www.wimjongman.nl
De nieuwe president van Iran is allesbehalve 'gematigd'... maar de westerse wereld verkiest de illusie
Door Erick Stakelbeck 9 juli 2024
Een nieuwe zogenaamde "gematigde" Iraanse president is gekozen, "vrij gestemd" door het volk... of niet.
Er zijn twee dingen die je moet weten over elke presidentsverkiezing in Iran. Ten eerste kun je de charade houden, maar elke winnaar van de Iraanse presidentsverkiezingen wordt uitgekozen door de Opperste Leider van Iran. Als Ayatollah Ali Khamenei je niet wil, word je geen president van Iran. Vergeet niet dat de opperste leider van Iran precies is wat zijn naam suggereert: hij is de "opperste leider" die met ijzeren vuist over de natie regeert.
De Iraanse president is in wezen een boegbeeld dat de leiding heeft over het dagelijkse "politieke spel" en in sommige opzichten is hij het gezicht van het regime in de wereld. Het nieuwe gezicht van Iran is Masoud Pezeshkian.
Het tweede dat je moet weten over de Iraanse verkiezingen is dat als de mainstream media de overwinnaar bejubelen als een "gematigde" of "hervormer", dan kun je er je geld op inzetten dat hij dat allesbehalve is. Masoud Pezeshkian houdt zich aan dezelfde oude radicale standaard van al zijn voorgangers, inclusief de Slager van Teheran, Ebrahim Raisi, die in mei samen met de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken omkwam bij een helikopterongeluk.
Er is een geweldig nummer van The Who, "Won't Get Fooled Again". Een van de slotregels was: "Meet the new boss, same as the old boss." Dat geeft je een vrij goed idee van waar we naar kijken met Iran en het presidentiële landschap.
Een echte zogenaamde "hervormer" zou de proxies van de Iraanse terreur moeten opgeven. Toch? Hoe kun je iemand een "gematigde" noemen als hij nog steeds Israël wil vernietigen en Hezbollah van harte steunt?
De reguliere media hebben de Kool-Aid geslikt. Ze willen wanhopig dat een grote gematigde Iraanse hervormer het roer overneemt. We hebben dit script eerder gezien.
Mohammad Khatami was de president van Iran van 1997 tot 2005. Ze prezen hem als een hervormer en een gematigde. Hassan Rouhani, die van 2013 tot 2021 aan het roer stond, was blijkbaar ook een gematigde hervormer. Khatami en Rouhani waren allebei imams die glimlachten voor de camera's en hun radicale overtuigingen vaak in vriendelijker klinkende taal hulden. Ze wisten hoe ze het spel moesten spelen.
Tussen hen in zat de beruchte radicaal Mahmoud Ahmadinejad van 2005 tot 2013, en na hen de Slager van Teheran van 2021 tot zijn dood in mei 2024. Ze gaan heen en weer. Een zogenaamde "gematigde hervormer" gevolgd door een hardcore vuurspuwende radicaal. Waarom zou Iran dit doen? Nogmaals, het ligt allemaal aan de Opperste Leider.
Als de Opperste Leider een bepaald gezicht naar de wereld wil laten zien, zal dat weerspiegeld worden in de Iraanse president. Deze keer is het veelzeggend omdat Iran met zijn nucleaire programma naar de eindstreep sprint. Als ze een vuurspuwende radicaal aan het roer hebben, kan dat leiden tot meer toezicht op het regime.
Masoud Pezeshkian is niet echt een bekend persoon met weinig geschiedenis. We weten niet veel over hem. Hij is een 69-jarige hartchirurg en hij heeft een hekel aan Israël - daarover dadelijk meer.
Pezeshkian wordt gezien als een gematigder gezicht en westerse diplomaten, naast hun vrienden in de mainstream media, staan klaar om de rode loper uit te rollen, "Goh, kijk! Het Iraanse regime is gematigd. Ze zijn best redelijk. Pezeshkian is een aardige vent; ze zouden geen kernwapens willen ontwikkelen!"
Dit speelt het regime in de kaart. Terwijl Pezeshkian grijnst in de Algemene Vergadering van de VN en elders in Brussel, draaien de centrifuges in het Iraanse nucleaire programma.
Het schaakspel werd uitgevonden in het oude Perzië - het huidige Iran. De Iraniërs zijn de sluwste, smerigste spelers in het spel. Elke zet is berekend en niemand wordt president van Iran zonder de zegen van de zeer radicale, vuurspuwende, apocalyptische opperste leider.
