www.wimjongman.nl
Waar zijn de wapens? Israël verdedigt vrijheid tegen tirannie voor ons allemaal; het heeft de beloofde wapens nodig
door Nils A. Haug - 7 juli 2024
Het is niet voor niets dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu klaagt dat de VS militaire leveringen achterhoudt of "vertraagt". Afgebeeld: Een zending 155mm artilleriegranaten wordt per vrachtwagen vervoerd in het zuiden van Israël, op 14 oktober 2023. (Foto door Yuri Cortez/AFP via Getty Images)
Als de primaire verplichting van elke gekozen regering is om de natie te beschermen tegen bedreigingen in binnen- en buitenland, dan is dat nog noodzakelijker voor een natie als Israël, die sinds haar onafhankelijkheid in 1948 wordt bedreigd met vernietiging door openlijke en goed bewapende tegenstanders.
Op dit moment is Iran, gesteund door vrijgegeven financiering van de regering Biden en met steun van de Chinese Communistische Partij -- samen met "medeplichtige aan terrorisme en oneerlijke makelaar" Qatar -- de primaire staatsactoren die op dit moment streven naar de vernietiging van Israël.
Ook de regering Biden, die voorheen zeer behulpzaam was, is de laatste tijd helaas zeer onbehulpzaam. Aanvankelijk ging de regering Biden goed van start na de massamoord op Israëliërs en anderen door Hamas, de gevolmachtigde van Iran, op 7 oktober 2023, maar sindsdien lijkt ze te zijn ingestort in een verlamming van het buitenlands beleid, net als in Oekraïne. De daaruit voortvloeiende obstructies, die Israël enorm veel levens en geld kosten, hebben te maken met de wapens die het Congres beloofde te leveren; het proberen om de behoorlijk gekozen premier van Israël af te zetten, schijnbaar om er een marionet van de VS in te zetten; Doen alsof ze weten hoe ze de stadsoorlog van een andere soevereine natie moeten micromanagen terwijl ze hun eigen oorlog in Afghanistan niet eens aankonden, en andere onnodige obstakels verzinnen, zoals de noodzaak om het plan voor de "dag erna" te weten terwijl het er duidelijk op lijkt dat de regering Biden gewoon haar terroristisch-sponsorende tegenstanders, Iran en Qatar, een plezier wil doen door hun gewaardeerde cliënt, Hamas, de oorlog te laten winnen.
Israël, een land dat kleiner is dan New Jersey en slechts iets groter dan Nauru, werd door de voormalige Iraanse president Rafsanjani een één-bom-land genoemd: "Het gebruik van zelfs maar één kernbom in Israël zal alles vernietigen. Het zal echter alleen de islamitische wereld schaden. Het is niet irrationeel om zo'n mogelijkheid te overwegen."
De grotere oorlog die Iran, met behulp van een andere van zijn proxies, Hezbollah, nu probeert te laten escaleren aan de noordelijke grens van Israël, zelfs zonder kernwapens, kan worden begrepen als met een genocidale intentie -- "Dood aan Israël" -- in lijn met wat Iran heeft opgeroepen sinds zijn Islamitische Revolutie in 1979.
Het is onduidelijk of Iran reeds nucleaire capaciteiten bezit om op Israël los te laten, maar de intentie om dat te doen is duidelijk. Iran speelde bijvoorbeeld een belangrijke rol in de planning van de aanval van 7 oktober 2023, terwijl de regering Biden deze financierde. Iran herhaalt tot op de dag van vandaag "Dood aan Israël". Iran zelf vuurde een spervuur van meer dan 300 raketten en aanvalsdrones af op Israël op 13 april 2024, en Irans 'Doomsday Clock' op het Palestijnse Plein in Teheran telt af naar het uur van Israëls uitroeiing.
"Het is de missie van de Islamitische Republiek Iran", heeft de huidige hoogste leider van Iran, Ayatollah Ali Khamenei, gezegd, "om Israël van de kaart van de regio te vegen". Hij voegt eraan toe: "Israël is een afschuwelijke entiteit in het Midden-Oosten die ongetwijfeld zal worden vernietigd."
