Het verleden verzekert de toekomst
Door: Rabbijn Pesach Wolicki - 17 Maart 2024
רְאֵה נָתַן יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְפָנֶיךָ אֶת-הָאָרֶץ עֲלֵה רֵשׁ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתֶיךָ לָךְ אַל-תִּירָא וְאַל-תֵּחָת׃
Zie, Hashem uw God heeft het land tot uw beschikking gesteld. Trek op, neem het in bezit, zoals Hashem, de God van uw vaderen, u heeft beloofd. Vrees niet en wees niet ontsteld."
Deuteronomium 1:21
Zie of Zien
Het eerste woord van dit vers is re'eh - "zien". Veel vertalingen, waaronder de klassieke King James, vertalen dit woord hier met "zie". Dit is onjuist. Het Hebreeuwse woord dat altijd vertaald wordt met "zie" is hineh. Re'eh is gewoon de tweede-persoons vervoeging van het werkwoord "zien".
Ondanks wat ik net schreef, hebben degenen die re'eh vertalen als "aanschouwen" een punt. Wat is immers het verschil tussen "zien" en "aanschouwen" in een context als deze? Het is zeker heel gebruikelijk dat declaratieve uitspraken zoals deze worden ingeleid met het woord "zie".
Maar het verschil hier is significant en zal ons helpen om verschillende nuances in dit vers te begrijpen.
Hoewel "zie" gewoonlijk gebruikt wordt voor feitelijke verklaringen, kan het ook letterlijk "zien" betekenen. Het woord re'eh daarentegen betekent meer letterlijk "zien," als in, zien met je ogen. Deze werkwoordstam beschrijft de letterlijke betekenis van zien.
Waarom is dit belangrijk?
Mozes vertelt het verhaal over de zonde van de verspieders 40 jaar nadat de gebeurtenis plaatsvond. Hij spreekt tot de kinderen en kleinkinderen van de generatie die Egypte verliet tijdens de Exodus. In deze hervertelling was het verzoek van de kinderen van Israël om verspieders te sturen een reactie op wat Mozes hen in dit vers vertelde.
Maar deze uitspraak van Mozes komt niet voor in het oorspronkelijke verhaal in het boek Numeri. Om de een of andere reden koos Mozes ervoor om dit op te nemen in de hervertelling van het verhaal aan de kinderen en kleinkinderen 40 jaar later. Met andere woorden, wat Mozes hier zegt is bedoeld voor de nieuwe generatie die naar hem luistert terwijl hij het verhaal navertelt.
Wanneer een verhaal opnieuw wordt verteld, moeten we aandacht besteden aan wat wordt benadrukt voor het nieuwe publiek. Mijn punt is dat Mozes' woordkeuze hier bedoeld is voor de kinderen van Israël die nu, 40 jaar nadat de oorspronkelijke gebeurtenis plaatsvond, het land zullen binnengaan om het te veroveren.
Het hele punt van dit vers is om het vertrouwen uit te drukken dat ze moesten hebben in hun vermogen om het land Israël te veroveren. Door deze verklaring in te leiden met het woord "zien" vertelde Mozes de kinderen van Israël dat hun vermogen om het land Israël te veroveren geen kwestie van hoop of geloof hoefde te zijn. In plaats daarvan zouden ze het moeten zien als een empirische realiteit, als een feit voor hun ogen.
Waarom "God van je vaderen"?
Merk op dat Mozes naar God verwijst als "de Heer, de God van uw vaderen" in plaats van "de Heer, uw God", wat overal in deze delen van het boek Deuteronomium wordt gebruikt. De eenvoudige verklaring is dat God het land beloofd heeft aan Abraham, Isaak en Jakob, de aartsvaders in Genesis. En gezien het feit dat Mozes de huidige generatie vertelt dat hij dit 40 jaar eerder tegen hun ouders en grootouders zei, is dit zeker de duidelijke betekenis van het vers.
Maar ik geloof dat Mozes' keuze om God "God van uw vaderen" te noemen ook bedoeld was om rechtstreeks tot zijn publiek te spreken. Sta me toe dit uit te leggen.
De generatie die Egypte verliet beleefde de grootste openlijke wonderen in de geschiedenis. De Tien Plagen, het splijten van de Rode Zee, de openbaring bij de Sinaï; de macht van God was hen bekend als een empirisch feit. Het was geen kwestie van geloof. Ze kenden Gods kracht uit wat ze met hun vijf zintuigen ervoeren.
Ik denk dat Mozes' bedoeling met dit vers was om zijn publiek eraan te herinneren dat hun "voorvaderen", d.w.z. de generatie van de Exodus, God op deze manier hadden ervaren. Op basis hiervan deed Mozes een beroep op zijn publiek om volledig vertrouwen te hebben in hun vermogen om het land te veroveren, alsof de overwinning al een vaststaand feit is. Hebben ze immers nog een sterker bewijs van Gods voorzienigheid en macht nodig dan wat hun ouders en grootouders slechts 40 jaar eerder hadden ervaren?
Gods beloften zijn zeker
Het gebruik van het woord "zien" benadrukt dit punt. Mozes zei tegen hen: "Dit is niet slechts een kwestie van geloof en vertrouwen. Op basis van wat jullie weten, op basis van wat God voor jullie ouders heeft gedaan, kunnen jullie er absoluut zeker van zijn dat het land voor jullie ligt."
Dit is een belangrijke les voor ons allemaal, vooral in deze tijd. We zijn allemaal getuige geweest van het wonder van de moderne staat Israël. De terugkeer van het Joodse volk en het herstel van onze natie in het beloofde land, zoals voorspeld in de Bijbel, is geen kwestie van geloof. Het is een kwestie van feiten. We geloven niet dat de profetie in onze dagen in vervulling gaat. We weten het!
We moeten naar het verleden kijken, naar wat God al door de geschiedenis heen heeft gedaan, om ons te herinneren dat Gods beloften voor de toekomst net zo zeker zijn als feiten die recht voor onze ogen staan. We kunnen het zien!
Bron: The Past Assures the Future – The Israel Bible