Terwijl de VS wordt omsingeld door vijanden, wil de Amerikaanse regering dat Israël zich overgeeft aan terroristen
door Majid Rafizadeh - 15 juni 2024
Terwijl Russische oorlogsschepen, waaronder een nucleaire onderzeeër, deze week aanmeerde in Cuba en China een grote diepwaterhaven bouwt in Peru die het Chinese leger zou kunnen dienen, zet de Amerikaanse regering alleen Israël onder druk om de door Iran gesteunde terreurgroep Hamas de oorlog te laten winnen die het op 7 oktober tegen Israël begon.
Wanneer een bondgenoot wordt aangevallen door terroristen, schrijft het basisprincipe van een bondgenootschap voor dat het slachtoffer onwrikbare steun moet krijgen om de terroristen te verslaan en de terreurinfrastructuur volledig te ontmantelen, zodat de terroristen zich niet kunnen hergroeperen om verdere aanvallen uit te voeren.
Zonder een dergelijke verbintenis erodeert het vertrouwen tussen bondgenoten en worden terroristen aangemoedigd. De situatie is vooral nijpend geworden voor Israël, dat op meerdere fronten brutale aanvallen te verduren heeft gekregen. Ondanks deze aanvallen heeft de regering Biden niet alleen nagelaten om Israël consequent te steunen nadat het op 7 oktober 2023 was binnengevallen, vergezeld van duizenden raketten, maar heeft ze ook aangedrongen op een beleid dat Hamas en haar sponsors en helpers, Qatar en Iran, bevoordeelt.
Nadat weer een andere terroristische proxy-militie van Iran, Hezbollah, zich niet alleen bij Hamas had aangesloten om Israël aan te vallen, maar haar aanvallen bleef escaleren, was de reactie van de regering Biden om te waarschuwen - niet Hezbollah of Iran tegen oorlogszucht - maar Israël. In plaats van het recht van Israël te steunen om zichzelf te verdedigen tegen gecoördineerde en aanhoudende aanvallen, suggereert de publieke aarzeling van de regering Biden (zoals hier, hier en hier) een pro-terroristische verschuiving in het Amerikaanse beleid, weg van Israël. Deze verschuiving vertegenwoordigt een verraad dat Israël in een positie plaatst waarin het niet kan winnen: ofwel de voorstellen van de VS afwijzen, ofwel toestaan dat Hezbollah, Hamas, de Houthi's en andere door Iran gesteunde terreurgroepen blijven proberen om hun doel, de uiteindelijke vernietiging van Israël, te bereiken.
Toen Iran zelf, en niet een terroristische proxy, op 13 april 2024 een ongekende raket- en droneaanval tegen Israël lanceerde vanaf Iraans grondgebied, was de aanval een oorlogsdaad.
De reactie van de regering Biden was opnieuw Israël te waarschuwen niet terug te slaan, zichzelf te verdedigen of terug te vechten. De regering ging zelfs nog verder en suggereerde dat Israël de situatie als een "win-win" scenario moest beschouwen, simpelweg omdat het spervuur van meer dan 300 ballistische raketten, kruisraketten en aanvalsdrones van Iran op een land kleiner dan New Jersey geen significante schade toebracht. Door te suggereren dat Israël tevreden moet zijn dat de aanval geen grote schade heeft aangericht en door essentiële militaire steun te onthouden, minimaliseert de regering de ernst van de dreiging die uitgaat van de acties van Iran. Het resultaat is dat de Iraanse proxy Hezbollah in Libanon nu onophoudelijk raketten, aanvalsdrones en geleide raketten in het noorden van Israël laat neerkomen. De regering Biden had het Iraanse regime misschien niet eens gevraagd om zijn andere terroristische proxy Hezbollah te bevelen om te stoppen.
Israël vragen om niets te doen tegen Hamas en Hezbollah na acht maanden van escalerende agressie lijkt op de vraag aan de Verenigde Staten, na de aanslagen van 11 september, om Al Qaeda ongemoeid te laten en toe te staan aan de macht te blijven. Zouden de VS naar een dergelijke aanbeveling hebben geluisterd?
Ondertussen is er duidelijk geen druk uitgeoefend op Qatar of Iran om een vinger uit te steken om de Gaza-oorlog te stoppen. En Hamas-functionaris Ghazi Hamad onthulde vorige week dat Egypte en Qatar geen enkele druk op Hamas hebben uitgeoefend om het door Biden voorgestelde staakt-het-vuren te accepteren en dat berichten in de media over dreigementen om Hamas-leiders uit Qatar te zetten, onjuist zijn.
Aan de ene kant blijft de regering Biden Israël waarschuwen om zich niet te verdedigen, terwijl ze aan de andere kant blijft afzien van sancties en zo het Iraanse regime voorziet van miljarden dollars die terroristische organisaties zoals Hamas, Hezbollah, de Palestijnse Islamitische Jihad en de Houthi's financieren, bewapenen en sponsoren -- die er allemaal op uit zijn om Israël uit te roeien.
Erger nog, deze Amerikaanse vrijgevigheid stelt het Iraanse regime in staat om snel zijn nucleaire wapenprogramma te voltooien.
De regering Biden heeft ook het vermogen van Iran en zijn proxies om militaire operaties tegen Israël uit te voeren, de scheepvaart in de Rode Zee te blokkeren en zelfs Amerikaanse troepen in de regio minstens 170 keer aan te vallen, enorm versterkt. Drie Amerikaanse militairen werden gedood en minstens 183 anderen raakten gewond, waaronder 131 met ernstig hersenletsel.
Israël wordt geadviseerd zich terughoudend op te stellen en geen vergeldingsmaatregelen te nemen, terwijl het geconfronteerd wordt met escalerende dreigingen van dezelfde vijanden die gesteund worden door de mensen die hen vragen zich terughoudend op te stellen.
Deze beleidswarboel roept vragen op over de betrouwbaarheid van de Verenigde Staten als standvastige bondgenoot. Door geen beslissende actie te ondernemen om Israël te steunen, stuurt de regering ook een waarschuwing van inconsistentie en zwakte naar alle potentiële bondgenoten en moedigt ze hen aan om in plaats daarvan op de vijanden van Amerika te vertrouwen.
De gevolgen van deze aanpak zijn helaas verstrekkend. Ze hebben niet alleen invloed op de onmiddellijke veiligheid van Israël, maar ook op de geloofwaardigheid van de Verenigde Staten op het wereldtoneel, de bredere stabiliteit van de regio en het behoud van de VS, die momenteel door vijanden worden omsingeld.
De " ring van vuur" strategie -- blijkbaar uitgebreid tot de vijandige as van Rusland, China en Iran -- kronkelt zich nu rond de VS en installeert potentiële strijders en saboteurs "binnen de poorten".
Bondgenoten, zoals Israël en Oekraïne, zijn afhankelijk van militaire zekerheid in tijden van crisis -- niet van luchtige beloften ervoor en erna -- om te weten dat ze er niet alleen voor zullen staan.
De financiële middelen die Iran krijgt door het opheffen van sancties en die het kanaliseert om hun agenda met Qatar, Hamas en Hezbollah te bevorderen, vergroten alleen maar hun vermogen om agressieve acties tegen Israël en de VS uit te voeren, de regio te destabiliseren -- en met hun nieuwe Russische en communistische Chinese as -- de Vrije Wereld ernstig in gevaar te brengen.
Dr. Majid Rafizadeh is bedrijfsstrateeg en adviseur, Harvard-geleerde, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij is auteur van verschillende boeken over de islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2024 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.