De dag dat de profetische klok begon te tikken

Door Greg Laurie - 17 maart 2024

Ezechiël 37:11-12 KJV - "Toen zeide hij tot mij: Mensenkind, deze beenderen zijn het ganse huis Israëls; zie, zij zeggen: Onze beenderen zijn verdroogd, en onze hoop is verloren; wij zijn uitgeroeid. Daarom profeteer en zeg tot hen: Zo zegt de Here God: Zie, o mijn volk, Ik zal uw graven openen en u uit uw graven doen opstaan en u in het land Israël brengen."

Ezechiël moest preken voor een groep mensen in graven - sprekend over een dood publiek. Ze komen tot leven en God zegt: "Dit is mijn volk dat weer terugkeert naar hun land."

Het is interessant hoe ze zullen zeggen: "Onze hoop is verloren." Een van de grootste tragedies in de geschiedenis van de mensheid was de Holocaust, die plaatsvond tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik weet niet of de Verenigde Staten wel de volledige impact begrepen van wat er gebeurde met het Joodse volk in heel Europa.

Hitler kwam met het idee, dat werd uitgevoerd door degenen die hem bijstonden, mannen als Adolf Eichmann, Heinrich Himmler en anderen, om wat zij noemden de "Endlösung" te bewerkstelligen. En deze "Endlösung" was de volledige uitroeiing van het Joodse ras in Europa.

Ze wilden zoveel mogelijk Joodse mensen doden. Ze beschouwden hen als ondermensen. Eerst lieten ze Duitse soldaten hen doodschieten, maar daar hadden ze het lef niet voor. Ze hadden een, laten we zeggen, efficiëntere manier nodig om het te doen. Toen kwamen ze met de afschuwelijke vernietigingskampen - concentratiekampen met namen als Treblinka, Ravensbruck en natuurlijk het beroemde Auschwitz, waar 6 miljoen Joodse mannen, vrouwen en kinderen werden vergast, doodgeschoten, gemarteld, geëxperimenteerd en ter dood gebracht.

Dit was verwoestend voor het Joodse volk wereldwijd. Maar er begon iets verbazingwekkends te gebeuren.

Ondanks deze afschuwelijke tragedie begonnen Joodse mensen zich te realiseren, misschien wel voor het eerst collectief, "dat we niet van anderen kunnen verwachten dat ze ons beschermen. "Niemand zal voor ons opkomen. We moeten terug naar ons land." En op 14 mei 1948 begonnen de Joden terug te keren naar Israël.

Er werd geschiedenis geschreven toen Israël een natie werd.

Dat was niet de eerste keer dat Israël een natie was; ze was al duizenden jaren een natie, maar ze werd opnieuw geboren als een natie, herenigd als een volk, en de profetische tijdklok begon te tikken. Het was een heel belangrijk moment.

Tim LaHaye zei in zijn boek "Leven we in de eindtijd?" "De geur van de Holocaust ligt nog vers in hun geheugen."

In de jaren 1950 zei de Israëlische premier David Ben-Gurion: "Ezechiël 37 is vervuld en de natie Israël hoort de voetstappen van de Messias."

Toen, op de holocaustherdenkingsdag, 27 januari 2010, in Auschwitz, Polen, Benjamin Netanyahu, de huidige premier van Israël, deed deze verbazingwekkende uitspraak: "We zijn teruggekeerd naar ons vaderland... vanuit elke hoek van de aarde... Het Joodse volk stond op uit as... Droge beenderen werden bedekt met vlees, een geest vervulde hen, en ze leefden en stonden op eigen benen zoals Ezechiël voorspelde."

Vervolgens citeerde Netanyahu Ezechiël 37:11-12. Als een pastor dat zou zeggen is dat één ding, maar het is verbazingwekkend dat de premier van Israël erkent dat het weer samenkomen van het Joodse volk als natie een vervulling is van Bijbelprofetie. Bijbelprofetie werd vervuld!

Ik weet niet of meneer Netanyahu Ezechiël 38 en 39 heeft gelezen... maar dat is wat Israël nog te wachten staat.

Greg Laurie is evangelist, auteur en senior pastor van Harvest Riverside.

Bron: The Day The Prophetic Clock Started Ticking - Harbingers Daily