WAAROM WAS HET NODIG DAT GOD ÉÉN VOLK KOOS?

11 januari 2024 door Janathan Brentner

Bijbelprofetieën gaan allemaal over Jezus, maar toch draait alles van begin tot eind om Israël. Hoewel God eerst beloofde om een Verlosser te sturen toen Adam en Eva nog in de hof van Eden waren (Genesis 3:15), beperkte Hij deze profetische focus vervolgens tot Abraham, Izaäk, Jakob, Juda, en dan specifiek tot het geslacht van Koning David.

Waarom koos de Heer de zonen van Jakob, die Hij Israël noemde? Romeinen 9 onthult dat Zijn keuze het gevolg was van Zijn soevereiniteit. Het was uitsluitend Zijn keuze in deze kwestie. Jakob had een groter hart voor God dan zijn slechte broer, maar vanaf de roeping van Abram vloeide elke keuze voort uit Zijn goddelijke doelen en niet uit het karakter van degene die Hij koos.

We kunnen ons ook afvragen waarom het nodig was om slechts één volk te kiezen. Het antwoord op deze vraag onthult Gods wijsheid in Zijn keuze voor één volk door wie Hij zowel Zijn verlossende doelen voor de mensheid zou openbaren als vervullen.

1. HET BEHOUD VAN DE SCHRIFT

Het zou bijna onmogelijk zijn geweest om de Schriftteksten van het Oude Testament als één openbaring van God te bewaren, als Hij er niet voor had gekozen om Zijn Woord door één speciaal ras te openbaren. In Romeinen 3:1-2 zinspeelt Paulus op het voorrecht van Israël om de ontvangers van Gods openbaring te zijn:

Welk voordeel heeft de Jood dan? Of wat is het voordeel van de besnijdenis? Groot in elk opzicht. Ten eerste dat hun de eigenlijke woorden van God werden toevertrouwd. (NASB)

Wat als de Heer het scheppingsverhaal en de zondvloed aan de Egyptenaren had geopenbaard, de Psalmen aan de Assyriërs, en vervolgens Zijn profeten naar Israël had gestuurd? Kun je je zo'n verwarring voorstellen? Hoe zouden we weten wat of wie we moeten geloven?

Om de integriteit van de Schrift te bewaren, moest Zijn openbaring aan de mensheid via één uitverkoren ras komen. Er is geen andere manier waarop we zouden kunnen weten dat het Oude Testament echt Gods Woord is zonder zo'n eenheid.

Gods doel in deze zaak stelt ons in staat om de vervulling van Bijbelse profetie te herkennen toen Zijn verhaal zich ontvouwde door de Israëlieten en leidde tot de geboorte van de Heiland.

2. DE IDENTIFICATIE VAN DE VERLOSSER

Zonder de keuze van de Heer om Zijn soevereine doelen via één volk, Israël, te openbaren, zou er geen zekere manier zijn geweest om de Messias te identificeren toen Hij als baby in Bethlehem ter wereld kwam.

Alle boeken van het Oude Testament, geschreven door afstammelingen van Jakob en bewaard door het Joodse volk, wijzen op de komende Messias en identificeren Hem elk op een unieke manier. Ze vormen een bovennatuurlijke en samenhangende eenheid die niet alleen spreekt van hun goddelijke inspiratie, maar ook van het ontvouwen van Gods plan door de Christus, zowel in het verleden als voor de toekomst.

Hoewel de Hebreeuwse profeten honderden jaren uit elkaar liggen, geven zij een opmerkelijk consistent beeld van de komende Messias, waarin vele aspecten van Zijn geboorte, leven, bediening, lijden en herrijzenis worden onthuld. Jezus vervulde 48 specifieke profetieën samen met een groot aantal typen die door de Schrift heen werden geopenbaard tijdens Zijn eerste komst op aarde.

Hierover zou een boek geschreven kunnen worden, maar het volstaat te zeggen dat we weten dat Jezus onze langverwachte Verlosser was, omdat God Israël als Zijn volk koos, het Oude Testament door hen inspireerde en vele profetieën en typen gaf die allemaal naar onze Verlosser wezen.

3. HET BEGRIP VAN GODS KARAKTER

Hoe zouden we zoveel kunnen weten over Gods karakter zonder Zijn openbaring aan één bepaald volk, die zich in een tijdspanne van 1500 jaar ontvouwde? We leren veel dingen door Zijn omgang met Israël over een periode van vele eeuwen.

Gods boodschap aan de mensheid werd veel duidelijker met Jezus' intrede in de wereld (Hebreeën 1:1-4) en het Nieuwe Testament, dat de Heer inspireerde via Zijn apostelen.

Dat doet echter niets af aan de rijkdom aan inzichten over Gods karakter die we kunnen vinden op de bladzijden van het Oude Testament, vooral in de Psalmen. Zoals al eerder gezegd, portretteert elk boek Jezus op een unieke manier die ons begrip van Hem en van Zijn aard als God, die een menselijke gedaante aannam, bevordert.

4. DE ILLUSTRATIE VAN HET VERLOSSINGSPROGRAMMA VAN GOD

Het boek Hebreeën onthult hoe het Levitische offersysteem zowel de dood van Jezus aan het kruis illustreerde als het erop wees, waardoor wij vergeving van zonden krijgen. Dit illustreert verder de noodzaak dat God één volk koos door wie Hij Zijn verlossende doelen voor de hele wereld kon openbaren.

De woorden Hebreeën 9:19-23 illustreren hoe het offersysteem dat God aan Mozes openbaarde de noodzaak van Jezus' dood aan het kruis liet zien.

