www.wimjongman.nl
Is de toestand van de kerk van vandaag een teken van Jezus' spoedige wederkomst?
Door Jonathan Brentner 28 oktober 2024
Als we denken aan de profetische tekenen van de laatste dagen, beginnen we meestal met Israël, onderzoeken we de nabijheid van de verschijning van de ruiters van de apocalyps en richten we onze aandacht misschien op de vorming van het koninkrijk van de beesten dat nu snel vorm begint te krijgen. Dit zijn uitstekende plaatsen om naar te kijken en ze leiden ons naar een groot aantal verwante tekenen die onmiskenbaar wijzen op de spoedige verschijning van Jezus.
Ik zou willen suggereren dat de toestand van de kerk van vandaag ook schreeuwt met de boodschap dat we leven in de laatste momenten voor de Opname van de kerk.
In 2 Timoteüs 3:1-5 beschrijft Paulus dat de opstandige aard van de mensen kenmerkend is voor de “gevaarlijke tijden” van de laatste dagen. We zien deze eigenschappen zeker overal in onze wereld. Maar helaas komen ze ook voor onder belijdende christenen, zelfs onder velen die werkelijk wedergeboren zijn.
Als ik naar de lijst van de apostel kijk, vallen de eigenschappen die met trots te maken hebben me meteen op:
1 Liefhebber van zichzelf
2 Trots
3 Arrogant
4 Opgezwollen met hoogmoed
Deze eigenschappen komen veel te vaak voor in het lichaam van Christus en veroorzaken, meer dan enige andere zonde, verdeeldheid onder de heiligen en schaden de zaak van Christus in onze wereld. De meeste, zo niet alle, valse leerstellingen in kerken komen voort uit mensen die geloven dat hun interpretatie van een tekst veel beter is dan de werkelijke bedoeling van de auteur die de bijbelse tekst in kwestie schreef.
Als gevolg van de hoogmoedige neerbuigendheid tegenover andere standpunten, vooral die welke te maken hebben met Bijbelprofetie, merken gelovigen die geloven wat het Nieuwe Testament leert over de naderende verschijning van Jezus, vaak dat ze niet langer welkom zijn in de kerken waar ze naartoe gaan. Ik weet dat dit de ervaring is van veel volgelingen van Jezus. Het is ook mijn lot geweest.
Trots was de belangrijkste fout die de Heer aantrof bij de kerk van Laodicea (Openbaring 3:14-22). Hij bekritiseerde de kerk niet voor het onderwijzen van een verkeerde theologie of voor het aanvaarden van immoraliteit in haar midden. Nee, de Heer kastijdde deze groep christenen om hun trots. Hun zelfvoldaanheid over wat ze hadden bereikt, zorgde ervoor dat de Heer hen streng waarschuwde met deze woorden: “Ik zal jullie uit mijn mond spuwen” (Openbaring 3:16). Ze hadden als kerk veel zichtbaar succes behaald en gaven zichzelf de schuld van hun geweldige prestaties.
Waarom reageerde Jezus zo hard op hun arrogantie? Ik geloof dat het was omdat een dergelijke geestelijke superioriteit het onmogelijk maakt voor de atmosfeer die Paulus beschreef in Kolossenzen 3:12-14 om te bestaan: “Trek dan, als uitverkorenen van God, heilig en geliefd, barmhartige harten, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld aan, verdraag elkaar en, als iemand een klacht heeft tegen een ander, vergeef elkaar; zoals de Heer u vergeven heeft, zo moet u ook vergeven. En boven dit alles de liefde, die alles samenbindt in volmaakte harmonie.”
Het lichamelijke leven dat Paulus in de bovenstaande verzen beschrijft, kan absoluut niet samengaan met de hoogmoed waarvoor de Heer waarschuwde dat die de mensheid zou kenmerken in de laatste dagen, de tijd waarin we nu leven.
