www.wimjongman.nl

(homepagina)


Israël verklaart zich onafhankelijk van Biden

De 76e Onafhankelijkheidsdag zal een echte test zijn voor de onafhankelijkheid van Israël.

Mei 13, 2024 door Daniel Greenfield

()

Deze week viert Israël zijn 76e Onafhankelijkheidsdag. Normaal gesproken is dit een dag vol parades en vuurwerk, maar in plaats daarvan zal het Israëlische volk zich vastbijten in het grimmige oorlogsgebeuren.

Een te groot deel van de bevolking is in het veld ingezet of zal dat binnenkort zijn, ontheemd uit hun huizen bij de grens met Gaza of zich ervan bewust dat elk moment het raketalarm kan afgaan voor inkomende raketten uit Gaza, Libanon, Jemen of Iran. Dit jaar zal Yom HaZikaron, Memorial Day die jaarlijks wordt gevierd voor de gevallenen en Yom Ha'atzmaut of Onafhankelijkheidsdag overschaduwen.

Net als de Greatest Generation van Amerika, verdwijnen de mannen en vrouwen die met alles wat ze bij elkaar konden schrapen vochten voor de onafhankelijkheid van Israël met ruwe wapens en overtollige uitrusting uit de Tweede Wereldoorlog uit de geschiedenis. Weinigen herinneren zich nog de tijd dat Israël niet bestond en sommigen beschouwen het als vanzelfsprekend. Terwijl de straaljagers van de Israëlische luchtmacht niet zullen overvliegen voor de 76e, zullen de linkse demonstranten, waarvan sommige gesteund worden door buitenlandse belangen, doorgaan met hun rally's en rellen die alleen Hamas helpen.

En toch heeft Israël voor zijn laatste Yom Ha'atzmaut een nieuw soort onafhankelijkheid uitgeroepen.

Na bijna een half jaar van drukcampagnes om de oorlog te beëindigen, ging de regering Biden door met het aankondigen van een embargo op offensieve wapens voor Israël. Het is niet de eerste keer. In 1947 had de regering Truman een wapenembargo tegen Israël afgekondigd. Truman had, net als de huidige Democraat in het Witte Huis, een bekend dubbel spel gespeeld door Israël diplomatieke erkenning en enthousiaste toespraken voor Joodse kiezers aan te bieden, terwijl hij privé moslims het tegenovergestelde beloofde en ervoor zorgde dat Israël niet de wapens zou hebben om zichzelf te verdedigen.

Toen het platform van de Republikeinse Partij verklaarde dat het "trots was op het feit dat de Republikeinse Partij de eerste was die opriep tot de vestiging van een vrij en onafhankelijk Joods Gemenebest" en de "weifeling van de Democratische regering" veroordeelde, vuurde Truman boos terug met de bewering dat hij het Democratische platform steunde en haar oproep tot "de herziening van het wapenembargo om de staat Israël het recht op zelfverdediging toe te kennen". Dit was een leugen.

Truman had het wapenembargo vanaf het begin gesteund. Drie maanden voordat het Democratische platform was aangenomen, had de regering een VN-resolutie gesteund die een wapenembargo inhield. Truman zei het ene en deed het andere. Net als Biden volgde Truman politieke overwegingen. Daarom waren diplomaten gewaarschuwd om geen anti-Israël stappen te ondernemen bij de Verenigde Naties vóór de verkiezingsdag.

Zelfs onder het wapenembargo overleefde Israël een invasie van vijf moslimlanden.

"Je begrijpt het gewoon niet. Veertig miljoen Arabieren gaan vierhonderdduizend Joden de zee in duwen. En dat is alles", had minister van Defensie James Forrestal voorspeld.

Drie generaties later is Israël er nog steeds.

De 76e Onafhankelijkheidsdag van Israël is weer aangebroken. Opnieuw vecht de Joodse staat voor haar voortbestaan tegen islamitisch genocidaal geweld en een corrupte politieke klasse in Washington D.C. Het leert opnieuw de oude les dat presidenten het ene zeggen voor publieke consumptie en het andere doen. En die onafhankelijkheid is niet alleen een streven, het is gewoon een kwestie van overleven.

Het verraad van Biden aan Israël was onvermijdelijk. De blindheid van de Israëlische leiders voor die eventualiteit, hun overtuiging dat als ze elke richtlijn van het Witte Huis zouden volgen, ze de steun zouden krijgen die ze nodig hadden om Hamas in Gaza af te maken, was een misleidende fantasie. Israël kon het beste snel doen wat het moest doen. Alles wat de regering Biden wilde, vertraagde alleen maar de oorlogsinspanning en verdoemde juist de steun waar Israël op rekende.

Een dag nadat hij een toespraak had gehouden in het Holocaust Museum over zijn steun voor Israël, vertelde Biden aan CNN dat de steun weg was. Maar Truman had een soortgelijke truc uitgehaald tijdens een bijeenkomst in Madison Square Garden, toen hij de Joodse kiezers van New York vertelde dat hij verantwoordelijk was voor het opzetten van Israël "als een vrije en onafhankelijke politieke staat", zelfs terwijl het voor zijn voortbestaan vocht.

De regering Truman bleef waardeloze wapenstilstanden van de VN steunen (de voorlopers van de even dubbelzinnige wapenstilstanden van vandaag) waardoor de islamitische terroristen van de Moslim Broederschap (de moederorganisatie van Hamas) Joodse steden konden blijven aanvallen en Joden konden blijven afslachten.

Terwijl Truman één ding vertelde aan Joodse kiezers in New York City in de aanloop naar de verkiezingsdag, evacueerde Israël tijdens de laatste 'wapenstilstand' kinderen als onderdeel van 'Operatie Baby' uit door terroristen belegerde frontliniegemeenschappen. In Kibboets Manara moesten de kinderen van de bergtop worden geëvacueerd in groentekratten in een scène die later werd nagespeeld in de film 'Exodus'.

