www.wimjongman.nl
27 februari 2024
ONDERMIJNT HET ONTKENNEN VAN HET BELOOFDE HERSTEL VAN ISRAËL DE INTEGRITEIT VAN DE SCHRIFT?
Net als een quarterback die plotseling van achteren wordt getackeld door een speler van de tegenpartij, vertegenwoordigt de bewering dat God Israël heeft verworpen en de natie heeft vervangen door de kerk een aanval op de integriteit van de Schrift.
Zij die zeggen dat de kerk nu Gods koninkrijk is, dwalen niet alleen enorm, maar brengen ook aanzienlijke schade toe aan de betrouwbaarheid van de Schrift, waardoor gelovigen hun veilige toevluchtsoord kwijtraken voor de gevaarlijke tijden waarin we leven.
Ter verdediging van deze beweringen, waarvan ik weet dat ze voor sommigen extreem lijken, zal ik beginnen met hoe een groep prominente leiders in de christelijke gemeenschap de bijbelse onfeilbaarheid in de vorige eeuw definieerde.
DE CHICAGO VERKLARING OVER BIJBELSE ONFEILBAARHEID (1978)
In 1978 kwamen meer dan driehonderd evangelischen bijeen in Chicago en stemden in met een verklaring die de onfeilbaarheid en inspiratie van de Schrift bevestigde. Dit was ook het jaar dat ik afstudeerde aan Talbot Theological Seminary en ik herinner me dat de integriteit van de Bijbel in die tijd een heet hangijzer was. Mijn professoren gaven me de opdracht om verschillende boeken over dit onderwerp te lezen. Ik heb nog steeds mijn exemplaar van Harold Lindsell's The Battle for the Bible uit die tijd.
Ik ben me ervan bewust dat enkelen die dit document ondertekenden, de Vervangingstheologie aanhingen, het geloof dat God Israël had verworpen en de natie had vervangen door de kerk, die Zijn huidige koninkrijk op aarde vertegenwoordigt en dus onze erfenis van zo'n rijk.
De formulering van de Verklaring van Chicago weerlegt echter de symbolische interpretaties van Bijbelse profetie waarop vervangingstheologie berust. Artikel VI, dat de inspiratie en de onfeilbaarheid van de woorden van de Schrift handhaaft:
Wij bevestigen dat de hele Schrift en al haar delen, tot aan de woorden van het origineel toe, door goddelijke inspiratie zijn gegeven.
Artikel XVIII verwerpt verder het interpreteren van Gods Woord op manieren die de betekenis van de woorden in een bijbelse tekst verwerpen:
Wij bevestigen dat de tekst van de Schrift moet worden geïnterpreteerd door grammaticaal-historische exegese, rekening houdend met de literaire vormen en hulpmiddelen, en dat de Schrift de Schrift moet interpreteren.
In de afgelopen jaren heb ik verschillende preken gehoord vanuit het standpunt dat Jezus nu regeert in vervulling van profetieën in passages als Psalm 2, Psalm 110 en Daniël 7. In alle gevallen baseerde de voorganger zich op het standpunt dat Jezus nu regeert. In alle gevallen baseerde de voorganger zijn exegese van de passage meer op menselijke wijsheid dan op de woorden die God de Schriftschrijvers inspireerde om voor ons op te schrijven.
De vervangingstheologie is echter niet alleen in tegenspraak met de manier waarop kerkleiders in het verleden de bijbelse onfeilbaarheid definieerden, maar kan zich ook niet meten met het verbazingwekkende verslag dat de profeten van het Oude Testament ons hebben nagelaten.
DE VERBAZINGWEKKENDE HEBREEUWSE TEKST
Na mijn afstuderen aan Talbot werkte ik een heel jaar bij de Lockman Foundation om te helpen bij de productie van de uitputtende concordantie voor de New American Standard Bible (NASB). Het grootste deel van deze tijd verdiepte ik me in de Hebreeuwse en Aramese tekst van het Oude Testament om woorden in het origineel te verbinden met hun Engelse equivalenten in de NASB.
