Het is voorbij de tijd voor onze Exodus

Over de hele wereld werden deze week in synagogen Torarollen geopend voor het boek Exodus en begonnen we te lezen over de slavernij van Israël en de opkomst van Mozes als leider. Terwijl we het boek Exodus beginnen te lezen, komen we bij een uitspraak die G-d deed over Zijn volk, de kinderen van Israël.

Exodus 3:9 Zie nu, het geroep van Bnei-Yisrael is tot Mij gekomen. Bovendien heb Ik de verdrukking gezien die de Egyptenaren hen hebben aangedaan.

Tegen de tijd dat G-d deze woorden sprak, waren de Kinderen van Israël veranderd van geëerde gasten van de Farao van Egypte in een gepercipieerde bedreiging voor de regering. Ooit waren ze vrije mensen die zich vermenigvuldigden en voorspoedig waren, maar nu waren ze slaven geworden onder wrede opzichters.

Deze overgang van welvaart naar slavernij duurde vele jaren en, als een kikker in een pot water, bleven de Israëlieten in Egypte terwijl de temperatuur steeg van een tijd waarin ze blij waren met het grootbrengen van hun gezinnen naar de tijd waarin de regering hun baby's vermoordde.

Voordat we verder gaan, moeten we even stilstaan bij het feit dat de reden dat de Kinderen van Israël naar Egypte verhuisden de grote hongersnood was. Die hongersnood was echter al honderden jaren voorbij. Toch bleef Israël in Egypte in plaats van terug te keren naar het Land van Belofte.

Zelfs toen het steeds slechter ging, bleven de Israëlieten in Egypte. Ze maakten de keuze om tevreden te zijn in de slavernij van Egypte, totdat het zo erg werd dat ze uiteindelijk tot G-d riepen.

Als we deze woorden lezen, zou dat ons ertoe moeten aanzetten om onze harten te onderzoeken en onze levens te overzien om te zien of we, net als de kinderen van Israël, hebben toegestaan dat de slavernij van de zonde ons begint te beheersen of zelfs heeft toegestaan dat de zonde ons leven volledig in slavernij heeft gebracht.

Als we onze harten en gedachten onderzoeken, kan het gemakkelijk zijn om naar ons leven te kijken en te zeggen: Ik lees mijn Bijbel, ik ga elke week naar de eredienst of ik bid zelfs dagelijks. Maar als we deze woorden uitspreken, moeten we niet vergeten dat de kinderen van Israël, zelfs nadat ze slaven waren geworden, duidelijk verschilden van de Egyptenaren. Toch bleven ze in Egypte en stonden ze toe dat ze slaven werden.

Vandaag de dag zijn er veel gelovigen die een leven leiden dat zich naar buiten toe identificeert als gelovigen in Jesjoea. Niet alleen uiterlijk lijken ze gelovigen in Jesjoea te zijn, maar ze wonen ook erediensten bij, bidden, zingen en lezen hun Bijbels. Sommigen geven actief les, leiden aanbiddingen en preken, en toch hebben ze toegestaan dat het Egypte van deze wereld hen langzaam in slavernij heeft gebracht.

Net als de Israëlieten van vroeger proberen ze de G-d van Israël te dienen terwijl ze slaven van Egypte zijn. Als we het verhaal van Israëls verlossing uit Egypte lezen, kunnen we duidelijk zien dat Farao het prima vond dat de Israëlieten de G-D van Israël dienden, zolang ze maar slaven van Egypte bleven, net zoals satan er helemaal tevreden mee is dat iemand tot de G-D van Israël bidt, aanbidt en zelfs onderwijst en predikt, zolang ze maar zijn dienaren of slaven blijven.

De vijand van onze zielen vindt het helemaal prima als we aanbiddingen bijwonen, zolang we maar pornografie kijken als we naar huis gaan. Hij vindt het prima als we lofliederen zingen, zolang we op weg naar huis naar liederen over ontrouw, ontucht en verkrachting luisteren. Hij vindt het niet erg dat we onze handen opheffen in de eredienst, zolang we ze thuis maar misbruiken door ze tegen onze families op te heffen. Hij heeft er geen probleem mee dat we iedereen leren om van G-d te houden, zolang we na ons vertrek toch racistisch en antisemitisch blijven.

Net als bij de slavernij van de Kinderen van Israël, kan onze slavernij tot zonde ogenschijnlijk mild en pijnloos beginnen. Maar net als bij de slavernij van de kinderen van Israël zal de slavernij in ernst en pijn toenemen totdat onze slavernij het leven van onze kinderen kost.

Ik hoop dat we, terwijl we dit jaar door het boek Exodus lezen, de Geest van G-d toestaan om onze harten te doorzoeken en een licht te laten schijnen op de ketenen van zonde die ons in slavernij houden. Het is mijn gebed dat niemand van ons zal wachten tot onze slavernij het leven van onze kinderen kost voordat we tot onze G-D roepen om bevrijding. Onthoud: het bloed van ons Lam is al vergoten en onze volledige verlossingsprijs is al betaald. We hoeven alleen maar op te staan en onze eigen persoonlijke uittocht uit Egypte te beginnen. Het is verleden tijd dat het lichaam van Messiah stopt met proberen voor G-D te leven terwijl we slaven van de zonde zijn, en we roepen allemaal uit naar G-D voor onze eigen persoonlijke en volledige bevrijding uit onze slavernij. Het is voorbij tijd voor onze Exodus.

Bron: It Is Past Time for Our Exodus