Vanuit Shomron

Door Karen Strijker 16 mei 2024

Het was een verdrietige week met de herdenking van de Holocaust en daarna de herdenking van de gesneuvelden in recentere oorlogen en door aanslagen met natuurlijk de ellende waarin we zijn beland sinds 7 oktober voorop. Noa Marciano, de klasgenote van onze dochter Ruth, die werd ontvoerd en vermoord door hamas, werd ook herdacht op de nationale herdenking op televisie. Het was zwaar. Zo vaak denk ik aan haar en aan haar ouders, ook aan haar twee zusjes, die nog op school zitten. Ze kwamen in beeld tijdens de herdenking, ze zagen er zo verloren uit. En zo zijn er velen die geliefden op een verschrikkelijke manier verloren hebben. Eén mevrouw verloor op zeven oktober haar zoon, haar man, haar moeder en twee andere familieleden...

Een overzicht van de gebeurtenissen: hamas probeert zo veel mogelijk zielig te doen. Daar is een naam voor: Pallywood. De terreurorganisatie kwam op 7 oktober binnen om de meest verschrikkelijke slachting onder de burgers van Israël aan te richten. Er was geen selectie wat betreft links- of rechtsdenkende Israeliers, oud of jong e.d. als het maar Joden waren plus enkele Bedouiienen en arabieren die slachtoffer werden. Wij gaan hier niet vertellen wat de terroristen en Gazaanse burgers allemaal hebben gedaan want het is onverteerbaar. Maar ze hebben al vrij snel daarna alles omgedraaid en beschuldigen het Israëlische leger van het verbranden van hun kinderen en het vermoorden van hun vrouwen. Geschreeuw over genocide wat Israel gedaan zou hebben aan de Gazanen. Precies dát wat ze zelf hebben gedaan. De VN deed lustig mee met deze beschuldigingen, echter, de waarheid begint wat dat betreft meer en meer naar buiten te komen en nu heeft de VN het dodental van de Gazaanse vrouwen en kinderen moeten halveren. Dit hebben ze natuurlijk niet aangekondigd want het is gezichtsverlies. Ze hebben simpelweg hun cijfers aangepast zonder iets te zeggen. Een spotprentje verscheen op social media met de opmerking dat de VN miraculeus de helft van de doden in Gaza weer tot leven heeft gebracht.

Toen werd er geklaagd over honger in Gaza en de mainstream media namen het klakkeloos over. Maar daarna kwamen allerlei videofilmpjes tevoorschijn waarop te zien was dat het voedsel, dat voor de bevolking bedoeld was, op de markt verkocht werd. Andere videoclips toonden hamasleden op vrachtwagens vol hulpgoederen die schoten op de burgerbevolking die graag ook wat wilden bemachtigen. Meerdere clips hebben dat aangetoond. Plus een video die tientallen tot wel honderd vrachtwagens liet zien vol voedsel dat niet uitgepakt werd. En het meest schokkende vond ik toch wel dat honderden pakketten voedsel, inmiddels bedorven, weggegooid werden. En dan geeft hamas Israël de schuld van dit alles. Hun propaganda-machine werkt vlekkeloos.

Maar goed, deze leugen kon dus ook geen stand houden, alhoewel het gros van het publiek in de wereld het gelooft omdat de media meedoen met deze zwartmakerij en dat heeft hamas zeer goed begrepen. De eerste klap is een daalder waard; de leugens kun je wel weerleggen met bewijzen van het tegendeel, maar dat gelooft men dan doorgaans niet meer.

En nu weer zo'n leugen: 'de arme Gazanen van Rafia hebben geen plek om naartoe te gaan, worden zomaar rücksichtslos aangevallen door Israël.' Echter, niets is minder waar! Israël heeft lang gewacht met aanvallen omdat de IDF eerst een vluchtroute heeft gemaakt voor de burgers die opgevangen worden in het westen. En eerst geëvacueerd. Maar dat zegt men niet, nee, men klaagt huilend dat men nergens heeft om naartoe te gaan. Laatst weer zo'n huilende vrouw, het was hartverscheurend wat ze vertelde. Toen de reporter daarna zijn verhaal vertelde had de huilende vrouw niet door dat de camera nog draaide en ze deed breed lachend een 'high five' met één van de mannen, die, ook breed lachend, op haar af kwam: 'goed gedaan, joh!' Zo ook een jongetje wat eerst als dood ligt op een stapel puin en daarna, na het filmen, mag opstaan en lachend naar de cameramensen loopt.

Zo zijn er ook de leugens over het verwoesten van ziekenhuizen door de IDF. Maar het Rafia ziekenhuis en de andere ziekenhuizen zijn intact en Israël heeft bij Rafia en omgeving acht noodhospitaals neergezet, allemaal uitgerust met goede apparatuur. De NOS heeft gezegd dat het Rode Kruis een noodhospitaal heeft opgezet, verder zeggen ze niets over wat Israel doet.

Israël had zich teruggetrokken uit het noorden van Gaza, maar de raketten begonnen weer te vallen op onze steden Sederoth, Ashkelon en zelfs Beer Sheva. Dus heeft Israël weer drie bataljons gestuurd om het noorden van Gaza opnieuw schoon te maken. Het is om moedeloos van te worden. De octopus met de vele tentakels is nog niet bestreden, verre van dat, zo lijkt het wel. Het lijkt erop of lang niet alle tunnels uitgeschakeld zijn want hamasleden zijn blijkbaar ondergronds weer in het noorden van Gaza aangekomen, onder de controle van de IDF -wacht door. We kregen info over tunnels van tachtig meter diep, vijftien verdiepingen. Denk maar aan een flatgebouw, maar dan onder de grond. Het is verbijsterend.

