(Automatische vertaling, onbewerkt)

Guterres' vertroeteling van Iran toont aan dat de geloofwaardigheid van de VN op sterven na dood is - opinie

Iravani pochte trots over de belofte van zijn land om "Israël uit te roeien als Israël Hezbollah in Libanon aanvalt."

Door Alan Baker

In een schandalige, beschamende en schandelijke verklaring die op 29 juni werd gepubliceerd op het officiële X-account (voorheen Twitter) van de Iraanse VN-missie, pochte de Iraanse VN-ambassadeur Amir Saeid Iravani schaamteloos en zelfs trots over de belofte van zijn land om "Israël uit te roeien als Israël Hezbollah aanvalt in Libanon."

Je mag aannemen dat niemand echt verbaasd was over zo'n uitspraak van een hoge Iraanse functionaris.

Dit, vooral in het licht van de veelheid van soortgelijke dreigementen om Israël te vernietigen die dagelijks uitgaan van het Iraanse politieke en militaire leiderschap, evenals de weerzinwekkende, wekelijkse antisemitische preken van hoge Iraanse ayatollahs en andere geestelijken in heel Iran waarin de antisemitische gevoelens van de Iraanse Opperste Leider Ali Khamenei weerklinken.

Wat echter verrassend en zelfs schokkend is, is het feit dat de dreigende verklaring van de ambassadeur werd afgegeven op het Twitter-account van de officiële Iraanse VN-missie, en door niemand minder dan hun permanente VN-vertegenwoordiger.

Toch vinden we nergens enige kritiek van de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, die de ogenschijnlijke hoeder is van het Handvest van de VN, om de Iraanse ambassadeur op de vingers te tikken voor zo'n gewelddadige verklaring die de basisprincipes van het bestaan van de Verenigde Naties schendt.

Op hetzelfde moment dat de Iraanse VN-ambassadeur publiekelijk het dreigement uitbracht om Israël uit te roeien, was Guterres druk bezig met het prijzen en feliciteren van VN-lidstaten voor het succesvol afsluiten van een vage conferentie, waarbij hij de oprichting verwelkomde van een "technische deskundigengroep met een open einde om ontwikkelingen in de productie, de technologie en het ontwerp van handvuurwapens en lichte wapens aan te pakken".

Gezien Guterres' alom bekende en recentelijk toenemende vijandigheid tegenover Israël, die grenst aan openlijke vijandigheid, is het misschien niet verrassend dat hij en zijn adviseurs ervoor kozen om de Iraanse verklaring over het hoofd te zien en opzettelijk te negeren.

Maar het Handvest van de Verenigde Naties, de basis voor het functioneren van de organisatie, verwijst in de aanhef specifiek naar de vastberadenheid van alle leden van de organisatie "om verdraagzaamheid te betrachten en in vrede met elkaar samen te leven als goede buren" en "om, door de aanvaarding van beginselen en de instelling van methoden, te verzekeren dat gewapend geweld niet zal worden gebruikt, behalve in het algemeen belang".

Evenzo verwijst het openingsartikel van het handvest naar de verplichting van alle staten "om de internationale vrede en veiligheid te handhaven, en daartoe: effectieve collectieve maatregelen te nemen ter voorkoming en wegneming van bedreigingen van de vrede, en ter onderdrukking van daden van agressie of andere schendingen van de vrede," en "een centrum te zijn voor het harmoniseren van de acties van naties bij het bereiken van deze gemeenschappelijke doelen."

Bovenal heeft Iran zich, samen met alle andere lidstaten van de Verenigde Naties, verplicht om "zich in hun internationale betrekkingen te onthouden van het dreigen met of gebruiken van geweld tegen de territoriale integriteit of politieke onafhankelijkheid van enige staat, of op enige andere wijze die onverenigbaar is met de doelstellingen van de Verenigde Naties."

Guterres' selectieve onwetendheid

Maar Guterres kiest er blijkbaar schandelijk genoeg voor om de flagrante schendingen van het VN-Handvest door Iran te negeren.

Terwijl Guterres en zijn medewerkers regelmatig blijk geven van een alarmerende snelheid, enthousiasme en efficiëntie bij het overhaast veroordelen van Israël, zelfs door zich te baseren op valse, onnauwkeurige en twijfelachtige gegevens van VN-organen die openlijk vijandig staan tegenover Israël, evenals op scheve berichtgeving in de media, geven ze er duidelijk de voorkeur aan om een oogje dicht te knijpen voor het gedrag van Iran bij het openlijk schenden van het VN-Handvest.

Hoewel het vertroetelen van de Iraniërs door Guterres, samen met een soortgelijke vertroeteling van Iran door sommige grote VN-mogendheden, door velen kan worden afgedaan als kleinzielige VN-politiek, vertegenwoordigt het niettemin een extra component in de trieste verslechtering van de Verenigde Naties en de dramatische vermindering van elke geloofwaardigheid en effectiviteit die het in het verleden zou kunnen hebben gehad.

Dit roept op zich al de vraag op of het, na 80 jaar functioneren, niet de hoogste tijd is dat serieuze wereldmachten het hele concept van een wereldorganisatie heroverwegen, in het licht van het feit dat de VN volledig gekaapt en gegijzeld is door degenen die erop uit zijn de internationale gemeenschap te vernietigen in plaats van haar effectiviteit te vergroten.

Is dat wat de grondleggers van de Verenigde Naties voor ogen hadden?

De schrijver was voorheen senior jurist in het kantoor van de juridisch adviseur van de Verenigde Naties. Sindsdien was hij juridisch adviseur van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken en ambassadeur van Israël in Canada. Momenteel staat hij aan het hoofd van het internationaal rechtsprogramma van het Jerusalem Center for Foreign Affairs.

Bron: Guterres’s coddling of Iran shows the UN’s credibility is dying – opinion – ISRAPUNDIT