Sinwar's Israëlische handlangers

De minister van Defensie, de generaals, de politieke leiders van links, de militaire aanklagers en de relschoppers in de straten spelen allemaal de rollen die de Hamas-chef hen heeft toebedeeld. Het hele binnenlandse debat vindt plaats terwijl Hamas niet eens deelneemt aan de onderhandelingen. Opinie.

Caroline Glick - 1 sep 2024

Caroline B. Glick is de senior redacteur van Jewish News Syndicate en gastheer van de “Caroline Glick Show” op JNS. Ze is ook diplomatiek commentator voor Israëls Channel 14 en columnist voor Newsweek. Glick is senior fellow voor Midden-Oostenzaken aan het Center for Security Policy in Washington en docent aan het College of Statesmanship in Israël. Ze verschijnt regelmatig op Amerikaanse, Britse, Australische en Indiase televisienetwerken, waaronder Fox, Newsmax en CBN. Ze verschijnt ook op de BBC, Sky News Britain en Sky News Australia, en op het Indiase WION News Network.

(JNS) Op 7 oktober grepen Hamas terroristen Hersh Goldberg-Polin, 23, Carmel Gat, 39, Eden Yerushalmi, 24, Almog Sarusi, 26, Alex Lobanov, 32, en Ori Danino, 25 uit het Supernova Muziek Festival en hun huizen langs de grens met Gaza samen met 250 andere onschuldigen en hielden hen vast als gijzelaars.

Zoals we weten van gijzelaars die sindsdien levend zijn gered, martelt Hamas de Israëlische gevangenen als vanzelfsprekend. Ze worden verkracht. Ze worden geslagen. Ze worden uitgehongerd. En ze worden dag in dag uit vernederd en psychologisch gemarteld.

En velen van hen zijn ook geëxecuteerd.

Hamas executeerde Hersh, Carmel, Eden, Almog, Alex en Ori, blijkbaar vrij recent. En de IDF bracht hun lichamen zaterdagavond thuis.

In plaats van te reageren op het hartverscheurende nieuws met veroordelingen van Hamas en eisen dat Israël vecht voor de overwinning; in plaats van Israël op te roepen om een even groot of groter aantal Hamas terroristen te executeren die deelnamen aan de gruweldaden van 7 oktober en die zich momenteel in Israëlische gevangenissen bevinden, hebben Israëls oppositieleiders in de Knesset zich aangesloten bij de anarchistische groeperingen door premier Benjamin Netanyahu de schuld te geven voor de moord op de zes door Hamas.

Benny Gantz, Yair Lapid, Yair Golan en hun ondergeschikten hebben zich aangesloten bij de linkse groepen die sinds 2019 massale rellen, politiek geweld en algemene chaos hebben gebruikt in een poging om Netanyahu uit de macht te verdrijven, en hebben de Israëli's opgeroepen om de straat op te gaan als reactie op de executies en de regering met geweld ten val te brengen.

Het gedrag van mensen als Lapid, Gantz, Golan; van 90% van Israëls mediaorganen en de rest van de vertegenwoordigers van links, roept de vraag op: Zijn ze gek geworden?

Hamas nam de gijzelaars op 7 oktober omdat haar berekenende leider Yahya Sinwar gijzelaars terecht beschouwde als de zachte onderbuik van Israël. In 1985 bevrijdde Israël 1.150 terroristen uit Israëlische gevangenissen in ruil voor drie Israëlische gijzelaars die in Syrië werden vastgehouden door Ahmed Jibril's Volksfront voor de Bevrijding van Palestina-General Command. Onder de bevrijders was Ahmed Yassin, die tweeënhalf jaar later Hamas oprichtte.

Yassin en zijn mede-terroristen die in de deal werden bevrijd, gebruikten hun vrijheid om terrorisme om te vormen van een tactische overlast tot een strategische bedreiging voor het bestaan van Israël, en leidden golven van terreurcampagnes gedurende de volgende twee decennia.

De Jibril-deal leerde de vijanden van Israël dat Israëlische gijzelaars hun troefkaart zijn. Oct. 7 werd geboren in oktober 2011, toen Israël 1.027 terroristen bevrijdde, waaronder Sinwar, voor IDF Sgt. Gilad Shalit, die Hamas-terroristen sinds juni 2006 gegijzeld hielden.

Sinwar's oorlogsstrategie is sinds het begin van de oorlog dezelfde geweest: Internationale druk en binnenlandse politieke onrust gebruiken om Israël te dwingen toe te geven aan zijn eisen. Als hij en Hamas kunnen overleven, wint Hamas. Uiteraard zijn de gijzelaars een belangrijk middel om zijn doel te bereiken. Om te begrijpen hoe hij ze gebruikt, kun je de gijzelaarsvideo's bekijken.

