Het schandaal van een A-millennium eschatology
Door James B. de Young

KUNT U ZICH VOORSTELLEN wat christenen zouden denken van iemand die belijdt de Bijbel te geloven als het gezaghebbende Woord van God, maar een enorm percentage van de leer afwijst? Van iemand die het laatste boek van de Bijbel negeert en het als onwaardig voor serieuze studie beschouwt? Van iemand die verliefd is geworden op de gebruiken van een heidense cultuur om de Bijbel te interpreteren?
Toch is dit het standpunt van de gereformeerde kerken en hun voorgangers en anderen. Zij omarmen een a-millenniale eschatologie gebaseerd op een interpretatiemethode die is afgeleid van heidenen. |In de volgende regels wordt de titel van dit essay uitgelegd en verdedigd.
BEDROG VAN DE SEKTEN EN VALSE RELIGIES
Verschillende sektes en valse religies verwerpen grote delen van de Bijbel. Met deze woorden identificeren we Jehovah's Getuigen, de Mormoonse Kerk (ook bekend als de Kerk van de Heiligen der Laatste Dagen) en Zevende-dags Adventisten die zowel de betekenis van de Wet als de komst van Christus verdraaien.
Naast deze sektes zijn er vele valse religies in overvloed. In het algemeen ontkennen ze ofwel de volledige menselijkheid van Jezus Christus of Zijn volledige godheid of beide. Deze omvatten de Islam, het Boeddhisme, het Hindoeïsme, Shinto, het Unitarisme, de Eenheid en vele andere.
ontkennen ze de centrale kernovertuigingen van de Bijbel met betrekking tot de persoon van Jezus Christus. Ze zijn de moderne tegenhangers van de misleidingen waarvoor de apostelen Johannes (1 Johannes hoofdstuk 2a en 4) en Paulus de Efeziërs waarschuwden (Efeze 4:13-15). Paulus waarschuwde voor hen die “elke wind van leer” verspreiden; “door menselijke sluwheid, door listigheid in bedrieglijke plannen” proberen zij gelovigen, vooral nieuwgelovigen, op een dwaalspoor te brengen.
EEN ANDERE VORM VAN MISLEIDING: A-MILLENNIALISME
Er is nog een andere vorm van misleiding die voortkomt uit een vervorming van de volledige leer van de Schrift. Het is een vervorming die voorkomt in de meeste gereformeerde kerken (Presbyteriaans, Luthers, Gereformeerd, Nederlands Gereformeerd, Anglicaans, Episcopaal) die voortgekomen zijn uit de Reformatie, aangewakkerd door Luther, Calvijn, Zwingli, Melancthon, Knox en anderen. De vervorming komt ook voor in veel Methodistenkerken, sommige Baptistenkerken, onafhankelijke kerken en andere. Deze kerken vertegenwoordigen waarschijnlijk het grootste aantal christenen in de wereld.
Deze christenen hebben meestal een correct begrip van veel van de christelijke orthodoxie (correcte overtuigingen die in de Bijbel worden onderwezen). Deze christenen protesteerden tegen veel van de doctrines van de Rooms-Katholieke Kerk. Zij leidden christenen terug naar de Bijbel wat betreft het gezag van de Bijbel, de persoon van Christus, de Heilige Geest, zonde, redding, de menselijke natuur, engelen, Satan en demonen, en nog veel meer.
“HET A-MILLENIALISME BLIJFT DE MOOIE GEVANGEN VROUW OMARMEN”.
Maar het enige gebied van de theologie dat hierboven niet is genoemd, waar de Reformatoren niet protesteerden tegen de Rooms-katholieke doctrine, is de eschatologie. Eschatologie is de studie van de mensen en gebeurtenissen die nog moeten komen, in de toekomst, aan het einde van deze jaartelling. De gereformeerde theologie omarmt het a-millennialisme, dat beweert dat er nog geen komend duizendjarig koninkrijk op aarde zal zijn.
Er zijn ook veel onafhankelijke kerken en de Calvary Chapel kerken die het zogenaamde pre-millennialisme omarmen.
