We hebben een 'Vrij Israël'-beweging nodig. Doe je mee?

Als iemand echt vrede wil met Israël en het Joodse Volk, laat hem dan zijn gang gaan. Aan alle anderen: Pas op voor de "Vrij Israël"-beweging.

Joshua Hoffman 26 apr 2024

De Free Palestine Movement werd in 2003 opgericht door Yasser Qashlaq, een in Syrië geboren Palestijnse zakenman met aanzienlijke rijkdom.

Het zal niemand verbazen dat Qashlaq bekend staat om zijn antisemitische standpunten. Hij heeft Joden herhaaldelijk "uitschot van Europees vuilnis" genoemd, een "bende criminele moordenaars"¹ en "menselijke stukken vuil"² die naar Europa gedeporteerd zouden moeten worden.

Hij heeft ook verklaard dat er "geen reden is voor coëxistentie" tussen Israëli's en Palestijnen, omdat de laatsten hun land zouden moeten terugvorderen en "op [de Israëli's] zouden moeten jagen tot het einde van de wereld en ze zouden moeten vervolgen voor hun bloedbaden".

De slogan "Bevrijd Palestina" is sindsdien over de hele wereld overgenomen door "anti-oorlog", "humanitaire", "anti-racistische" en "pro-ceasefire" mensen - ook al impliceert deze slogan zo duidelijk oorlog, genocide, racisme en het idee dat Israël moet stoppen zodat de Palestijnen kunnen schieten. Bewijsstuk A: 7 oktober.

Maar het afschrikken van de Palestijnen en hun "pro-Palestijnse" vrienden is niet zo succesvol geweest als sommigen van ons hadden gehoopt. Dit komt deels omdat "Palestijn" 100 verschillende dingen betekent voor 100 verschillende mensen, op schaal, in een verscheidenheid aan talen, landen en politieke overtuigingen.

Wat de Palestijnen zelf betreft, zal ik Mosab Hassan Yousef volgen, de zoon van een van de oprichters van Hamas, die onlangs schreef:

"Er zijn geen 'Palestijnen'. Er zijn stammen - de stam van Hamas, de stam van Islamitische Jihad, de stam van Khalil, de stam van Nablus - en elk van hen heeft verschillende belangen. En ze hebben allemaal tegenstrijdige belangen. Als ze Israël niet als gemeenschappelijke vijand hadden, zouden ze elkaar vermoorden. Dit is de realiteit van het zogenaamde Palestina."³

Daarom stel ik vandaag een andere benadering voor van dit onophoudelijke conflict, omdat het Israël, de Israëli's, de zionisten, de Joden en onze zeer gewaardeerde supporters zo duidelijk geen dienst heeft bewezen.

Ik noem deze aanpak (niet erg inventief) de "Vrij Israël" beweging.

De "Vrij Israël"-beweging begint bij de Joden - en het is tijd dat wij Joden de onzin doorklieven. Decennialang is velen van ons verteld dat respectvol, bescheiden en zelfs stil zijn ons meer "acceptabel" zal maken in samenlevingen waar het een overdrijving is om onze bevolking een "minderheid" te noemen.

Velen van ons hebben ook onze Joodse kinderen en kleinkinderen vertroeteld met een "laten we ons allemaal goed voelen" houding die het moderne Jodendom heeft geïnfecteerd en ten minste één generatie Joden heeft verwend. Wanneer we kinderen opvoeden met het idee dat het Jodendom kan zijn wat zij maar willen, en niet gewend zijn om tegenslagen te incasseren (d.w.z. het altijd aanwezige antisemitisme), dan wordt het Joodse Volk bedreigd.

In de "Vrij Israël" beweging moeten we eerlijk zijn: naar de hel met "geaccepteerd" en "aanvaardbaar" te zijn, en naar de hel met het opvoeden van onze kinderen in deze "safetyism" omgevingen.⁴ Kinderen moeten weten dat antisemitisme bestaat en blijft bestaan, en ze moeten weten hoe ze het krachtig in al zijn vormen moeten confronteren, ongeacht de frauduleuze "liefde en vrede" extreem links.

