Je zult misschien nooit meer dezelfde zijn

Door Jan Markell op 25 april 2025

Holocaust Memorial Day valt dit jaar in Israël op 23 en 24 april. Een paar decennia geleden ontmoette ik een overlevende van de Holocaust en ik zal misschien nooit meer dezelfde zijn. Toen ik in contact kwam met Anita Dittman, liet ik haar haar schrijnende verhaal vertellen. Ze boeide me. Als jij haar had ontmoet, zou je misschien ook nooit meer dezelfde zijn.

Anita en ik waren wekenlang samen terwijl ze haar verhaal vertelde over ontbering, marginalisatie, honger, scheiding, eenzaamheid, isolatie, angst en geloof. Hoe kon deze vrouw, toen in de 50, rechtop staan? Ze had als tiener voorwerpen van 100 kilo opgetild toen de nazi's haar en haar moeder dwangarbeid oplegden. Ze waren in de steek gelaten door haar Arische vader.

Ze deed twee keer een mislukte ontsnapping uit een concentratiekamp. Ze had 12 jaar lang niet voldoende voedsel. Op een gegeven moment stuurde ze al haar schamele rantsoenen naar haar moeder, die een kamp inging voordat Anita werd opgepakt.

Eenmaal zelf maanden later in een kamp, hakte Anita bomen om in een bos in de bittere winter met nauwelijks genoeg kleding aan. Aan het einde van de oorlog liep ze op een gewond en geïnfecteerd been door een deel van Europa om te zien of haar moeder Kamp Theresienstadt had overleefd.

Gods adembenemende interventie

Was ik zojuist naar een levend wonder aan het kijken? Ik denk van wel - en dit overlevingsverhaal zou een blijvende stempel drukken op miljoenen mensen. Een vruchtbare verbeelding zou de scènes en scenario's die deel uitmaakten van haar leven van 5 tot 17 jaar niet kunnen verzinnen. Gods voortdurende tussenkomst was niets minder dan adembenemend.

Tyndale House publiceerde Angels in the Camp in 1980 - slechts één versie van een boek dat bijna 40 jaar zou meegaan, met verschillende uitgevers en meer dan één titel. Boeken hebben een korte houdbaarheid. Slechts een paar klassieke verhalen overleven de tand des tijds, zoals het verhaal van Anita Dittman.

De trouw van de Messias

Anita's boek, nu getiteld Gevangen in Hitlers Hel: A Young Jewish Girl Discovers the Messiah's Faithfulness in the Midst of the Holocaust, heeft mensen over de hele wereld geraakt, van alle leeftijden. Kinderen op de basisschool zaten roerloos toen ze tot hun 88e persoonlijk over haar beproeving vertelde. Ze hebben geen idee van oorlog, concentratiekampen, ontbering en uithongering. Ze kennen de betekenis van het woord scheiding niet anders dan het uitzwaaien op weg naar zomerkamp.

Tieners die een zorgeloos leven leiden waren stomverbaasd over haar getuigenis en schreven haar vanuit vele landen. Hun wereld kent niets van de gevreesde klop op de deur wanneer familieleden worden weggevoerd door de harteloze Gestapo met kaplaarzen.

Gods vergeving tonen

Elk najaar stond Anita Dittman achter een boekentafel op mijn jaarlijkse profetieconferentie en signeerde honderden van haar boeken, die nu door Lighthouse Trails worden uitgegeven. Een Duitse dame kwam een keer naar haar toe en huilde. Ze verontschuldigde zich voor de waanzin van het Derde Rijk. Wat dachten ze wel niet? Anita vergaf deze mensen altijd.

Wanneer de regering als God wordt

De decennia zijn voorbij gevlogen, maar in die tijd hebben miljoenen anderen geleerd dat het geen goed idee is om de regering tot god te laten worden, zoals de Duitsers deden. Vandaag, in 2025, zou ze 96 zijn als ze nog zou leven. Haar levensvers was Romeinen 8:28 - dat alle dingen meewerken ten goede voor hen die God liefhebben. Anita herinnerde elk publiek daaraan. Dat we echt onder de schaduw van Zijn beschermende vleugels zijn (Psalm 91:4).

Nooit meer is nu

Yom HaShoah, oftewel Holocaust Herdenkingsdag in Israël, is dit jaar nog maar een paar dagen van ons verwijderd en Joden over de hele wereld zullen collectief zeggen: “Nooit meer!”. In Israël zullen auto's stoppen als de sirene loeit en velen zullen in de houding gaan staan, waar ze ook zijn. Israëlische kinderen zullen van hun speelgoed afklimmen en twee minuten lang roerloos blijven staan.

Toch zal een wereld zonder God doorgaan met onderdrukken en vervolgen. De doelwitten zullen zwaar op Joden en Christenen zijn. Vergeet alsjeblieft niet degenen die wegkwijnen onder erbarmelijke omstandigheden en vergeet nooit dat één enkele tiran een nachtmerrie kan ontketenen over miljoenen onschuldige mensen.

Joden haten is het oudste tijdverdrijf. Het is de oudste haat. Het sterft niet alleen nooit, het wordt elk jaar erger. Dat blijkt wel uit het bloedbad op 7 oktober 2023 bij Gaza. Niet iedereen zal dit artikel uitlezen. Het interesseert velen gewoon weinig. Of ze hebben sympathie voor Hamas.

De Holocaust is eeuwenoude geschiedenis - en toch duikt het steeds weer op in andere tijden en op andere plaatsen. Maar in 2025 wordt het geaccentueerd terwijl de wereld voor Hamas juicht en de Joden veroordeelt.

Ik had nooit gedacht dat ik die dag zou meemaken. Jij ook niet als je eerlijk bent. “Nooit meer” is nu, nu we afstevenen op de Verdrukking, wanneer de Joden het middelpunt zullen zijn van de Antichrist en zijn kortstondige koninkrijk. Vandaag is slechts een opwarmertje.

Bron: You May Never Be the Same :: By Jan Markell « Terry James Prophecy Line