www.wimjongman.nl
Israël gaat zich niet overgeven of schikken - zelfs niet als dat betekent dat er nog een oorlog komt
Door Amir Tsarfati 15 augustus 2024
(Galilea, Israël) - Shalom vanuit een zeer gespannen Galilea! Iran zei dat een van hun wraakstrategieën is om onzekerheid te creëren binnen Israël. De resulterende angst van veel van mijn medeburgers terwijl ze wachten tot de raketten over onze grenzen komen vliegen, zorgt voor grote voldoening bij de ayatollahs en hun volgelingen.
De vraag is of Iran zal besluiten om meer te doen. Er zijn veel redenen waarom ze twee keer zouden moeten nadenken. Israël heeft al zware vergelding beloofd als Teheran toeslaat. Dit zijn geen loze dreigementen, want we hebben al meerdere keren bewezen dat, of het nu gaat om een luchtaanval of een gerichte moord, er geen plek in Iran is die buiten ons bereik ligt. Andere landen hebben het islamitische regime ook gewaarschuwd om Israël niet aan te vallen. De belangrijkste van deze bondgenoten zijn de Verenigde Staten, die de nieuwe USS Abraham Lincoln gevechtseenheid naar de regio hebben gestuurd om de USS Theodore Roosevelt gevechtseenheid een kans te geven.
Terwijl de ayatollahs hun volgende stap overwegen, is er één waarheid waarvan ik nu denk dat die hun hand tot op zekere hoogte kan tegenhouden. Ze gaan hun bestaan niet op het spel zetten alleen maar omdat een of andere Arabische Hamas-leider in hun hoofdstad is opgeblazen. In feite heeft dit niets met Hamas te maken. Het gaat erom dat de Ayatollah zijn gezicht zal redden. Als het Perzische Iran toeslaat, zal het op een manier zijn waarvan zij denken dat het zal laten zien dat je niet zomaar Teheran binnen kunt walsen en iemand vermoorden, zelfs al is het maar een Arabier.
Ik denk dat Israël zich op dit moment het meest moet concentreren op Libanon met Hezbollah. Er is geen andere weg naar een blijvende vrede dan door oorlog te voeren tegen de terroristische organisatie. Ik bid dat ik binnenkort op een ochtend wakker word om te ontdekken dat Israël een preventieve aanval heeft uitgevoerd. Dat zal ongetwijfeld leiden tot minstens twee moeilijke maanden. Er zijn tien keer zoveel tunnels in Libanon en tien keer zoveel gijzelaars, hoewel de gijzelaars daar de onschuldige Libanezen zijn. Maar als we uiteindelijk onze 80.000 vluchtelingen terug willen sturen naar hun huizen langs de noordelijke Israëlische grens, dan moet Hezbollah weg zijn.
Het probleem waarmee we geconfronteerd worden, is dat iedereen oorlogsmoe is. Hamas en Hezbollah zijn het beu. Ze waren er zeker van dat Netanyahu nu al weg zou zijn en dat zijn vervanger een soort overeenkomst zou hebben getekend waardoor alles weer zou worden zoals het vroeger was. Zo is het in het verleden altijd gegaan. Waarom zou het nu niet zo zijn? Maar 7 oktober heeft een grens overschreden. Israël zal zich niet overgeven en wij zullen ons er niet bij neerleggen.
Maar niet alleen de terroristen zijn oorlogsmoe. Ook de Israëli's hebben ernstige oorlogsmoeheid. Dit hangt ons nu al tien maanden boven het hoofd. De oorlogen uit het verleden waren in dagen of slechts een paar weken voorbij. Maar voor de meeste Israëli's behoorden die gevechten tot de vorige generatie. Dit is allemaal nieuw voor hen. Ze hebben nog nooit dit soort constante stress ervaren, zich afvragend of vandaag de dag zal zijn dat een horde terroristen over de grenzen trekt en zij nu degenen zijn die in hun huizen worden aangevallen. Of, waarschijnlijker, dat ze op een nacht naar bed gaan en nooit meer wakker worden omdat er een raket op hun huis landt.
