www.wimjongman.nl

(homepagina)


PSALM 91 - LEVEN ONDER DE SCHADUW VAN ZIJN VLEUGELS

EEN VOOR ISRAËL

( )

Psalm 91 begint zo:

Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont, zal in de schaduw van de Almachtige vertoeven.
יֹשֵׁב, בְּסֵתֶר עֶלְיוֹן; בְּצֵל שַׁדַּי, יִתְלוֹנָן.

Wonend in de beschutting van de Allerhoogste, vertoevend in de schaduw van de Almachtige. Het woord “beseter” (בְּסֵתֶר) betekent in de geheime plaats, Zijn geheime baldakijn... onze schuilplaats. Wonen en verblijven... het idee van “leven in God” is de sleutel tot deze beroemde psalm over de bescherming van God. Er zijn verschillende Hebreeuwse woorden om dit idee over te brengen, maar het deed me echt denken aan deze passage over God als onze woonplaats in Deuteronomium:

“Er is niemand zoals de God van Jeshurun,
die door de hemelen rijdt om je te helpen
en op de wolken in zijn majesteit.
De eeuwige God is jullie toevlucht [woonplaats],
en daaronder zijn de eeuwige armen.”

(Deuteronomium 33:26-27)

( )

Als er staat dat de eeuwige God onze “schuilplaats” of “woonplaats” is, is het gebruikte woord hetzelfde grondwoord voor de slaapzalen op de universiteit -מעונות / mayonot. God Zelf biedt niet alleen onderdak, maar Hij IS ons onderdak. Een veilige plek voor ons om te wonen. Hij bedekt ons met Zijn vleugels en daaronder zijn de eeuwige armen. We zijn van alle kanten veilig ingestopt!

Deze sterke gedachtelink tussen Psalm 91 en Deuteronomium 33 is heel logisch als we ons realiseren dat het van dezelfde schrijver is - Mozes.

Veel psalmen vermelden aan het begin wie ze geschreven heeft, maar Psalm 91 begint gewoon meteen met het lied. De Joodse traditie heeft echter lang volgehouden dat het door Mozes is geschreven, in navolging van Psalm 90 die Mozes als auteur noemt. Hebreeuwse manuscripten zwijgen hierover, maar de Septuagint schrijft Psalm 91 aan Mozes toe.1 En Mozes wist wel wat van rondtrekken en nergens bijhoren. Hij wist hoe hij van God zijn thuis kon maken. In Psalm 90 schreef hij,

“Heer, u bent onze woonplaats in alle generaties”. (Psalm 90:1)

Het is hetzelfde woord dat hij gebruikte in Deuteronomium 33:27, מָעוֹן: woonplaats. Thuiskomen in de geheime plaats bij God is een schuilplaats vinden waar we altijd naartoe kunnen gaan, een geheime plaats waar we veilig kunnen rusten onder de schaduw van Zijn vleugels. Een plek waar we eindelijk kunnen uitademen en ontspannen. Psalm 91:9 vertelt ons dat we bewust kunnen besluiten om God tot onze toevlucht te maken, net zoals Mozes deed. Hoe? We moeten Jezus geloven als Hij zegt dat Hij een plaats voor ons zal bereiden in het huis van Zijn Vader (Johannes 14:1-3). We moeten alle hoop opgeven dat deze wereld ons thuis is. We vinden onderdak en zorg in de armen van God. Hij is onze beschermer en kostwinner.

VOOR ALTIJD THUIS

( )

Moses en de Israëlieten waren al tientallen jaren onderweg zonder vaste plek. Iedereen heeft een thuis en onderdak nodig. Het is een heel basale menselijke behoefte. De Israëlieten woonden in tenten en hadden een vorm van thuis en onderdak, maar dat is niet hetzelfde als een permanente rustplaats. Er was hun een plek beloofd, een geweldig land vol overvloed en zegen, maar na een tijdje moet het een fata morgana hebben geleken. Het verlangen om te rusten en te wortelen is diep en oeroud, en het wordt goed begrepen door de God van Jeshurun.

Maar de omzwervingen in de woestijn waren een uitnodiging, die Israël wenkte om hun rust in God te vinden. Hij kan gebruik maken van onze verlangens om ons dichter naar Zich toe te trekken.

Deze oproep naar de wildernis, waar intimiteit met God kan groeien, is een thema dat we ook op andere plaatsen zien, zoals Jeremia 2 en Hosea 2... en Hooglied geeft het beeld van het eindresultaat:

Wie is dit die uit de woestijn opkomt, leunend op haar geliefde? (Hooglied 8:5)

Leren om in de woestijn op God te leunen geeft ons een ongelooflijke vrijheid om alle stormen die daarna komen te doorstaan. Het is een ongemakkelijk proces, maar het resultaat is onbetaalbaar. Als we eenmaal geleerd hebben hoe we ons thuis in Hem kunnen vinden, dan vinden we een plek waar we altijd naar terug kunnen, ongeacht onze situatie. Als een elastiekje kunnen we daar steeds weer terugkeren, wanneer we maar een toevluchtsoord nodig hebben. Als we ons thuis in God vinden, kunnen we nooit dakloos zijn! Hij zal bij ons zijn en wij zullen in Hem zijn, wat er ook gebeurt. God bouwt in ons een vrijheid die niet weggenomen kan worden.