"Ze vertelden ons in al hun verklaringen," zei de CEO van tech-reus Oracle, Safra Catz, "dat hun charter is om Israël te vernietigen en de Joden uit te roeien. Andere landen hebben hetzelfde gezegd. Het staat in de directe berichtgeving van Iran. Ik denk dat als ze je vertellen dat ze je willen vermoorden, je dat moet geloven. Ik denk dat dat de les is."
Het lijkt erop dat veel van de oorlogszucht van Iran tegen Israël en het Joodse volk gebaseerd is op religieuze, politieke, militaire, expansionistische en nationalistische gronden. Een jihadist in de belangrijkste Iraanse militie, de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), geeft misschien niet om het leven of de dood van de burgers van zijn land. Hij ziet de taak van de IRGC waarschijnlijk als het verdrijven van de VS uit het Midden-Oosten, zodat Iran ongestoord door kan gaan met het "exporteren van de revolutie". Iran, dat Israël bedreigt, controleert vier hoofdsteden in het Midden-Oosten naast de eigen hoofdstad-- Sana'a, Damascus, Bagdad en Beiroet, evenals Gaza en, naar verluidt, Washington DC -- terwijl het probeert nog dieper binnen Israël door te dringen, op het betwiste grondgebied van de Westelijke Jordaanoever.
De agressie van Iran zou ook beïnvloed kunnen worden door de Koran "En bestrijdt hen [de ongelovigen] totdat er geen opruiing meer is en de godsdienst alleen van Allah zal zijn." Koran (Soera 2, vers 193)
"Wij houden meer van de dood dan jullie van het leven," zei Mohammed Deif, hoofd van de militaire vleugel van Hamas.
Het Handvest van Hamas is ook toegewijd aan de eliminatie van Israël:
"Israël zal bestaan en blijven bestaan totdat de islam het zal uitroeien, net zoals het anderen ervoor heeft uitgewist." (Inleiding)
"Er is geen oplossing voor de Palestijnse kwestie zonder Jihad. Initiatieven, voorstellen en internationale conferenties zijn allemaal tijdverspilling en vergeefse moeite" (Artikel 13)
Helaas lijkt Iran zich niet te laten leiden door dezelfde humanitaire, ethische of "natuurlijke recht principes" die door Israël en het Westen worden omarmd. Helaas is Israël ook enigszins afhankelijk geweest van de vrijgevigheid van de Amerikaanse president Joe Biden voor het leveren van sommige van zijn munitie, een situatie die Israël hopelijk zal corrigeren.
Het is niet voor niets dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu klaagt dat de VS militaire leveringen achterhoudt of "vertraagt". In Oekraïne, bijvoorbeeld, worden broodnodige wapens altijd "geleverd", maar op de een of andere manier slagen ze er nooit in om aan te komen tot lang nadat ze eigenlijk hadden kunnen helpen. Specifieke munitie die Israël dringend nodig heeft, zijn bommen van zowel 500 als 2000 pond, die enorm nuttig zouden kunnen zijn om Iran en zijn proxy, Hezbollah, ervan te weerhouden hun aanvallen op Israël vanuit Libanon voort te zetten. Op 4 juli bestookte een spervuur van Hezbollah drones en raketten het noorden van Israël. "We lanceerden meer dan 20 drones op veel Israëlische posities in de Galilea en meer dan 200 raketten van verschillende types," pochte Hezbollah.
Er zijn ook gespecialiseerde KC-46 militaire tankvliegtuigen nodig, die in de VS worden gemaakt. Deze staan pas gepland voor levering in 2025 of later, ondanks het feit dat Israël vroeg om eerdere levering als een kwestie van prioriteit.
