Over volhouden tot het einde
Door Terry James 27 mei 2024
Ik heb weer eens nagedacht over mijn hartslag die op Goede Vrijdag 22 april 2011 tot stilstand kwam en ergens aan de rand van de hemel terechtkwam.
Opnieuw was het nadenken over de vele ziekenhuispagina's die documenteerden dat mijn hart stopte (ik stierf drie keer klinisch en werd teruggebracht met de defibrillatiepeddels) voor een groot deel een herinnering aan twee dingen. Eén: het bevestigde dat de pre-verdrukking van de Opname de ware Bijbelse visie is en dat Jezus op het punt staat om Zijn volk - de Gemeente- in de Glorie te roepen. Twee: het benadrukte hoe belangrijk het is voor alle gelovigen in Christus om de wedloop die voor ons ligt af te maken. Wat ik zag was precies wat we lezen in Hebreeën hoofdstuk 12: de wolk van getuigen vergezelde me terwijl we naar de troon van God renden. Het was een overwinningsronde en we waren op weg naar de finish van de hemel! (Dat is de titel van een boek dat ik binnenkort hoop te schrijven).
Blijkbaar ben ik nog niet klaar met die race, want hier zit ik je opnieuw te vertellen over mijn ervaring. Ik weet tot in het diepst van mijn ziel dat wat ik op die dag in 2011 zag, bedoeld was om me aan te moedigen om "vol te houden" in de opdracht die ik heb gekregen. Wij gelovigen moeten allemaal "volharden tot het einde".
"Vermoeidheid maakt ons allemaal tot lafaards", zei Vince Lombardi, de beroemde Green Bay Packer-coach uit de jaren zestig die bekend stond om zijn draconische trainingsregime in de voorbereiding van zijn spelers. Hij bracht zijn observatie in de praktijk tegen zijn tegenstanders door ervoor te zorgen dat het de tegenstanders waren, niet zijn teamleden, die vermoeid raakten. Elke Packer speler was helemaal uitgeput aan het einde van elke trainingssessie, omdat hij alles wat hij had op het veld had achtergelaten.
Toen ze op de wedstrijddag weer op krachten waren, was er meer dan genoeg om degenen die niet zo intensief waren getraind te overmeesteren. Het resultaat was een kampioensteam dat al die jaren later nog steeds in de sportliteratuur terug te vinden is. Geen enkel team kon tippen aan Lombardi toen de uitputting toesloeg in de latere fases van de wedstrijden die ze op het hoogtepunt van hun kracht speelden. Er waren teams die hun natuurlijke atletische vaardigheden konden evenaren, maar geen enkel team kon tippen aan hun uithoudingsvermogen.
De wedstrijd werd net zo goed gewonnen door de intense voorbereidingstijd als op het eigenlijke speelveld.
Deze sportanalogie is niet vergezocht. Paulus, de grote kampioen in het uitdragen van het evangelie van Christus, gebruikte precies zo'n vergelijking om zijn leven, dood en glorieuze toekomst in Gods koninkrijk te beschrijven:
Want ik ben nu klaar om geofferd te worden, en de tijd van mijn vertrek is nabij. Ik heb een goede strijd gestreden, ik heb mijn loop voleindigd, ik heb het geloof behouden: Voor mij is nu een kroon der gerechtigheid klaargelegd, die de Here, de rechtvaardige rechter, mij te dien dage geven zal; en niet aan mij alleen, maar aan allen die Zijn verschijning liefhebben. (2 Timoteüs 4:4-8)
Paulus was duidelijk een sportfan. In zijn geschriften gebruikte hij uitdrukkingen als hardlopen, in de lucht slaan, het parcours afleggen en andere die aangeven dat hij op zijn minst geïnteresseerd was in de samenleving van zijn tijd. Die cultuur was gevuld met sportactiviteiten die een natuurlijk onderwerp waren voor de grote leraar om te gebruiken als hij het evangelie en bijbelse zaken presenteerde.
De spelen van die tijd waren olympisch van aard, waarbij vooral de races de fans aan het juichen brachten. Rechters plaatsten lauwerkransen (gevormd uit bladeren) op de hoofden van de overwinnaars.
