De meest verwaarloosde Bijbelse waarheid in de kerken van vandaag

Door Jonathan Brentner 1 juli 2024

Er is een oude uitdrukking die teruggaat tot 1512: "Het kind met het badwater weggooien". Het idee achter dit gezegde is dat als je gelooft dat een deel van een idee of leer niet goed is, je niet alles moet weggooien.

Is dit niet wat veel voorgangers vandaag de dag doen? Ze zijn bang voor de negatieve resultaten van het noemen van het gevreesde woord "Opname" vanaf de kansel, dus naast het nooit refereren aan de verschijning van Jezus, hebben ze het nooit over de opstanding van de doden in Christus of de glorieuze transformatie van degenen die op dat moment nog in leven zijn. Water en baby gaan allebei het raam uit.

Ik heb veel presentaties van het evangelie gehoord waarin de voorganger nooit de woorden "eeuwig leven" uitsprak, of als hij dat wel deed, noemde hij het als bijzaak of als onderdeel van Johannes 3:16 tijdens zijn afsluitend gebed. Waarom weigeren zoveel voorgangers om de bijbels gezonde belofte te noemen dat we voor eeuwig zullen leven in onvergankelijke lichamen zoals dat van onze Heer Jezus?

Het is de meest verwaarloosde Bijbelse waarheid in de kerken van vandaag.

MARTHA'S GELOOF IN EEN TOEKOMSTIGE OPSTANDING

Ik ben altijd onder de indruk als ik Martha's geloofsbelijdenis lees na de dood van haar broer Lazarus. Toen Jezus haar vertelde dat haar broer zou "opstaan" (Johannes 11:23), antwoordde ze met de volgende woorden: "Ik weet dat hij zal opstaan in de opstanding op de laatste dag" (v. 24).

Martha geloofde in een toekomstige lichamelijke opstanding, precies datgene waar voorgangers tegenwoordig zo hun best voor doen om het niet eens te noemen, voor het geval iemand denkt in de Opname te geloven.

In het Evangelie van Johannes komt de uitdrukking "eeuwig leven" zeventien keer voor. Jezus benadrukte deze waarheid herhaaldelijk tijdens Zijn aardse bediening; het is geen toeval dat Martha begreep wat dit voor haar broer betekende.

Jezus verraste vervolgens iedereen door haar broer uit de dood op te wekken. Er wacht Lazarus echter een veel grotere opstanding, samen met allen die in Christus gestorven zijn of bij Zijn verschijning levend zullen zijn.

DE VERGETEN OPSTANDING

Ik vraag me vaak af of voorgangers die in hun prediking verwijzingen naar onze opstanding uitsluiten, werkelijk de woorden van 1 Korintiërs 15:19 geloven: "Als wij in Christus alleen hoop hebben op dit leven, dan zijn wij van alle mensen het meeste beklagenswaardig."

In de voorgaande verzen weerlegt Paulus degenen in Korinthe die beweerden dat er niet zoiets als een opstanding bestond (15:12-18). Als dat waar is, stelt hij, dan moeten we concluderen dat Jezus niet uit de dood is opgestaan, wat zou betekenen dat ons geloof "zinloos" is. Het einde van zo'n verschrikkelijke mogelijkheid is dat de "doden in Christus zijn vergaan", en wij die nog leven zijn "zeer te beklagen" (ESV) of "ellendig" (KJV) omdat onze hoop niet verder reikt dan dit leven (zie verzen 18-19).

Paulus begint vers 20 met het glorieuze feit dat "Christus uit de dood is opgewekt", en in 1 Korintiërs 15:47-57 vat hij onze eeuwige hoop samen met de vreugdevolle realiteit van onze lichamelijke opstanding als nieuwtestamentische heiligen. In taal die anderen onmogelijk verkeerd kunnen opvatten of opvatten als iets anders, zegt de apostel dat er een tijd komt waarin Jezus de doden met onvergankelijke lichamen zal opwekken en de gelovigen die nog in leven zijn bij Zijn verschijning, de Opname van Zijn Kerk, op glorieuze wijze zal veranderen. Degenen die zeggen dat 1 Korintiërs 15:47-57 niet verwijst naar een toekomstige transformatie van zowel dode als levende gelovigen zijn valse leraren.

Paulus wijst opnieuw op onze blijde hoop op eeuwig leven in Filippenzen 3:20-21: "Maar ons burgerschap is in de hemel, en van daaruit verwachten wij een Heiland, de Heer Jezus Christus, die ons nederig lichaam zal veranderen om te worden als zijn heerlijk lichaam, door de kracht die Hem zelfs in staat stelt alles aan Zichzelf te onderwerpen." (nadruk toegevoegd)

Omdat Jezus uit de dood is opgestaan, is onze over-the-top gelukzalige hoop dat we op een dag een heerlijk lichaam zullen bezitten zoals dat van onze Heiland. De betekenis van vers 20 is die van een "opgewonden verwachting" van de verschijning van Jezus. Het betekent een verlangen van de ziel naar de tijd dat Jezus de doden in Christus opricht en ons volledig transformeert met onsterfelijkheid. Romeinen 8:23 spreekt over de toekomstige "verlossing van ons lichaam", die plaatsvindt ten tijde van de Opname.

WE HEBBEN EEN TASTBARE HOOP

Het probleem met moderne prediking is dat het onze toekomst na dit leven ongedefinieerd laat. De meer populaire visies op Bijbelprofetie wijzen onze hoop op een verre Tweede Komst van Jezus, waarin Hij de zonde oordeelt en de eeuwige staat inluidt. Parochianen kunnen alleen maar gissen naar wat zo'n toekomst voor hen betekent.

De wereld om ons heen staat in brand van wetteloosheid, ongebreidelde slechtheid, terroristische dreigingen en het trommelen van een kernoorlog, die met de dag waarschijnlijker lijkt. Ons toekomstig welzijn in deze wereld is tijdens ons leven nog nooit zo in gevaar geweest.

Het goede nieuws is dat de Bijbel onze hoop definieert als iets tastbaars, een zekere verwachting van heerlijkheid na afloop van dit leven. De Schrift laat ons niet gissen naar wat voor nevelig bestaan er in onze toekomst ligt.

Terry James en ik hebben het boek Hereafter geschreven, dat in detail ons leven in de eeuwigheid na de Opname beschrijft. Hierin onderzoeken we wat het zal betekenen om onvergankelijke lichamen te bezitten terwijl we met Christus regeren in Zijn koninkrijk.

We zullen de eeuwigheid doorbrengen in heerlijk getransformeerde lichamen die nooit pijn, ziekte, veroudering of dood zullen ervaren. Ze zullen lijken op dat van onze Heiland. De "verlossing van ons lichaam", die plaatsvindt ten tijde van de Opname, was de hoop die de apostelen aan de wereld verkondigden (Romeinen 8:23-25).

Jonathan Brentner is auteur, schrijver en bijbelleraar met een passie voor het bemoedigen van gelovigen met een gezond bijbels wereldbeeld en de nabijheid van Jezus' verschijning.

Bron: The Most Neglected Biblical Truth In Today’s Churches - Harbinger's Daily