Hoewel de Israëlische leiders zich terdege bewust zijn van het immense gevaar dat Iran vormt, is het duidelijk dat er niet op de VS en andere westerse bondgenoten kan worden vertrouwd om te voorkomen dat Iran zijn kernwapenprogramma voltooit. De VS lijken te houden van praten, en praten over praten, diplomatie ondersteund door praten, verbale "afspraken" zolang ze geen tanden hebben en vervolgens het betalen van wat lijkt op omkoopgeld voor tegenstanders om geen "golven te veroorzaken", vermoedelijk in ieder geval niet voor de komende Amerikaanse verkiezingen in november.
Het lijkt erop dat de regering Biden bedreigende situaties liever aanpakt via schriftelijke contracten, memoranda van overeenstemming of schijnbaar waardeloze beloften van Iran, Rusland, China, de Taliban, de Palestijnen of wie dan ook maar een schikking aanbiedt. Het is begrijpelijk dat wereldleiders denken dat de VS niet slechts een papieren tijger is, maar een hologram ervan.
"Een Iraanse bom", schrijft de journalist Farhad Rezaei, "zou met de hulp van China, Rusland en Noord-Korea een nucleaire wedloop in het Midden-Oosten op gang kunnen brengen en de terugtrekking van de VS uit de regio kunnen bespoedigen - een strategisch voordeel voor China. Opkomen tegen Iran en de gecombineerde invloed van China, Rusland, Iran en Noord-Korea blokkeren is moeilijk, maar het alternatief kan een ramp betekenen voor het Midden-Oosten en daarbuiten."
Ervan uitgaande dat de VS niet zal optreden om een Iraanse kernwapenuitbraak te voorkomen, zal Israël zichzelf moeten beschermen tegen door Iran gelanceerde kernwapens. Dus, zoals in een groot deel van de geschiedenis, moet Israël opnieuw in zijn eentje de vijanden van het Westen bestrijden. "De waarheid, zo merkt sociaal commentator Konstantin Kisin op, "is dat we ons te lang hebben overgegeven aan magisch denken, waarbij we troostende mythes verkozen boven harde realiteiten. Over terrorisme en een heleboel andere zaken."
Het kritieke punt is dat Israël vecht om niet alleen zijn eigen natie te beschermen, maar ook het Westen en de Vrije Wereld. De strijd lijkt op dit moment te gaan tussen het behouden van vrijheid of het laten uitdoven ervan door de krachten van barbarij, autocratieën en theocraten, maar vooral door de passiviteit van het Westen. De huidige as die wars is van vrijheid voor zijn burgers, bestaat uit China, Rusland, Noord-Korea en Iran. Onder de sluipende agressors bevindt zich Qatar - de consigliere van alle islamitische terreurgroepen - dat geld en zijn medianetwerk Al-Jazeera, en geen militaire agressie, gebruikt als overtuigingsmiddel.
De Israëli's vragen niet aan anderen om hun leven te riskeren om hen te beschermen; ze dragen zelf de immense offers. Ze hebben echter wel munitie en de andere wapens waar ze om gevraagd hebben nodig en wel nu -- niet later.
De regering Biden lijkt haar enige democratische bondgenoot in het Midden-Oosten niet te willen steunen, ze lijkt deze alleen maar te willen controleren. Helaas lijkt de regering Biden Israël niet als een soevereine natie te zien, maar als een satrapie van de VS. Het is nauwelijks een geheim dat de VS heeft geprobeerd om de gekozen premier van Israël, Benjamin Netanyahu, af te zetten en hem waarschijnlijk te vervangen door een ondergeschikte. Die marionet van de VS zou zogenaamd blij zijn met een terroristische Palestijnse staat naast de deur, bestuurd door de terroristische peetvader Qatar, en zou blij zijn dat Iran zoveel kernwapens heeft als het maar wil.