Bij die raketaanval op Beer Sheva kwam de inslag op een kinderspeelplaats, waar de kinderen net daarvoor plotseling waren binnengeroepen en dus gespaard werden, het wordt hier gezien als een wonder!

Er verscheen vorige week een video van hamas met daarop één van de gegijzelden die iets moest voorlezen. Hij had een blauw oog en zag er slecht uit. Na die video meldde hamas dat deze gegijzelde inmiddels dood is en ze gaven natuurlijk Israël de schuld. Dit is niet voor het eerst.

In het noorden blijft de situatie heel ernstig, er verscheen een video van een hezbollah-terrorist, ook 'journalist', die zei dat de Israëli's in de Israëlische grensstad Metullah moeten rennen voor hun leven, want ze komen eraan. Dit soort intimidatie is aan de orde van de dag. Een topterrorist van hezbollah, Hussein Mecchi, is eergisteren in Libanon geëlimineerd door de IAF. Gelukkig kan hij nu geen kwaad meer doen. Vijftig raketten werden daarop vanuit Libanon afgeschoten op de legerbasis Ilan bij Tiberias, gelukkig geen gewonden en doden. Wel een Israelische dode aan de grens aldaar. Zojuist nog, terwijl ik dit schrijf werden 40 raketten op het noorden van Galilea geschoten. Hopelijk zijn daarbij geen doden of gewonden gevallen.

En helaas kregen we vanochtend door dat een ongeluk in Gaza het leven heeft gekost aan vijf Israelische soldaten, zeven zijn er gewond geraakt waarvan drie ernstig. Het onderzoek naar het incident loopt nog, maar wat we weten dat deze jonge soldaten in een gebouw gingen waar terroristen zaten en dat een tank tegelijk op het gebouw schoot, zonder gezien te hebben dat de soldaten daar net binnengingen, waarschijnlijk kwamen ze van de andere kant. We bidden voor de schutter, de gewonden en de familie en vrienden van de gedoden...

We blijven verbijsterd over het gedrag van studenten in Amerika, Europa, Nederland... Hoe is het mogelijk dat hoog opgeleide mensen zo hersenloos kunnen zijn om te schreeuwen om sharia, wel, laat het maar over hen komen, daar leren ze van, lieve help, zeg! En om het nog erger te maken: een antropologe sprak dat alle universiteiten in Israel gericht zijn op militarisme, nou ja, zeg, waar haalt ze het vandaan!? Ik zie de afgestudeerde artsen en onderzoekers al met militaire pas door de ziekenhuizen marcheren, doe even normaal, zeg! Maar dit is het griezelige van de hele situatie en vooral het satanische is dat alles wordt omgedraaid en ik denk dan: wee degenen die dit doen, die zich hier schuldig aan maken. De beroepsbetogers van Samidoen spelen een grote rol in het verleiden van de naieve studentjes. Maar de naieve studentjes die zich laten verleiden zouden in ieder geval nog een moreel kompas kunnen hebben... Ongebreidelde jodenhaat wordt in een nieuw jasje gestoken: antizionisme. Men heeft in het algemeen geen enkel idee wat een zionist is, maar het schreeuwt zo lekker bij betogingen.

Inmiddels kwam er een foto vrij met Bibi Netanyahu die de gebedsriemen (tefilin) omlegde bij zichzelf, 'eindelijk', dacht ik, want ik mis zijn publieke blijk van zijn geloof in God. Ik weet dat hij wekelijks de Parasha uit de Bijbel leest met verschillende mensen uit de Knesset, maar hoor hem eigenlijk niet echt zeggen dat wij als volk op God vertrouwen terwijl dat zo cruciaal is om te zeggen! Psalm 20:8 zegt: 'Dezen vermelden van wagens, en die van paarden; maar wij zullen vermelden van den Naam des HEEREN, onzes Gods.' Onze Godsdienst is geen stukje cultuur maar hét meest wezenlijke, het hart van ons volk, ook al gelooft niet iedereen dat nog vandaag de dag.

Maar toen de IDF Rafiah binnenging werd eerst een Psalm gelezen en baden de soldaten hardop met elkaar. In tijden van nood weten we God doorgaans weer te vinden.

Onze Ruth is gisteren begonnen aan haar nieuwe baan in Beth El. Ze moest nog wel even uitzoeken hoe daar te komen en had de nacht ervoor gedroomd dat ze haar bus miste en dergelijke. O, zo herkenbaar! Ze heeft een hele grote taak gekregen met veel verantwoordelijkheid en we gaan ervan uit dat ze het prima zal doen. Wordt vervolgd.

Sam doet het ook prima, haalt het ene examen na het andere, wekt erg hard. In oktober wil hij graag een cursus starten om anderen op te kunnen leiden. Hij kan dingen goed uitleggen en is geduldig. Wij zien het hem wel doen!

Hier thuis zijn we druk met voorbereidingen voor lessen. Vandaag zijn we bij de vrijwilligers in Nitzana om hen onderwijs te geven vanuit het Hebreeuws. Het jonge katje dat we hebben gevonden groeit voorspoedig op en is een kleine bengel; niets is veilig voor hem. Gisterochtend was ik hem even kwijt en na een korte zoektocht zag ik dat hij op het toetsenbord van de laptop in slaap was gevallen, lekker warm natuurlijk, maar de laptop vertoonde een scherm dat ik nog nooit eerder had gezien, veroorzaakt door die kleine kattenpootjes, o,oo, ooo.

Shabat shalom allemaal, dank u wel voor uw kostbare en nodige gebeden,