De uitvinding van de 'Westelijke Jordaanoever

Door Sha'i ben-Tekoa op 6 januari 2025

Op 6 december 2024 introduceerde senator Tom Cotton (Republikein uit Arkansas) een wetsvoorstel in de Senaat om “Westelijke Jordaanoever” in alle federale documenten te vervangen door “Judea en Samaria”, waarbij hij opmerkte: “De wettelijke en historische rechten van het Joodse volk op Judea en Samaria gaan duizenden jaren terug. De VS moeten stoppen met het gebruik van de politiek beladen term Westelijke Jordaanoever om te verwijzen naar het bijbelse hart van Israël. Zijn wetsvoorstel komt overeen met een wetsvoorstel van het Huis dat eerder dit jaar werd ingediend door de vertegenwoordigers Claudia Tenney, Randy Weber en Anthony D'Esposito.

Ja, het zijn de Joodse namen, maar ook die van de wereld. In 1947 stemde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties voor Resolutie 181, ook bekend als het Verdeelplan, een document dat verwees naar “Samaria en Judea”. Er stond geen verwijzing in naar een gebied met de naam “Westelijke Jordaanoever”.

Spoel twee decennia vooruit naar de Zesdaagse Oorlog van 1967 en Israël veroverde de Golan Hoogvlakte in het noorden op Syrië, het Sinaï Schiereiland en de Gazastrook in het noorden op Egypte en het tussenliggende land werd veroverd op het Hasjemitisch Koninkrijk Jordanië. Toen de New York Times verwees naar Israëls verplettering van het Jordaanse leger door de “westelijke oever van de Jordaan” te veroveren, verwees het naar land dat Jordanië in 1948 bezette en in 1950 annexeerde. Jordanië heeft nooit een naam gehad voor zijn verovering. Twee decennia lang was het gewoon de omslachtige “westelijke Jordaanoever”.

Dus in 1968 worstelden de correspondenten van de Times in Israël en de redacteuren in New York nog steeds met de nieuwe mode om de naam af te korten en de juiste spelling: Was het juist om “Western Bank” te gebruiken? Of “West-Bank”? Of “west-bank”? Soms werden in dezelfde artikelen verschillende spellingen gebruikt.

In 1969 werden in de nieuwe editie van de Rand McNally International Atlas, op basis van een eerdere kaart, kruislijnen gedrukt over de gebieden “die sinds juni 1967 door Israël bezet zijn”, met als belangrijkste namen nog steeds “Samaria/Shomron” in het noorden en “Judea” in het zuiden, de namen die al duizenden jaren op alle kaarten staan. Nogmaals, de “Westelijke Jordaanoever” was er niet.

Toen het “Arabische Legioen” (a.k.a. de Jordaanse Amy) in 1948 de Jordaan overstak, hadden de 30 miljoen Arabieren in de wereld geen namen voor gebieden die al duizenden jaren bekend stonden als “Samaria en Judea”. De Arabieren wilden het natuurlijk geen Judea noemen om voor de hand liggende redenen, maar zelfs na twee decennia hadden ze nog steeds geen naam voor “de westelijke Jordaanoever”.

Op deze manier werd “Westelijke Jordaanoever” onbedoeld het onbetwistbare bewijs van het bedrog dat “Palestijns nationalisme” is. Authentiek inheemse volken geven gewoonlijk namen aan de natuurlijke kenmerken van hun land (zoals bergen, rivieren, meren en bossen). De uitdrukking “Westelijke Jordaanoever” heeft geen nationale associatie. Het is een naam zonder naam, een steriele topografische beschrijving. Er zijn ontelbare rivieren en stromen die noord-zuid lopen op de planeet, en elke rivier heeft een westelijke oever. Alleen al de naam geeft toe dat er nooit een inheems “Palestijns volk” heeft gewoond.

