Het laatste jaar van genade

John Bellam 13 januari 2025

De man stapte naar voren op het platform, zeker van zijn naderende ondergang! Hij was onlangs gearresteerd voor het aanzetten tot een opstand in Jeruzalem en stond op het punt om zijn doodvonnis bevestigd te krijgen door een menigte mensen die bloeddorstig waren en zich in een enorme mensenmassa vlak voor hem hadden verzameld. Terwijl hij wachtte, dwaalden zijn gedachten zeker af naar andere dagen toen hij getuige was van andere veroordeelden die elk een wrede dood stierven aan zo'n martelend Romeins kruis en de gedachte aan de pijn en de lijdensweg die hem te wachten stonden, deed hem zijn ogen sluiten en huiveren! Precies op dat moment ... stapte er een andere man naar voren. Zonder dat alle aanwezigen het wisten, was deze tweede man een Plaatsvervanger die al vanaf het begin van de eeuwigheid was voorbereid om in de plaats van de veroordeelde man te sterven. Op de een of andere manier was het Lam van God net op tijd gekomen om een plaatsvervanger van genade te leveren op het moment dat Barabbas dat het hardst nodig had! De naam van de vervanger was Jezus. Barabbas kreeg gratie. En zo begon het Tijdperk van Genade dat op het punt staat om zich te sluiten voor een nietsvermoedende en slapende wereld!

CIRCA 1826 VOOR CHRISTUS.....

De Vader van de natie Israël is verbijsterd! Abraham heeft een schokkend bevel van God gekregen om zijn zoon Isaak de berg Moria op te leiden en hem op een altaar te offeren dat lijkt op de kinderoffers die door de heidense religies van die tijd werden gebracht. Hoewel Abraham zich terdege bewust is van de bloedlust die de goden van zijn buren van hem verlangden bij het brengen van kinderoffers, is hij verrast en verontrust door de test die zijn eigen God hem voorlegt. Hij had 100 jaar gewacht tot zijn onvruchtbare vrouw hem op wonderbaarlijke wijze een erfgenaam zou schenken en nu vraagt dezelfde God die hem die erfgenaam jaren geleden had beloofd hem om het leven van zijn dierbare zoon te nemen! Maar ondanks zijn ontzetting leidt Abraham Izaäk plichtsgetrouw de berg op met hout in zijn hand en een bezwaard hart. Hij gehoorzaamt zijn Heer en vertrouwt erop dat God zijn dode zoon weer tot leven zal wekken nadat het offer is voltooid.

Abrahams leven was al doorspekt met verschillende scharniermomenten waarop een groot geloof moest worden tentoongespreid zodat God hem op de juiste koers kon zetten die de Schepper voor zijn leven had uitgestippeld.

-Het moment van zijn roeping om het huis van zijn vader te verlaten en naar een nieuw land te reizen waar een nieuwe natie uit zijn nageslacht zou voortkomen.

-De belofte van een zoon van zijn vrouw Sarah (hoewel zij oud en onvruchtbaar was) en het geloof dat de hele wereld gezegend zou worden door dat nageslacht.

-Het geloof dat een land dat op dit moment bewoond werd door talloze versterkte vijandige stammen op een dag aan zijn kinderen zou toebehoren en dat zijn beloofde natie de machtigste ter wereld zou zijn.

Het geloof dat God al deze beloften zou vervullen was een bewijs van Abrahams vertrouwen.

“Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend.” (Gen 15:6)

Maar nu staat de allergrootste test voor zijn neus en een vermoeide Abraham gaat gehoorzaam door!

Terwijl Izaäk op het altaar ligt, heft Abraham verdrietig een mes op om de hartverscheurende daad uit te voeren. Toevallig, ergens dichtbij, leidt het bekende geluid van “baaa” Abraham af en hij draait zich om. Dan hoort hij de stem van een engel die hem beveelt om de aan een touw gebonden jongen los te laten en in plaats daarvan de ram te offeren die in het zicht is en waarvan de kop verstrikt is geraakt in een doornstruik. (De parallellen van wat Isaak moet hebben gevoeld en wat Barabbas op een dag zou meemaken zijn moeilijk te missen)

“Abraham keek omhoog en daar in een struikgewas zag hij een ram die bij zijn horens was vastgegrepen. Hij ging erheen, nam de ram en offerde hem als brandoffer in plaats van zijn zoon. Zo noemde Abraham die plaats De Heer zal voorzien. En tot op de dag van vandaag wordt er gezegd: “Op de berg van de Heer zal het voorzien worden.” -Gen 22:13-14

