Tektonische verschuivingen: Gebruikte God een aardbeving in het Midden-Oosten om een aanval op Israël te verijdelen?
Door Mark Hitchcock - 18 augustus 2024
Er vinden tektonische verschuivingen plaats in het Midden-Oosten. We zien tektonische verschuivingen op politiek gebied, zeker op militair gebied, maar nu zien we ook letterlijk tektonische verschuivingen. Een aardbeving in Syrië deze week heeft Hezbollah diep getroffen en zou een van de redenen kunnen zijn waarom Iran en de terreurorganisatie hun invasie van Israël hebben uitgesteld.
De moord op Ismail Haniyeh, de leider van Hamas, vond meer dan twee weken geleden plaats in Teheran, op 31 juli. Iran houdt vol dat het represailles zal nemen tegen Israël. Teheran voegde er echter aan toe dat één ding hun aanval zou kunnen voorkomen: een staakt-het-vuren in de oorlog tussen Israël en Gaza.
Het probleem is dat het erop lijkt dat iedereen een wapenstilstand wil in Gaza, behalve Israël en Hamas. Israël is van plan om deze oorlog tot het einde toe voort te zetten, wat ze volgens mij ook zouden moeten doen. Als ze dat niet doen, stellen ze het onvermijdelijke alleen maar uit. Ik denk niet dat de Hamas-leiders in Gaza en de omringende Arabische naties willen dat deze oorlog eindigt; zij zouden hem veel liever blijven gebruiken als pressiemiddel en als een middel om nog meer wereldwijde haat tegen Israël aan te wakkeren.
De Verenigde Staten versnellen momenteel de inzet van een vliegdekschip naar het Midden-Oosten en sturen zelfs een nucleaire onderzeeër naar dit gebied. Interessant is dat de Verenigde Staten normaal gesproken niet bekendmaken waar onze nucleaire onderzeeër zich bevindt - dat is topgeheim.
Ik denk dat dit allemaal niet gebeurt omdat de VS wil escaleren, maar omdat de VS wil de-escaleren. We willen dat de wereld ziet dat we achter Israël staan en hopelijk zorgt dit ervoor dat Iran zich terugtrekt.
Een kop van de Wall Street Journal luidt: “In Israël groeit de steun voor een offensief tegen Hezbollah”. Er is meer steun in Israël om hiermee te beginnen en Hezbollah te neutraliseren. Er is ook een groeiende angst dat Iran en Israël elkaars nucleaire installaties zouden kunnen aanvallen - dat zou natuurlijk een apocalyptisch scenario zijn als dat zou gebeuren. De tijd zal leren hoe extreem en uitgebreid de oorlog en de vernietiging zullen zijn.
Het belangrijkste verhaal dat ik wil uitlichten gaat over de aardbeving die onlangs plaatsvond in Syrië. Er staat een artikel in de Jerusalem Post over deze fascinerende ontwikkeling. De kop van het artikel luidt: “Door de hemel gezonden: Is Libanon's aardbeving een bewijs van goddelijke bescherming?”
Hier is wat intrigerende informatie die het artikel bevatte:
Hezbollah's ondergrondse ambities kunnen nu begraven liggen, in as gelegd voordat ze enige kans hadden om ons kwaad te doen.
In ons collectieve geheugen is Tisha B'Av altijd een plechtige dag geweest, gemarkeerd door de vernietiging van de Eerste en Tweede Tempel.
Om meer context te geven: Tisha B'Av is een dag van verdriet en bezinning, die op onze kalender meestal begin augustus valt. Het markeert de verwoesting van Salomo's Tempel in 586 voor Christus en de verwoesting van de Tweede Tempel in 70 na Christus. Deze gebeurtenissen vonden op dezelfde dag plaats. Dat is geen toeval, dat is goddelijke voorzienigheid. Het was de hand van God die het Joodse volk liet zien dat Hij achter deze verwoestingen zat, die plaatsvonden vanwege hun ongehoorzaamheid aan Hem.
Het artikel gaat verder:
Dit jaar was de dag echter getuige van wat velen van ons beschouwen als een hedendaags wonder - een bewijs van goddelijk ingrijpen dat niet op een crucialer moment had kunnen komen.
Berichten bevestigden een aardbeving met een kracht van 5,4 die Syrië en Libanon trof en de regio diep trof. Dit was niet zomaar een seismische gebeurtenis; het kan hebben gediend als een onverwachte maar goddelijke daad die een ernstige dreiging tegen de Joodse natie verijdelde. Hezbollah, een gevestigde gevolmachtigde van Iran, had zich voorbereid op een aanval op Israël - een directe aanval die opzettelijk was gepland voor Tisha B'Av. Veel van de ondergrondse tunnels van de groep, vol met wapens, kunnen tot puin zijn gereduceerd door een daad van God om Zijn kinderen te beschermen, die het snode plan van Hezbollah effectief kon stoppen voordat het werkelijkheid kon worden.
Het is moeilijk om het als louter toeval te zien dat de aarde schudde op dezelfde dag dat Hezbollah van plan was om Israël opnieuw in rouw te sturen. Terwijl tunnels instortten en hun arsenalen werden begraven, veranderde wat een verwoestende aanval had kunnen zijn in een dag van verbijsterende opluchting en dankbaarheid.
Door de geschiedenis heen hebben Joden te maken gehad met tegenstanders die onze geest en ons geloof probeerden te ontmantelen. Deze recente gebeurtenis is weer een voorbeeld dat, ongeacht de verzamelde krachten tegen ons, goddelijke bescherming standvastig blijft. Tisha B'Av, gewoonlijk een dag van verdriet en bezinning, werd omgetoverd tot een moment waarop we de hand van God in actie konden zien, waardoor onze potentiële wanhoop werd omgezet in potentiële geruststelling.