Paulus verbond de wedrennen van zijn tijd met het oordeel (de rechterstoel van Christus), waar kinderen van God overwinningskronen zullen ontvangen op basis van hoe zij tijdens hun leven de wedren voor de zaak van Christus hebben gelopen. De aard van zo'n wedloop geeft de noodzaak aan van volhouden - volharden - door de lange, soms bergopwaarts afgelegde kilometers van een rechtvaardig leven.
Paulus gebruikte dergelijke analogieën meestal om aan te geven, zoals in de verzen hierboven, dat christenen bereid moeten zijn om te volharden. Op veel plaatsen leerde de apostel ons hoe we ons geestelijk uithoudingsvermogen konden opbouwen. Die voorbereiding bestond meestal uit gebed, Schriftstudie en praktische actie - getuigen en anderen de waarheid onderwijzen.
Gods Woord dat ons zegt dat we moeten volharden is een onderwerp dat bij sommigen tot angstige vragen heeft geleid. Sommigen hebben de indruk dat het bevel om "te volharden", volgens de gebruikte taal, een vereiste is om verlossing te bereiken. Men moet "volharden tot het einde" om gered te worden - om te winnen in het spel van het leven en zo zijn plaats in de hemel voor eeuwig veilig te stellen.
Volharding is iets wat God van Zijn kinderen verlangt. Hij eist het zelfs. Maar wat betekent de term "volharding" die in de Schrift wordt gebruikt en die sommige gelovigen zorgen baart, precies?
Om de term in Gods profetische lexicon te begrijpen, is een nauwkeurig onderzoek van de belangrijkste verzen nodig. Eén zo'n verwijzing is te vinden in de woorden van Paulus over een afwijking van de Bijbelse leer aan het einde van het kerkelijk tijdperk:
Want er komt een tijd dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar naar hun eigen begeerten leraars in zich zullen verzamelen, omdat hun oren gespitst zijn;
En zij zullen hun oren afwenden van de waarheid en zich wenden tot fabelen. Maar waakt in alles, verdraagt verdrukkingen, doet het werk van een evangelist, bewijst ten volle uw bediening. (2 Timoteüs 4:3-5)
Paulus voorspelde een tijd - en ik ben ervan overtuigd dat we ons in die tijd bevinden - waarin velen in het hart van de Christelijke Kerk zich zullen verwijderen van het prediken en onderwijzen dat mensen verloren zijn en daarom de Verlosser Jezus Christus nodig hebben (Johannes 14:6). Dit falen om de gezonde leer die door Jezus, Paulus en de andere apostelen werd onderwezen te verdragen, zou, zo gaf Paulus aan, een vermoeidheid zijn die velen tot lafaards zou maken, waardoor zij en degenen die zij onderwijzen zich tot leugens zouden wenden.
Dit is precies wat we vandaag de dag zien. De evangelieboodschap die verklaart dat de mensheid verloren is in zonde en zich dus moet wenden tot het vergoten bloed van Jezus Christus voor vergeving van die dodelijke zonde, is veranderd om de goedvoelende boodschap te geven dat God liefde is en nooit diegenen zou veroordelen waarvan Hij weet dat ze minder dan perfect zijn. De fabeltjesmakers leren de goed-doelen boodschap dat we mee moeten doen met de wereld van filantropen die een sociaal evangelie prediken om de armen te voeden, te kleden en, in het algemeen, te laten zien dat het humanisme hun redder is.
Een groot deel van de huidige kerk is er dus niet in geslaagd om "tot het einde toe stand te houden".
Jezus sprak in krachtige taal over de rol die "volharding" zal spelen in de dagen voorafgaand aan Zijn tweede komst:
En vele valse profeten zullen opstaan en velen misleiden. En omdat de ongerechtigheid overvloedig zal zijn, zal de liefde van velen verkillen.
Maar wie volharden zal tot het einde, die zal behouden worden. (Matteüs 24:11-13)
Jezus vraagt zelfs in één geval of Hij nog geloof op aarde zal vinden als Hij terugkomt. En hier komt voor sommigen de angst om de hoek kijken. Zegt Jezus dat degenen die niet tot het einde toe vasthouden aan de absolute Bijbelse waarheid niet "gered" zullen worden? Moeten wij - en zij die in de Verdrukking leven - nooit uitglijden en zondigen door van de waarheid af te wijken, of anders de eeuwige verdoemenis van het hellevuur ondergaan?