Hoewel de gewoonte om een lam naar keuze aan de Almachtige God te offeren al sinds de tijd van Abel bestond, was dit het officiële begin van een offerpraktijk die bekend staat als “plaatsvervangende verzoening” door de Joodse familie. God zal dit principe benadrukken met een heel dierlijk offersysteem dat aan de Levitische priesters wordt toevertrouwd wanneer Israël meer dan vierhonderd jaar in de toekomst uit Egypte wordt bevrijd. Het eerste “Pascha” zal het toneel vormen voor wat een 1400-jarig model van constante dierenoffers zal zijn om de zondigheid van het volk te tonen en de noodzaak voor iemand om in hun plaats voor de zonde te betalen. De brandoffers van deze wezens konden de zonde niet werkelijk wegnemen. Dat was ook nooit de bedoeling. Ze waren slechts een tijdelijke wegwijzer die wees naar de enige ware waardige plaatsvervanger die op een dag zou komen, met Zijn hoofd in een doornenkroon gewikkeld, en de plaats zou innemen van alle veroordeelden van de wereld!

En net als de ram in de struik ... zal Hij dit alles volbrengen op de berg Moria!

JEZUS, ONZE PLAATSVERVANGER

Vanaf de schepping van de wereld was het altijd Gods plan om Zijn Zoon te sturen als plaatsvervanger voor zondaars om onze schuld aan God te betalen.

“...het Lam dat geslacht is vanaf de schepping van de wereld.” (Openb. 13:8b)

In Gods plan zou de verlossing voor de zondeval van de mensheid worden voltooid in één mens, Zijn Zoon, en de hele geschiedenis zou naar die plaatsvervangende verzoening wijzen!

En in het midden van dit alles hangt het kruis en de man die “de Plaatsvervanger” was voor jou en mij. Dezelfde man die naar voren trad als een “Plaatsvervanger” voor Barabbas op de dag voor Jezus' kruisiging.

HET LAM

Johannes de Doper begreep alle lamssymboliek en het doel van het offersysteem en het Pascha. Hij bevestigde dat begrip toen hij Jezus voor het eerst zag voor Zijn doop, zoals opgetekend in het Boek Johannes:

“De volgende dag zag Johannes Jezus naar hem toe komen en zei: “Kijk, het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt!” (Johannes 1:29)

Johannes wist dat Jezus de “Plaatsvervanger” was die door God was gestuurd om de plaats van zondaars in te nemen. En na die plaatsvervangende daad zou Jezus de deur naar Genade openen die de naties van de wereld zou verwelkomen om eeuwige vergeving te ontvangen door in God's “Plaatsvervanger” te geloven. De praktijk van het offersysteem plaatste voortdurend een lam op het altaar voor God als een symbool van wat er met Zijn Zoon zou gebeuren als Hij gehoorzaam Zijn leven zou afleggen voor de zonden van de mensheid. Het kruis werd opgericht op de berg Moria (“De Heer zal voorzien”) en met een doornenkroon op nam Jezus onze plaats in, net zoals de ram dat bijna twee millennia eerder had gedaan voor Abrahams zoon.

“Maar om onze overtredingen is Hij verwond, om onze ongerechtigheden is Hij gekneusd; de straf van onze vrede is op Hem geweest, en met Zijn striemen zijn wij genezen.
Wij zijn allen als schapen afgedwaald; een ieder heeft zich tot zijn eigen weg gekeerd; en de Here heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem gelegd.” (Jesaja 53:5-6)

DE OPEN DEUR

“Ik ben de deur. Als iemand door Mij binnengaat, zal hij behouden worden; hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden. De dief komt alleen om te stelen, te doden en te vernietigen. Ik ben gekomen opdat zij leven hebben, en opdat zij het rijkelijker hebben.” (Johannes 10:9-10)

Jezus Christus is de deur naar de hemel.

Hij verkondigde Zichzelf als zodanig in Johannes 10. Onze Heer gebruikte veel metaforen (ladder, Goede Herder, Licht van de Wereld, Levend Water, Brood des Levens, etc.) om ons te laten zien dat Hij de Enige is die waardig is om de mensheid van de hel te redden en deze metaforen hebben allemaal Oudtestamentische verwijzingen die bewijzen dat Jezus is wie Hij beweert. Maar ... als Hij zegt dat Hij de Deur is, dan opent Hij niet alleen een weg voor ons naar de Hemel, maar Hij is ook Degene die op een dag het Genadetijdperk zal sluiten door de deur dicht te doen.

Het is een triest feit dat het grootste deel van de wereld het “Genadetijdperk” dat we de afgelopen tweeduizend jaar hebben meegemaakt sinds onze Heer de Hemelse deur opende, niet begrijpt of waardeert. Terwijl de religies van de wereld werken en verlichtende ervaringen zoeken om de weg van hun eeuwige reis te effenen naar een universele kosmische evenwichtsoefening waarvan ze denken dat die hen vrede zal geven, negeren ze de wijd open deur naar het eeuwige leven die Jezus recht voor hun neus heeft geplaatst. De waarheid is dat verlossing geen bestemming is, maar een Persoon. Het eeuwige leven is geen pad of reis .... Het is een Wezen. De wereld is op zoek naar een pelgrimstocht, terwijl ze op zoek zou moeten zijn naar een Deur! Jezus is die deur. En zonder Hem zijn al die religieuze paden gewoon doodlopende wegen.