In plaats van te doen alsof het antisemitisme in het Westen verdampt is na de Holocaust, moeten we eerlijk zijn: het is gewoon veranderd in iets dat sociaal beter verdedigbaar is, zoals "antizionisme" en "anti-Israël".

Denk er even over na - de Joodse staat is letterlijk het enige land ter wereld waar de term "anti" aan wordt toegevoegd. Zelfs de meest onderdrukkende regimes zoals Noord-Korea en Iran dwingen mensen niet om "anti-Noord-Korea" of "anti-Iran" te zijn. Als dit je niet helpt te begrijpen waarom bijna alle belangrijke kritiek op Israël uiteindelijk antisemitisch is, moge God je ziel dan zegenen.

Verder gaan, de "Vrij Israël" beweging betekent een Joods Volk dat niet wordt gepest en geterroriseerd zonder ernstige repercussies, dat niet wordt gehouden aan absurde dubbele standaarden, en van wie niet wordt verwacht dat ze concessies doen die geen enkel ander volk of staat terecht zou doen.

Zoals Scott Galloway, professor aan de Universiteit van New York, deze week zei:

"Als ik het NYU-plein zou betreden met een witte capuchon op en zou zeggen: 'lynch de zwarten' of 'verbrand de homo's', dan zou mijn ID die avond nog worden afgesloten. Ik zou nooit meer in de academische wereld werken. De woorden 'context' of 'nuance' zouden niet meer nodig zijn. Ik zou niet beschermd worden door het Eerste Amendement of de vrijheid van meningsuiting.^"5

De "Vrij Israël" beweging betekent ook een Joods Volk zonder "anti-Zionistische" Joden die eigenlijk gewoon de hedendaagse versie van "kapo's" zijn - wat triest is omdat, nadat de "kapo's" de Nazi's hadden geholpen de Joden te genocideren, deze "kapo's" vervolgens werden vermoord. Om te denken dat de "antizionistische" Joden van vandaag een ander lot beschoren zou zijn, is op zijn best naïeve overmoed.

Laat ik echter duidelijk zijn: De "Vrij Israël" beweging heeft er geen probleem mee dat Joden hun Jodendom en Joods-zijn afzweren, of er gewoon niet in geïnteresseerd zijn. Ieder het zijne.

Maar de "anti-Zionistische" Joden die belachelijke zinnen over Israël beginnen met "Als een Jood..." zijn slechts een handvol luidruchtige, oververtegenwoordigde, verkeerd opgestelde, slecht geïnformeerde mensen die worden uitgebuit door Jodenhatende, Westen-verachtende oplichters om de ongefundeerde, idiote en kwaadaardige standpunten van laatstgenoemden te "versterken".

Het is feitelijk onmogelijk om een "anti-Zionistische Jood" te zijn - net zoals je bijvoorbeeld nooit een Afro-Amerikaan hoort die zichzelf omschrijft als een "anti-Afrikaanse" Afro-Amerikaan. Eén plus één is niet gelijk aan drie. Of zoals komiek Michael Rapaport het verwoordde: "Joden voor Palestina kunnen geen Joden in Palestina zijn."⁶

In de beweging "Vrij Israël" hebben we onze prioriteiten op een rijtje: Israël is het Joodse thuisland en het enige land dat het beste voor heeft met de Joden. Elk ander land, hoewel op verschillende manieren gunstig voor verschillende Joden, is op zijn best een tweede thuis.

Vandaar dat ik meer Joden heb aangemoedigd om het Israëlische staatsburgerschap aan te vragen (wat automatisch is voor elke Jood, waar dan ook, zolang ze geen strafblad hebben en/of een bedreiging vormen voor de volksgezondheid).

Veel landen staan een dubbele nationaliteit met Israël toe en voor de meeste Joden zijn er geen echte juridische of financiële implicaties om een dubbele nationaliteit te hebben. Bovendien is er geen vereiste hoeveelheid tijd die je in Israël moet wonen om een dubbele staatsburger te worden.

Ik ken bijvoorbeeld Franse Joden die hun Israëlische staatsburgerschap vanuit Frankrijk hebben aangevraagd, naar Israël zijn gevlogen om hun Israëlische identiteitskaart op te halen en daarna weer in Frankrijk zijn gaan wonen. Niets aan de hand.

