Israël afwachtend op de rand van oorlog

Israël bevindt zich al twee weken in crisismodus, in afwachting van een beloofde aanval van Iran. Tegelijkertijd probeert de regering Biden-Harris Israël te dwingen een staakt-het-vuren met Hamas te accepteren. Hoe staan deze dingen met elkaar in verband?

De Amerikaanse regering heeft er veel belang bij om de Gaza-oorlog te stoppen en te voorkomen dat Israël de volledige veiligheidscontrole over Gaza krijgt, zowel om binnenlandse politieke redenen als om haar langetermijndoel te bereiken, namelijk de Palestijnse gebieden verenigen onder de controle van één autoriteit die kandidaat kan zijn voor een eigen staat.

De VS hebben geen invloed op Hamas, dus is de aanpak om druk uit te oefenen op Israël, als cliëntstaat, en op Iran, dat bezorgd is dat de VS zich maar niet bemoeit met hun vooruitgang in de richting van kernwapens, die zich momenteel in een vergevorderd stadium bevindt.

De druk op Israël is veelzijdig en omvat zowel beloningen als straffen. De beloningen zijn beloften van toekomstige militaire hulp en bescherming tegen aanvallen van Iran en haar proxy Hezbollah. Straffen zijn onder andere vertragingen in de levering van de beloofde munitie en dreigementen om Israël in de steek te laten als de oorlog ontploft in een groot regionaal conflict. Er is ook de voortdurende politieke activiteit tegen premier Netanyahu, inclusief verschillende vormen van steun voor zijn binnenlandse tegenstanders.

Aan Iran belooft de regering verdere sanctieverlichting en bescherming tegen een mogelijke Israëlische aanval op haar nucleaire faciliteiten.

Op dit moment hebben de VS het Iraanse regime gewaarschuwd om de geplande wraakaanval op Israël niet uit te voeren of om haar verschillende proxies, vooral Hezbollah, iets te laten doen waardoor Israël de onderhandelingen voor een staakt-het-vuren zou kunnen opgeven. Het heeft militaire middelen naar de regio verplaatst om dit te ondersteunen. De Iraniërs lijken de Amerikaanse eis te hebben geaccepteerd. Het is in hun belang om een confrontatie met Israël nu te vermijden, voordat hun nucleaire paraplu zich ontvouwt en terwijl Israël in opperste staat van paraatheid is. Bovendien zullen de waarschijnlijke afspraken over een staakt-het-vuren een overwinning betekenen voor de door Iran geleide “as van verzet”.

Hoewel de precieze voorwaarden van de laatste deal zoals voorgesteld door de Amerikanen, Qatar en Egypte niet openbaar zijn, weten we dat de eerste fase slechts de terugkeer van enkele gijzelaars zal omvatten (zonder soldaten en mogelijk andere mannen), een staakt-het-vuren van ongeveer zes weken en de vrijlating van een aantal Hamas-terroristen in Israëlische gevangenissen. Discussiepunten zijn onder andere of Israël troepen zal houden aan de grens tussen Gaza en Egypte, in de “Netzarim corridor” die het noordelijke en zuidelijke deel van de Gazastrook scheidt, en in een veiligheidszone aan de Gazaanse kant van de grens met Israël. Het aantal en de identiteit van de terroristen die moeten worden vrijgelaten in ruil voor gijzelaars is ook een kwestie, en waar ze zullen worden vrijgelaten. Hamas eist onder andere dat er geen Israëlische troepen in Gaza mogen blijven, dat het staakt-het-vuren wordt verlengd zolang de onderhandelingen doorgaan en dat er onder de vrijgelaten gevangenen enkele van de gevaarlijkste terroristen zitten. Hamas eist ook internationale hulp voor de wederopbouw (in feite om zichzelf weer op te bouwen tot een militaire macht).

Een van de gevolgen van een akkoord dat als het ook maar in de buurt komt van de voorwaarden van Hamas, is dat Hamas aan de macht blijft en zich versterkt in de Palestijnse politiek. Men kan verwachten dat het terrorisme in de gebieden en in de rest van het land zal toenemen met de vrijlating van gevangenen; en de internationale investeringen en aanwezigheid in Gaza zullen Israël ervan weerhouden om regelmatig “het gras te maaien” in Gaza. De Israëlische inwoners van de westelijke Negev zullen binnenkort opnieuw te maken krijgen met bedreigingen vanuit Gaza in de vorm van raketbeschietingen en zelfs invallen.

Waarschijnlijk zal alleen een massale vrijlating van duizenden veroordeelde terroristen de mannelijke gevangenen en soldaten die nog in leven zijn naar huis brengen. Het is moeilijk om je de chaos voor te stellen die dit met zich mee zou brengen. Op het gebied van informatieoorlogsvoering zal het overleven van Hamas (niet ten onrechte) worden voorgesteld als een enorme overwinning en zal het de andere leden van Irans “as van verzet” aanmoedigen.

In de komende dagen zal de Israëlische regering moeten beslissen of ze de deal zal sluiten die door de VS en de tegenstanders van premier Netanyahu wordt geëist. De Israëli's krijgen via de media te horen dat dit “de gijzelaars thuis zal brengen” en een einde zal maken aan de gevechten in het noorden en in Gaza. In feite zal het minder dan de helft van de gijzelaars naar huis brengen. Iran en Hezbollah zullen niet worden afgeschrikt om hun aanvallen in het noorden voort te zetten; en het is waarschijnlijk dat Amerikaanse diplomatie zal worden ingezet om hen ook tegen Israël te beschermen. De tienduizenden Israëli's die nu binnenlandse vluchtelingen zijn uit het noorden en zuiden zullen niet veilig naar hun huizen kunnen terugkeren.

Het is waar dat twee rechtse partijen die deel uitmaken van Netanyahu's coalitie hebben gedreigd op te stappen als de regering instemt met een nadelige deal. Helaas zou het resultaat hiervan alleen zijn dat de oppositie de deal zal steunen en deze zal aannemen. Netanyahu's coalitie zal worden gecastreerd en er snel verkiezingen zullen volgen.

Degenen in Israël die het verwijderen van Netanyahu als premier als een hogere prioriteit zien dan het verslaan van haar vijanden zijn op zijn best idioten en op zijn slechtst verraders. Onze toekomst hier hangt af van ons vermogen om de Amerikaanse druk te weerstaan, om Hamas te verslaan en de veiligheidscontrole over Gaza te behouden, en om de komende oorlog tegen Iran en haar proxies met succes te vervolgen. Geen enkel politiek doel is belangrijker dan dit.

Bron: Israel Waits on the Edge of War | Abu Yehuda