Tenslotte heeft de Rooms-Katholieke kerk een kijk op eschatologie die vrijwel identiek is aan de gereformeerde kijk. Beiden omarmen de “Mooie Gevangen Vrouw”. Op het gebied van eschatologie was er geen Protestantse Reformatie.
WELKE TOEKOMSTIGE GEBEURTENISSEN VOORSPELT DE BIJBEL?
Wat valt er onder eschatologie? De Bijbel spreekt over verschillende toekomstige gebeurtenissen: de wederkomst van Jezus Christus (Johannes 14:1-6); de opstanding van alle gelovigen uit het graf (1Kor.. 15); de opname (“wegneming”) van de levende gelovigen (1Thess 4:13-18; de grote verdrukking (Jer. 30:7; Matt. 24:21; Openb.7:14); de terugkeer van Jezus naar de hemel en de aarde (1Kor. 12:14); de terugkeer van Jezus naar de aarde (Matt 24-25); de Slag om Armageddon(Joël 3; Opb 19); de duizendjarige heerschappij van Jezus Christus op aarde (= het millennium; Opb 20:4-6); het grote oordeel over alle goddeloze doden (Opb. 20:11-15); en de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde (Jes. 65:17; 66:22; 2Petr.3:13; Opb. 21-22).
Al deze gebeurtenissen worden in de Bijbel voorspeld als toekomstige gebeurtenissen, maar niet iedereen gelooft dat ze toekomstig zijn, dat ze in de toekomst vervuld zullen worden. De gereformeerde eschatologie beweert dat deze voorspelde gebeurtenissen op dit moment worden vervuld of dat ze al zijn vervuld.
Hoe kan er zo'n groot verschil zijn tussen de geloofsovertuigingen - dat ze óf toekomstig zijn óf niet? Het kritieke verschil concentreert zich op de “Mooie Gevangen Vrouw”.
HET DUIZENDJARIG RIJK
Van deze voorspelde toekomstige gebeurtenissen is de belangrijkste waarschijnlijk de duizendjarige heerschappij van Jezus Christus op deze aarde. We lezen:
“Toen zag ik tronen, en zij zaten daarop, en het oordeel was hun gegeven. En ik zag de zielen van hen die onthoofd waren vanwege hun getuigenis van Jezus en vanwege het woord van God, en van hen die het beest of zijn beeld niet hadden aanbeden en het merkteken op hun voorhoofd en op hun hand niet hadden ontvangen; en zij kwamen tot leven en heersten met Christus duizend jaar lang. (5) De rest van de doden kwam pas tot leven toen de duizend jaar voorbij waren. Dit is de eerste opstanding. (6)Zalig en heilig is hij die deel heeft aan de eerste opstanding; over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn en met Hem duizend jaar regeren” (Openbaring 20:4-6).
Wat zijn enkele kenmerken van Jezus' koninkrijk? Zijn duizendjarige heerschappij (drie keer genoemd in de verzen hierboven) wordt het Duizendjarig Rijk (DR) genoemd. Het OT en NT stellen deze tijdsperiode, aan het einde van de “laatste dagen” (Jesa 2:2), voor als een gouden tijdperk van vrede, voorspoed, gerechtigheid, volledige gerechtigheid en vreugde (zie Jesa 2; 4; 9; 11; Jer 30; 31; 33; Joël 2;Matt 24-25; 2 Pet 3:15; en vele andere teksten).Gedurende deze periode zal Israël als natie verheven zijn boven de rest van de naties. Jezus Christus zal regeren op een troon die de OT-lijn van Koning David voortzet, van de stam Juda, zoals in het hele OT is voorspeld (hier zijn een paar referenties: Gen49:10; Num 24:14-19; Ps 2; Isa 4:2; 7:14; 9:6-
; 16; Jer 30:21-24; 31:31-34; 33:14-26;Dan 2:34-35, 44-45; 7:13-14, 22-27; 9:22-27;10:5-10; 12:11 [vgl. Matt 24:15]; Joël 2:28-32;3:1-21; Zach 12-14; Ezech 40-48).