Als je Israëlisch staatsburger wordt, mag je bovendien meteen stemmen in Israëlische verkiezingen, zonder voorwaarden vooraf. Dit is vooral gunstig voor Joden die kritisch staan tegenover de Israëlische regering. Stemmen is de ultieme manier om de Israëlische regering te vormen die je wilt zien, nietwaar?

Wat meer is, de "Free Israel" beweging betekent dat wij Joden luid en duidelijk voor onszelf opkomen, hetzij door woorden, daden, zelfverdediging, of een combinatie daarvan. Als ik een Jood ben die in Amerika of Canada woont, krijg ik een wapenvergunning en -training, evenals een wapen en voldoende munitie. Als ik een Joodse organisatie leid, bied ik voortdurend zelfverdedigingslessen aan mijn gemeenschap aan. Als ik een Joods evenement organiseer, huur ik Joodse lijfwachten met wapens.

De "Vrij Israël" beweging betekent ook dat wij, het Joodse Volk, er niet voor terugdeinzen om machtig en invloedrijk te zijn. Ja, we zijn machtig en invloedrijk - en daar moeten we ons niet voor verontschuldigen. Hoe denk je anders dat we al zo'n 4000 jaar overleven?

Natuurlijk gebruiken we deze macht en invloed niet om hebzuchtige, sluwe voordelen na te jagen, maar we zullen het absoluut gebruiken als vergelding als je ons belazert. Ik kijk naar jullie - universiteiten, werkplekken en andere instellingen. Als jullie Jodenhaat van welke aard dan ook (inclusief "anti-Zionisme") tolereren in jullie ruimtes, neem dan een advocaat. God weet dat de Joden genoeg advocaten hebben.

Maar vergelding zou daar niet moeten eindigen. De "Free Israel" beweging betekent dat er meerdere soorten gevolgen zijn voor Jodenhaat - sociaal, financieel en fysiek. En ik heb het niet over de politie of het rechtssysteem die deze gevolgen opleggen. Wat zij ook doen is een "kers op de taart".

Om Joden echt veilig en gezond te laten zijn, en om afschrikking duurzaam te laten werken, moeten we vergelding in eigen handen nemen (binnen wettelijke en "legale" grenzen). Per slot van rekening hebben we mensen op hoge plaatsen - professionele diensten, bedrijfsleven, media, politiek en technologie - en we moeten niet bang zijn om onze invloed te gebruiken wanneer dat de moeite waard en relevant is.

Wat denk je dat Iran en Qatar de afgelopen decennia hebben gedaan, en de Saoedi's daarvoor? Als we dit, toegegeven, smerige spel niet spelen, verliezen we het automatisch. In de "Vrij Israël"-beweging is geen plaats voor overdreven en onverdiende aardigheden, en er is geen plaats voor verliezers.

En tot slot betekent de "Vrij Israël"-beweging dat Joodse eenheid (niet te verwarren met homogeniteit) een topprioriteit moet zijn. We kunnen debatteren over de vraag of Israël te nationalistisch, te conservatief, te militaristisch of te gehard is door zijn vijandige en grillige buren. We kunnen debatteren over de voor- en nadelen van een seculiere Joodse levensstijl versus een religieuze Joodse levensstijl, of over de Israëlische Joodse cultuur versus de Joodse cultuur van de diaspora.

We kunnen zelfs debatteren over de vraag of de staat Israël beter rekening zou moeten houden met het diaspora Jodendom bij het nemen van bepaalde beleidsbeslissingen, en over de vraag of Joodse zelfsoevereiniteit al dan niet in tegenspraak is met Palestijnse zelfsoevereiniteit.

Maar één ding staat niet ter discussie: wanneer Joden verenigd zijn, kunnen we vrijwel alles weerstaan. Als we dat niet zijn, worden al onze levens steeds minder veilig. In de "Vrij Israel" beweging zijn we voorstander van productieve debatten, niet van destructieve argumenten. We zijn duidelijk geïnteresseerd in het leren over de levensstijlen, overtuigingen en neigingen van andere Joden - in plaats van hen op hun waarde te schatten terwijl we op onze denkbeeldige hoge paarden zitten.

