Een onmogelijke profetie

Door: Rabbi Pesach Wolicki - 10 jni 2024

וְשָׁב יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶת-שְׁבוּתְךָ וְרִחֲמֶךָ וְשָׁב וְקִבֶּצְךָ מִכָּל-הָעַמִּים אֲשֶׁר הֱפִיצְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ שָׁמָּה׃
dan zal Hashem, uw God, uw fortuin herstellen en u terugnemen in de liefde. Hij zal u weer bijeenbrengen uit alle volken waar Hashem, uw God, u verstrooid heeft.
Deuteronomium 30:3

We lezen met moderne ogen

Heb je er ooit over nagedacht hoe het zou zijn geweest om de profetieën van de Bijbel te horen op het moment dat ze voor het eerst werden uitgesproken? Stel je voor dat je daar was, meer dan 3300 jaar geleden, toen Mozes het boek Deuteronomium uitsprak, een serie toespraken die hij in de vijf weken voor zijn dood hield voor de kinderen van Israël. Hoe zouden deze woorden toen voor jou hebben geklonken?

Wanneer we de Bijbel lezen, lezen we die door moderne ogen, of we ons dat nu realiseren of niet. We lezen de bijbelse verhalen met het voordeel van achteraf, precies wetend hoe de dingen aflopen. En als we profetieën over de toekomst lezen, doen we dat met kennis van alles wat er gebeurd is sinds de woorden voor het eerst gesproken werden. Vaak begrijpen we details van de profetieën die degenen die toen leefden niet hadden kunnen begrijpen.

Maar het lezen van de Bijbel door onze moderne bril heeft ook een keerzijde. Door de veranderingen die de afgelopen 3000 jaar hebben plaatsgevonden, is de wereld waarin wij leven niet dezelfde als de wereld waarin de Bijbelse profetieën werden gesproken en geschreven. Omdat er zoveel veranderd is, kunnen we gemakkelijk de volledige kracht en bedoeling missen van de woorden die we lezen.

De context van Deuteronomium 30

Deuteronomium 30 is een perfect voorbeeld van dit fenomeen. Om volledig te kunnen begrijpen wat deze profetie zegt, moeten we de hoofdstukken die eraan voorafgaan nog eens doornemen.

In Deuteronomium 28 vertelde Mozes over de zegeningen die de Israëlische natie zou ontvangen als beloning voor het trouw naleven van Gods verbond, maar ook over de verschrikkelijke straffen die hen zouden treffen als ze van God zouden afdwalen. De laatste verzen van de straffen beschrijven de verstrooiing van de Israëlische natie in ballingschap.

Dan zal de Heer u verstrooien onder alle volken, van de ene kant van de aarde tot de andere, en daar zult u andere goden dienen, die u noch uw vaderen gekend hebben - hout en steen. - Deuteronomium 28:64

Dan, in hoofdstuk 29, gaat Mozes verder met de natie te vertellen dat wanneer zij in ballingschap zijn, het land verlaten zal zijn. Mozes beschrijft zelfs hoe in de verre toekomst mensen uit andere volken de verwoesting van het land en de ballingschap van het Joodse volk zullen zien en zullen concluderen dat God dit heeft gedaan omdat de Joden God de rug hebben toegekeerd. (Deuteronomium 29:22-28)

Dan komt Deuteronomium 30. Hier vertelt Mozes het volk dat na vele generaties van ballingschap, verspreid naar de vier hoeken van de aarde, het volk Israël zal terugkeren naar het land.

