"De hel gaat losbarsten.”

Adam Lehrer - 11 februari 2025

Het grote verhaal

Dat is wat president Donald J. Trump maandag tijdens een persconferentie zei over wat er zal gebeuren als alle overgebleven Israëlische gijzelaars in Gaza komende zaterdag om 12 uur niet zijn vrijgelaten. Gevraagd om uit te weiden, antwoordde Trump: “Hamas zal merken wat ik bedoel.”

Het beëindigen van het staakt-het-vuren, zei Trump, zou uiteindelijk de beslissing van Israël zijn. Maar in zijn commentaar een paar uur nadat Hamas aankondigde de vrijlating van de gevangenen die voor aanstaande zaterdag gepland stond uit te stellen, gaf Trump aan dat hij verontrust was door de toestand van de gegijzelden die werden vrijgelaten en gefrustreerd door de vertragingstactieken van Hamas:

Ik kan je vertellen dat die mensen [de gijzelaars] zwaar gewond zijn. Zowel mentaal als fysiek. En ik heb het ook over de jonge vrouwen die eerder naar buiten kwamen. En ik denk dat een van de redenen dat ze [Hamas] dit doen is dat ze waarschijnlijk de besten sturen. Wat je ziet is waarschijnlijk het beste, omdat ze mensen willen sturen die er tenminste gezond uitzien. En dat is niet gezond. Deze mensen zijn zwaar gewond. ... En ik denk dat Hamas kijkt en zegt: “Nou, veel beter dan dat gaat het niet worden.”

Op woensdag stemde de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in met de deadline van Trump door te zeggen dat als de gijzelaars zaterdag niet zijn vrijgelaten, Israël zijn offensief in Gaza zal hervatten, meldt Reuters.

Trump's viscerale, emotionele reactie op het zien van het trauma en de hongersnood die de Israëlische gijzelaars is aangedaan - en zijn woede op de daders en bereidheid om geweld te gebruiken om hen op het rechte pad te brengen - staat in schril contrast met de instincten van de regering Biden om koste wat het kost te “de-escaleren”. Lee Smith van Tablet vertelde aan The Scroll dat hij bijzonder bemoedigd was door het feit dat hij een president had die bereid was om empathie toe te staan als leidraad voor beslissingen op het gebied van buitenlands beleid:

Trump ziet niet graag dat kinderen gewond raken. We weten dat door hoe hij reageerde nadat hij zag hoe kinderen werden vergast door Bashar al-Assad. Trump wilde de Syrische dictator vermoorden en moest omgepraat worden door toenmalig minister van Defensie James Mattis. Hij is ook boos omdat Joden een grote rol spelen in zijn leven en familie. Hij gedraagt zich zoals ieder normaal mens zou doen bij het zien van de foto's van de gijzelaars, en alle normale mensen voelden wat hij voelde: woede en walging. Amerikanen zijn er trots op dat ze een leider hebben die onze eigen gedachten zo in het openbaar vertegenwoordigt. Ik ben trots op zo'n Amerikaanse president. En de Amerikaanse president kan er iets aan doen; als POTUS, de leider van de vrije wereld, iets zegt, is dat per definitie belangrijk. Dan onthouden we dat dit een man is die aan de dood is ontsnapt, die bijna in het openbaar werd gedood. Een man die de dood in de ogen heeft gekeken heeft een heel speciaal soort autoriteit als het gaat om spreken over zaken als deze, zaken van leven en dood. Combineer deze twee feiten en deze taalbron en het wordt heel krachtig. Wanneer de president dit soort gedachten onder woorden brengt, krijgt het een heel eigen kracht.

Trump heeft een geschiedenis van het volgen van zijn emotionele instincten om beleidsbeslissingen te sturen. Toen hij in 2018 beelden zag van de Syrische chemische aanval die resulteerde in de dood van kinderen en vrouwen, noemde Trump Bashar al-Assad “een beest”, volgens CBS, en zei hij later dat hij hem wilde vermoorden, volgens Politico. In 2019, nadat Iran een Amerikaanse drone had neergeschoten, annuleerde Trump raketaanvallen op drie Iraanse locaties toen hij hoorde dat de aanvallen 150 mensen zouden doden, waarbij hij de suggesties van de toenmalige nationale veiligheidsadviseur John Bolton terzijde schoof en van zich vervreemdde, meldde Foreign Policy.

Het Gaza-plan van Trump roept ook op om de Palestijnen daar te verhuizen naar landen als Egypte en Jordanië, en op maandag zei Trump dat hij de hulp aan die landen zou kunnen stopzetten als ze er niet mee instemmen om de Palestijnen op te nemen. Op dinsdag had Trump een ontmoeting met de Jordaanse koning Abdullah II; zodra de koning en zijn zoon aankwamen, volgens Reuters, werden verslaggevers naar een vergadering in de Oval Office gesneld, waar Trump opnieuw zijn intentie herhaalde om Gaza over te nemen, de Palestijnen te herhuisvesten en het gebied opnieuw op te bouwen. “We gaan het innemen. We gaan het vasthouden, we gaan het koesteren,” zei de president. “We gaan het uiteindelijk op gang brengen, waar veel banen zullen worden gecreëerd voor de mensen in het Midden-Oosten.” De Jordaanse koning, die eerder zei dat hij elk plan om Palestijnen te verplaatsen of land te annexeren zou afwijzen, zei vandaag dat hij zou doen wat het beste was voor zijn land en dat de Arabische naties terug zouden komen naar Washington met een tegenvoorstel. Trump heeft gezegd dat hij erop vertrouwt dat zijn dreigementen om hulp aan Egypte en Jordanië in te houden tot een deal kunnen leiden.

Als de manier waarop Trump in het verleden beslissingen heeft genomen een indicatie is, dan gaat het plan misschien niet zozeer over het op de huid zitten van de Palestijnen, maar meer over het beëindigen van het eeuwige bloedvergieten en het voorkomen van de dood van kinderen. Zoals Park MacDougald van The Scroll het op X verwoordde:

Dit is echt een goede persconferentie en biedt een belangrijk inzicht in het karakter van Trump. Ondanks al het gepraat over Trumps amorele buitenlandse beleid en hoeveel hij houdt van “dictators” en “autoritairen”, lijkt hij echt emotioneel geraakt te worden door barbaarsheid - in dit geval, mishandeling van burgergevangenen. Je zag dit ook in zijn reactie op de chemische aanvallen van Assad.

Trump heeft veel minder geduld om met deze griezels om te gaan dan de gevestigde orde.

Bron: Feb. 11: “All Hell Is Going to Break Out“ - by Adam Lehrer