De onwettige 2015 "nucleaire deal" voor Iran, officieel bekend als het Joint Comprehensive Plan for Action (JCPOA) werd bedacht door de toenmalige Amerikaanse president Barack Obama. Opgeleid in een Indonesische madrassah, zette hij de seculiere president van Egypte, Hosni Mubarak, op een zijspoor en bleef blijkbaar bevriend met de radicale Moslim Broederschap, wiens motto luidt: "Allah is ons doel; de Profeet is onze leider; de Koran is onze wet; Jihad is onze weg; sterven op de weg van Allah is onze hoogste hoop."
In de "sunset clauses" van Obama's "nucleaire deal" is vastgelegd dat Iran na een paar jaar een onbeperkt aantal kernwapens mag hebben. Als Obama deze regeling ogenschijnlijk heeft bedacht om "de invloed" van Saoedi-Arabië in het Midden-Oosten in evenwicht te brengen, dan is het plan kolossaal mislukt. Saoedi-Arabië, met al zijn fouten, heeft niet geprobeerd om zijn grondgebied uit te breiden; Iran, van zijn kant, nam de miljarden die Obama het gaf "om uit de kou te komen" en vermoedelijk gebruikte het op zijn minst een deel om zijn milities en proxies te versterken en om het kernwapenprogramma te versnellen, dat zij ontkent te hebben, Obama's enige voorbehoud leek te zijn dat de nucleaire uitbraak van Iran niet "tijdens mijn toezicht" zou moeten plaatsvinden -- in plaats daarvan, een tiental jaren later, volgens de "sunset causes", misschien niet zo zichtbaar als degene die het plan had georkestreerd.
Op dit moment lijken zowel de regering Biden in de VS als de oppositie in Israël tegen de huidige regering te proberen Netanyahu uit het zadel te wippen. De Amerikaanse senator Chuck Schumer, een Democraat die toevallig Joods is, verklaarde half maart dat Netanyahu "de weg kwijt was" en riep op tot "nieuwe verkiezingen" -- niet in zijn eigen land, de VS, maar in dat van een soevereine bondgenoot, Israël. Zou hij hebben opgeroepen tot "nieuwe verkiezingen" in Engeland, Duitsland, Italië of Frankrijk? Het zal niemand verbazen dat Biden de toespraak van Schumer snel "omarmde".
Velen, waaronder sommigen die misschien verlangend naar Netanyahu's baan kijken, hebben bepleit dat "Hamas niet verslagen kan worden". Ondertussen heeft Netanyahu precies datgene gedaan.
De VS en anderen hebben geprobeerd te beweren dat je, voordat je een tegenstander verslaat, moet weten wat er zal gebeuren nadat de gevechten zijn gestopt, en dat het vernietigen van de militaire capaciteit van Hamas alleen maar een nieuwe generatie Gazanen zal creëren die Israëliërs en Joden haten. Voor het verslaan van Hitler had echter niemand gesuggereerd dat het belangrijk was om te weten wat er zou gebeuren "nadat de gevechten waren gestopt"; hetzelfde geldt voor Keizerlijk Japan. In Duitsland, zo bleek, werd slechts vijf jaar na het einde van de oorlog kanselier Konrad Adenauer gekozen en op dit moment zijn zowel Duitsland als Japan solide bondgenoten van de VS en het Westen. Er zijn waarschijnlijk nog steeds nazi's in Duitsland, maar ze hebben niet langer de "middelen, mogelijkheden of kansen" om Europa te ontwrichten.
"Een van de oorlogsdoelen," zei Netanyahu, "is de vernietiging van de militaire en bestuurlijke capaciteiten van Hamas." Tegelijkertijd heeft Israël zijn uiterste best gedaan om de levens van de burgers van Gaza te beschermen, waaronder het evacueren van bijna een miljoen burgers van de ene humanitaire zone in de Gazastrook naar de andere - terwijl het Hamas is die raketwerpers in de humanitaire zones heeft geplaatst.
"Luister niet naar de twijfelaars," schreef Heisam Hassanein, een adjunct-fellow bij de Foundation for the Defense of Democracies.
