www.wimjongman.nl

(homepagina)


(Automatische vertaling, onbewerkt)

Rosh HaShanah: Waarom blazen we op de Sjofar?

15 sep, 2022

Er zijn talloze redenen aangevoerd voor deze mystieke mitswa.

Door Rabbijn Ari Enkin, Rabbinaal Directeur, Verenigd met Israël

Een van de meest esoterische en mystieke geboden die we hebben is het blazen op de sjofar. Het is onduidelijk waarom we precies op de sjofar blazen, maar in de loop der jaren zijn er talloze suggesties gedaan.

De grote Tora-wijsgeer Rav Saadiah Gaon, die in de 9e en 10e eeuw in Irak leefde, geeft niet minder dan 10 verschillende redenen waarom we op de sjofar blazen.

Hij legt uit dat de sjofar doet denken aan een trompet of bugel die wordt geblazen tijdens de kroning van een koning, wat passend is voor Rosh HaShanah, de tijd waarin de Koning der Koningen als het ware wordt gekroond.

Saadiah Gaon stelt dat de shofar ook als een waarschuwing of een alarm is om mensen eraan te herinneren berouw te tonen voordat het te laat is of dat het als een sirene werkt om ons eraan te herinneren dat er gevaar dreigt. Daarnaast stelt hij dat de shofar ons herinnert aan de shofar die gehoord werd bij het ontvangen van de Tora op de berg Sinaï.

Volgens Rav Saadiah Gaon is een andere reden voor het blazen van de sjofar om ons te herinneren aan de Tempel waarin het geluid van de sjofar heel gewoon was.

De sjofar wordt ook verondersteld te dienen als een herinnering aan de binding van Isaak waarin, op het laatste moment, een ram gevangen in een struik door zijn sjofar, de dag redde.

Een andere reden is om ons een gevoel van angst in te boezemen in het licht van de kolossale taak die voor ons ligt, namelijk berouw tonen of angst voor het uiteindelijke oordeel aan het einde der dagen.

Tot slot, legt Saadiah Gaon uit, wordt de shofar verondersteld ons eraan te herinneren dat er aan het einde der dagen een shofar zal klinken ten tijde van het verzamelen van de ballingen en uiteindelijk bij de opstanding van de doden.

Rabbi Jitschaks vreemde antwoord

Al deze verklaringen zijn intrigerend, maar er wordt nog een andere reden gegeven in de Talmoed, waar Rabbi Jitschak vraagt: “Waarom blazen we op de sjofar?”, waarop de Talmoed verbaasd antwoordt: “Waarom blazen we op de sjofar? De Tora zegt blazen!”

Dit is een vreemd antwoord. Twijfelde iemand eraan dat de bron van deze mitswa in de Tora lag?

Misschien is een van de lessen die in de Talmoed wordt geleerd dat de mitswa van het blazen op de sjofar zo diep en zo mystiek is dat we niet volledig begrijpen wat de reden ervoor is, en het feit dat het een gebod in de Tora is, is reden genoeg.

In feite wordt de ongrijpbare aard van deze mitswa verder benadrukt door de volgende wet.

Er is een interessant debat in de Joodse wet over wie op de sjofar moet blazen. Als er twee kandidaten zijn, de ene is een extreem getalenteerde sjofarblazer die in staat is om inspirerende, ontroerende knallen te produceren, maar hij is maar een gewoon mens, of er is een bijzonder rechtschapen persoon die wel op de sjofar kan blazen, maar niet in staat is om iets te produceren dat ook maar in de verste verte ontroerend of krachtig is, wie heeft dan voorrang?

Volgens de Joodse wet kan het beter zijn om te kiezen voor de rechtschapen persoon. Als het doel van de sjofar is om de luisteraars te inspireren, dan zou de getalenteerde sjofarblazer de positie moeten krijgen. Maar we zien in dit geval dat er misschien iets diepers aan de hand is en dat het geluid van een sjofar die geblazen wordt door een rechtschapen individu spiritueel effectiever kan zijn.

Bij het luisteren naar de sjofar zijn er veel dingen waar je aan zou kunnen denken, zoals acceptatie van Gods koningschap over de wereld en over onszelf, maar ook gedachten van berouw.

Concentreer je misschien op het volgende: Na het blazen van de sjofar zeggen we een prachtig gebed op, dat luidt: “Vandaag is de wereld jarig. Vandaag staan alle schepselen van de wereld in het oordeel, hetzij als kinderen [van G-d] of als dienaren.”

Er wordt echter uitgelegd dat het niet alleen betekent “dat iedereen wordt beoordeeld, zowel kinderen als dienaren”, maar eerder kan worden begrepen om te betekenen dat we onszelf kunnen beoordelen en onze overtuigingen in onszelf kunnen veranderen van dienst van God door angst en routine als een dienaar, naar dienst van God door liefde, vreugde en nabijheid als een kind van God.

Misschien kunnen we dit jaar, tijdens het sjofar-gebulder, juist hieraan denken: Blijf ik God dienen uit het hoofd of ga ik “het spel opvoeren” en God dienen met liefde als een van zijn kinderen?

Bron: Rosh HaShanah: Why Do We Blow the Shofar? | United with Israel