Vrijgelaten gijzelaars getuigen dat ze tijdens hun gevangenschap door Hamas voortdurend op video werden vastgelegd. Ze werden gedwongen om de teksten te zeggen die de propagandisten van Hamas hen opdroegen, keer op keer.

Waarom heeft Sinwar, gezien de schijnbaar eindeloze voorraad gijzelaarsvideo's van Hamas, er dan zo weinig vrijgegeven?

Het antwoord is natuurlijk dat Sinwar ze ziet als een hulpmiddel. De teksten van bijna elke video zijn bijna identiek. De gijzelaars geven Netanyahu de schuld van hun lijden en eisen dat de regering buigt voor de eisen van Hamas, anders zal Hamas hen doden.

Het hele agentschap ligt bij Israël. Hamas reageert slechts op de acties van de regering. Of de gijzelaars leven of sterven is de beslissing van Israël, niet die van Hamas. Met andere woorden, het enige doel van de video's is om de regering te destabiliseren door het publiek te laten geloven dat het de regering is - niet Hamas - die de gijzelaars gevangen houdt.

Dit brengt ons bij de recente executie van de zes. Blijkbaar zagen hun gijzelnemers dat IDF-eenheden hun positie naderden. Ze hadden de gijzelaars kunnen grijpen en ergens anders heen vluchten. Maar ze executeerden hen. Waarom?

Kijk eens naar de recente gebeurtenissen.

De afgelopen maanden heeft Netanyahu, op gezamenlijk verzoek van links en de regering Biden-Harris, Israëlische gijzelaarsonderhandelaars naar Qatar en Egypte gestuurd om te proberen een deal te sluiten met Hamas voor de vrijlating van ongeveer 20 van de 101 gijzelaars - dood of levend - die Hamas vasthoudt in Gaza.

Israël heeft in principe ingestemd met twee uiterst problematische deals die door president Joe Biden werden voorgesteld, de eerste in mei en de tweede vorige maand. De aanbiedingen vereisen dat Israël honderden terroristen van Hamas vrijlaat, waaronder moordenaars, in ruil voor ongeveer 20 gijzelaars. Ook moet Israël akkoord gaan met een staakt-het-vuren van minstens zes weken en met de terugtrekking van de meeste troepen uit Gaza. De deals bestaan uit verschillende fases.

Israël stelt zich op het standpunt dat het na de eerste fase vrij zal zijn om de militaire operaties te hervatten. Hoewel de regering Biden-Harris lippendienst heeft bewezen aan deze eis, is het duidelijk dat zij de deal ziet als een middel om een permanent staakt-het-vuren te bereiken. En terwijl de dagen tot de presidentsverkiezingen op 5 november voorbijtikken, zal de regering alle invloed die de VS op Israël heeft, gebruiken om Israël te dwingen de vijandelijkheden niet te hervatten. Met andere woorden, ongeacht wat er in de tekst van de overeenkomst staat, instemmen met Fase 1 betekent instemmen met een einde van de oorlog met Hamas intact, dat wil zeggen met de overwinning van Hamas.

Terwijl het standpunt van Israël in de loop van de besprekingen is veranderd naarmate het meer aanbood, is dat van Hamas constant gebleven. Hamas eist een totale stopzetting van de militaire campagne van Israël tegen Hamas en de totale terugtrekking van alle IDF-eenheden uit heel Gaza, inclusief de grens met Egypte. Naar verluidt zijn er duizenden volledig bewapende Hamas-terroristen in de Sinaï die wachten op het staakt-het-vuren en een Israëlische terugtrekking van de grens om Gaza binnen te gaan en in korte tijd het regime van Hamas en zijn verwoeste strijdkrachten weer op te bouwen.

Sinds mei, en met een grotere vastberadenheid en urgentie in de afgelopen weken, heeft Netanyahu herhaaldelijk verklaard dat, hoewel hij bereid is om enorme, pijnlijke concessies te doen om zelfs maar een klein aantal gijzelaars te bevrijden, hij niet bereid is om IDF eenheden van de grens tussen Gaza en Egypte te verwijderen. In het licht van het standpunt van de VS is zijn houding volkomen logisch. De enige manier voor Israël om niet te verliezen is Hamas af te snijden van zijn aanhangers van buitenaf. (Uit een enquête van JNS/Direct Polls van juli bleek dat ongeveer 60% van de Israëli's die positie steunt).

Aan de andere kant, in daden van grove insubordinatie en strategische waanzin, hebben IDF Chef van de Generale Staf Lt. Gen. Herzi Halevi, Shin Bet Directeur Ronen Bar, Mossad Directeur David Barnea en andere topambtenaren via hun media mondstukken laten weten dat ze tegen Netanyahu's positie zijn. Halevy, Bar en anderen weigeren het feitelijke beleid van de regering te erkennen en houden vol dat Israël het zich kan veroorloven om de grens tussen Gaza en Egypte zes weken lang te verlaten. En terugkeren, zeggen deze incompetenten die 7 oktober lieten gebeuren, zal een eenvoudige zaak zijn.