Thuis is waar onvoorwaardelijk van ons gehouden wordt, waar we gevoed en getroost worden. Laat God je troosten en laat alle andere troost varen. Hij is er toch veel beter in. Leven onder de schaduw van Zijn vleugels is een plaats van vreugde, acceptatie, genade en vergeving. Begraaf je hoofd in de Bijbel en blijf naar huis bellen. Blijf de hele dag in contact. Roep Hem aan als er moeilijke dingen gebeuren, of goede dingen, of als je advies nodig hebt. God tot je toevluchtsoord maken bevrijdt omdat je letterlijk overal kunt zijn, en toch thuis. Zoals Mozes.

TABERNAKELEN MET GOD

Mozes schreef Psalm 91 op de dag voordat de tabernakel van God in de woestijn werd opgezet, toen Gods tent werd omringd door de tenten van Zijn volk die rondom Hem waren gelegerd. Het Loofhuttenfeest, of Sukkot, spreekt ook over dit concept:

“Jullie zullen zeven dagen lang in hutten wonen. Alle inheemse Israëlieten zullen in hutten wonen, opdat uw generaties weten dat Ik het volk Israël in hutten heb laten wonen toen Ik het uit het land Egypte bracht: Ik ben de Here, uw God.” (Leviticus 23:42-43)

( )

Het laatste feest op Gods kalender is het Loofhuttenfeest, waar het volk Israël hutten moest bouwen en er een week lang tijd in moest doorbrengen om zich te herinneren hoe ze 40 jaar lang in de woestijn bij God hadden gewoond. Zelfs vandaag de dag zie je in Israël deze sukkot, of tabernakels, overal opduiken in de Joodse maand Tishri. Joodse mensen in Israël en daarbuiten brengen in deze tijd van het jaar tijd door in sukkot, waar ze zich verheugen en feesten met hun familie, terwijl ze zich de geschiedenis van ons volk herinneren.

Aan de ene kant herinnert het ons aan de broosheid en het tijdelijke karakter van dit leven, en aan de andere kant herinnert het ons aan de kostbare tijd van gemeenschap, waarin God zo dichtbij was en duidelijk te zien was bij elke stap van de weg, wonend in het midden van Israël met Zijn tent in het midden van alle stammen van Israël.

BESCHERMING EN VOORZIENING

Het volk Israël doorstond honger, dorst, gevaar en moeilijkheden op weg naar het Beloofde Land, maar God voorzag en beschermde telkens weer met ongelooflijke wonderen. Dit geldt voor al Gods volk overal, zowel Jood als niet-Jood, op weg naar God en voor altijd bij Hem. Onderweg zijn er misschien moeilijkheden en moeilijkheden, maar we kunnen met God leven, in God, onder Zijn beschutting en zorg al de dagen van ons leven, totdat we ons eeuwige thuis met Hem bereiken in de eeuwigheid. En Hij zal ons Zijn redding - Zijn Jesjoea - laten zien.

Hij die woont in de beschutting van de Allerhoogste
zal in de schaduw van de Almachtige verblijven.
Ik zal tegen de Heer zeggen: “Mijn toevlucht en mijn vesting,
mijn God, op wie ik vertrouw.”

Want Hij zal u verlossen van de strik van de vogelaar
en van de dodelijke pestilentie.
Hij zal je bedekken met zijn vleugels,
en onder zijn vleugels zul je een schuilplaats vinden;
Zijn trouw is een schild en een gesp.
De schrik van de nacht zul je niet vrezen,
noch de pijl die overdag vliegt,
noch de pest die in de duisternis rondwaart,
noch de verwoesting die 's nachts raast.

Duizend kunnen er aan uw zijde vallen,
tienduizend aan uw rechterhand,
maar het zal niet bij je in de buurt komen.
Je zult alleen met je ogen kijken
en de vergelding van de goddelozen zien.

Omdat u de Heer tot uw woonplaats hebt gemaakt.
de Allerhoogste, die mijn toevlucht is -...
zal jou geen kwaad overkomen,
geen plaag zal uw tent naderen.

Want Hij zal zijn engelen over u bevelen
om u te bewaken op al uw wegen.
Op hun handen zullen zij u dragen,
opdat u uw voet niet tegen een steen stoot.
U zult de leeuw en de adder vertreden;
de jonge leeuw en de slang zult u vertrappen.

“Omdat hij zich in liefde aan mij vastklampt, zal ik hem bevrijden;
Ik zal hem beschermen, want hij kent mijn naam.
Wanneer hij tot mij roept, zal ik hem antwoorden;
Ik zal bij hem zijn in moeilijkheden;
Ik zal hem redden en hem eren.
Met een lang leven zal ik hem tevredenstellen
en hem mijn heil tonen.” (Psalm 91)

Foto door Luke Stackpoole op Unsplash

1. De Septuagint is een Griekse vertaling van de Hebreeuwse Geschriften, samengesteld door 70 Joodse Wijzen (vandaar de naam Septuagint), samengesteld drie eeuwen voor de geboorte van Jezus.

Bron: Psalm 91 - Living Under the Shadow of His Wings