Er is iets vreselijk misgegaan
Door Tom Gilbreath op 10 februari 2025
De mensen in de Verenigde Staten - vooral de jongeren - gaan nu gebukt onder de druk van een verbluffende mentale gezondheidscrisis. Volgens WebMD zijn aanhoudende gevoelens van verdriet en hopeloosheid onder middelbare scholieren tussen 2011 en 2021 met 49 procent gestegen. En het wordt erger naarmate ze ouder worden. Volgens een onderzoek van Harvard “rapporteren jongvolwassenen in de VS twee keer zoveel angst en depressie als tieners.”
Moeten we ons niet afvragen waarom? Moeten we niet vragen of we iets verkeerd doen? Wat hebben we veranderd dat we niet hadden moeten veranderen? We klagen over schietpartijen op scholen. Mensen praten over wapenbezit of betere geestelijke gezondheidszorg als het antwoord. Maar moeten we ons niet afvragen wat er veranderd is om deze crisis in de geestelijke gezondheidszorg te veroorzaken? Het is duidelijk dat er een verandering heeft plaatsgevonden. Er is iets heel erg misgegaan.
Het is tegenwoordig niet ongewoon dat 35-jarige mannen het grootste deel van hun tijd doorbrengen - niet met slapen of werken, niet met vissen of jagen, niet met grappen maken en plezier maken met vrienden. In plaats van deze gezonde activiteiten sluiten ze zich op in fantasierijke videogamewerelden. Ze geven echt geld uit aan dingen die geen echte waarde hebben. Ze brengen hun leven door met het najagen van “lege dingen die niet baten of opleveren, want ze zijn leeg” (1 Samuël 12:21, ESV).
Ik heb het niet over af en toe een videogame spelen met vrienden of af en toe een online spelletje. Ik heb het over mensen die ontsnappen naar videogame-land en nooit meer terugkeren. Anderen ontsnappen aan de werkelijkheid door drugs en drank. Ze bedriegen zichzelf van het bruisende leven dat God hen biedt. Op deze en honderden andere manieren moedigt onze samenleving de verloedering van het menselijk bestaan aan. Geen wonder dat onze mensen ongelukkig, depressief en gedesoriënteerd zijn.
Is het niet tijd dat we ons allemaal afvragen waar we de fout zijn ingegaan en wat we kunnen veranderen om weer geestelijk gezonde mensen op te voeden?
Ik wil niet suggereren dat deze natie ooit perfect is geweest. Manifestaties van verschillende geestelijke ziekten hebben altijd deel uitgemaakt van het Amerikaanse leven, net als in andere landen. Maar er is duidelijk iets veranderd. De verandering zelf is beangstigend en desoriënterend, leidt vaak tot woede en draagt zo bij aan het probleem.
Er valt genoeg te verwijten. We kunnen politici de schuld geven, die hun machtsbasis opbouwen door ons op te delen in beledigde groepen. We kunnen opvoeders de schuld geven voor het aanwakkeren van eenzelfde soort paranoia. We kunnen de entertainmentindustrie of grote bedrijven in het algemeen de schuld geven.
We kunnen zelfs de kerk de schuld geven. Veel gemeenten hebben het evangelie helemaal losgelaten. Anderen prediken Gods Woord nog wel, maar leven alsof ze het niet geloven. Als je desondanks een toegewijd, bijbelgelovig christen blijft, laat je dan niet ontmoedigen. Je bent niet alleen. God heeft een machtig overblijfsel voor Zichzelf gereserveerd die “de knie niet voor Baäl hebben gebogen”.
Velen zijn ervan overtuigd dat er met nieuw leiderschap een mooie verandering op komst is in Amerika. Ik hoop het. Maar het soort verandering dat we nodig hebben zal meer inhouden dan een lippendienst aan God. Het zal verdriet over onze zonden betekenen. Het zal nederigheid voor God betekenen. Romeinen 11:25 spreekt over mensen die wijs zijn geworden in hun eigen hoogmoed. Om deze natie te veranderen moeten we deze hoogmoed opgeven.
Als volk heeft Amerika “de waarheid van God ingeruild voor de leugen en het schepsel aanbeden en gediend in plaats van de Schepper” (Romeinen 1:25, NKJV). Daarom moeten we ons als volk bekeren, hervormen en terugkeren - niet terugkeren naar een ingebeeld Amerikaans verleden - maar terugkeren naar eerbied en liefde voor de God uit Wie alle vrijheid vloeit.
Bron: Hal Lindsey