Wekelijkse nieuwsbrief 12 september - 19 september 2024

Shalom uit Galilea! Weet je, soms kijk je naar de gebeurtenissen om je heen en kun je alleen maar achterover leunen en zeggen: “Oh, mijn hemel.” Ik bedoel, serieus! Als je mijn thrillers hebt gelezen, dan weet je wat een grote fan ik ben van de Mossad en hoe hoog ik hun vaardigheden schat. Maar de gebeurtenissen van dinsdag en woensdag? Nogmaals, mijn hemel!

Het was dinsdagmiddag 15:30 uur. Alle Hezbollah leiders en middenvelders waren hun Hezbollah dingen aan het doen - fruit kopen, familie bezoeken, gevangenen martelen. Plotseling gingen hun piepers af. Ja, dat lees je goed. Hun pagers, net zoals wat miljoenen mensen elke dag over de hele wereld overkomt, althans in de jaren '90. De boodschap was een foutcode die het apparaat tien seconden lang liet piepen en trillen. Sommigen tilden hun pagers op zodat ze de code konden lezen voordat ze het apparaat leegmaakten. Anderen dachten dat er een probleem was en wisden de code terwijl het apparaat aan hun riem bleef hangen. Zodra ze op de wisknop drukten, ontploften de apparaten.

Het was lelijk. Velen hadden hun middel ernstig verbrand. Bij anderen waren andere delen van hun onderlichaam ernstig en permanent aangetast. Maar degenen die het het ergst hadden, waren degenen die de cijfers op het kleine LED-schermpje probeerden te zien. Velen van hen werden verblind. Anderen verloren het leven. Het was de meest directe, goed geplande en perfect uitgevoerde cyberaanval van de moderne tijd. Meer dan 4000 Hezbollah terroristen raakten aanvankelijk gewond en minstens 11 werden gedood. Vierhonderd van deze gewonden verkeren in kritieke toestand, meer dan 500 verloren hun gezichtsvermogen en 18 hooggeplaatste terroristencommandanten raakten gewond.

Dit begon allemaal met Hassan Nasrallah, hoofd van Hezbollah, die zijn volgelingen opriep om hun mobiele telefoons op te geven, omdat ze gevolgd konden worden. Hij moedigde hen aan om terug te gaan naar lowtech communicatie, zoals piepers. De terroristische organisatie plaatste dus een bestelling bij een Taiwanees bedrijf dat de bestelling doorgaf aan een Hongaars bedrijf dat mogelijk nauwe banden had met de Mossad. Hongarije beweert overigens dat de apparaten nooit in hun land zijn geweest. Maar op de één of andere manier werd de bestelling uitgevoerd, met een gratis bonus voor 5000 van de piepers - 20 gram PETN explosieven. Eenmaal klaar verscheepten ze die naar Libanon waar ze werden uitgedeeld aan verschillende leiderschapsniveaus. Al snel hadden alle coole terroristen ze aan hun riem hangen. De gewone terroristen hadden ze niet nodig, want die volgden gewoon de bevelen van hun bazen op.

Toen kwam het 15:30 uur, de waarschuwingen en de explosies. Het gebeurde overal in Libanon en zelfs tot in Syrië. Libanese terroristen werden uitgeschakeld. Sommige Syriërs werden geraakt. Zelfs de ambassadeur van Iran in Libanon, Mojtaba Amani, verloor een oog en zijn andere oog werd ernstig beschadigd. Vreemd dat een Iraanse ambassadeur een pieper van Hezbollah zou dragen, vind je niet? De Iraanse connectie gaat zelfs nog verder: de zoon van Ali Maruf Hejazi, de vertegenwoordiger van de Iraanse Opperste Leider in Libanon, raakte ernstig gewond aan beide ogen toen zijn Hezbollah pieper ontplofte. Later op de dag gisteren meldde Al-Hadath, een Saoedische krant, dat 19 leden van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) gedood werden door de semafoons in Syrië en nog eens 150 gewond raakten.

