Vanuit Shomron

31 januari 2024,

Shalom beste lezers,

Steeds meer feiten komen naar buiten over het functioneren van de UNRWA, de afdeling van de VN die gaat over de situatie in Israël met betrekking op de Arabieren in de betwiste gebieden en in Gaza. Eerst kwam naar buiten dat zeker twaalf VN-leden hebben meegedaan met de slachting op 7 oktober, maar dat was nog niet genoeg. Wij in Israël wisten hier al van de VN-watch organisatie dat het om zeker twaalfhonderd leden gaat die meedoen aan het aanzetten tot haat tegen Joden en Israël. Meer dan honderdtwintig schoolmeesters in dienst van de UNRWA gebruiken volgens de VN-watch schoolboeken waarin de kinderen opgehitst worden om de Joden te haten en te vermoorden, waarin uitspraken staan als: 'als je een Jood hebt kunnen vermoorden, maar je hebt dit niet gedaan dan verdien je het niet om te leven.' De topmannen van de VN zeggen geschokt te zijn over wat er nu naar buiten komt, maar ze liegen. Al jaren en jaren heeft de VN-watch hen aangeschreven over deze zaken, maar ze werden alleen maar weggezet als leugenaars en vierkant uitgelachen. (Zie het getuigenis van Hillel Neuer aan de Amerikaanse Senaat op YouTube). Echter, de VN kunnen het deksel nu niet langer op de beerput houden en dat werd tijd. Laat de waarheid nu maar eens naar buiten komen, als de media het dan maar niet alsnog verdraaien.

Een poosje geleden schreef ik over het drieluik in de geschiedenis: koning David klaagde over de valse getuigen rondom hem; toen onze Messias werd gekruisigd kwam dat mede door valse getuigen en nu heeft het Messiaanse volk daar tegenop te boksen, wat vrijwel onmogelijk is. Vele mensen zijn al jarenlang zorgvuldig gehersenspoeld, met name op de door Qatar gesponsorde universiteiten, ik weet het, ik schreef dit eerder, maar kan er niet over uit... Wie sponsort mag zeggen wie aangesteld worden om studenten te onderwijzen en beïnvloeden.

Het is weer een lastige week met ontmoedigingen door de ongezouten meningen van meelopers die de geschiedenis niet kennen en allerlei lelijke dingen over Israël zeggen, die daarmee hun totale onkunde onderstrepen. We moeten het allemaal maar weer verwerken, zeker als het bijvoorbeeld uit de eigen familie komt. Velen van ons, die achter het Joodse volk staan, hebben hier last van.

Onze dochter is geslaagd voor haar officiersopleiding, gisteren bezochten we haar eindceremonie in Mitzpe Ramon. Zoiets is erg indrukwekkend en gaat gepaard met marsmuziek van de legerband. IJskoud was het: twee graden met een harde ijzige wind erbij. De gediplomeerden stonden meer dan een uur in het gelid in tenue zonder jas, arme mensen...

Haar certificaat kreeg ze voor de synagoge en we vluchtten daarna naar binnen om uit de kou te zijn. Er bleek in de hal niemand te zijn en er stond een tafel met stoelen, zo konden we als familie en vrienden even rustig bijpraten, eten en op temperatuur komen. Ik ervoer het als een knipoogje van God want in principe speelde zich alles buiten af.

Zij zal zich in haar opleiding, zoals we eerder schreven, verder toespitsen in Rishon leTsion en in mei helemaal klaar zijn. Ze mag zich echter nu al officier noemen. Gefeliciteerd, meissie, het is niet moeders keuze, maar ik ben wel keitrots op je!!

Onze zoon had helaas niet zo'n leuke verjaardag, hij kreeg straf omdat hij twee minuten te laat op appèl kwam en later, nadat ze van zee terugkwamen die dag, gebeurde er iets veel ergers: er was een aanslag vlak voor de poort van zijn basis; een terrorist reed met zijn auto in op soldaten die daar liepen en één soldaat werd klemgereden tegen de muur van de basis. Daarna sprong de terrorist uit de auto met een bijl en probeerde in te hakken op de omstanders, hij werd neergeschoten en kon gelukkig geen kwaad meer doen. De soldaat, die geraakt was door de auto, ligt zwaargewond in het ziekenhuis en zal naar alle waarschijnlijkheid nooit meer kunnen lopen. Intussen was er hierdoor alarm in de basis en aangezien men de aard van de aanslag nog niet kende, moest hij met zijn team in de boot blijven met de deur op slot; men wist niet of er terroristen de basis binnengedrongen waren. Het is allemaal zo heftig... Hij zei later dat hij een rotdag had gehad. Je voelt toch enorm mee met je collega die zo zwaargewond raakt... Overigens kwam hij zelf gisteravond ziek thuis, hij heeft een afschuwelijke hoest en mag vandaag even thuis zijn om wat bij te slapen.

Steeds weer wordt gesproken over een deal om gijzelaars vrij te krijgen tegen een tijdelijke wapenstilstand, maar tot nog toe komt men niets overeen. De eisen van de kant van Hamas zijn belachelijk en telkens weer gaat het van tafel. Ik heb steeds het gevoel: wat staan we toch alleen... Al het geschreeuw van de meelopers in de landen van Europa en in Amerika is ontmoedigend. We moeten blijven bidden en elkaar blijven bemoedigen, want God weet dit alles ook en Hij zal Zijn beloften waarmaken aan Zijn volk. Daar staat Zijn Woord vol van en dat geloven we!

Tot zover, hartelijke groet uit een koud en nat Israël,