Een pardon als oorlogspolitiek met andere middelen

Seth Barron - 3 december 2024

Het grote verhaal

Tot grote schrik van degene die nooit aandacht had besteed aan de egoïstische aard van de carrière van de man, verleende president Joe Biden gratie aan zijn zoon Hunter voor de vele misdaden die hij de afgelopen 10 jaar had ontdekt en verborgen. Veel mensen toonden zich geschokt en ontzet over deze daad - vermoedelijk getimed als een vroeg kerstcadeau van een vader die zich niet meer bekommert om wat mensen van hem en zijn familie denken - omdat Biden zo stellig en herhaaldelijk had volgehouden dat hij nooit zou overwegen om zijn eigen zoon gratie te verlenen. Maar hij was duidelijk nooit van plan om Hunter naar de gevangenis te laten gaan. Familie gaat boven het land is de Biden manier.

Karine Jean-Pierre, persvoorlichter van het Witte Huis, zei gisteren dat de vervolging van Hunter Biden een geval van “oorlogspolitiek” was, wat de verslaggevers in verwarring bracht, maar dat had niet gehoeven. Bedoelde ze dat Hunter achtervolgd was door een wraakzuchtige vervolging op selectieve basis? vroegen ze. Maar de vervolging was georganiseerd door zijn vaders eigen Ministerie van Justitie! antwoordden ze. Hoe kon president Biden beweren dat zijn zoon het slachtoffer was van onrechtvaardige vervolging als hij zijn eigen honden achter Hunter aanzaten?

Maar “oorlogspolitiek” heeft een dubbele betekenis. Het duidt op de brutale, kale en woeste aard van de politiek en ook op de bedrieglijke, achterbakse en dubbelhartige aard van oorlog. Natuurlijk werd Hunter Biden selectief vervolgd. Hij werd opzettelijk voor het publiek geslingerd om geloofwaardige beschuldigingen tegen te gaan dat het Witte Huis van Biden het Ministerie van Justitie had bewapend door vier staats- en federale vervolgingen tegen Donald Trump te organiseren om hem politiek te neutraliseren en hem daadwerkelijk gevangen te zetten. Je herinnert je misschien hoe de regering en de media zichzelf hadden gefeliciteerd toen Hunter werd aangeklaagd. Uit The New York Times in het verre verleden van juni 2024:

Bijna vier jaar lang hebben Republikeinen zich verdiept in de donkerste hoeken van het leven van Hunter Biden, op zoek naar een verband tussen zijn problemen en zijn vader, President Biden. Maar nu de jongere Biden terechtstaat in Delaware op beschuldiging van wapenbezit, hebben de flagrante politieke tegenstrijdigheden van de zaak de G.O.P. grotendeels verstomd, van de voormalig president Donald J. Trump en lager.

Dat is logisch: De ongegronde bewering dat het ministerie van Justitie van Biden een politieke vervolging van de heer Trump leidt, wordt enigszins ondermijnd door de vervolging van de zoon van de president door het ministerie.

Het doel van de vervolging van Hunter Biden, zoals de Times stilzwijgend toegeeft, was altijd om de Biden-campagne dekking te geven voor haar criminele inquisitie tegen Trump en zijn bondgenoten. In die zin - in de morele wereld van een kind dat onrecht is aangedaan - is de gratieverlening rechtvaardig. Als zijn vader zich niet kandidaat had gesteld voor het presidentschap in 2020, dan zou Hunter's dolende laptop hooguit een voetnoot zijn gebleven, als het al was opgemerkt, en zouden zijn vele misdaden en die van de familie Biden aan het zicht zijn onttrokken. De DOJ zou Hunter zeker niet hebben vervolgd voor zijn beschuldigingen van wapenbezit en zijn onbetaalde achterstallige belastingen zouden in stilte zijn afgehandeld door advocaten en grote cheques. Alleen omdat Joe Biden zich kandidaat stelde voor het presidentschap, werd Hunter gedwongen om te vallen.

Die dynamiek komt overeen met de dynamiek waar Hunter zo vaak over klaagde in zijn e-mails, als de loopjongen en het werktuig van de familie, gedwongen om de wereld rond te reizen om het “merk” te verkopen, zoals hij het uitdrukte. Zoals hij klaagde tegen de House Oversight Committee in zijn getuigenis van februari 2024:

U begrijpt mijn relatie met mijn familie. Toen mijn vader 29 jaar oud was, werd hij op een dag wakker, ging naar zijn werk, kreeg een telefoontje en verloor zijn vrouw en dochter. En bij datzelfde ongeluk verloor hij ook bijna mijn broer en mijzelf. En toen ik 46 jaar oud was, overleed mijn 47-jarige broer ... En in onze familie is het zo dat als je een telefoontje krijgt van - ik bel hem of hij belt mij of ik bel een van mijn kleinkinderen of een van mijn kinderen - je altijd de telefoon opneemt. Dat is iets wat we altijd doen. ... Als mijn vader me belt en ik zit ergens middenin, dan sta ik op van tafel of ik neem de telefoon op aan tafel als het gaat om mensen met wie ik een langdurige relatie heb.

Het hele leven van Hunter Biden was erop gericht om ervoor te zorgen dat zijn vader, stiefmoeder, tante en ooms en de uitgebreide familie profiteerden van Joe Biden's verheven positie in de Amerikaanse regering, waarbij oprechte persoonlijke tragedies werden gebruikt om zwendel te bedekken in onaantastbare gewaden van medelijden. Na jaren van reizen naar de smerigste delen van de wereld om smerige zakendeals te sluiten met oligarchen en sterke mannen, was het ongebruikelijk maar niet buitengewoon om voor het “merk” terecht te staan. Oorlogspolitiek is gewoon oorlog zijnde politiek met andere middelen.

Bron: A Pardon as War Politics by Other Means - by Seth Barron