Terug in Libanon was het chaos voor Hezbollah. Ze hadden hun mobiele telefoons gedumpt en nu waren hun pagers opgeblazen. Gelukkig voor de terroristen hadden veel van de leiders die de aanval hadden overleefd hun portofoons nog. Ze waren groot en een beetje lomp, maar ze hielden contact.

Toen kwam woensdag en begon het allemaal opnieuw.

Maar deze keer waren de explosies groter omdat de portofoons die de terroristen nog steeds hadden, groter waren. Grotere apparaten, meer explosieven. Zestig gebouwen, 15 auto's en tientallen motorfietsen werden beschadigd of verwoest door de honderden ontploffingen. Volgens de eerste berichten zijn er 14 doden en meer dan 450 gewonden. Hezbollah is ten einde raad. Hun communicatie is uitgevallen. Ze proberen rooksignalen uit te zenden, maar ze zijn waarschijnlijk bang dat de Mossad hun hout op een of andere manier heeft vergiftigd om dodelijke dampen uit te stoten. Ze zijn echt op het punt dat Ninevé was toen de profeet Nahum schreef dat ze “leeg, verlaten en afval zijn! Het hart smelt en de knieën beven; aan alle kanten is veel pijn, en al hun gezichten zijn van kleur ontdaan.” Dat is een zeer treffende beschrijving van velen die zich vandaag in de overvolle ziekenhuiskamers van Libanon bevinden.

De details over hoe de inlichtingendienst (naar verluidt) deze tweede prestatie heeft geleverd, blijven duister. Maar het is niet de eerste keer dat de Israëlische inlichtingendienst iemand vermoord met een handapparaat. In het begin van de jaren '90 was Yahya Ayyash, de bommenmaker van Hamas en hoofd van de Hamas West Bank divisie van de Izz ad-Din al-Qassam Brigade, een drukbezette jongeman. Hij stond bekend als “de Ingenieur” en was verantwoordelijk voor het maken van bommen die tientallen Israëli's doodden in minstens acht zelfmoordaanslagen. Na enig aandringen overtuigde de Shin Bet een kennis van Ayyash om een bepaalde mobiele telefoon in handen van de terrorist te krijgen, zodat ze zijn gesprekken konden afluisteren. Deze kennis gaf het apparaat aan zijn neef, wiens telefoon Ayyash vaak leende. Ayyash kwam langs om de telefoon van zijn neef te gebruiken zodat hij zijn vader kon bellen. Nadat ze hadden bevestigd dat Ayyash aan de lijn was, activeerde de Shin Bet 15 gram RDX explosieven die ze in het apparaat hadden verstopt en Ayyash was op slag dood.

Maar dit is de eerste keer dat een cyberaanval op communicatieapparatuur zo wijdverspreid was. De manipulatie van de pagers en de portofoons is echt een prestatie van de inlichtingendienst! Vanaf vanmorgen schatten de officiële cijfers het aantal doden bij de twee aanvallen op 26 en het aantal gewonden op meer dan 3000. De onofficiële cijfers zeggen echter dat er al honderd doden zijn, dat er veel meer gewonden zijn dan ambtenaren melden en dat honderden terroristen het naar verwachting niet zullen overleven.

Welk ander land kun je je voorstellen dat dit voor elkaar krijgt? Steve Yohn en ik grapten gisteren dat sommige mensen dachten dat we de grens van geloofwaardigheid hadden overschreden toen we explosieven in kunstwerken stopten in By Way of Deception. Dat ondanks het feit dat de plot gebaseerd was op een daadwerkelijke aanval op de nucleaire faciliteit van Natanz, waarbij explosieven werden ingebouwd in het raamwerk van een bureau dat vervolgens de fabriek werd binnengesmokkeld. Maar we moesten allebei toegeven dat het laden van minibommen in duizenden piepers en walkietalkies, om Hezbollah vervolgens zelf de dodelijke apparaten te laten verspreiden onder hun eigen mensen, zelfs onze wilde verbeelding te boven ging. En dat is alleen maar op basis van de informatie die we hebben. Zelfs terwijl ik dit schrijf, komen er berichten binnen dat de bestelling mogelijk is aangenomen door een in Europa gevestigde Israëlische lege vennootschap, wat zou betekenen dat Hezbollah Israël daadwerkelijk heeft betaald voor alle apparaten die zijn ontploft. Niet lang daarna meldde een Bulgaarse krant dat een bedrijf in Sofia genaamd Norta Global Ltd de piepers had verstuurd. We zullen misschien nooit de volledige waarheid weten. Wat ik wel weet, is dat ik als schrijver en Israëli mijn regering en mijn inlichtingendiensten een staande ovatie geef vol ontzag.