Daniël 9:24-29 specificeert dat de laatste zeven jaren van het huidige tijdperk grote verdrukking voor Israël zullen betekenen onder de kwade plannen van de antichrist. Maar hij zal uiteindelijk worden vernietigd bij de Slag om Armageddon (Openb. 19). Dan zal er een einde komen aan de tijd waarin de heidenen de overhand hadden en Israël vervolgd werd. Lucas24:21 profeteert: “Jeruzalem,” zei Jezus, ”zal door de heidenen worden vertrapt totdat de tijd van de heidenen ten einde is.”
In principe zijn er drie visies op de toekomst en de vervulling van de profetie van de DR. En de visies van de DR zijn verbonden met andere toekomstige gebeurtenissen, zoals de volgende discussie laat zien.
“DUIDELIJK EEN DUIZENDJARIG BEGRIP VAN HET KONINKRIJK VERSCHILT STERK VAN HET PREMILLENNIALE BEGRIP.
PREMILLENNIALISME
Pre-millennialisme is de opvatting dat Jezus Christus zal komen om de DR in te leiden, in te wijden, na een periode van oordeel over deze aarde die bekend staat als de Grote Verdrukking (GV). Tijdens de DR zal de natie Israël worden hersteld in haar speciale gunst bij God - een punt dat deze zienswijze onderscheidt van de andere. Deze visie wordt vaak in verband gebracht met dispensationalisme.
DISPENSATIONALISME
Wat is dispensationalisme? Het is het geloof dat er verschillende bedelingen, rentmeesterschappen of besturen aan de mensheid zijn toevertrouwd waarbij God de mensheid volgens verschillende normen verantwoordelijk houdt. Deze bestrijken de hele periode van de menselijke geschiedenis. Ze omvatten Gods norm; het falen van mensen om zich aan de norm te houden; en het daaropvolgende oordeel van God.
Er zijn ongeveer zeven bedelingen: de onschuld van Adam en Eva voorafgaand aan de zondeval; het geweten, de periode vanaf de zondeval tot aan de wereldwijde zondvloed; de menselijke regering, waardoor God de mensheid verantwoordelijk hield vanaf de zondvloed tot aan de toren van Babel; het tijdperk van de belofte, waarin God de familie van Abraham en zijn nakomelingen verantwoordelijk hield voor het verbond dat Hij met Abraham sloot; het tijdperk van de wet, vanaf het geven van de wet van Mozes tot de komst van Jezus Christus en Zijn dood aan het kruis; het tijdperk van de NT kerk (het huidige tijdperk) waarin mensen verantwoording schuldig zijn aan God door hun reactie op het evangelie; het tijdperk van het oordeel tijdens de zeven jaren van de Grote Verdrukking die eindigen bij de Slag om Armageddon; het tijdperk van de duizend jaar dat wordt geïdentificeerd als het DuizendJarig Rijk (DR); en, ten slotte, de eeuwigdurende “tijd” van de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde.
Velen definiëren de periode van de Grote Verdrukking noch het tijdperk van de nieuwe hemelen en aarde als bedelingen. De meeste mensen eindigen dus met zeven bedelingen. Bovendien kunnen de termen die gebruikt worden om de bedelingen te beschrijven van uitlegger tot uitlegger verschillen.
Hoeveel bedelingen er ook zijn, het idee zelf van bedelingen is een Bijbels idee. Het is bijbelse terminologie (zie Efeze 1:10; 3:2-7; Kol. 1:24-27). Het woord betekent een “rentmeesterschap”, een economie (Grieks oikonomia). Zelfs sommigen die de a-millenniale kijk omarmen, bevestigen het idee van bedelingen (zie hieronder).
Aan de andere kant zijn er sommigen die de dispensatieleer verdraaien. Zij beweren dat de enige bedeling die het waard is om onderwezen te worden de huidige bedeling van genade is. De andere bedelingen hebben praktisch geen waarde. Dit vervormde standpunt wordt ultra-dispensationalisme genoemd.