Het is mogelijk om te zeggen dat Iran en Hezbollah nu moeten bijkomen van deze onvoorziene verstoring.
We hebben eerder een aantal redenen besproken waarom Iran deze invasie uitstelt. Ze proberen misschien meer concessies te krijgen van het Westen. Ze wachten misschien op luchtverdedigingssystemen uit Rusland. Misschien zijn ze gewoon bang. Ze willen niet echt escaleren nu de VS meer middelen naar het gebied stuurt.
Er is een veelheid aan redenen waarom ze het uitstellen, maar één ding waar nog geen rekening mee is gehouden, is dat Iran misschien een plan had voor Tisha B'Av. Door deze aardbeving zijn veel tunnels van Hezbollah ingestort, wat dit verdere uitstel kan verklaren.
Eén ding is zeker in dit alles: God heeft de controle over het tijdschema en de omvang van elke aanval van Iran en Hezbollah tegen Israël. God bepaalt de tijd en God bepaalt de omvang van die aanval.
Daniël 1:1-2, aan het begin van het boek Daniël in 605 voor Christus, beschrijft de komst van de Babyloniërs tegen Juda en Jeruzalem. Er staat: “In het derde jaar van de regering van Jojakim, koning van Juda, kwam Nebukadnessar, koning van Babel, naar Jeruzalem en belegerde het. En de Here gaf Jojakim, de koning van Juda, in zijn hand, met een deel van de vaten van het huis van God; die droeg hij naar het land Sinear, naar het huis van zijn god; en hij bracht de vaten in de schatkamer van zijn god.”
Het is interessant om op te merken dat al deze werkwoorden in deze verzen te maken hebben met Nebukadnessar. Nebukadnessar kwam, belegerde, droeg en plaatste deze dingen in de tempel in Babylonië. Maar te midden van alle acties van koning Nebukadnessar staat er: “de Heer gaf Jojakim, koning van Juda, in zijn hand.” Nebukadnessar dacht dat hij de totale controle had over wat er gebeurde, maar God was achter de schermen aan het werk en het was God die Jojakim in zijn hand overleverde.
God leverde in de hand van de vijand en God leverde uit de hand van de vijand. Dat moeten we onthouden bij alles wat er vandaag de dag in de wereld gebeurt. Pastor Greg Laurie van Harvest Riverside deelde een verhaal uit de geschiedenis dat treffend weergeeft hoe God uiteindelijk de zaken en oorlogen van naties beheerst:
De geschiedenis vertelt ons dat Napoleon op de ochtend van de Slag bij Waterloo naar het slagveld stond te staren en aan zijn bevelhebber de strategie voor de veldtocht van die dag beschreef. Toen verklaarde hij dat Engeland aan het eind van de dag aan de voeten van Frankrijk zou liggen en dat de hertog van Wellington, die de Britse troepen aanvoerde, de gevangene van Napoleon zou zijn.
Na een pauze zei Napoleons bevelhebber stoutmoedig: “We moeten niet vergeten dat de mens voorstelt, maar God beslist.”
Met arrogante trots schoot Napoleon terug: “Ik wil dat u begrijpt, meneer, dat Napoleon voorstelt en Napoleon beslist.”
In een commentaar op die uitspraak zei Victor Hugo: “Na dat moment was Waterloo verloren, want God stuurde regen en hagel zodat de troepen niet konden worden gemanoeuvreerd zoals hij had gepland, en in de nacht van de slag was het Napoleon die gevangen werd genomen door Wellington, en Frankrijk lag aan de voeten van Engeland.”
Het is een grote en ware uitspraak: “De mens stelt voor, maar God beslist.” En ik denk dat we die uitspraak hebben zien gebeuren met de aardbeving in het Midden-Oosten op maandag. Dat was misschien de dag (Tisha B'Av) dat Hezbollah van plan was om aan te vallen, om zout in hun wonde te wrijven tijdens hun dag van verdriet en bezinning - maar God had andere plannen. Gods hand stuurde deze aardbeving van 5,4 magnitude, waardoor de tektonische platen letterlijk verschoven werden en dit plan gedwarsboomd werd.
Dat betekent niet dat Hezbollah in de toekomst niet zal aanvallen, maar ik denk dat het een boodschap was voor het Joodse volk. Het was ook een subtiele boodschap, daar ben ik zeker van, die niet verloren ging voor Hezbollah. Ze zagen deze tunnels instorten en vroegen zich af: “Hier maken we al deze plannen en kijk wat er gebeurt!”. Dat moet ze wel aan het denken hebben gezet.
We moeten onthouden dat wat er ook gebeurt in het Midden-Oosten, wat er ook gebeurt in ons leven, God altijd het laatste woord heeft. Mensen doen voorstellen, ze doen wat ze willen doen, maar God beslist. Gods wil geschiedt op Zijn tijd en Zijn manier. God werkt achter de schermen in Zijn voorzienigheid, Hij ordent, orkestreert en overziet de gebeurtenissen in de geschiedenis.
Soms treedt God op een meer open manier op, zoals deze aardbeving, en laat Hij Zijn Hand zien. Dit is slechts een klein lichtpuntje, als je wilt, in deze donkere situatie, om ons te laten zien dat God aanwezig is en dat God aan het werk is. Ik hoop dat je dat zult zien en daar ook naar zult zoeken in je eigen leven.
Mark Hitchcock is auteur, universitair hoofddocent aan Dallas Theological Seminary, hoofdpredikant van Faith Bible Church in Oklahoma en presentator van het wekelijkse programma “Marking The End Times”.