DE SLUITENDE DEUR

“Zo gingen zij met Noach in de ark, twee aan twee van alle levende wezens waarin de adem en de geest van het leven was. Zij die binnengingen, mannen en vrouwen van alle vlees (schepselen), gingen binnen zoals God Noach geboden had; en de Here sloot de deur achter hem.” (Gen 7:15-16)

Onze hemelse Vader is niet gebonden aan een bepaalde modus operandi in het ontvouwen van de geschiedenis. In Zijn almachtige volmaakte soevereiniteit kan Hij dingen verborgen houden als Hij dat wil of dingen openbaren op elke manier die Hij verkiest en Hij is niemand uitleg verschuldigd. Maar ... dat is niet hoe Hij de dingen doet. Hij gebruikt patronen en voorafschaduwingen en typologieën en Zijn profeten door Zijn Woord heen om ons voor te bereiden op wat komen gaat en toen Hij op het punt stond om het oordeel over de wereld van voor de zondvloed te brengen, zette Hij een uitroepteken op dat tijdperk door de deur van de ark te sluiten. Dat was het einde van alle hoop die de mensen buiten de reusachtige boot hadden om te overleven en het sluiten van de deur door God betekende dat hun lot bezegeld was.

De apostel Petrus koos ervoor om terug te verwijzen naar die tijd van het wereldwijde oordeel toen hij een waarschuwing uitvaardigde voor degenen die zouden twijfelen vlak voordat de Heer Jezus terugkeert om de wereld voor de tweede keer te oordelen.

“U moet vooral begrijpen dat er in de laatste dagen spotters zullen komen, die spotten en hun eigen kwade verlangens volgen. Ze zullen zeggen: “Waar is die ‘komst’ die Hij beloofd heeft? Sinds onze voorouders gestorven zijn, gaat alles door zoals het is sinds het begin van de schepping.” Maar ze vergeten opzettelijk dat lang geleden door Gods woord de hemelen zijn ontstaan en de aarde is gevormd uit water en door water. Door deze wateren werd ook de toenmalige wereld overstroomd en vernietigd. Door hetzelfde woord zijn de huidige hemelen en aarde gereserveerd voor het vuur, bewaard voor de dag van het oordeel en de vernietiging van de goddelozen.” (2 Petrus 3:3-7)

Bovendien gebruikte Jezus zelf een soortgelijke analogie van hoe het einde van het “Genadetijdperk” eruit zou zien toen Hij antwoordde op de vragen van een van zijn volgelingen over verlossing:

“Toen zei iemand tot Hem: “Heer, zijn er weinigen die gered worden?”

En Hij zei tot hen: “Tracht binnen te komen door de nauwe poort, want velen, zeg Ik u, zullen trachten binnen te komen en zullen niet kunnen. Wanneer eenmaal de Meester des huizes is opgestaan en de deur heeft gesloten, en gij begint buiten te staan en aan de deur te kloppen, zeggende: 'Here, Here, doe voor ons open,' en Hij zal antwoorden en tot u zeggen: 'Ik ken u niet, waar gij vandaan komt...'” (Lucas 13:23-25)

Dit is een beangstigende waarschuwing van onze Heer en we zouden er goed aan doen deze door te geven aan iedereen die maar wil luisteren. Het “Genadetijdperk” is prachtig en een tijd van ongelooflijk geduld van onze God, maar het heeft wel een vervaldatum. Het is nu al 2000 jaar aan de gang en met alle tekenen van Jezus' wederkomst die in een razend tempo om ons heen worden vervuld, wordt het duidelijk dat het “Genadetijdperk” zeer binnenkort ten einde zal lopen en onze Heer zal opstaan en de deur dichtdoen! Wanneer Hij dat doet, zal letterlijk de hel losbreken.

HET LAATSTE JAAR VAN GENADE

Nu we 2025 binnengaan lijkt het erop dat alle Bijbelse tijdlijnen elkaar de komende 8 jaar of zo zullen kruisen. De climax van de eerste 6000 jaar van de mens op aarde (sinds de zonde voor het eerst de wereld binnenkwam) gekoppeld aan de verjaardag van het feit dat het 2000 jaar geleden is dat onze Heer gekruisigd en herrezen werd, maakt het tijdsbestek van 2032-33 behoorlijk intrigerend. Daarnaast hebben we de mogelijke komst van een vallende Astroïde of ster (Apophis) in 2029 (wat mogelijk een gebeurtenis in Openbaring 8:10-11 verklaart) en het begin van het laatste presidentiële mandaat van Trump deze maand (Opname is bij de laatste Trompet) en het wordt allemaal een beetje griezelig bij het speculeren over de nabije profetische toekomst.