DE OPNAME
Verwant aan de dispensatieleer is de kwestie van de Opname. De “Opname” is het woord dat gebruikt wordt om het plotselinge vertrek van christenen uit deze wereld te beschrijven. Vlak voor Zijn dood beloofde Jezus Zijn volgelingen dat Hij deze wereld zou verlaten om een plaats voor hen te bereiden in de hemel en dat Hij zou terugkeren om hen naar deze plaats te brengen (Johannes 14:1-3).
Paulus legde deze gebeurtenis uit als een gebeurtenis met twee aspecten. Wanneer Jezus terugkeert, zal Hij de gelovigen die sinds Zijn vertrek naar de hemel zijn gestorven (nu bijna tweeduizend jaar) in de opstanding doen opstaan. Onmiddellijk daarna zal Jezus de levende gelovigen “wegnemen” - “opnemen” (Grieks harpazo) - en hen naar de hemel brengen zonder dat zij sterven (1Thess 4:13-18). In beide gebeurtenissen zal de Gelovigen rijzen omhoog om de Heer te ontmoeten in de lucht/hemel. Jezus keert terug naar de hemel met Zijn volk bij Hem. Hij komt op dit moment niet naar de aarde.
Verder zei Paulus dat de opname de sterfelijke, vergankelijke lichamen van christenen in een oogwenk zou veranderen in onsterfelijke, onvergankelijke lichamen (1 Kor. 15:51 e.v.). Dit zijn verheerlijkte, getransformeerde lichamen die geschikt zullen zijn voor de hemel - die lijken op Jezus' verheerlijkte lichaam. Gelovigen zullen nieuwe dimensies van ruimte en tijd binnengaan die het geloof al voor ogen heeft (zie 2 Kor. 4:17-18).
Waarom vindt de Opname plaats? Het is om christenen te redden van de toorn van God die zal worden “uitgestort” over de ongelovige, opstandige wereld tijdens de Grote Verdrukking (hierboven genoemd).Paulus stelt dat gelovigen zullen worden “gered van de toekomende toorn” (1 Thess. 1:10).
Maar niet alle christenen geloven deze beschrijving van de tijd van het komende oordeel. De timing staat centraal in de controverse. De beschrijving die hierboven wordt aangenomen is dat de Opname plaatsvindt vóór de Grote Verdrukking (GV) (vandaar de “pre-verdrukking”). Anderen plaatsen de opname in het midden van de Grote Verdrukking. Weer anderen plaatsen het tijdstip na de GV (vandaar de “post-trib”-opvatting).
KLASSIEK PREMILLENNIALISME
Klassiek premillennialisme is een variatie op de premillenniale visie. Deze opvatting stelt dat de opname plaatsvindt na de GV, waarna de DR volgt. Vandaar dat deze mensen “post-verdrukking” zijn. Zij die deze opvatting aanhangen beweren dat christenen de GV zullen meemaken. Zij nemen ook de bijbelse verzen die gaan over het toekomstige herstel van Israël en laten deze verwijzen naar de kerk. De NT-kerk vervangt de natie Israël als de ontvanger van OT-beloften die verwijzen naar Israëls herstel aan het einde van het tijdperk. Deze kijk op Israël valt samen met de kijk op a-millennialisme. Alle a-millennialisten zijn post-verdrukking.
Hoe vinden de verdedigers van deze visie steun in de Schrift voor hun visie? Ze gebruiken allegorieën om de tekst te interpreteren, zodat de betekenis van de Verdrukking en de beloften over de toekomst van Israël figuurlijk en geestelijk worden opgevat.
niet letterlijk. Ze hebben een liefdesaffaire met de “Mooie Gevangen Vrouw”.
POST-MILLENNIALISME
Postmillennialisme is een tweede opvatting over de DR. Jezus Christus zal komen na (vandaar het voorvoegsel “post”) een speciale tijd waarin de wereld zal worden voorbereid op Zijn wederkomst. Het Duizendjarige Rijk wordt nu opgebouwd. Er is geen periode van komend oordeel. In plaats daarvan zal de wereld rechtvaardiger, beter en vrediger worden om haar voor te bereiden op de komst van Jezus Christus om over zo'n aarde te regeren.
