Hier is een vrij goede regel voor internationale zaken: als een overeenkomst neofascisten behaagt, is het waarschijnlijk een slechte overeenkomst. Als een overeenkomst een leger antisemieten de straat op krijgt gedanst, is het waarschijnlijk een slechte overeenkomst. Dat was mijn eerste gedachte toen ik de Jodenmoordenaars van Hamas gisteravond uit hun tunnels in Gaza zag komen om het staakt-het-vuren met Israël te vieren: als zij het goed vinden, dan zullen degenen onder ons die de kant van de beschaving kiezen boven de regressieve tirannie van zulke genadeloze islamisten, dat waarschijnlijk niet doen.

Natuurlijk is de bravoure van Hamas dun gezaaid. Het gekraai van Hamas verhult de zware verliezen die het heeft geleden in de oorlog die het begon met zijn pogrom van 7 oktober 2023. Duizenden militanten zijn dood. Haar leiders ook. De bondgenoten van Hezbollah zijn verpletterd tot onbeduidendheid. Het enige wat Hamas kan laten zien van zijn fascistische aanval op de Joodse natie anderhalf jaar geleden is de uitputting van zijn racistische leger en de verwoesting van grote delen van Gaza.

En toch is het instinct om de deal toe te juichen niet helemaal verkeerd. Het lijkt er namelijk op dat de vijanden van Israël er meer baat bij hebben dan Israël. De Associated Press heeft een concept gezien. Het zal in drie fasen worden uitgevoerd. In de eerste fase, die 42 dagen zal duren, zullen de vijandelijkheden worden gestaakt en zal Hamas slechts 33 van de 94 gijzelaars die het nog vasthoudt vrijlaten. In ruil daarvoor zal Israël ongeveer duizend Palestijnse gevangenen vrijlaten, waaronder honderden terroristen. Zoals AP zegt, moet Israël “30 Palestijnse gevangenen vrijlaten voor elke gegijzelde burger en 50 voor elke vrouwelijke soldaat”. Iedereen die denkt dat het een eerlijke deal is om 30 gevangenen, van wie velen terroristen zullen zijn, te ruilen voor één kind dat bijna 470 dagen geleden uit zijn huis werd gestolen, heeft dringend een moreel kompas nodig.

Israël zal ook beloven zijn troepen uit 'bevolkte gebieden' te verwijderen en aan de 'randen van de Gazastrook' te blijven. Het is natuurlijk in die bevolkte gebieden dat de militanten van Hamas samenkomen. De nachtelijke terugtrekking van het leger van de tegenpartij zal hen enorm bevoordelen. In Fase 2, die ook 42 dagen zal duren, zal Hamas de resterende gijzelaars vrijlaten in ruil voor een 'nog te onderhandelen aantal Palestijnse gevangenen' en zal de IDF een 'volledige terugtrekking' uit Gaza initiëren. In fase 3 zal de laatste daad van de deal plaatsvinden: de lichamen van de overleden Israëlische gijzelaars zullen worden teruggegeven aan hun rouwende families.

We moeten eerlijk zijn: voor degenen onder ons die de Joodse natie steunen tegen de middeleeuwse militanten die haar willen vernietigen, is dit een slechte deal. Het is moeilijk om het te zien als iets anders dan een zegen voor Hamas en een klap voor Israël. In de komende maand zal Israël de terugkeer van 33 gijzelaars veiligstellen, maar Hamas zal onmetelijk veel meer uit de deal halen. Naast de vrijlating van gevaarlijke gevangenen zal Hamas toekijken hoe de IDF zich terugtrekt uit de gevechtszones van Gaza. Het zal ademruimte krijgen om zich te hergroeperen, te bewapenen en te herforceren na 15 maanden oorlog. Is dit vrede of verzoening?