Ambt van opperrabbinaat vacant, de weg vrijmakend voor profetische terugkeer van Sanhedrin

Adam Eliyahu Berkowitz 23 juli 2024

“

Het nieuws heeft vol gestaan met grote verhalen, gericht op de turbulente wereld van de presidentiële campagne in de VS, de multi-front oorlog die door Israël wordt uitgevochten en de oorlog in Oekraïne. Maar een schijnbaar onbelangrijk verhaal bleef onder de radar en de mogelijke implicaties werden over het hoofd gezien. De twee kantoren van de opperrabbijn zijn voor het eerst in de geschiedenis van Israël leeg. Voor sommigen maakt dit vacuüm de weg vrij voor de heropleving van het Bijbelse Sanhedrin.

Op de eerste dag van deze maand traden de Asjkenazische opperrabbijn David Lau en de Sefardische opperrabbijn Yitzhak Yosef af omdat hun termijnen van 10 jaar afliepen, waardoor de posities voor het eerst sinds de oprichting van de moderne staat Israël leeg bleven.

De opperrabbijnen worden om de tien jaar gekozen door 150 kiesgerechtigden. Tachtig van deze kiezers zijn andere rabbijnen, waaronder veel gemeentelijke opperrabbijnen, IDF rabbijnen, rabbinale rechters (dayanim), enzovoort. Zeventig van de stemmers zijn overheidsambtenaren die de Knesset en lokale autoriteiten vertegenwoordigen. Volgens de wet moeten vervangers ten minste 21 dagen voor het einde van hun termijn worden gekozen.

Ondanks het feit dat hun termijnen met een extra jaar werden verlengd, werden hun vervangers niet benoemd voordat ze hun ambt neerlegden. Aanvankelijk zou er in augustus 2023 worden gestemd. De Knesset stelde de stemming echter uit op aandringen van minister van Religieuze Zaken Michael Malkieli, die aanvoerde dat de timing zou interfereren met de gemeenteraadsverkiezingen die gepland staan voor 31 oktober.

Tot overmaat van ramp kwam de procureur-generaal tussenbeide en zei dat geen van beide rabbijnen betrokken mocht worden bij de selectie van leden van het statutaire orgaan vanwege belangenverstrengeling.

In januari oordeelde het Hooggerechtshof dat vrouwen ondervertegenwoordigd waren in de verkiezingsassemblee en beval de opperrabbijnen om vrouwen op te nemen in hun selecties.

Totdat nieuwe opperrabbijnen zijn gekozen, fungeerde rabbijn Eliezer Igra tijdelijk als interim-voorzitter van het rabbinale hof en rabbijn Yaakov Roja als interim-voorzitter van de Raad van het opperrabbinaat. Rabbijn Roja weigerde te voldoen aan het bevel van het Hooggerechtshof om vrouwelijke rabbijnen in de commissie te benoemen en Rabbijn Yitzhak Ralbag verving hem.

Er zijn geen duidelijke kandidaten naar voren gekomen om de rabbijnen Lau en Yosef te vervangen.

De timing van de crisis in het Opperrabbinaat is veelzeggend, omdat de Israëlische samenleving diep verdeeld is over gerechtelijke hervormingen.

Er is zelfs sprake van een wereldwijde crisis in de rechtspraak. Op vrijdag publiceerde het Internationaal Gerechtshof, de belangrijkste gerechtelijke instantie van de Verenigde Naties in Den Haag, een niet-bindend advies van 83 pagina's waarin de Israëlische "bezetting" van Judea en Samaria "onwettig" werd verklaard.

In de VS is het vertrouwen van het publiek in het rechtssysteem en de wetshandhaving op een historisch dieptepunt omdat ze als wapen tegen conservatieven worden gebruikt.

Het moet benadrukt worden dat het oprichten van rechtbanken de vijfde Noachide Wet is die de hele mensheid moet naleven. Genesis 9:6 gebiedt de mens om moordenaars te straffen. Dit is niet het gevolg van logica of een aangeboren gevoel voor moraliteit. De reden is "want naar Zijn beeld heeft Hasjem de mens gemaakt." Door misdaad te bestraffen, evenaart de mens Gods beeld. Door gerechtigheid te perverteren, betwisten instanties als het Internationaal Gerechtshof, de DOJ en de FBI Gods heerschappij.

Het Opperrabbinaat van Israël is bij wet erkend als de hoogste rabbinale autoriteit in Israël. De Raad van het Opperrabbinaat assisteert de twee opperrabbijnen, een Ashkenazische rabbijn en een Sefardische rabbijn, ook bekend als de Rishon LeTzion, die afwisselend voorzitter zijn.

De titel van Rishon LeTzion werd in de 17e eeuw gegeven aan de opperrabbijn van Jeruzalem. Tijdens het Britse Mandaat van Palestina richtte de Hoge Commissaris het Orthodoxe Rabbinaat op, bestaande uit de Rishon LeZion en een Ashkenazische opperrabbijn.

