www.wimjongman.nl
(Automatische vertaling, onbewerkt)
Irans regime op de rand van instorting
Door David Israel - 18 Iyyar 5784 - 26 mei 2024 0
Foto: YouTube screenshot. De neergestorte helikopter van Raisi, 20 mei 2024.
The Telegraph Defense and Foreign Affairs Editor Con Coughlin meldde zondag dat "het verrotte Iraanse regime op de rand van de afgrond staat" en suggereerde dat "in plaats van zijn leiders te sussen, het Westen zou moeten helpen om hun ondergang te bewerkstelligen."
Het Iraanse leiderschap legt de schuld voor de helikoptercrash, die het leven kostte aan president Raisi, de minister van Buitenlandse Zaken en zes anderen, niet bij tekortkomingen in de bediening of het onderhoud van het vliegtuig, maar bij het Westen en zijn sancties, merkt Coughlin op. Deze economische beperkingen hebben Teheran op wrede wijze de mogelijkheid ontnomen om de benodigde luchtvaartonderdelen aan te schaffen om de Bell 212 helikopter van Amerikaanse makelij, waarin de Iraanse president zijn vroegtijdige dood vond, goed te onderhouden. Deze ombuiging van verantwoordelijkheid onthult het verwrongen perspectief waarmee de Iraanse machthebbers zulke catastrofale gebeurtenissen bekijken.
"Het is moeilijk om de dood van de Iraanse president Ebrahim Raisi in een helikopterongeluk vorige week niet te zien als een weerspiegeling van de institutionele aftakeling van de Islamitische Republiek. Zoals meestal het geval is wanneer de mullahs onder druk komen te staan, is hun standaardpositie om het Westen de schuld te geven," schrijft Coughlin.
En dus, terwijl de afschildering van de hoogste leider Ayatollah Ali Khamenei van "business as usual" steeds meer holler klinkt, legt het flagrante onvermogen van het regime om zelfs maar de basisveiligheid van zijn hoogst verkozen functionaris te garanderen de grimmige realiteit bloot waarmee de Iraniërs worden geconfronteerd, waardoor de perceptie van een regering in terminaal verval snel wordt gestold.
De wankelende greep van de mullahs op de macht wordt steeds duidelijker met elk incident dat hun afnemende controle en competentie blootlegt. Terwijl deze cruciale gebeurtenis verdere twijfel zaait over de levensvatbaarheid van het regime, neemt het afnemende vertrouwen van het Iraanse volk in het vermogen van hun leiders om effectief te regeren alleen maar toe.
De fundamentele kwetsbaarheid van het regime is niet aan de aandacht ontsnapt van de gewone Iraniërs, die steeds meer hun ongenoegen hebben geuit door middel van wijdverspreide protesten, stelt Coughlin. Omdat ze geen legitiem middel hebben om hun minachting voor het leiderschap via de stembus kenbaar te maken, hebben de burgers een constante golf van anti-regeringsdemonstraties in stand gehouden, waarbij ze de toorn van de Iraanse veiligheidstroepen hebben getrotseerd. De wanhoop van het regime om deze sudderende onrust de kop in te drukken is voelbaar, want het aantal executies heeft een recordhoogte bereikt. Demonstranten, bloggers en opmerkelijke dissidenten zijn ter dood veroordeeld onder de verzamelnaam "vijandschap tegen God" - een maatstaf voor de extremen die de autoriteiten zullen gebruiken om afwijkende meningen de kop in te drukken.
Het verzet van de bevolking, niet afgeschrikt door het brute optreden, onderstreept de diepte van hun ontgoocheling over het heersende establishment. Ondanks de risico's blijven de Iraniërs de straat op gaan, hun niet aflatende demonstraties zijn een klinkende afwijzing van de legitimiteit van het regime en een uiting van hun niet aflatende vraag naar verandering. Naarmate de kloof tussen de bevolking en hun leiders breder wordt, wordt de wankele greep van het regime op de macht blootgelegd, waardoor de onrust escaleert die een existentiële bedreiging vormt voor de eens zo geduchte revolutionaire regering.
Coughlin concludeert: "In plaats van een deugdzaam signaal van berouw af te geven, zoals de VN-Veiligheidsraad deed door een moment van stilte in acht te nemen ter ere van een van de meest beruchte moordenaars van Iran, zou het Westen zijn best moeten doen om te benadrukken dat de dagen van het regime geteld zijn."