De enige plaats waar deze Iraanse presidenten hun waakzaamheid zullen laten zakken is praten over Israël. Er is geen schijn van gematigdheid, charade of façade als het aankomt op hun retoriek tegen de Joodse staat.
De radicale anti-Israël houding van Iran lijkt de mainstream media echter niet te storen. Je moet wel houden van de manier waarop dit artikel in de Britse Telegraph begint: "De nieuwe gematigde president van Iran vertelde de leider van Hezbollah dat hij de terreurgroep en andere regionale 'verzetsbewegingen' tegen Israël zal blijven steunen."
Hoe kan Akhtar Makoii, de auteur van dit stuk in de Telegraph, dat schrijven? Hoe kun je "gematigd" schrijven in dezelfde zin waarin je zegt dat hij Hezbollah en andere terreurgroepen tegen Israël steunt?
Als dat het geval is, dan kan hij niet gematigd zijn. Gematigd in vergelijking met Ebrahim Raisi misschien, maar radicaal in tegenstelling tot 99,9% van de wereld.
De Telegraaf gaat verder,
In een brief aan Hassan Nasrallah, de leider van Hezbollah, zei Masoud Pezeshkian: "De Islamitische Republiek Iran heeft consequent het verzet van het regionale volk tegen het onwettige zionistische regime [Israël] gesteund."
Hij benadrukte dat de steun "diep geworteld is in het fundamentele beleid van de Islamitische Republiek Iran, de idealen van Imam Khomeini en de leiding van de Opperste Leider."
Het is de eerste publieke verklaring van de heer Pezeshkian over buitenlands beleid sinds zijn verkiezing op zaterdag.
De brief suggereert dat de Iraanse benadering van de regionale politiek en de relatie met Israël waarschijnlijk niet zal veranderen onder de nieuwe regering, ondanks de gematigde houding van de heer Pezeshkian.
Ik heb niets gelezen over Pezeshkian dat suggereert dat hij ook maar enigszins gematigd is. Hij is toegewijd aan de vernietiging van Israël en Amerika - je kunt niet gematigd zijn en er zo over denken.
Pezeshkian zei verder: "Ik heb er vertrouwen in dat de verzetsbewegingen in de regio niet zullen toestaan dat dit regime [Israël] zijn oorlogszuchtige en criminele beleid tegen het onderdrukte volk van Palestina en andere naties in de regio voortzet."
Met "verzetsbewegingen" bedoelt hij Hamas, Hezbollah, de Houthi's, de Islamitische Jihad en de sjiitische milities in Irak en Syrië. AKA terroristen, geen verzetsbewegingen.
Hoe komt hij in vredesnaam aan deze "gematigde" en "hervormingsgezinde" bijnaam?
Als je nu in een westerse hoofdstad zit, of het nu het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland of Washington DC is, dan wil je niets liever dan het Iraanse regime gunstig stemmen. In hun hart weten ze dat Iran niet zal stoppen bij haar nucleaire programma. Ze weten dat Iran snode, verdorven en duivelse bedoelingen heeft om kernwapens te ontwikkelen om Israël en het Westen te vernietigen. Toch geeft de illusie van "gematigd" hen een beter gevoel. Het is veel aangenamer om zichzelf ervan te overtuigen dat de dreiging van Iran is afgenomen met deze nieuwe president.
Westerse leiders maken zich meer zorgen over wat er in de wereld gebeurt als het past in hun grote reset-verhaal. Ze zouden veel liever enthousiast hun aandacht richten op het ondersteunen van de seculiere, socialistische en radicaal linkse bewegingen die wereldwijd aan kracht winnen. De opkomende storm waarbij Rusland, China, Noord-Korea, Iran en terrorisme betrokken zijn, leidt allemaal af van het grotere doel om het Westen fundamenteel te veranderen.
De verkiezingen in Iran, Groot-Brittannië, Frankrijk en de Verenigde Staten en de beweging naar radicaal links hebben ernstige gevolgen voor de Westerse wereld en ongetwijfeld ook voor Israël. Houd dit alles in gebed. In een omgekeerde, donkere wereld moeten wij, als gelovigen in Jezus Christus, licht schijnen in de duisternis.
Erick Stakelbeck is auteur, analist, gastheer van het programma "The Watchman" en directeur van het CUFI Watchman Project van Christians United for Israel.