In 1953 werden rabbinale rechtbanken opgericht met jurisdictie over huwelijkszaken en echtscheidingen van alle Joden in Israël, staatsburgers en ingezetenen. Er werd ook bepaald dat huwelijken en scheidingen van Joden in Israël volgens de wet van de Tora zouden worden voltrokken.

Maar het concept van het Opperrabbinaat is niet gebaseerd op de Bijbel of (ironisch genoeg) de rabbijnse literatuur. Het werd opgericht in ballingschap en veel landen buiten Israël hebben nog steeds een opperrabbinaat. Veel critici beweren dat het rabbinaat zijn wortels heeft in de invloed van de christelijke geestelijkenstructuur. Net zoals aangewezen geestelijken parochies en bisdommen leidden, leidden rabbijnen gemeenschappen.

Critici van het rabbijnse ambt beweren dat het ambt een politiek ambt is geworden in plaats van een religieus ambt en dat het zich gebonden heeft aan de Haredi-wereld en hun "marionetten" zijn geworden. Het opperrabbinaat als tak van de regering werd inderdaad opgericht in 1947, toen premier David Ben-Gurion en de orthodoxe religieuze partijen een overeenkomst bereikten, die onder andere inhield dat zaken over persoonlijke status in Israël bepaald zouden blijven worden door de bestaande religieuze autoriteiten. Deze regeling wordt de status quo-overeenkomst genoemd en is ondanks talrijke regeringswisselingen sindsdien gehandhaafd.

Zoals gezegd is het rabbinaat niet gebaseerd op de Bijbel en er zijn oproepen geweest om terug te keren naar een Sanhedrin van 71, zoals de Torah dat voorschrijft. In april 1806 riep de Franse keizer Napoleon I een Joods Groot Sanhedrin in Europa bijeen om zijn doelen om Joden te assimileren in de Franse samenleving te bekrachtigen en te legitimeren.

Dit verlangen om het Sanhedrin nieuw leven in te blazen werd sterker nadat de moderne staat Israël was opgericht. Halacha (Joodse wet) schrijft voor dat het voor Joden verboden is om een rechtssysteem te gebruiken dat niet gebaseerd is op de Tora. Hoewel er methoden zijn om Joden in het buitenland toegang te geven tot het niet-Joodse rechtssysteem, geldt dit niet in de staat Israël wanneer er een Joodse regering is.

Ook werd de heropleving van het Sanhedrin voorspeld door Jesaja:

Ik zal uw magistraten herstellen als vanouds, en uw raadsheren als vanouds. Daarna zult u genoemd worden Stad der gerechtigheid, trouwe stad." Jesaja 1:26

Eén poging werd ondernomen in 1950, toen Israëls Minister van Religie, Rabbi Judah Maimon, een beroep deed op alle rabbijnen in Israël om een nationale conferentie van praktiserende rabbijnen bijeen te roepen om de mogelijkheid van het herstel van het Sanhedrin te bespreken.

Opnieuw, in oktober 2004, werd een poging ondernomen om een nieuw leven ingeblazen Sanhedrin als een voorlopig orgaan te heroprichten. Onder leiding van de rabbijnen Yisrael Ariel en Yoel Schwartz werd dit meestal genegeerd door de Haredi-gemeenschap.

Eén punt van kritiek was dat de leden van het Sanhedrin semicha moesten hebben, de klassieke Joodse wijding uitgevoerd door een letterlijke handoplegging, een fysieke keten die teruggaat tot Mozes. Deze speciale wijding eindigde in de derde eeuw. Men nam aan dat toen de wijding uitstierf, het niet langer mogelijk was om het Sanhedrin nieuw leven in te blazen.

Dit was een onjuiste veronderstelling en Maimonides oordeelde dat "als alle Joodse Wijzen en hun discipelen het eens zouden worden over de keuze van één persoon onder hen die in Israël wonen als hun hoofd [maar dit moet gebeuren in het land Israël], en (dat hoofd) een leerhuis opricht, dan zou hij worden beschouwd als iemand die de oorspronkelijke wijding heeft ontvangen en hij zou dan iedereen kunnen wijden die hij wenst."

In 2009 gaf het ontluikende Sanhedrin na de verkiezingen een brief uit met het verzoek om een wet aan te nemen waarin staat dat "elke wetgeving of uitspraak die tegen de Tora ingaat, nietig is, waardoor het Opperrabbinaat onafhankelijk wordt van de politiek en politici en verandert in een opperste rechtbank voor het hele Joodse volk; een wet van terugkeer naar de landen - waarin staat dat land onder Joodse soevereiniteit binnen de grenzen van het Land Israël deel uitmaakt van de Staat Israël."

Bron: Office of Chief Rabbinate vacant, paving the way for prophetic return of Sanhedrin - Israel365 News