Manara moest opnieuw worden geëvacueerd na de Hamas-aanvallen van 7 oktober en naar schatting is de helft van de huizen in de gemeenschap verwoest nadat islamitische terroristen van Hezbollah elke dag een raket op het dorp afschoten. De mensen die daar wonen kunnen niet naar huis. Maar in tegenstelling tot de Hamas-aanhangers die in Gaza ziet huilen, zul je hun gezichten niet op het avondnieuws zien.

Na de verkiezingen van 1948 werden er niet alleen geen wapens verkocht, maar was het Witte Huis ook boos dat Israël was gaan winnen. De Egyptenaren waren er niet alleen niet in geslaagd om de Joden de zee in te drijven, maar de Joden dreven hen nu ook terug de Sinaï in.

Een maand na de verkiezingen, waarbij 75% van de Joden op hem had gestemd, eiste Truman dat Israël zich onmiddellijk zou terugtrekken of dat zijn regering haar meestal niet bestaande betrekkingen zou "heroverwegen". Truman, die later de eer zou opeisen voor het creëren van Israël, had weinig meer gedaan dan Israël de facto (niet de jure) erkennen, terwijl hij nog steeds het wapenembargo handhaafde.

Truman's zet stelde Egypte in staat om Gaza te controleren en het over te dragen aan de Moslim Broederschap voor regelmatige terreuraanvallen op Israël. En dat leidde direct tot de opkomst van Hamas en de huidige oorlog.

Het is ook de reden waarom Truman meer krediet zou moeten krijgen voor het creëren van Hamas dan voor het creëren van Israël.

Truman begon pas echt wapens te verkopen aan Israël in 1950, lang nadat het de oorlog had overleefd, en alleen om ook wapens te kunnen verkopen aan zijn Arabische moslimvijanden als onderdeel van een overeenkomst met het Verenigd Koninkrijk om "een ruw machtsevenwicht te handhaven tussen Israël en de Arabische staten."

Amerikaanse Joden hebben lang geleefd met de geruststellende "Eddie Jacobson" mythe dat Truman tussenbeide was gekomen namens Israël vanwege een smeekbede van zijn oude vriend en zakenpartner. De waarheid is dat de regering Truman zich had verzet tegen de soevereiniteit van een staat, totdat Israël die had uitgeroepen, zich had verzet tegen elke Israëlische aanwezigheid in Jeruzalem en de weg naar de overwinning had geblokkeerd, totdat Israël was doorgegaan en had gewonnen, niet vanwege Truman, maar ondanks hem.

Sindsdien heeft de geschiedenis zich keer op keer herhaald. En te veel Israëli's, die vroeger beter wisten, trapten in de dwaze mythe dat hun land bestond omdat Truman hen "mocht". Miljoenen Joden werden in Europa vermoord ondanks alle politici die beweerden dat ze van hen hielden, maar vervolgens niets voor hen deden. Honderdduizenden Joden in Israël hielden legers tegen en bouwden een staat op, niet omdat politici hen aardig vonden, maar omdat ze vochten voor hun onafhankelijkheid.

De Oslo-akkoorden, die werden gesloten om Israël aardig te vinden, brachten het land aan de rand van de afgrond. Als Israël dat en het hele 'palestijnse' koloniale project ongedaan wil maken, heeft het maar een beperkte tijd om te handelen. Zelfs na 7 oktober was het te veel bezig met aardig gevonden worden om te doen wat gedaan moest worden.

Net als Amerika wil Israël aardig gevonden worden na islamitische terreuraanslagen, terwijl het juist moet winnen.

Op de 76e verjaardag van zijn onafhankelijkheid is Israël opnieuw gedwongen om zijn onafhankelijkheid te verklaren aan een Democraat uit het Witte Huis die in het openbaar steun beloofde, terwijl hij het in het geheim een mes in de rug stak. Rafah binnenvallen en Hamas afmaken zal een betekenisvollere viering van Yom Ha'atzmaut of Onafhankelijkheidsdag zijn dan welke vlaggenparades dan ook.

Onafhankelijkheid zit niet in het vuurwerk dat je afschiet, maar in het ondernemen van onafhankelijke actie.

In tegenstelling tot de populaire mythe is buitenlandse hulp aan Israël geen bewijs dat Jeruzalem D.C. controleert, maar dat D.C. Jeruzalem controleert. Wat vaak misleidend wordt beschreven als hulp is geen grote cheque, het is een verstrengeling met de Amerikaanse defensie-industrie die Israël ervan weerhoudt om zonder toestemming een uitgebreide oorlog te voeren. Sinds de Onafhankelijkheidsoorlog en de Suezkanaaloorlog in 1956 is de prioriteit geweest om ervoor te zorgen dat Israël niet eenzijdig een militaire campagne kan voeren. Toen Israël ooit wapens werden ontzegd, kreeg het die in ruil voor het feit dat het aan de leiband van Washington D.C. werd gehouden.

7 oktober is de ultieme test geworden voor de onafhankelijkheid van Israël. En deze Memorial Day en Onafhankelijkheidsdag zullen bepalen of een natie van bijna 10 miljoen echt vrij is om meer te doen dan rouwen om haar doden, maar om opnieuw onafhankelijke actie te ondernemen om haar levende toekomst te beschermen.

Daniel Greenfield, een Shillman Journalism Fellow bij het David Horowitz Freedom Center, is een onderzoeksjournalist en schrijver die zich richt op radicaal links en islamitisch terrorisme.

Bron: Israel Declares Independence from Biden | Frontpage Mag