ONTKRACHTING VAN POPULAIRE LEUGENS OVER PREMILLENNIALISME

16 mei 2024 door Jonathan Brentner

Is de definitie van Premillennialisme veranderd in de afgelopen decennia? Ik vraag dit omdat in de afgelopen jaren een aantal voorgangers mij vertelden dat ze Premillennialistisch waren, maar dat ze geen futuristische interpretatie van het boek Openbaring of het herstel van een koninkrijk voor Israël aanhingen.

Voor mij heeft Premillennialisme altijd een geloof in de terugkeer van Jezus naar de aarde na een letterlijke zevenjarige Verdrukking betekend, waarin Hij Zijn duizendjarige heerschappij over de volken op aarde zal instellen, wat zeker een glorieus hersteld Israël omvat.

Wat is de oorzaak van de verschuiving weg van deze overtuigingen die gedurende een groot deel van de negentiende en twintigste eeuw een steunpilaar van de Bijbelgelovige kerken waren?

Zou het kunnen zijn dat er, net als bij de vervoering, een stigma aan kleeft vanwege de verkeerde aannames die mensen maken over Premillennialisme?

Laten we eens kijken naar een aantal populaire leugens die christenen vaak als feiten aannemen.

PREMILLENNIALISME BEGON MET DARBY

Ondanks het overweldigende bewijs dat Premillennialisme de eerste drie eeuwen van de kerk domineerde, houden veel spotters vol dat het begon met John Darby, wat het alleen al onacceptabel voor hen maakt.

De vroege kerk kende een futuristische interpretatie van het boek Openbaring toe, waarin de heerschappij van Jezus over de naties was opgenomen (20:1-10). Dr. William C. Watson schreef in zijn boek Dispensationalisme vóór Darby het volgende:

De vroege kerkvaders geloofden overweldigend in de terugkeer van Christus om een aards millennium in te stellen.[1]

De schrijver en verdediger van het geloof, Justin Martyr (100-165 na Christus), bevestigde een sterk geloof in "de premillenniale wederkomst van Christus en de opstanding van de rechtvaardigen vóór het begin van het duizendjarige koninkrijk". Hij vatte de passie van de vroege gelovigen samen in dit citaat uit zijn beroemde boek Dialoog met Trypho:

Maar ik en anderen, die op alle punten rechtgeaarde christenen zijn, zijn ervan verzekerd dat er een opstanding van de doden zal zijn, en duizend jaar in Jeruzalem, dat gebouwd, versierd en uitgebreid zal worden, [zoals] de profeten Ezechiël en Jesaja verklaren..... En verder was er een zekere man bij ons, wiens naam Johannes was, een van de apostelen van Christus, die profeteerde, door een openbaring die hem was gedaan, dat zij die in onze Christus geloofden duizend jaar in Jeruzalem zouden wonen.[2]

In mijn boek The Triumph of the Redeemed (De triomf van de verlosten) documenteer ik Premillennial geloof in de volgende belangrijke vroege kerkelijke theologen:

Omdat veel van de vroege kerkvaders geloofden dat God de natie Israël had verworpen, noemen sommigen die dit vandaag de dag ook geloven zichzelf "historische premillennialisten". Echter, degenen die zich als zodanig identificeren, verwerpen routinematig zowel een letterlijke verdrukking als de duizendjarige heerschappij van Jezus, beide wijdverbreide overtuigingen tijdens de eerste drie eeuwen van de kerk. Er is niets historisch of premillennialistisch aan wat de meeste historische premillennialisten geloven.

HET GELOOF IN HET HERSTEL VAN ISRAËL BEGON MET JOHN DARBY

Andere critici van onze hoop leren ten onrechte dat het geloof in Israëls toekomstige herstel begon met John Darby, die zij aanduiden als de "vader van het dispensationalisme".

Dispensationalisten verdelen de geschiedenis in verschillende bedelingen die Gods verschillende manieren van interactie met het menselijke ras beschrijven. Het tijdperk van onschuld in de hof van Eden komt eerst met perioden zoals de Wet, gevolgd door het huidige tijdperk van genade dat daarna volgt. Zij geloven dat God Zijn aandacht opnieuw op Israël zal richten, te beginnen met de Verdrukking, die zal leiden tot het berouw en herstel van de natie tijdens de duizendjarige heerschappij van Jezus, die de laatste bedeling is.