Want toen alle geboden van de wet door Mozes aan het hele volk waren verkondigd, nam hij het bloed van kalveren en bokken, met water en scharlaken wol en hysop, en besprenkelde zowel het boek zelf als het hele volk, zeggende: "Dit is het bloed van het verbond dat God voor u gebood." En op dezelfde manier besprenkelde hij met het bloed zowel de tent als al het vaatwerk dat in de eredienst gebruikt werd. Inderdaad, onder de wet wordt bijna alles met bloed gereinigd, en zonder het vergieten van bloed is er geen vergeving van zonden.

Daarom was het nodig dat de kopieën van de hemelse dingen met deze riten werden gereinigd, maar de hemelse dingen zelf met betere offers dan deze.

De Wet toonde aan dat een bloedoffer nodig was voor de "vergeving van zonden". De herhaling van de offers onder het Levitische systeem wees op de eenmalige dood van Christus aan het kruis voor onze verlossing.

Johannes de Doper verkondigde dat Jezus "het Lam van God was, dat de zonde van de wereld wegneemt" (Johannes 1:29). Hoewel het even duurde voordat gelovige Joden volledig begrepen wat hij met die aanduiding bedoelde, begrijpen we het vandaag de dag vanwege het systeem van offers dat voor ons is geopenbaard in het boek Leviticus, dat wees op de Messias als het "Lam" dat in onze plaats aan het kruis zou sterven.

5. HET SCHRIJVEN VAN HET NIEUWE TESTAMENT

Gods selectie van één ras was ook cruciaal voor de voltooiing van Zijn geschreven openbaring aan ons, het Nieuwe Testament. Het werd geschreven door Joodse mannen, van wie de meesten het leven, de dood en de wederopstanding van Jezus meemaakten en die, onder inspiratie van de Heilige Geest, in staat waren om ons over Zijn leven te vertellen en Zijn verlossende doelen voor ons uit te breiden.

God koos later de apostel Paulus om veel van ons begrip van het evangelie over te brengen. Zeer weinig mensen in zijn tijd hadden hetzelfde hoge niveau van begrip van het Oude Testament als Paulus, wat hem in staat stelde om de Joden van zijn tijd, en ons, beter te helpen begrijpen hoe de Hebreeuwse Schriftteksten de boodschap van genade die hij verkondigde aan zowel Joden als Grieken, verifieerden.

Om de continuïteit van openbaring en profetie van het Oude Testament tot het einde van het Nieuwe Testament aan te tonen, was het noodzakelijk dat alle schrijvers ervan een diep begrip van de Hebreeuwse Schrift hadden. Het boek Openbaring bevat bijvoorbeeld een groot aantal conclusies uit de oude Hebreeuwse profeten en verbindt deze met de voltooiing van de verlossende doelen van de Heer tijdens de duizendjarige heerschappij van Jezus en de eeuwige staat. De eenheid van Bijbelse profetie doet onze geest wankelen door haar bovennatuurlijke karakter.

6. DE OPLOSSING VAN DE GESCHIEDENIS

Er is één enorm nadeel voor Gods uitverkoren volk: Satan heeft nooit opgehouden met zijn pogingen om de verlossende doelen van de Heer voor het uitverkoren Israël te dwarsbomen. Zijn aanvallen op Gods uitverkoren ras zijn moorddadig, extreem en meedogenloos geweest en gaan door tot op de dag van vandaag.

Het boek Esther geeft een goed voorbeeld van de duivel die de geboorte van de Messias probeert tegen te houden. Later inspireerde hij Herodes om alle baby's in Bethlehem te doden om zo Gods plan tegen te houden. Uit 1 Korintiërs 2:6-7 leren we dat zelfs de kruisiging van Jezus bedoeld was om Gods plan te dwarsbomen, maar dat het een grote averechtse uitwerking had voor Satan en zijn volgelingen.

Gods Woord zegt dat Jezus zal terugkeren naar een berouwvol Israël en op een dag zal Hij Jeruzalem binnengaan terwijl het Joodse volk vol vreugde roept: "Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer" (Zacharia 12:10-13:1; Matteüs 23:37-39). Om te voorkomen dat de woorden van Jezus in Mattheüs 23 werkelijkheid worden, heeft Satan de vijandigheid en haat van de wereld jegens het Joodse volk enorm opgevoerd sinds Israël in 1948 een natie werd.

De barbaarse aanval op Israël op 7 oktober 2023 kwam uit de put van de hel en Satans vastberadenheid om de vervulling van Bijbelprofetie tegen te houden. Het keren van de wereldopinie tegen Israël komt voort uit hetzelfde motief.

Is het in het licht van zulk groot lijden gedurende duizenden jaren niet alleen maar juist en rechtvaardig dat de Heer Israël een glorieus koninkrijk zou geven? Zijn volk heeft veel geleden, alleen omdat God hen heeft uitgekozen om Zijn verlossingsplannen door hen te laten vervullen. Uiteindelijk zal Israël de wonderen ervaren van een hersteld koninkrijk dat veel heerlijker is dan alles wat ooit in de menselijke geschiedenis is gezien.

Wat zullen we zien boven de twaalf poorten van het Nieuwe Jeruzalem, ons thuis voor eeuwig? Het zullen de namen zijn van de twaalf stammen van Israël, één voor elke toegang tot de stad (Openbaring 21:11-12). Tot in alle eeuwigheid zullen we deze namen zien en ons herinneren dat God Zijn verlossende doelen voor ons heeft volbracht door Israël als Zijn speciale volk te kiezen.

Bron: Why Was it Necessary for God to Choose One People? — Jonathan Brentner