Tragisch genoeg hebben de Israëli's iets in hun gebrekkige karakter, een erfenis van de antireligieuze stichters van de staat, waardoor ze de morele en historische helderheid van Tom Cotton missen. Ze hebben nooit geprotesteerd tegen het gebruik van “Westelijke Jordaanoever”. Sterker nog, het is de voorkeursnomenclatuur onder de slimme mensen van Israël, de postreligieuze Joodse elite in kranten als Haaretz en The Jerusalem Post en Yediot, en drie van de vier tv-kanalen voor publieke zaken.

Officieel Israël heeft ook nooit in zijn publieke diplomatie de hysterische, met haat gevulde menigte die scandeert, “Van de rivier tot aan de zee!” weerlegd door de wereld te vertellen dat het het Handvest van de Verenigde Naties van 1945 was, waarin het Palestina Mandaat van de Volkenbond van 1922 was opgenomen, dat al het land “van de rivier tot aan de zee” aan de Joden toewijst. Datzelfde document beschreef het Palestina dat de VN creëerde als het “historische thuisland” van de Joden.

Daarom is Israël volgens het internationaal recht niet alleen de wettige eigenaar van Judea en Samaria, maar ook van de Gazastrook. En als wettige huisbaas heeft Israël het recht om ongewenste krakers uit te zetten, vooral als ze al meer dan een eeuw hebben bewezen antisemitische moordzuchtige maniakken te zijn.

De huidige Israëlische regering onder premier Benjamin Netanyahu heeft zich publiekelijk een wedergeboren Gazastrook voorgesteld nadat de gevechten zijn beëindigd. De moslimbevolking zal terugkeren, alleen nu onder Israëlische veiligheidscontrole, in plaats van niet langer bestuurd door Hamas.

De denkfout in dit gevaarlijke denken is dat er een verondersteld verschil is tussen de griezels in Hamas, die satanische wreedheden begingen op 7 oktober 2023, samen met jaren van andere terroristische gruweldaden. en de vermeende “onschuldige Palestijnse burgers.” In feite zijn deze burgers de mensen die in 2006 stemden voor Hamas als hun regering, net zoals het Duitse volk Adolf Hitler democratisch verkoos als hun Reichskanzler. Zelfs wijlen de anti-Joodse Jimmy Carter zei dat de verkiezingen legitiem waren, en in elke opiniepeiling sindsdien blijft Hamas de keuze van het volk.

Sterker nog, volgens de IDF-soldaten die het afgelopen jaar in Gaza hebben gevochten, staat elk huis waar ze zijn binnengegaan vol met bewijzen van hoe de mensen in Gaza samenwerken met Hamas en Hamas steunen. Het is niet overdreven om de hele 25 mijl lange rechthoek van Gaza te zien als één grote terroristische basis.

In Auschwitz brandden de nazi's serienummers in de onderarmen van hun Joodse slachtoffers, als ziek vee dat werd geregistreerd voor de slacht. Ze wiste hun menselijke namen uit. Op dezelfde manier ontdoet de uitdrukking “Westelijke Jordaanoever” Judea en Samaria van hun Joodse namen en vervangt deze door een naamloze naam, vergezeld van het historische sprookje dat het gebied toebehoort aan een zogenaamd oeroud, inheems “Palestijns volk” dat thuis is op wat hun voorouderlijke graszode was totdat de roofzuchtige zionisten het van hen stalen.

Palestijns nationalisme is niets anders dan de nieuwste mode in millennia van leugens over Joden. Senator Cotton en vertegenwoordigers Tenney, Weber en D'Esposito hebben gelijk.

Sha'i ben-Tekoa's PHANTOM NATION: Inventing the “Palestinians” as the Obstacle to Peace is verkrijgbaar bij Amazon.com in hardcover of als Kindle ebook. Zijn podcasts zijn te beluisteren op www.phantom-nation.com.

Bron: Inventing the ‘West Bank’ - American Thinker