Was John Darby de eerste theoloog die een toekomstig herstel van Israël onderwees en de bijbelse geschiedenis in verschillende bedelingen verdeelde? Nee, dat was hij niet.

Tientallen theologen en schrijvers in de zestiende en zeventiende eeuw geloofden dat de duizendjarige heerschappij van Jezus ook het herstel van een koninkrijk voor Israël zou inhouden. Isaac Newton (1642-1726) voorspelde op basis van zijn studie van Daniël en het boek Openbaring dat Israël in de toekomst een natie zou worden. Hieronder volgt een samenvatting van zijn overtuigingen, die nauw aansluiten bij de huidige dispensationele overtuigingen:

Newton was ervan overtuigd dat Christus zou terugkeren . . en een wereldomvattend koninkrijk van vrede zou vestigen. . . Vóór de wederkomst zouden de Joden naar Israël terugkeren volgens de voorspellingen in de Bijbelse profetie. De Tempel zou ook herbouwd worden. Kort voor, of rond de tijd van Christus' wederkomst, zou de grote slag van Armageddon plaatsvinden wanneer een reeks naties (de "Gog en Magog" confederatie uit Ezechiël's profetie) Israël binnenvalt. Christus en de heiligen zouden dan tussenbeide komen om een wereldwijd 1000-jarig Koninkrijk van God op aarde te vestigen. Verwijzend naar de profeet Micha geloofde Newton dat dit Koninkrijk een tijd van vrede en voorspoed zou inluiden, een tijd waarin de mensen "hun zwaarden tot ploegscharen zouden slaan en hun speren tot snoeihaken" en wanneer "de volken geen zwaard meer tegen een natie zullen opheffen en geen oorlog meer zullen leren" (Micha 4:3).[3]

In zijn boek Dispensationalism Before Darby geeft Dr. William C. Watson citaten van vele schrijvers uit de twee eeuwen direct na de Reformatie die niet alleen de Bijbelse geschiedenis in bedelingen verdeelden, maar ook geloofden dat God Israël in de laatste dagen zou herstellen naar het Land dat God aan hen beloofd had.

In een eerdere bijdrage, De rabbi die de zoektocht van Israël naar het land aanwakkerde, vertelde ik het verhaal van een hechte vriendschap die ontstond tussen Rabbi Menasseh ben Israel (1604-1657) en de Engelse theoloog Isaac La Peyrere (1596-1676). Ondanks hun verschillende overtuigingen over de Verlosser, werden de twee verenigd in hun passie om het Joodse volk terug te zien keren naar het Land dat God aan hen had beloofd.

La Peyrere en andere gelijkgestemde Engelse theologen zorgden ervoor dat het boek van de rabbijn, The Hope of Israel, in het Engels werd uitgegeven. Het biedt de oudtestamentische (OT) basis voor de toekomstige terugkeer van de Heer van Zijn volk uit hun verstrooiing naar het Land.

DE WEDEROPSTANDING VAN DE NATIE ISRAËL WAS EEN TOEVALSTREFFER

De vervangingstheologie is de thuisbasis van mensen die zowel de duizendjarige heerschappij van Jezus als het herstel van Israël afwijzen. Zoals de naam al suggereert, geloven zij ten onrechte dat God de natie verwierp en verving door de kerk, die in hun ogen de vervulling van Zijn OT koninkrijk beloften vertegenwoordigt.

Omdat zij geloven dat God met Israël heeft verworpen, beschouwen zij de wedergeboorte van de natie in 1948 als een toevalstreffer in de geschiedenis zonder profetische betekenis voor de gelovigen van vandaag. Dit is niet waar. Aanhangers van deze valse leer zien een aantal belangrijke feiten met betrekking tot Israëls wedergeboorte als natie in 1948 over het hoofd:

De volharding van de apostel Paulus dat God Israël niet heeft afgewezen (Romeinen 11:1-2) geeft ook aan dat de wederopstanding van Israël als natie een grote profetische waarde heeft. We zien nog niet het volledige herstel van haar koninkrijk zoals beloofd door veel profeten uit het Oude Testament, maar Israëls wonderbaarlijke bestaan wijst op Gods intentie om dat in de toekomst te doen.