Als Israëliër smeek ik mijn regering echter ook om onmiddellijk naar het noorden te gaan. Hezbollah is enorm verzwakt. Ze zijn bang voor hun communicatiesystemen. Hun leiders zijn gewond of dood. Nu is het tijd om Hezbollah af te maken in het belang van de Israëli's en de Libanezen. Ik weet dat er druk wordt uitgeoefend vanuit de Verenigde Staten. Het laatste wat de Harris-campagne wil is een uitgebreide strijd tijdens de ambtstermijn van Biden. Maar minister-president, u weet dat het moet gebeuren! We moeten vandaag hard pushen, zodat we morgen niet hard hoeven te pushen. Dit ondanks het feit dat zo velen tegen ons zijn, inclusief de dwazen bij de Verenigde Naties die net met 124-14 hebben gestemd om Israël zijn recht op zelfverdediging in Gaza en de Westelijke Jordaanoever te ontzeggen. Ik was dinsdag erg bemoedigd toen ik hoorde dat het terugbrengen van de bewoners van het noorden van Israël naar hun huizen werd toegevoegd aan de officiële oorlogsdoelen. Dat kan natuurlijk alleen gebeuren als Hezbollah wordt ontwapend en uit Zuid-Libanon wordt verdreven. Ik was ook opgelucht toen ik gisteravond laat hoorde dat het Israëlische kabinet Netanyahu en minister van Defensie Gallant groen licht heeft gegeven voor militaire actie tegen Hezbollah, zelfs als dat tot een totale oorlog leidt.

Ik begrijp het risico. Het was een moeilijke week voor Israël. In Rafah kwamen dinsdag vier jonge Israëlische soldaten om het leven. Kapt. Daniel Mimon Toaff, 23, Staf Sgt. Amit Bakri, 21, Staf Sgt. Dotan Shimon, 21, en Staf Sgt. Agam Naim, 20, werden gedood in Rafah toen er een explosie plaatsvond in het gebouw waarin ze zich bevonden. Agam Naim, een paramedicus en de eerste vrouw die gedood werd in een gevecht in Gaza, was slechts twee dagen verwijderd van haar verlof. Ons hart breekt voor hun families. Hard doorduwen in het noorden gaat meer levens kosten. Ik weet het, ik heb kinderen in actieve dienst en bij de reservisten. Maar het moet gebeuren als we ooit vrede willen.

Volgens Ezechiël 38 zullen Libanon en Syrië geen deel uitmaken van de aanval als Rusland met Turkije, Iran en haar andere bondgenoten ten val komt. Ik geloof dat Syrië buiten de strijd zal vallen omdat zij te maken zullen krijgen met de vernietiging van Damascus waarover de profeet Jesaja spreekt:

De last tegen Damascus. “Zie, Damascus zal ophouden een stad te zijn, en het zal een ruïneuze hoop zijn” (Jesaja 17:1).

Wat Libanon op dit moment te wachten staat, zou wel eens de reden kunnen zijn waarom ze irrelevant zijn. Helaas betekent een strijd tegen Hezbollah een strijd tegen Libanon, omdat het land heeft toegestaan dat de terroristische organisatie zo is ingebed in hun infrastructuur. Als Israël gedwongen wordt om met hand en tand te vechten om Hezbollah te vernietigen, kan het land in puin eindigen. Laten we bidden dat de Heer ingrijpt, dat de schuldigen gerechtigheid krijgen en dat de onschuldigen in vrede kunnen leven, of ze nu in Israël of Libanon wonen.Bron: Amir’s Weekly Newsletter