(Automatische vertaling, onbewerkt)

Overwinning is onvolledig zonder afschrikking

Zelfs zij die de afgelopen 30 jaar een bestuursparadigma hebben onderschreven dat gebaseerd was op het idee van Palestijnse onafhankelijkheid als kerncomponent van Israëls veiligheid, kunnen de implicaties van de oprichting van zo'n staat als gevolg van een Israëlische militaire nederlaag in Gaza niet negeren. Dit is niet hoe afschrikking wordt hersteld; dit is niet hoe men overleeft in het Midden-Oosten.

Door Zvi Hauser Gepubliceerd op 01-23-2024 10:59 Laatst bewerkt: 01-23-2024 11:00

Libanese Hezbollah-strijders staan naast een nepraket onder een poster van Hezbollah-leider sjeik Hassan Nasrallah: AP/Mohammed Zaatari

De betekenis van het verzuim van 7 oktober is niet alleen het verlies van het leven van ongeveer 1.200 Israëli's, maar vooral de potentiële transformatie van hoe Israël wordt gezien in regionaal-strategische zin. Israël zou namelijk niet langer gevreesd worden door actoren in het Midden-Oosten.

In oktober 1973 werd de fantasie van het Midden-Oosten om "de Joden in de zee te gooien" opgegeven in het kielzog van de Jom Kippoer-oorlog. In oktober 2023 - spreken de Toyota- en RPG-schutters uit Gaza opnieuw tot de verbeelding van de massa's onder de half miljard moslims rond de Joodse staat, die slechts ongeveer 10 miljoen mensen telt. Steeds meer mensen in de regio vinden het tijd om niet langer bang te zijn voor Israël. Dit is een zorgwekkende ontwikkeling als gevolg van de aanval van 7 oktober.

In analytische termen kunnen we dit omschrijven als "een zekere ontrafeling van Israëls afschrikking in de regio". Deze angst beperkt de flexibiliteit van Israël met betrekking tot de resultaten van de campagne. Israël heeft nu een overwinning nodig. Een beslissende overwinning. Een gelijkspel zou een gevaarlijke nederlaag zijn.

Het Israëlische leiderschap moet beseffen dat we niet langer tevreden kunnen zijn met een "gevoel van overwinning" onder het Israëlische publiek. De focus moet liggen op de gevoelens van de miljoenen om ons heen, die de Israëlische overwinning in hun bewustzijn moeten zien te branden. We moeten geen situatie creëren waarin niemand ons in de regio vreest, want dat zou leiden tot chronische instabiliteit, wat uiteindelijk zou leiden tot grootschalig bloedvergieten in de regio. Iedereen die vrede en stabiliteit wil, moet streven naar een duidelijke Israëlische overwinning op dit moment.

De taak om Hamas in Gaza te verslaan wordt ingewikkelder omdat het Israëlische leiderschap weigert verwachtingen te stellen tegenover het Israëlische publiek en onze vrienden in de hele wereld.

Het leiderschap heeft geen duidelijk gedefinieerde maatregelen genomen om het doel van het omverwerpen van Hamas te bereiken, wat (op zijn minst) de verdrijving van de overgebleven leden van de militaire arm, de demilitarisering van Gaza van zware wapens en het vasthouden aan veiligheidsbufferzones op lange termijn zou moeten omvatten.

Het gebrek aan duidelijke verwachtingen heeft ertoe geleid dat de VS hun druk om de oorlog te beëindigen hebben opgevoerd, en wat erger is - het draagt bij aan de druk van het publiek en de media om de doelen van de oorlog naar beneden bij te stellen om de vrijlating van de gevangenen tegen elke prijs veilig te stellen.

Het is twijfelachtig of de overwinning in Gaza genoeg is om de angst voor Israël te herstellen tot het niveau dat we hadden ten opzichte van onze vijanden. Een overwinning die neerkomt op alleen de vrijlating van de gevangenen en vertrouwenwekkende maatregelen om een Palestijnse staat op te richten, zou niet genoeg zijn om het imago van Israël in dat opzicht op te vijzelen.

Zelfs degenen die de afgelopen 30 jaar een bestuursparadigma hebben onderschreven dat gebaseerd was op het idee van Palestijnse onafhankelijkheid als een kernonderdeel van Israëls veiligheid, kunnen de implicaties van de oprichting van zo'n staat als gevolg van een Israëlische militaire nederlaag in Gaza niet negeren. Dit is niet hoe afschrikking wordt hersteld; dit is niet hoe men overleeft in het Midden-Oosten.

Als het moeras van de Gazatunnels, de druk van de VS en de kwestie van de gevangenen het leiderschap tot het besef brengen dat er geen mogelijkheid is om een duidelijke overwinning op dit front te presenteren, één die zal leiden tot een strategische verandering in de regio, dan moeten ze overwegen om van front te veranderen en de Israëlische afschrikking te herbevestigen door de strategische dreiging in Libanon weg te nemen.

Initiatief en overwinning tegen een van de rijkste en machtigste terroristische organisaties ter wereld, Hezbollah, kan de afschrikking in de regio in het algemeen herstellen, en tegenover de pro-Iraanse as in het bijzonder. Israël kan niet tevreden zijn met tactische successen op beide fronten, terwijl de as van het kwaad onder leiding van Iran enorme strategische successen boekt en een groeiende dreiging rond Israël blijft vormen.

Israël moet de dreiging uit het noorden verwijderen en de machtsstructuur ontmantelen die Hezbollah in Libanon heeft opgebouwd, ongeacht de situatie in het zuiden; maar zonder overwinning in het zuiden wordt een belangrijke prestatie in het noorden des te belangrijker. Het is overduidelijk geworden dat het wegnemen van de dreiging in het noorden geen kwestie is van "of", maar een kwestie van "wanneer". " We moeten een duidelijk en aanwezig gevaar in het noorden wegnemen, en laten we ons niet voor de gek houden - de terugtrekking van Radwan-troepen voorbij de Litani-rivier zou deze dreiging niet doen verdwijnen.

Het Iraanse plan verstoren

Israël moet de Iraanse plannen voor een toekomstige grote frontale oorlog tegen Iran verstoren op een moment dat Teheran goed uitkomt en zijn capaciteiten tot wasdom komen. Wachten op het moment waarop de Iraniërs besluiten om zo'n uitbarsting te veroorzaken zou een strategische vergissing zijn en zou hogere kosten met zich meebrengen dan de huidige confrontatie. We moeten vooral de Israëlische afschrikking en de angst voor een vastberaden Israëlische reactie herstellen. In Gaza hebben we dit nog niet bereikt.

De Oktoberoorlog moet eindigen met de strategische transformatie waartoe premier Benjamin Netanyahu en minister van Defensie Yoav Gallant zich aan het begin van de gevechten hebben verbonden. Strategische afschrikking is vandaag belangrijker dan huidige veiligheidsprestaties of wraak. We moeten geen situatie creëren waarin het falen van de top van de IDF en onze politieke leiders om de uitdaging nu aan te gaan, ertoe zou leiden dat de huidige 8e klassers met dezelfde veiligheidsproblemen worden geconfronteerd wanneer ze de dienstplichtleeftijd bereiken.

Vandaag kan men niet tevreden zijn met minder dan een overwinning, tenminste op één front. En als er geen overwinning is in Gaza, is het tijd om het publiek voor te bereiden op een campagne in het noorden.

Bron: Victory is incomplete without deterrence – www.israelhayom.com