meer dan 40% van de Iraniërs leeft nu onder de armoedegrens. De rial bevindt zich op een historisch dieptepunt en heeft sinds september 25% van zijn waarde verloren; hij staat nu op 820.000 rials voor een dollar. Sinds de oprichting van de islamitische regering in 1979 is de Iraanse munt 11.000 keer in waarde gedaald.

Politiek gezien staat Iran op zijn achterste benen. Het heeft al zijn belangrijke bondgenoten, die vroeger deel uitmaakten van Irans “sji'a-sikkel” - Hezbollah in Libanon, Hamas in Gaza en het Assad-regime in Syrië - zien wegvallen. In Gaza wordt Hamas systematisch ontmanteld door de IDF, waarbij 20.000 van haar strijders zijn gedood en nog veel meer gewond. In Libanon is Hezbollah gehavend door de IDF. Vierduizend van haar medewerkers zijn gedood, duizenden anderen zijn gewond geraakt en 80% van haar eens zo geduchte arsenaal aan raketten en raketten is vernietigd door de IAF. Hezbollah moest smeken om een staakt-het-vuren dat vereist dat het al zijn manschappen en wapens ten noorden van de Litani rivier weghaalt. In Syrië hebben de rebellen het despotisme van Assad omver geworpen en Syrië, ooit de trouwe bondgenoot van Iran, is nu de aartsvijand van de Islamitische Republiek geworden, juist omdat Iran het regime van Assad zo lang heeft gesteund. Iran investeerde 50 miljard dollar om Assad aan de macht te houden; nu is die 50 miljard dollar in rook opgegaan en het Iraanse volk is zich scherp bewust van dat verlies, dat velen van hen woedend heeft gemaakt.

Meer over de huidige troosteloosheid van de Iraanse economie, de militaire zwakte en de groeiende woede van de bevolking over het regime van de mullahs, vind je hier: “50 miljard dollar naar Syrië verdwijnt in het niets: Onrust in Iran groeit over economische onrust - interview,” door Peled Arbeli, Jerusalem Post, 10 januari 2025:

De publieke onvrede in Iran nam de afgelopen weken toe toen economische ontberingen, waaronder wijdverspreide stroomuitval en stijgende inflatie, de roep om verandering aanwakkerde, vertelde onderzoeker Benny Sabti van het Institute for National Security Studies (INSS) vrijdag aan Maariv.

Sabti begon met het beschrijven van de groeiende frustratie onder de Iraanse bevolking. “Mensen zijn erg boos op het regime voor het verspillen van fondsen, olie-inkomsten en middelen aan Syrië, dat naast Hezbollah viel,” zei hij. “Het regime heeft van 2000 tot nu 50 miljard dollar in Syrië gestoken, dat allemaal in rook is opgegaan, samen met fondsen die naar Libanon en andere plaatsen zijn gestuurd.” Volgens Sabti ziet het Iraanse publiek dit als “een falen van het regime”.

Sabti gelooft dat recente gebeurtenissen de Iraniërs hoop hebben gegeven. Hij wees op belangrijke incidenten, zoals de gerapporteerde uitschakeling van Hamasleider Ismail Haniyeh, die de kwetsbaarheid van het Iraanse regime blootlegde, en “de val van Gaza.” Hij benadrukte: “Dit alles geeft het Iraanse publiek - waarvan 80% tegen het regime is - hoop.”...

De meeste Iraniërs - 80% van hen, volgens de Israëlische onderzoeker Benny Sabti - zijn tegen het regime en hebben moed geput uit de overwinningen van de Israëli's op zowel Hamas als Hezbollah, want beide terreurgroepen worden, terecht, gezien als bondgenoten van het regime in Teheran. Ze waren vooral onder de indruk van het spectaculaire vermogen van de Mossad om midden in een zwaarbewaakt gastenverblijf in Teheran de Hamasleider Ismail Haniyeh te vermoorden. Deze Iraniërs waren blij toen de IAF erin slaagde om de S-300 luchtafweersystemen van Iran en de fabriek die brandstof voor ballistische raketten produceert, te vernietigen. Ze wachten op een aanval van de IDF op de Iraanse nucleaire installaties, waarvan ze geloven dat het Iraanse leiderschap zo publiekelijk vernederd zal worden door de “Zionistische entiteit”, dat het al zijn gezicht zal verliezen en kwetsbaar zal worden omvergeworpen door een volksopstand.

Sabti beschreef de verslechterende levensomstandigheden: “Er zijn dagelijks stroomonderbrekingen van zes tot zeven uur in Teheran en in het hele land, met nog langere onderbrekingen in afgelegen gebieden. De stroomonderbrekingen worden gevolgd door watertekorten en de luchtvervuiling neemt toe omdat er niet genoeg schoon gas is om fabrieken en huizen te verwarmen. In plaats daarvan verbranden ze scheepsbrandstof, wat ernstige vervuiling veroorzaakt totdat het wordt stopgezet. Het resultaat zijn ijskoude temperaturen en sluitingen van steden.” Hij voegde eraan toe: “Op sommige dagen is het mensen verboden hun huis te verlaten - kinderen, volwassenen, overheidskantoren en banken...”...

Dit is de dagelijkse nachtmerrie die de Iraniërs ervaren, een nachtmerrie van constante en lange stroomonderbrekingen, watertekorten, een piek in watervervuiling, een gebrek aan schoon gas dat vervangen wordt door scheepsbrandstof om gebouwen te verwarmen, wat resulteert in nog meer luchtvervuiling, wat vervolgens leidt tot het afsluiten van de verwarming, en gewone Iraniërs die vriestemperaturen doorstaan wordt verteld thuis te blijven om niet buiten de vervuilde lucht in de steden in te ademen.

Het regime is zo bezorgd over meer straatdemonstraties die het nu als onvermijdelijk beschouwt, dat het nu de veiligheidsdiensten heeft opgestookt om met dergelijke uitingen van volkswoede om te gaan. Maar demonstranten neerknuppelen om een einde te maken aan hun demonstraties zal de woede van de demonstranten alleen maar doen toenemen.

Militair gezien is Iran nu zwakker dan ooit sinds de ayatollahs in 1979 aan de macht kwamen. Het is ontdaan van zijn voormalige militaire bondgenoten in Gaza, Libanon en Syrië, de eerste twee door acties van de IDF, de derde omdat de HTS-rebellen het Assad-regime bijna bloedeloos ten val brachten en Bashar naar Moskou stuurden. De Israëlische luchtmacht heeft Iran ontdaan van zijn S-300 luchtafweer en van de fabriek waar het brandstof maakte voor zijn ballistische raketten.

De 80% Iraniërs die nu een einde aan het regime wensen, hopen dat Trump de sancties tegen Iran, die Biden had opgeheven, weer zal opleggen, waardoor de Iraanse economie nog meer onder druk komt te staan, wat op zijn beurt de onvrede met het regime zal doen toenemen. En ze hopen zelfs dat Israël het Iraanse nucleaire programma zal vernietigen, wat zo'n publieke vernedering zal zijn dat het regime zodanig zou kunnen verzwakken dat het, na 45 jaar, eindelijk zal afbrokkelen tot stof.

Bron: Iran Coming Apart at the Seams