Veertig uur per week doorbrengen in de originele tekst van het Oude Testament vergrootte niet alleen mijn liefde voor de woorden van de Schrift enorm, maar liet ook de volgende indruk in mijn ziel achter:
De verbazingwekkende uniformiteit van de Hebreeuwse tekst, geschreven over een periode van vele eeuwen door een verscheidenheid aan auteurs en profeten, is veel meer dan genoeg om het achteraf aanpassen van de woorden ervan, met menselijke wijsheid, om ze Gods verzaking aan Zijn plechtige beloften aan Israël te laten ondersteunen, in diskrediet te brengen.
Destijds beschouwde ik mijn tijd bij de Lockman Foundation als een onnodige vertraging in het bereiken van mijn doel om fulltime in een kerk te werken. Terugkijkend zie ik deze omweg als een belangrijk aspect van de voorbereiding van de Heer op mijn huidige bediening.
DE ACHTERDEUR AANVAL OP DE SCHRIFT
In de jaren na 1978 hield de overgrote meerderheid van de kerken die zichzelf als "evangelisch" identificeerden zich niet alleen aan de Chicago Verklaring van Bijbelse onfeilbaarheid, maar verkondigde ook dat Jezus voor Zijn kerk zou komen vóór een zevenjarige periode van Verdrukking over de aarde. Zij bevestigden dat zij zich hielden aan het verslag van Johannes over de duizendjarige heerschappij van Jezus op aarde, zoals dat is vastgelegd in Openbaring 20:1-10.
Vele jaren lang bleven het geloof in de onfeilbaarheid van de Schrift en de vervoering vóór de bekering onlosmakelijk met elkaar verbonden in de meeste kerken die zichzelf "evangelisch" noemden.
Helaas is dat niet langer het geval. Veel kerken hangen tegenwoordig de Vervangingstheologie aan, ook al is deze, zoals hierboven vermeld, in tegenspraak met de formulering van belangrijke artikelen in de Verklaring van Chicago over Bijbelse Onfeilbaarheid uit 1978 en berust deze meer op menselijke wijsheid dan op de woorden in de Schrift.
Betekent dit niet een aanval via de achterdeur op Gods Woord? In plaats van de inspiratie en de onfeilbaarheid van de Schrift ronduit te ontkennen, spreken ze zich er sterk voor uit, terwijl ze tegelijkertijd opvattingen over toekomstige dingen aanhangen die de betekenis en de geïnspireerde bedoeling van de woorden van de schrijvers en profeten veranderen.
"Wat is het probleem?" vragen sommigen zich misschien af. "Zolang een kerk trouw blijft aan het evangelie en haar voorgangers de Schrift zorgvuldig uitleggen op gebieden die geen betrekking hebben op toekomstige dingen, waarom zouden we dan verontrust zijn dat zij Gods beloften aan Israël afwijst en een toekomst zonder vervoering voorstaat?"
Ik zal dit bezwaar in de volgende paragraaf beantwoorden.
DE VRUCHT VAN HET VERWERPEN VAN BIJBELPROFETIE SCHAADT NIEUWTESTAMENTISCHE HEILIGEN
Hoewel het vaak direct duidelijk is, heeft het achteraf aanpassen van Bijbelprofetie om de kerk de ontvanger te maken van Gods beloften aan Israël op de lange termijn een negatieve invloed op gelovigen op de volgende vier manieren:
1. HET LEIDT HEN NAAR EEN GROTERE DIEPTE VAN VALSE LEER.
Vervangingstheologie verschaft de basis voor andere leringen die de gelovigen in de kerkbanken tot nog grotere diepten van valse leer leiden. Een van haar nakomelingen, de dominiontheologie, leert dat de kerk, en niet Jezus, de duizendjarige omstandigheden op aarde zal inwijden. Dit voert de fout van de leer dat de kerk Gods koninkrijk is naar een veel groter extreem.