Iedereen wil gewoon dat dit voorbij is. Maar nogmaals, in een wereld na 7 oktober realiseren we ons dat het niet voorbij zal zijn totdat Hamas is weggevaagd en Hezbollah is vernietigd of ernstig verlamd. Ik probeer kalm te blijven. Maar ik ben ook echtgenoot en vader van vier kinderen, van wie er één in actieve dienst is en twee anderen reservist zijn en om de paar maanden worden opgeroepen. Het is een zware last om te dragen, maar alleen als het om het kleine plaatje gaat. Maar als het om het grote geheel gaat, ken ik het einde van het verhaal. Ik weet hoe dit gaat aflopen. Die kennis onderscheidt me van een grote meerderheid van de mensen om me heen, want de meeste Israëli's zitten niet in de Bijbel te lezen. Ze kijken televisie, luisteren naar nieuwsbronnen en lezen sociale media. Dat soort click-bait, nepnieuws brengt alleen maar angst en bezorgdheid.
Duizenden mensen hebben hun baan verloren, vooral in de toeristenindustrie. Tienduizenden zijn nog steeds geëvacueerd uit hun gezinswoningen. Het klinkt surrealistisch om te zeggen, maar velen van ons in Israël kijken uit naar een nieuwe oorlog. Waar we eigenlijk echt naar uitkijken, is de vrede die uiteindelijk na de oorlog zal komen. Maar om bij “na de oorlog” te komen, moet je door “de oorlog” heen.
Heer, als het gaat komen, laat het dan alstublieft nu komen.
Gaza
Afgelopen vrijdag voerde Israël een precisieaanval uit op het Al-Taba'een schoolgebouw in Gaza Stad. De wereld werd gek. De Verenigde Naties veroordeelden Israël onmiddellijk voor het bombarderen van kinderen, terwijl andere landen snel waren om de acties van de Israel Defense Forces (IDF) te veroordelen. Wat deze hondenpikkers niet opmerkten was, ten eerste, het tijdstip van de aanval. Hoeveel schoolkinderen zitten er om 5 uur 's ochtends in hun klaslokalen? Ze verzuimden ook te kijken naar degenen die gedood werden tijdens de aanval. Eenendertig hooggeplaatste Hamasleden werden uitgeschakeld op het schoolterrein. Het is echter geen verrassing dat deze feiten werden genegeerd. Als het de Israëli's zijn die achter de aanval zitten, dan moet het wel kwaadaardig zijn.
Over kwaad gesproken, Hamas bleef de families van gijzelaars martelen door te beweren dat in twee afzonderlijke incidenten een gijzelaar werd gedood en twee anderen gewond raakten door de terroristische soldaten. Aan de andere kant van de goed versus kwaad medaille, blijft de IDF erg druk in heel Gaza. Alleen al in de regio Rafah hebben Givati-troepen de afgelopen dagen meer dan 100 terroristen gedood.
Libanon
Zoals ik hierboven al zei, nemen de spanningen ten noorden van Israël dagelijks toe. Veel landen hebben functionarissen teruggetrokken uit Libanon in voorbereiding op een oorlog tussen Israël en de terreurgroep Hezbollah. De regering van de Verenigde Staten zegt plannen te hebben om tot 100.000 burgers uit het land te evacueren.
Afgelopen vrijdag lanceerde Hezbollah een massaal spervuur van raketten en granaten richting de Golanhoogten en Boven-Galilea. Sinds 8 oktober heeft de terreurgroep meer dan 7.500 raketten en 200 drones op Israël afgevuurd, waarbij 43 Israëli's omkwamen, waaronder 19 soldaten, en 271 anderen gewond raakten. Deze projectielen hebben ook 790 branden veroorzaakt die 40.000 hectare land in brand hebben gestoken.
Ter voorbereiding op een mogelijke aanval heeft Israël de inlichtingendiensten boven Libanon en Iran uitgebreid. De aanvallen van de Israëlische luchtmacht (IAF) zijn goed gepland en volhardend om de capaciteiten van Hezbollah te verzwakken voorafgaand aan een volledige oorlog. De grond in het noorden van Israël schudde dinsdag op zijn grondvesten toen de IAF, net over de grens in Kfarkela, Libanon, drie MK-84 bunker buster bommen liet vallen vanuit een F-35 jet. Dit was de eerste keer sinds het begin van de vijandelijkheden dat deze munitie werd gebruikt.
Syrië
Een aardbeving van 5,0 op maandag en een van 4,5 op dinsdag. Gisteren was er een aardbeving met een kracht van 4,1. Misschien als God de aandacht van de Syriërs niet kan trekken met geweren en bommen, zal Hij ervoor kiezen om ze op een andere manier wakker te schudden.