Het standpunt van de generaals wordt gesteund door minister van Defensie Yoav Gallant. Gallant liet zijn kiezers in Likud volledig in de steek en begon meteen na terugkomst van zijn bezoek van een week aan Washington in juni te dienen als spreekbuis voor links en de regering Biden-Harris in het Veiligheidskabinet.

Het discours in Israël staat niet simpelweg los van de realiteit omdat het gebaseerd is op een valse voorstelling van het Amerikaanse standpunt door de veiligheidsfunctionarissen. Het hele binnenlandse debat vindt plaats terwijl Hamas niet eens deelneemt aan de onderhandelingen.

Voor de generaals, voor Gallant en hun kameraden in de Knesset, de media en op straat, is Netanyahu de enige die ergens verantwoordelijk voor is.

Met andere woorden, Gallant, de generaals, de politieke leiders van links en de relschoppers op straat spelen allemaal de rollen die Sinwar hen heeft toebedeeld.

Deze realiteit kwam duidelijk naar voren tijdens de vergadering van het Veiligheidskabinet van donderdagavond.

Uit lekken van de zogenaamd geheime beraadslagingen die rechtstreeks naar Gallant kunnen worden herleid, leerden we dat Gallant zijn collega-ministers een ultimatum voorlegde dat net zo goed door Sinwar geschreven had kunnen zijn. Gallant zei dat als ze er niet mee instemmen om zich terug te trekken van de grens tussen Gaza en Egypte (tijdelijk, beweert hij), de gijzelaars gedood zullen worden.

Netanyahu ontplofte naar verluidt op Gallant en legde uit dat er niet zoiets bestaat als een tijdelijke terugtrekking uit het grensgebied, vanwege het feitelijke Amerikaanse standpunt tegen een hervatting van de vijandelijkheden. Gallant reageerde op deze dosis realiteit met een totale ineenstorting. Hij zei dat Netanyahu in feite opriep om de gijzelaars te vermoorden.

Netanyahu reageerde door een ontwerpbesluit van het Veiligheidskabinet voor te leggen om elke concessie aan Israël's controle over de grens tussen Gaza en Egypte in eventuele besprekingen over gijzelaars af te wijzen. Het werd aangenomen met één tegenstem van Gallant.

Op zaterdagavond begon het nieuws door te sijpelen dat de gijzelaars waren geëxecuteerd en dat de IDF de lichamen had teruggehaald.

Zoals Tal Gilboa, wiens neef Guy Gilboa-Dalal gegijzeld blijft in Gaza, op zondagochtend op haar X-account schreef: “Als de formule is ‘dode gijzelaars = het land platleggen,’ ... wat zou jij dan doen als je Sinwar was?”.

Gallant reageerde op het nieuws van hun executies door een verklaring op X te publiceren waarin hij eiste dat het Veiligheidskabinet opnieuw bijeen zou komen en zijn beslissing over de grens tussen Gaza en Egypte van donderdagavond zou annuleren.

Tegen de middag op zondag gaf Netanyahu zijn eerste reactie op het nieuws dat de gijzelaars waren geëxecuteerd. Hij legde uit dat Hamas in december was gestopt met serieuze onderhandelingen met Israël. Sinwar verwierp het staakt-het-vuren van de VS voor gijzelingsdeals in mei en augustus, die beide door Israël werden geaccepteerd. Netanyahu besloot met op te merken dat de executie van de zes gijzelaars eens te meer duidelijk maakt dat Hamas geen deal wil.

Gezien de ervaringen uit het verleden zullen de huidige oproepen van links tot massale rellen naar alle waarschijnlijkheid inderdaad tot onrust leiden. Maar ze zullen de regering niet ten val brengen. Toch zullen ze, zoals Gilboa al aangaf, de rest van de gijzelaars in nog groter gevaar brengen.

Israël moet deze verschrikkelijke oorlog winnen. Het heeft geen keus. Net zoals de Jibril-deal de weg vrijmaakte voor 20 jaar escalerende terreuroorlog tegen Israël, en net zoals 7 oktober werd geboren met de Shalit-deal, zo zullen er veel verschrikkelijkere gebeurtenissen gebeuren dan die ene dag holocaust als we het wagen om volgens de regels van Sinwar te spelen.

Het is schokkend, en eerlijk gezegd onvergeeflijk, dat Israël's linkerzijde, geleid - tot zijn schande - door Gallant, erop staat om dit te doen.

Bron: Sinwar’s Israeli accomplices | Israel National News - Arutz Sheva