De Heer, uw God, zal u terugbrengen uit de gevangenschap en medelijden met u hebben, en u weer bijeenbrengen uit alle volken waar de Heer, uw God, u heeft verstrooid. Als iemand van u verdreven wordt naar de verste delen onder de hemel, dan zal de Heer, uw God, u daarvandaan verzamelen en Hij zal u daarvandaan brengen. Dan zal de Heer, uw God, u brengen naar het land dat uw vaderen bezeten hebben, en u zult het bezitten. Hij zal u voorspoed schenken en u meer vermenigvuldigen dan uw vaderen. - Deuteronomium 30:3-5

Deuteronomium 30 gebeurt nu

Terwijl ik dit schrijf, zit ik in een café in een druk winkelcentrum in Bet Shemesh, een half uur rijden van Jeruzalem. De moderne staat Israël is welvarend en wordt bevolkt door miljoenen Joden uit alle hoeken van de wereld. Elk detail van de verzen die ik net citeerde is in onze tijd vervuld. Denk daar eens over na. Dit is een Bijbelse profetie die meer dan 3300 jaar geleden werd uitgesproken. Sindsdien las iedereen die de Bijbel las deze verzen als een toekomstige profetie. En vandaag leven we in een tijd waarin elk woord van deze verzen werkelijkheid is geworden. Het Joodse volk is massaal teruggekeerd naar ons land. We hebben het in bezit genomen in de vorm van Joodse soevereiniteit. Israël is een welvarende natie. En er zijn meer Joden in het land dan ooit tevoren in de geschiedenis.

Hoe Deuteronomium 30 toen klonk

Maar wat dachten de mensen die deze profetie voor het eerst hoorden? Toen Mozes deze woorden sprak, bestonden er veel volken die er nu niet meer zijn. Waar zijn de Hettieten? Of de Assyriërs? Of de Emorieten? Wat is er met deze volken gebeurd? Het antwoord is dat ze werden veroverd door binnenvallende rijken. In wat historici "het tijdperk van de rijken" noemen, trokken machtige naties over de aarde en veroverden onderweg kleinere naties. De Assyriërs, de Perzen, de Grieken en de Romeinen veroverden allemaal talloze kleinere volkeren. En nadat ze hen hadden veroverd, probeerden deze rijken niet simpelweg over deze volkeren te heersen in hun geboorteland. Ze doodden eerst de meeste mannen in de vechtleeftijd. En daarna stuurden ze de rest van de bevolking, of een groot deel ervan, in ballingschap. Nadat ze veel volkeren hadden veroverd, mengden deze rijken de bevolking door hun hele rijk, leerden hen een nieuwe taal en cultuur en namen hen op in hun rijk.

Het punt dat ik wil maken is dat ballingschap een veel voorkomend verschijnsel was in de oude wereld. Maar dit is wat er nooit gebeurde. Geen van de kleinere naties die door deze rijken werden veroverd en verbannen, keerde ooit terug naar hun thuisland nadat ze vele generaties lang naar alle windstreken waren verbannen. In de oude wereld betekende verbanning het einde van je nationale identiteit.

Een onmogelijke profetie

Met deze context in gedachten kunnen we de enormiteit van Mozes' profetie beter begrijpen. Mozes verklaarde dat de Israëlische natie in ballingschap zou gaan, verspreid over vele hoeken van de aarde. Voor iedereen die in die tijd leefde en deze woorden hoorde, kon dit maar één ding betekenen: het einde van de Israëlische natie. Toen Mozes vervolgens profeteerde dat de Israëlische natie in de verre toekomst uit deze ballingschap zou terugkeren, beschreef hij iets onmogelijks. Wie zou er na duizenden jaren nog zijn om terug te keren? Hoe zou een nationale identiteit behouden kunnen blijven als een volk dat zoveel eeuwen in ballingschap heeft geleefd? De absurditeit van Mozes' profetie zou duidelijk zijn geweest voor iemand die hem in die tijd hoorde. En toch is dit precies wat er gebeurde.

Het wonder van Israëls wedergeboorte als welvarende en onafhankelijke natie na duizenden jaren ballingschap staat op één lijn met de grootste Bijbelse wonderen waarover we lezen in het Exodusverhaal. Misschien zelfs groter.

Rabbijn Pesach Wolicki is de uitvoerend directeur van Israel365 Action en de auteur van Verzen voor Zion en Beker van Verlossing: Een krachtige reis door de lofpsalmen van koning David. Hij is regelmatig te gast bij Erick Stakelbeck's The Watchman en levert regelmatig bijdragen aan Israel365news.com en The Jerusalem Post.

Bron: The Impossible Prophecy – The Israel Bible