En in de beweging "Vrij Israël" zijn we ons ervan bewust dat de oorlogen van Israël in wezen de oorlogen van het Joodse Volk zijn; Israëli's staan moedig aan de letterlijke frontlinie. Voor degenen onder ons die niet in Israël wonen, we kunnen allemaal vragen stellen en goedbedoelde, genuanceerde, realistische suggesties doen, waar ter wereld we ook wonen, maar uiteindelijk weten de mensen die in Israël wonen wat het beste is voor de mensen die in Israël wonen. En zij moeten als zodanig worden gerespecteerd.

Mensen die doen alsof ze weten wat het beste is voor Israël en de Israëli's - terwijl ze in een "ivoren toren" ver, ver weg zitten - is niet behulpzaam en onbetamelijk. En het hoort niet thuis in de "Vrij Israël" beweging.

Israëli's hebben keer op keer laten zien dat ze de straat op gaan om te protesteren en andere methoden gebruiken als de acties van hun regering hen niet bevallen. Als je geen honderdduizenden mensen op straat ziet in Israël over een langere periode, dan betekent dat waarschijnlijk dat de meerderheid van de Israëli's over het algemeen hun regering accepteren - en we moeten hen als zodanig respecteren, net zoals Israëli's niet proberen om andere samenlevingen "de les te lezen" over welk type regering wel of niet het beste voor hen is.

Uiteindelijk is de "Vrij Israël" beweging gebaseerd op een simpel feit: De Joodse wereld veranderde ten goede - een heel stuk beter - in 1948 toen de Joden formeel de Joodse zelf-soevereiniteit in ons inheemse thuisland herstelden.

Is het zionisme perfect? Absoluut niet. Is zelfbestuur een koud kunstje? Zeker niet, vraag het maar aan de Palestijnse leiders van vandaag en vroeger.

Maar het zionisme is een onmiskenbaar vitaal onderdeel van de Joodse wereld en maakt Joden over de hele wereld veiliger, over het algemeen, zelfs als ze dat nu niet voelen. (Sterker nog, veel Joden voelen zich op dit moment onveilig, niet vanwege de volledig gerechtvaardigde oorlog van Israël tegen Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad, maar omdat de regeringen van deze Joden antisemitische misdaden niet goed controleren en ontmoedigen).

Hoe dan ook, zionisme is een taak waarbij elke Jood betrokken moet zijn, betrokken moet blijven, om te helpen het soort Joodse staat en grotere Joodse wereld te bewerkstelligen dat ieder van ons wil zien.

Op dit moment zijn veel Joden en zionisten begrijpelijkerwijs in de war over 7 oktober en de nasleep ervan, dus sta me toe wat context te geven: 7 oktober vond grotendeels plaats vanwege de dubbelzinnige, oppervlakkige, mislukte Oslo-akkoorden in de jaren negentig. De prijs die de Israëli's hebben moeten betalen voor de illusie van vrede is sindsdien catastrofaal geweest, om nog maar te zwijgen van de neveneffecten die Joden over de hele wereld vervolgens hebben ondervonden, vooral in de afgelopen zes maanden.

Waar het op neerkomt is: De meeste Israëli's hebben genoeg van nog meer dode Joden als onderdeel van een of andere illusie van (tijdelijke) vrede, niet minder een naïef verlangen om aardig gevonden of geaccepteerd te worden door de internationale gemeenschap.

Als iemand echt vrede wil met Israël en het Joodse Volk, laat hem dat dan krijgen. Aan alle anderen: Pas op voor de "Free Israel" beweging.

---

1. Yasser Qashlaq, een Libanese flottielje-organisator, op Al-Manar TV van Hezbollah. Midden-Oosten Media Onderzoeksinstituut. 23 juni 2010.

2. "Libanese zakenman: Stuur 'Smerige Joden' naar hun Ware Landen." Arutz Sheva.

3. Mosab Hassan Yousef op X

4. Haidt, J., & Lukianoff, G. (2019). "The Coddling of the American Mind." Penguin Books.

5. "Morning Joe." MSNBC.

6. MichaelRapaport op X

Bron: We need a 'Free Israel' movement. Are you in?