HET MAAKT NIET UIT WAT WE GELOVEN OVER DE TOEKOMST VAN ISRAËL

Kerken die zich verdiepen in vervangingstheologie, vaak in een poging om andere eindtijdstandpunten te accepteren, beweren dat Bijbelse profetische zaken tertiair, of van ondergeschikt belang zijn. Ook al leren ze dat God Israël heeft verworpen (en sluiten ze iedereen uit die het tegendeel beweert), toch beweren ze dat het van ondergeschikt belang is wat men gelooft over de toekomst van de natie. Ik ben het daar absoluut niet mee eens.

In zijn boek Living in the Daze of Deception legt de bekende pastor Jack Hibbs uit waarom het zoveel meer is dan een doctrineel debat:

Als God Zijn toekomstige beloften aan Israël en het Joodse volk niet nakomt, dan heeft Hij geen enkele verplichting om Zijn nieuwtestamentische beloften aan jou, mij en de kerk na te komen.[4]

Toen God Zijn verbonden sloot met de aartsvaders en koning David, deed Hij dat in het volle besef dat de Joden van de eerste eeuw na Christus hun Messias zouden verwerpen (zie Zacharia 12:10). De profetieën in Zacharia 14 over Jezus' terugkeer naar de Olijfberg, de redding van de Joden die Jeruzalem ontvluchtten en de heerschappij van de Heer over de naties vanuit Jeruzalem vloeien voort uit de profetie van de Heer over Israëls berouw en de erkenning van hun ware Messias als Degene die zij "doorstoken" hadden.

Als de Heer Zijn beloften aan Israël kan verbreken vanwege gedrag waarvan Hij wist dat het zou plaatsvinden toen Hij die beloften aan hen deed, dan heeft Jack Hibbs gelijk. Wie kan zeggen dat Hij niet hetzelfde zal doen voor ons als heiligen van het Nieuwe Testament?

Er was niets verborgen voor Gods ogen over ons of onze toekomst toen we in reddend geloof reageerden op het Evangelie en Hij ons voor altijd "niet schuldig" verklaarde (rechtvaardiging door geloof). Hij is nooit verrast door iets wat we doen als wedergeboren heiligen omdat Hij er alles van wist op het moment van onze wedergeboorte. Als gevolg van Zijn onovertroffen liefde en barmhartigheid jegens ons, kan absoluut niets onze rechtvaardige status voor Hem veranderen (Romeinen 8:31-39).

Ik heb Amir Tsarfati eens horen zeggen: "Israëls toekomst garandeert onze verlossing." Daarom is Premillennialisme niet slechts een tertiaire doctrine die voor ons van weinig belang is. Het gaat erom dat God Zijn beloften aan zowel Israël als aan ons nakomt.

Premillennialisme is een boodschap van diepgaande betekenis voor gelovigen vandaag de dag en één die voorgangers moeten verkondigen. Ik zeg dit omdat deze boodschap:

Maranatha!

Opmerking: in het boek In Hereafter, It's Far Better Than You Can Imagine beschrijven Terry James en ik de toekomstige heerlijkheid die ons als gelovigen te wachten staat, beginnend met de verschijning van Jezus om ons mee naar huis te nemen. Van begin tot eind benadrukken we de jubelende vreugde die ons in de hemel te wachten staat. Het laatste hoofdstuk bevat zevenentwintig veelgestelde vragen en antwoorden met betrekking tot de hemel en onze ervaring daar.

---

[1] William C. Watson, Dispensationalism Before Darby (Navasota, TX: Lampton House Publishing, 2023), p. 4.

[2] Justin Martyr, "Dialoog met Trypho," The Ante-Nicene Fathers, 10 vols., Vol. 1 (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1979), pp. 239-40.

[3] Snobele, Stephen D., Verklaring over de datum 2060, maart 2003; bijgewerkt in mei 2003 en juni 2003 - Overgenomen van een website getiteld "Isaac Newton Theology, Prophecy, Science and Religion.".

[4] Jack Hibbs, Living in the Daze of Deception (Eugene, OR: Harvest House Publishers, 2024), blz. 90.

Bron: Debunking Popular Lies about Premillennialism — Jonathan Brentner