Het antwoord is te vinden in het karakter van Degene die deze plechtige uitspraak deed. Jezus, die zei: "Het is volbracht" toen Hij het verlossingsplan van God voltooide aan het kruis op Golgotha, zei ook:
>Mijn Vader, die Mij gegeven heeft, is groter dan allen; en geen mens is in staat hen uit de hand van mijn Vader te rukken. (Johannes 10:29)
Heiligen "verdragen" door Christus. We kunnen deze gevallen wereld niet weerstaan zonder de kracht die alleen in onze Heiland te vinden is. Het bovennatuurlijke uithoudingsvermogen dat nodig is om "tot het einde toe vol te houden" is niet in ons, maar in Jezus, die de volledige prijs betaalde voor onze eeuwige zielen:
Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf: het is een gave van God: Niet uit werken, opdat niemand roeme. (Efeziërs 2:8-9)
Als we "in" Christus zijn, zullen we "standhouden", omdat Christus "standhoudt". Hij is gisteren, vandaag en voor altijd dezelfde!
Dit betekent niet dat de Christen niet trouw hoeft te blijven aan God. In die zin is "volharding" onze verantwoordelijkheid. Het is onze verantwoordelijkheid tot het einde van ons leven of tot de Opname van het Lichaam van Christus, de Gemeente. We moeten onszelf versterken voor geestelijke strijd om niet vermoeid te raken door gebed, Bijbelstudie en het vertellen van Christus aan anderen. We trekken de hele wapenrusting van God aan, zoals ons in Efeziërs 6 wordt opgedragen.
God rust ons uit. Hij eist niet zoiets moeilijks zonder de mogelijkheid te bieden - zelfs de absolute garantie - van dat soort "uithoudingsvermogen" dat Zijn kind "tot het einde toe" nodig heeft.
Zij die er niet in slagen om hun getuigenis uit te oefenen, op welke manier God ook leiding geeft, worden slappe, ineffectieve ambassadeurs in de koninklijke dienst van Christus. Voor zo'n luiheid moet altijd een zware prijs betaald worden - niet door het verlies van verlossing voor hen die werkelijk in Christus' greep zijn, maar door een verlies van hun positie binnen het koninkrijk van God.
Zij die het niet volhouden in het centrum van Gods wil lijden onder het verlies van beloningen wanneer ze voor hun Heiland knielen voor de rechterstoel van Christus.
Dat is een van de belangrijkste redenen waarom wij bij Rapture Ready christenen aansporen om zich aan te sluiten bij onze inspanningen in deze laatste dagen van het Genadetijdperk - het Kerkelijk Tijdperk. Er zijn vele, vele mogelijkheden om te werken, om te "verdragen" in de moeilijke tijden die deze dynamische website biedt om de verloren wereld voor Christus te bereiken.
Velen schrijven artikelen, velen schrijven bemoedigende e-mails en sommigen geven op andere manieren aan Gods werk op raptureready.com.
Een gebied waar we heel hard hulp bij nodig hebben is financiën. Donaties zijn afgenomen, maar de behoeften van Christus op het gebied van bediening zijn nog nooit zo uitgesproken geweest. Tot het einde toe volharden betekent ook het ondersteunen van op Christus gerichte bedieningen met onze geldelijke giften. Als er honderden miljoenen dollars kunnen worden bijgedragen aan talloze wereldse doelen, waarvan vele actief anti-God activiteiten ondersteunen, waarom ondersteunen degenen die de Bijbelse waarheid aanhangen dan geen trouwe bedieningen met overvloedige offers?
Jezus zei: "Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn" (Matteüs 6:21).
Laten we de wedloop lopen totdat we de finish in de hemel bereiken. Jij en ik zullen dan de Heer die voor ons stierf horen zeggen:
Goed gedaan, goede en trouwe dienstknecht; gij zijt getrouw geweest over enkele dingen, Ik zal u heerser maken over vele dingen; ga in tot de vreugde van uw heer. (Matteüs 25:23)
Bron: About Enduring unto the End « Terry James Prophecy Line