Ondanks het feit dat het de meest populaire kijk op toekomstige dingen in kerken is, vertegenwoordigt de dominionistische theologie een openlijke aanval op de betrouwbaarheid van de Schrift in alle zaken die te maken hebben met geloof en praktijk.
Het preterisme, een ander kind van de vervangingstheologie, ontstond in de jaren 1500 als reactie op de vasthoudendheid van de Reformator dat de paus de antichrist was en de Rooms-Katholieke Kerk zijn koninkrijk. Net als zijn broertje, de dominiontheologie, is een dergelijke interpretatie van profetie op veel plaatsen in tegenspraak met Gods Woord. Beide vallen de Schrift aan op manieren die de betrouwbaarheid ervan ernstig verzwakken in zaken die geen betrekking hebben op toekomstige dingen.
2. HET OPENT DE DEUR NAAR WOKEÏSME
De acceptatie dat de woorden op de bladzijden van onze Bijbels iets heel anders kunnen betekenen dan de betekenis van de woorden die de schrijvers van de Schrift gebruikten, holt de integriteit van andere passages uit. Op deze manier opent het de deur voor de acceptatie van de LGBQT+ agenda.
Als iemand kan beweren dat God Israël heeft verworpen ondanks Paulus' duidelijke bewering van het tegendeel in Romeinen 11:1-2, is het dan niet gemakkelijk om aan te nemen hoe anderen dezelfde interpretatieprincipes zouden kunnen toepassen op wat de apostel over homoseksualiteit schreef? Zet dit niet de deur open voor alternatieve interpretaties van gedrag dat de apostel specifiek behandelt?
Andy Stanley is "Bewijsstuk A" voor hoe vervangingstheologie tot wokeïsme leidt. Hoewel hij de LGBQT+ agenda niet volledig onderschrijft, tonen Stanley's recente uitspraken het pad voor anderen om daarheen te gaan. Zijn kijk op Israël en het Oude Testament laat zien dat hij lichtjaren verwijderd is van de kijk op de Schrift die zijn vader, Charles Stanley, uitdroeg:
Gods Woord is absoluut waar. Je begrijpt misschien niet hoe God tot stand gaat brengen wat Hij je heeft beloofd, maar Hij houdt zich aan elke belofte die Hij ooit heeft gedaan. Hij zal je nooit bedriegen of teleurstellen, en Hij zal nooit van gedachten veranderen over wat Hij je heeft verteld.[1]
Lees voor meer over hoe de ontkenning van een toekomst voor Israël de deur heeft geopend voor Wokeism in veel kerken mijn blogartikel, Wokeism Begins With Devaluing the Words of Scripture.
3. HET BEROOFT HEN VAN DE TOEVLUCHT DIE BIJBELPROFETIE BIEDT
Bijbelprofetie is de grootste bron van bemoediging in de gevaarlijke tijden waarin we leven.
Ik zou niet eens kunnen omgaan met alles wat ik in onze wereld zie gebeuren zonder wat de Bijbel leert over het hiernamaals. Jezus is mijn sterke toren van toevlucht; Zijn Woord is wat me gezond houdt omdat ik weet dat Hij in de nabije toekomst in deze wereld zal ingrijpen. Hij komt spoedig om mij thuis te halen en daarna de grote slechtheid te straffen die onze wereld overspoelt.
Pastors die ofwel zwijgen over Bijbelprofetie of Vervangingstheologie verkondigen, beroven de mensen die zij onder hun hoede hebben van het enige veilige toevluchtsoord dat voor hen beschikbaar is in deze gevaarlijke tijden. Ze leiden heiligen weg van de "sterke toren" (Spreuken 18:10), die van Jezus' beloften aan ons in Zijn Woord, naar zandkastelen die snel zullen verdwijnen te midden van de woeste golven van de zee.
4. LEIDT GELOVIGEN NAAR ONBIJBELSE WERELDBEELDEN
De religieuze leiders van het Jeruzalem van de eerste eeuw slaagden er niet in om de woorden van de profetie in het Oude Testament te verbinden met de persoon van Jezus (Matteüs 16:1-4). Ze beschouwden Jezus als een bedreiging voor hun status quo en weigerden te erkennen of zelfs maar te onderzoeken hoe Hij de woorden van de profetie in de Schrift vervulde.