Als onze berekeningen juist zijn (we weten dat een dag voor de Heer gelijk is aan duizend jaar en duizend jaar aan een dag) dan leert de Schrift ons dat een week voor de Heer gelijk is aan 7000 jaar. We staan op het punt het zevende millennium in te gaan, wat het sabbatsmillennium zou moeten zijn (aangezien de sabbat de zevende dag was) wanneer de Heer terugkeert om de aarde met vrede te regeren (“De Zoon des mensen is de Heer van de sabbat”). Als dat gaat gebeuren en 2032-33 de jubileumjaren zijn om de terugkeer van de Heer te verwelkomen om te heersen, dan zou de opname eind 2026 of eerder moeten plaatsvinden. Dat betekent dat de deur van dit tijdperk op het punt staat snel en abrupt te sluiten!

Het is heel goed mogelijk dat het nieuwe jaar 2025, als de bal valt, de inluiding zal zijn van het laatste genadejaar. Het laatste jaar dat de Heilige Geest vrij beschikbaar is voor iedereen die wil geloven en zijn vertrouwen wil stellen in Jezus Christus als Heer en Verlosser, met behoud van de gezegende hoop om bewaard te blijven voor het uur der beproeving dat over de hele aarde komt. Het laatste jaar om de vreselijke Verdrukking en de duistere heerschappij van de Antichrist, die vlak voor ons ligt, te ontlopen. Het grootste deel van de christelijke wereld leeft in ontkenning van het late uur. En de verloren wereld is zich totaal niet bewust van de verschrikkelijke periode van toorn die de planeet Aarde gaat overspoelen! Het is heel redelijk dat de Opname zo dichtbij kan zijn als één van de dagen op de kalender van 2025 die je net voor Kerstmis hebt ontvangen!

CONCLUSIE

Zal 2025 het laatste nieuwe jaar zijn van het Tijdperk van Genade? Misschien denken waarnemers te veel na over de tekenen? Misschien worden we te technisch in onze pogingen om de tijd van de wederkomst van de Heer te bepalen, terwijl Hij zelf zei: “Niemand kent het uur of de dag!”(Mat 24:36) Misschien moeten we gewoon altijd opletten en proberen het seizoen te herkennen als het nadert, maar moeten we niet te nauwgezet worden wat betreft datums? Misschien; maar ik denk niet dat de Schrift deze zienswijze ondersteunt.

“Maar gij, broeders, zijt niet in duisternis, dat die dag u als een dief overvallen zou” (1 Thess 5:4).

Hoewel ik echt geloof dat onze hemelse Vader soeverein is om te doen wat Hij wil en Hij de tijdlijnen zeker kan vertragen of versnellen wanneer Hij maar wil, lijkt het erop dat Hij een te exacte wiskundige is om willekeurige data en tijden te gebruiken om Zijn ongelooflijk gedetailleerde plan te vervullen. Alles loopt precies zoals de Schrift heeft aangegeven vlak voor de wederkomst van Jezus. En we staan op het punt om een val dicht te zien springen voor de nietsvermoedende wereld.

“Wees voorzichtig, anders zullen jullie harten gebukt gaan onder uitspattingen, dronkenschap en de zorgen van het leven, en die dag zal zich plotseling als een valstrik voor jullie sluiten. Want het zal komen over allen die leven op de hele aarde. Wees altijd op uw hoede en bid dat u kunt ontkomen aan alles wat er gaat gebeuren en dat u staande kunt blijven voor de Mensenzoon.”

(Lucas 21:34-36)

Barrabas wist niet dat hij voor de Mensenzoon stond, maar zijn zorg was zijn groeiende gevoel van onheil waartoe de menigte hem zou veroordelen. Hij was zich totaal niet bewust van de verbazingwekkende genade die over hem zou worden uitgestort toen onze Heer zijn plaats innam in het oordeel en de deur opende naar het Genadetijdperk. De wereld van vandaag is zich er net zo min van bewust dat het Genadetijdperk op het punt staat te sluiten. En wanneer de Heer opstaat en de deur sluit, zullen ze niet voor de Genadevolle Verlosser staan zoals Barabbas stond, maar zullen ze voor de Rechtvaardige Rechter staan!

“En zie, Ik kom spoedig, en Mijn loon is bij Mij, om een ieder te geven naar zijn werk. Ik ben Alfa en Omega, het begin en het einde, de eerste en de laatste.”

(Openb. 22:12-13)

Bron: The Last Year Of Grace