Praktisch niemand gelooft dit standpunt nog: WO1 en WO2 en de daaropvolgende oorlogen hebben dit standpunt in diskrediet gebracht. Zelfs nu doemen grote oorlogen, geen vrede, aan de horizon op,
AMILLENNIALISME
De gereformeerde kerken en andere hierboven genoemde kerken steunen een derde visie op het beloofde Duizendjarig Rijk (DR). Deze visie ontkent volledig dat er daadwerkelijk een wonderbaarlijk gouden tijdperk van vrede en absolute gerechtigheid op aarde komt. Bijgevolg zal Jezus niet naar deze aarde komen om over de naties te heersen gedurende de duizend jaar van de geschiedenis. Er is geen toekomstig herstel van de natie Israël zoals God belooft (zowel in het OT als in het NT, zoals in Romeinen 11).
Hoe gaan de gereformeerde kerken dan om met de bijbelse terminologie van de DR? Net als het klassieke premillennialisme beweert deze visie dat de DR geen feitelijk koninkrijk is dat nog moet komen op deze fysieke aarde, maar een geestelijk koninkrijk dat al op zijn plaats is. Het is de heerschappij van Jezus in het hart en de levens van Zijn volk. Het is duidelijk dat een a-millennial begrip van het koninkrijk sterk verschilt van het pre-millennial begrip.
Hoe komt een groot aantal christenen tot hun opvatting? A-millennialisme omarmt de “Mooie Gevangen Vrouw” als de basis van hun interpretatie van profetie.
VERBONDSTHEOLOGIE
Verbondstheologie is in principe hetzelfde als gereformeerde theologie. Dit gezichtspunt benadrukt dat er één verbond is, dat van genade, tussen de mensheid en God dat door de hele Bijbel heerst. Alle andere verbonden zijn uitdrukkingen van dit ene verbond. Dus toen Jezus het nieuwe verbond in werking stelde door zijn dood en opstanding (Mat 26:28), vervulde Hij alle eerdere verbonden, inclusief het verbond met David (dat hij een nakomeling zou hebben die voor altijd op de troon zou regeren: 2 Sam 7:16, 29). Hij bracht een geestelijk koninkrijk. Een nieuwe vorm van verbondstheologie, “nieuw verbondstheïsme”, stelt dat de beloften van land in het OT een tijdelijk beeld waren van wat God zou gaan doen door Jezus die nu “de wereld regeert”. De huidige heerschappij van Jezus is geestelijk: Hij zit hier op aarde niet op een troon en zal dat ook nooit doen.
ONDERSTEUNING VOOR DE PREMILLENNIALE VISIE
Er zijn eigenlijk maar twee manieren om de Bijbel te interpreteren, vooral die teksten die gaan over de toekomst - zowel profetie als apocalyps (de boeken Daniël en Openbaring). Er is de fundamenteel letterlijke uitleg - woorden nemen in hun normale, gewone betekenis zoals gedefinieerd door de grammatica, geschiedenis en context. In en achter de letterlijke betekenis van woorden is er een andere, geestelijke betekenis die de voorkeur heeft. Grammatica, geschiedenis en context zijn geen bepalende factoren voor de interpretatie. Dit is de weg van de “Mooie Gevangen Vrouw”.
De twee manieren om te interpreteren vormen de kern van de kwestie van de aard van het Koninkrijk. Wanneer de Schrift een toekomstig Koninkrijk profeteert (zoals in Openb. 20:4-6, hierboven geciteerd), een Koninkrijk van duizend jaren, zal het dan werkelijk op aarde komen of niet? Pre-millennialisme beweert van wel. De gereformeerde theologie (inclusief de verbondstheologie) beweert dat dit niet het geval zal zijn.
Alles bij elkaar zijn er vijf basisargumenten die de tekortkomingen van het a-millennialisme blootleggen. Deze vormen valkuilen in de a-millennialistische benadering van profetie over de toekomst. Deze redenen verbieden een huwelijk met de “Mooie Gevangen Vrouw”.
We sluiten af met DEEL 2 in de volgende editie van The Prophecy Watcher. Z)
Bron: The Prophecy Watchers magazine van februari 2025