Vandaag de dag zien we precies hetzelfde patroon. Veel voorgangers beschouwen Bijbelprofetie als een bedreiging voor hun bediening en behandelen de vervoering als een veel te radicaal idee om zelfs maar vanaf de kansel te bespreken. Door hun falen, of onwil, om de punten te verbinden tussen de wereld van vandaag en de Bijbelse profetie, leiden ze de mensen die ze onder hun hoede hebben naar een wereldbeeld dat weinig verschilt van de wereldbeelden die worden aangehangen door mensen buiten het geloof.
Elke kijk op het leven die de op handen zijnde interventie van de Heer in onze wereld negeert of naar het einde der tijden verschuift, leidt onvermijdelijk tot een onbijbels wereldbeeld. Het verwerpen van de vele tekenen van het einde der tijden leidt onvermijdelijk tot het verheffen van aardse verwachtingen boven eeuwige realiteiten (2 Korintiërs 4:17-18).
HET ONTKENNEN VAN HET TOEKOMSTIGE HERSTEL VAN ISRAËL ONDERMIJNT DE INTEGRITEIT VAN DE SCHRIFT
De apostel Petrus schreef dat in de laatste dagen "spotters" zouden verschijnen en dat zulke mensen de spot zouden drijven met "de belofte van zijn komst" (2 Petrus 3:3-4). Judas voegt eraan toe dat zij die onze hoop verwerpen degenen zijn die verdeeldheid in de kerk veroorzaken (Judas 17-19). Deze dag is aangebroken en het is duidelijk geen kleinigheid.
Mijn ervaring is dat het volgende waar is:
Kerken die geloven in toekomstige dingen als "tertiair" bestempelen, of als zaken van derderangs belang, zijn verreweg de meest onwelgevallige van andere standpunten en daardoor verdeeldheid zaaiend voor het lichaam van Christus. Als je volhardt in het ter sprake brengen van het geloof in de op handen zijnde verschijning van Jezus in zulke plaatsen van aanbidding, dan zijn de voorgangers meer dan bereid om je de deur te wijzen. Ik heb e-mails ontvangen van over de hele wereld die deze trieste realiteit bevestigen.
Aan de andere kant sluiten voorgangers die een pre-Tribulation Rapture aanhangen de deur van hun kerk meestal niet voor mensen met een andere kijk op Bijbelprofetie. Wanneer zij preken over toekomstige dingen, erkennen zij vaak het bestaan van andere standpunten over Bijbelprofetie, iets wat men nooit hoort in kerken die de Vervangingstheologie aanhangen, noch stilzwijgend, noch openlijk.
Het ontkennen van Gods toekomstig herstel van een koninkrijk voor Israël is geen kleinigheid. Hoewel de vrucht van zulk ongeloof zelden op korte termijn zichtbaar is, laat het na verloop van tijd zeker een erfenis achter die de waarachtigheid van de Schrift ondermijnt en de heiligen schaadt op de manieren die in het vorige hoofdstuk zijn genoemd.
Bijbelprofetie is zeker geen "tertiaire" zaak in de tijd waarin wij leven, het is van het grootste belang en essentieel voor het welzijn van gelovigen.
Opmerking: In Hereafter, It's Far Better Than You Can Imagine beschrijven Terry James en ik de toekomstige heerlijkheid die ons als gelovigen te wachten staat, beginnend met de verschijning van Jezus om ons mee naar huis te nemen. Van begin tot eind benadrukken we de jubelende vreugde die ons in de hemel te wachten staat. Het laatste hoofdstuk bevat zevenentwintig veelgestelde vragen en antwoorden met betrekking tot de hemel en onze ervaring daar.
Opmerking: Overweeg alsjeblieft om je aan te melden voor mijn nieuwsbrief op de startpagina van mijn website op https://www.jonathanbrentner.com/. Bedankt!
[1] https://www.azquotes.com/quote/857037