Wat is ons excuus?

Door Hal Lindsey 28 juli 2024

Het Palestijnse volk is echt slachtoffer. Ze zijn vooral het slachtoffer van meedogenloze hersenspoeling en mentale conditionering. Een deel van hun extreme onwetendheid hebben ze zichzelf opgelegd, maar een groot deel wordt hen opgedrongen door het regime waaronder ze leven. Een spreker op een Palestijnse begrafenis in 2023 zei: "Een volk waarin een moeder haar martelarenzoon begeleidt met geluiden van vreugde zal nooit verslagen worden..... Wij houden van de dood zoals onze vijanden van het leven houden." Dat is geen op zichzelf staand citaat. Palestijnse leiders geven een eindeloze stroom uit van zulke uitspraken. De kinderen van Palestina worden geboren in een omgeving die de dood verheerlijkt.

Een paar jaar geleden was er in een kindertelevisieprogramma op een aan Hamas gelieerde zender in Gaza een personage te zien dat "Farfour" heette. Aan de buitenkant leek hij op Mickey Mouse. Van binnen was hij een en al Hamas. Hij leerde kinderen de Verenigde Staten en Israël te haten. Hij radicaliseerde de allerjongsten en predikte altijd de deugden van het martelaarschap. In zijn Sesamstraat-achtige onderwijsprogramma leerde Farfour jonge Gazanen om Joden te haten, Amerikanen te haten en zelfs om alleen de meest fervente moslims niet te haten.

Tot afgrijzen van de Palestijnse kinderen stierf de grote en vriendelijke muis Farfour - natuurlijk vermoord door Joden. Fictieve Israëlische onderzoekers sloegen de fictieve muis dood tijdens een fictief verhoor. Maar het werd op een bepaalde manier als goed nieuws gepresenteerd omdat Farfour de hoge roeping van martelaarschap had bereikt in de Hamas doodscultus.

Zeggen dat Joden deze geliefde televisiemuis koelbloedig hebben vermoord, had maar één bedoeling - de kinderen verzadigen in haat en woede tegen Joden. Als Joden zo slecht zijn, lijkt het de ergste van alle menselijke impulsen te rechtvaardigen. Het staat bloeddorst, verkrachting en andere vormen van extreem geweld toe om los te breken van de normale morele beperkingen.

Palestijnen zijn misleid door een kwaadaardig, niet aflatend proces van gedachtenmanipulatie. Maar wat is ons excuus? Waarom kiezen miljoenen Amerikanen (en Europeanen. wj) de kant van Hamas?

In een toespraak voor het Amerikaanse Congres zei premier Benjamin Netanyahu: "Helderheid begint met het kennen van het verschil tussen goed en kwaad. Toch kiezen ongelooflijk veel anti-Israël demonstranten ervoor om aan de kant van het kwaad te staan. Ze staan achter Hamas. Ze staan aan de kant van verkrachters en moordenaars."

Dit is geen politieke kwestie, maar een morele. Enkele van de belangrijkste leiders van ons land sloten zich aan bij de demonstranten door de toespraak van de premier te boycotten. Dit moedigt Hamas aan om de gijzelaars gevangen te houden en alle vredesboodschappen af te wijzen. Het geeft hen de illusie dat ze winnen en dat moedigt hen aan om te blijven vechten. Ik begrijp dat Amerikaanse leiders niet willen dat Palestijnen lijden, maar Hamas ziet hun boycot van Netanyahu als een boycot van Israël en het Joodse volk. Dit moedigt alle terroristen aan om meer kwaad te doen en meer lijden te veroorzaken.

Door aan de kant van Hamas te staan, veroordelen Amerikaanse leiders de gijzelaars tot een steeds langer verblijf in Gazaanse martelkamers waar velen al zijn gestorven. Wanneer Amerikaanse leiders de indruk wekken solidair te zijn met Hamas, wekken ze ook de indruk dat ze de moord op Amerikanen goedkeuren die schuldig zijn aan niets meer dan een bezoek aan Israël. Hun Netanyahu boycot lijkt op een rechtvaardiging van alle Hamas brutaliteit.

We leven in een gevaarlijke wereld. We moeten die met kracht en vastberadenheid tegemoet treden. Degenen die alle kanten proberen te sussen, verlengen uiteindelijk het lijden voor iedereen.

Bron: Hal Lindsey