Arrogantie. Het wordt vaak tentoongespreid via een zelfingenomen geest die grote schade toebrengt aan het lichaam van Christus omdat het leidt tot enkele van de andere manieren die de apostel beschrijft over mensen, zelfs christenen, in de laatste dagen (2 Timoteüs 3:1-5):
1 Harteloos
2 lasterlijk
3 Brutaal
4 Verraderlijk
Wanneer de bovenstaande eigenschappen zich manifesteren binnen de muren van een kerk, en dat doen ze, creëren ze een vijandige en onveilige atmosfeer. Barmhartigheid vliegt het raam uit, het lichamelijke leven sterft af en de woorden van Kolossenzen 3:12-14 worden slechts een kwestie van verbale instemming, maar slagen er niet in iemands gedrag ten opzichte van zijn of haar medegelovige te veranderen.
Voor velen is de kerk van vandaag een plaats van pijn geworden in plaats van een veilige haven van acceptatie die geestelijke groei voedt.
Veel bijbelgelovige kerken lijken tegenwoordig meer op de Laodiceakerk dan op de kerk van Filadelfia (Openbaring 3:7-13), waarvan de kwaliteiten nu slechts een overblijfsel van de nieuwtestamentische heiligen kenmerken.
In zijn boek New Morning Mercies schreef Paul David Tripp het volgende over “vergeetachtigheid van barmhartigheid”. Ik heb deze woorden de afgelopen maand heel vaak gelezen als een noodzakelijke herinnering aan wat belangrijk is terwijl ik wacht op de spoedige verschijning van Jezus:
Vergeetachtigheid voor barmhartigheid is gevaarlijk omdat het je manier van denken over jezelf en anderen beïnvloedt. Als je je barmhartigheid herinnert, herinner je je ook dat je helemaal niets hebt gedaan om datgene te verdienen waarmee barmhartigheid je heeft gezegend. Als je je barmhartigheid herinnert, ben je nederig, dankbaar en teder. . . Wanneer je barmhartigheid vergeet, neem je de eer voor wat alleen barmhartigheid kon voortbrengen. Als je je barmhartigheid herinnert, noem je jezelf rechtvaardig en verdienstelijk en leef je een gerechtigd en veeleisend leven.
Als je je barmhartigheid herinnert en denkt dat je het verdient, vind je het maar al te gemakkelijk om anderen geen barmhartigheid te bewijzen. Trots denk je dat jij krijgt wat je verdient en dat zij dat ook krijgen. Je trotse hart is niet teder, dus het wordt niet gemakkelijk geraakt door de droevige toestand van anderen. Je vergeet dat je meer lijkt op je hulpbehoevende broeder dan dat je anders bent, en je erkent niet dat geen van jullie beiden voor God staat als iemand die het verdient. Nederigheid is de grond waarin barmhartigheid voor anderen groeit. Dankbaarheid voor gegeven barmhartigheid is wat motiveert om barmhartigheid uit te breiden. Paulus zegt: “Wees lief voor elkaar, teder van hart, en vergeef elkaar zoals God in Christus u vergeven heeft” (Ef. 4:32).
Als we Gods barmhartige omgang met ons vergeten, zetten we de deur open voor Paulus' beschrijvingen van gevaarlijke tijden om onze omgang met anderen te beïnvloeden.
Er is geen ruimte voor een houding van superioriteit in het lichaam van Christus. We zijn allemaal gelijk als het gaat om hoe we in eerste instantie tot een reddend geloof in Jezus zijn gekomen en in onze behoefte aan genade en barmhartigheid die ons dagelijks ondersteunen in onze wandel met de Heer.
Jonathan Brentner is auteur, schrijver en bijbelleraar met een passie voor het bemoedigen van gelovigen met een gezond bijbels wereldbeeld en de nabijheid van Jezus' verschijning.
Bron: Is The Condition Of Today’s Church A Sign Of Jesus' Soon Return? - Harbinger's Daily