"De geschiedenis toont aan dat Hamas verslagen kan worden. .... Gazanen gingen in juli de straat op om te protesteren tegen de slechte levenskwaliteit onder Hamas, onder het scanderen van 'We willen leven'. Twee weken geleden veroordeelde de kroonprins en premier van Bahrein, sjeik Salman bin Hamad al-Khalifa, Hamas 'ondubbelzinnig'. Op de lange termijn is een beslissende nederlaag voor Hamas het beste voor de Palestijnen en de hele regio, niet alleen voor Israël."
"De IDF hoeft niet elk van de meer dan 40.000 vaste Hamasleden te doden om te slagen," merkte militair expert John Spencer op, voorzitter van stedelijke oorlogsvoeringstudies bij het Modern War Institute op West Point. "Het moet zijn georganiseerde militaire formaties breken, zijn capaciteiten verwijderen en zijn leiderschap vernietigen." In een interview met CNN vervolgde hij:
Oorlogen creëren mensen die niet blij zijn als hun kant verliest en dat kan ze radicaliseren. Maar in het heden, wanneer je geconfronteerd wordt met een existentiële dreiging of een wereldoorlog, is dat geen overweging. Je moet het andere leger dat je op dat moment probeert pijn te doen in real time vernietigen. Want dit gaat echt over de vraag of ik die vijandelijke macht aan mijn grens maar moet laten doorgaan met mij aan te vallen omdat de bevolking het er niet mee eens is dat ik die vernietig.
Een goede vergelijking is het nazisme. De VS kon zich geen zorgen maken over het verder radicaliseren van de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het moest prioriteit geven aan het verslaan van hen. Daarna konden ze werken aan hun deradicalisering. Natuurlijk leeft de ideologie van het nazisme nog steeds voort, want ideologieën kunnen niet worden uitgeroeid. Maar het is ontkracht. Dat was alleen mogelijk omdat er eerst een militaire overwinning was op het naziregime.
CNN: Dus u denkt dat dit een winbare oorlog is voor de IDF?
Spencer: Honderd procent. Als er tijdens de Tweede Wereldoorlog sociale media waren geweest, hadden we nu misschien niet in de wereld geleefd waarin we nu leven. De Japanners en Duitsers hadden misschien gewonnen als hun democratische tegenstanders geloofden dat de kosten van verzet tegen hen te hoog waren om het waard te zijn.
De VS lijken het bieden te doen van hun terroristen-ondersteunende collaborateurs, Iran en Qatar, en hun aanhangers -- potentiële kiezers in het hart van Amerika -- en degenen die willen dat Hamas overleeft om "aan te vallen, keer op keer, totdat Israël is vernietigd". Israël bereikt zijn doelen in Gaza -- niet alleen voor zichzelf, maar ook voor het Westen, zodat vrijheid het zal winnen van tirannie en barbarij. Als deze roofdieren niet worden verslagen, wat voor boodschap zal dat dan geven aan de rest van de roofdieren?
Het enige dat nodig is, is ervoor te zorgen dat Israël de munitie en wapens heeft die het nodig heeft om namens ons te vechten, ervoor te zorgen dat ze onmiddellijk worden geleverd, en dan uit de weg te gaan.
Nils A. Haug is auteur en columnist. Hij is advocaat van beroep, lid van de International Bar Association, de National Association of Scholars en faculteitslid van het Intercollegiate Studies Institute en de Academy of Philosophy and Letters. Na zijn rechtenstudie is hij vooral geïnteresseerd in politieke theorieën die verband houden met de actualiteit. Hij heeft een Doctorstitel in Apologetische Theologie. Dr. Haug is auteur van 'Politics, Law, and Disorder in the Garden of Eden - the Quest for Identity'; en 'Enemies of the Innocent - Life, Truth, and Meaning in a Dark Age. Zijn werk is gepubliceerd door onder andere First Things Journal, The American Mind, Quadrant, Gatestone Institute, National Association of Scholars, Anglican Mainstream en Document Danmark.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2024 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.