Westelijke Jordaanoever
De strijd tegen het terrorisme speelt zich niet alleen af ten noorden en zuiden van Israël. Het is in het land zelf. Hamas, Hezbollah en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) hebben allemaal actieve strijders op de Westelijke Jordaanoever. Woensdag, in een zeldzaam geval waarin de IDF, de grenspolitie, de elite Metzada Eenheid van de Israëlische Gevangenisdienst en Shin Bet samenwerkten, werden vijf terroristen uitgeschakeld in operaties tegen cellen in Tubas, Tamun en het vluchtelingenkamp Far'a. Vier Israëlische troepen werden gewond. Tijdens de operatie raakten vier Israëlische soldaten gewond toen een IED ontplofte in de buurt van hun licht gepantserde voertuig.
Iran
Vorige week werd gemeld dat Jordanië nee zei tegen het gebruik van hun luchtruim door zowel Israël als Iran bij een aanval. Een paar dagen later wijzigde Jordanië deze verklaring en zei dat Israël wel over het land mocht vliegen als het zich moest verdedigen tegen een Iraans spervuur. Onmiddellijk kregen ze harde kritiek van velen in de islamitische wereld. Dus namen ze het terug en zeiden opnieuw dat geen van beide landen over hun grenzen mocht vliegen. Wat zowel Jordanië als Israël echter begrijpen, is dat er een kloof bestaat tussen publieke ontkenningen en wat feitelijk is toegestaan.
Volgens een rapport van Iran International van gisteren is Teheran voor het eerst begonnen met de actieve geheime ontwikkeling en het testen van een explosief voor de kernkop van een kernwapen. Dit is zeer verontrustend. Helaas voor de ayatollahs kan het moeilijk worden om het onderzoek te betalen. Gisteren vond ook een grote cyberaanval plaats op de Centrale Bank van Iran en andere bankinstellingen. Het veroorzaakte een grote verstoring in het systeem en zou wel eens de grootste aanval ooit op de Iraanse infrastructuur kunnen zijn.
De Tempel en Tisha B'Av
Tisha B'Av, de herdenkingsdag voor de verwoesting van zowel de Solomonische als de Herodiaanse tempel, werd afgelopen maandagnacht en dinsdag gevierd. Ondanks waarschuwingen en bedreigingen bezochten bijna 3000 Joden de Tempelberg om te rouwen om het verlies van de heilige plaatsen. Vorig jaar waren dat er slechts 1900.
De Verenigde Staten
Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken keurde dinsdag een deal goed die Israël F-15 gevechtsvliegtuigen en ander materieel zal leveren ter waarde van bijna 19 miljard dollar. Daarnaast werden andere overeenkomsten gesloten voor de levering van 774 miljoen dollar aan granaten en 583 miljoen dollar aan voertuigen. Helaas is het met de VS altijd een zegen en een vloek. Ze sturen ons vrijwillig oorlogsmateriaal en vragen ons vervolgens te beloven het niet te gebruiken zonder hun goedkeuring.
Terwijl dat in Washington gebeurde, besloot dinsdag in Los Angeles een groep antisemitische, pro-Palestijnse demonstranten de snelweg 405 te blokkeren. Negen mensen werden gearresteerd en, verrassend voor Californië, niemand werd overreden.
Rusland/Oekraïne
De inval van Oekraïne in de Russische Koersk-regio gaat door. Sinds het vorige week begon, heeft Oekraïne 74 dorpen en kleine steden ingenomen en zelfs enkele Russische verkeersborden vervangen door Oekraïense. Ondertussen is in Moskou het alarmniveau verhoogd en is het aantal politie-eenheden verhoogd uit angst voor infiltratie van Oekraïense speciale eenheden in de stad. Dit naar aanleiding van de zwerm Oekraïense drones die zondag Moskou en een nabijgelegen vliegveld aanviel. President Vladimir Poetin heeft van zijn kant alle vredesbesprekingen met Oekraïne officieel beëindigd, wat teleurstellend is omdat ze eerder zo goed verliepen.
Turkije
Hoe erg je de chagrijnige oude man ook niet mag, soms doet hij iets dat je doet glimlachen. Op zaterdag hadden de zonen van de inmiddels ter ziele gegane politieke bureauleider van Hamas, Ismail Haniyeh, een ontmoeting met de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan, die zijn condoleances aanbood. Volgens sommige berichten bood hij hen echter niet de 3 miljard dollar aan die hun vader op Turkse banken had staan. Dat soort geld kan goed van pas komen in een land waarvan de economie faalt. Het laatste wat de norse dictator tegen de broers met lege handen zei toen ze wegliepen was: “En blijf ook van mijn gazon af!”
Amir Tsarfati is voormalig plaatsvervangend gouverneur van Jericho, Israëlisch reisleider, auteur en de oprichter en voorzitter van Behold Israel.