www.wimjongman.nl

(homepagina)


Israël mag Hamas nergens aanvallen

Wie bezwaar maakt tegen gerechtvaardigde nevenschade en ook tegen het accuraat vermoorden van terroristische leiders, laat Israël geen enkele optie om zich te verdedigen.

Walter Block | 14 augustus 2024

( )

Mensen lopen langs een billboard met de nieuwe leider Yahya Sinwar (boven) naast het Palestina-plein in Teheran op 12 augustus 2024 | Foto: AFP/Atta Kenare

Op 27 juli 2024 veroorzaakte Hezbollah de dood van een dozijn Druzische kinderen die op een voetbalveld speelden in de stad Majdal Shams in de Golan Hoogvlakte. Deze tragedies waren het gevolg van een Iraanse raket die werd afgevuurd door deze terroristische organisatie.

Vlak na deze laatste gruweldaad vond een reeks moorden plaats, met dank aan de IDF. De topcommandant van Hezbollah, Fuad Shukar, werd gedood in Beruit. Muhammad Deif, een hoge Hamascommandant, werd gedood in Gaza. In Damascus onderging Ami Ali Hajizadeh, een Iraanse generaal in de Islamitische Revolutionaire Garde, dit welverdiende lot. De hoogste politieke leider van Hamas, Ismail Haniyeh, werd op een soortgelijke manier aangepakt, ook al werd hij zwaar bewaakt door zijn gastheren in Teheran.

Onmiddellijk na deze gebeurtenissen riep de hoogste leider van Iran, Ayatollah Ali Khamenei, op tot een grootscheepse aanval op Israël. Geen nieuws uit die hoek. Ho hum. Dat is het constante refrein dat we horen uit die hoek van het bos.

Dit was bij lange na niet het enige nadelige commentaar over deze vergelding door de IDF. Een ander is dat dergelijke moorden in het verleden de vastberadenheid van Israëls vijanden alleen maar hebben versterkt. Een tweede commentator verwoordde de zaak als volgt: “Israëls moordbeleid maakt Hamas, Hezbollah en Iran alleen maar vastberadener.”

De kop van het monster afhakken werkt dus gewoon niet. Vertel dat maar aan elke natie die een oorlog aan het verliezen is. Werkt alleen de wortel en nooit de stok? Moeten agenten zich niet richten op bendeleiders?

Dan is er nog het argument dat “De moord op Ismail Haniyeh in de Iraanse hoofdstad Teheran ... een gematigde stem in het Hamasleiderschap tot zwijgen heeft gebracht ...”.

Dat kunnen we niet hebben, toch? Haniyeh was echt een vriend van Israël. Wie wist dat? In deze geest, volgens president Joe Biden, althans volgens zijn marionettenmeesters, helpt deze daad “niet” bij de besprekingen over een staakt-het-vuren. Dit is alsof het belangrijkste doel van een land dat een defensieve oorlog voert, het regelen van een staakt-het-vuren is. Dat deden de VS toch ook niet in de Tweede Wereldoorlog? Nee, de VS drongen aan op overgave, niet op onderhandelingen.

De volgende in het slagveld is deze domper: Deze gerechtvaardigde moorden “dienen geen enkel doel behalve het ego van sommige Israëlische macho's.” Tenminste sommige Israëli's winnen erbij.

Overweeg nu deze: Deze aanval is duidelijk een ernstige schending van de soevereiniteit van Iran, Libanon en Gaza. Wat? Werd de soevereiniteit van Israël niet geschonden op 7 oktober? Is de natie niet gerechtvaardigd om de gunst terug te geven? Moet het de indringers met rust laten en hun soevereiniteit niet schenden? Wie had dat gedacht?

Israël heeft lange tijd de schuld gekregen van bijkomende schade. Dit land moest een scalpel hanteren, geen wapenstok. Sorry, niet “verteld”; dit was een eis van al te veel zelfbenoemde fatsoenlijke commentatoren. De IDF deed precies dat met de moorden op een paar individuen, leiders van Hamas. Maar vervolgens werd hen juist dat beleid verweten. Israël kreeg in feite de schuld van het uitlokken van de Derde Wereldoorlog. Kop, Israël verliest. Munt ook.

Laten we hier duidelijk over zijn. Israël mag geen onschuldige burgers doden, ook al worden ze als schild gebruikt. Raketten worden geplaatst in moskeeën, woonwijken, scholen, speeltuinen en ziekenhuizen. Ze zijn allemaal verboden terrein voor de IDF. Dat is redelijk. Wie kan er bezwaar hebben tegen zo'n redelijke kritiek op de IDF? (Als mijn sarcasme hier niet overkomt, weet ik niet meer wat ik moet doen). Ook terroristen en hun leiders zijn verboden terrein. Nogmaals, wie zou daar bezwaar tegen kunnen hebben? (Opnieuw sarcasme). Dus, wie blijft er over? Niemand. Als Israël de steun van de wereld wil krijgen, mag het zijn wapens op helemaal niemand richten! Dat wil zeggen, Israël moet de andere wang toekeren na de gruweldaad van 7 oktober. (Ik hoef het jaar niet meer te noemen; deze ene datum is zo beroemd; het is een soort 9/11). De enige Joodse staat ter wereld moet volledig pacifistisch worden.

Maar wacht. Dat betekent niet dat Israël niets mag doen uit zelfverdediging. Het kan een beroep doen op de VN! Daar zal het zeker gerechtigheid krijgen. Dus wat als deze organisatie Israël twee keer zo vaak heeft veroordeeld als alle andere naties op de planeet samen? Om aan te tonen dat er vele wegen openstaan voor het enige beschaafde land in het Midden-Oosten, kan het proberen de problemen waarmee het wordt geconfronteerd op te lossen door toedoen van het Internationaal Strafhof. En wat dan nog als dit Hof Netanyahu als oorlogsmisdadiger heeft veroordeeld? Natuurlijk zullen deze geweldige juristen de vijanden van Israël veroordelen. Dat zal zeker een spaak in het wiel van Hamas, Hezbollah, de Houthi's en hun marionettenmeester Iran steken. Dat zal hen tot bezinning brengen en hen doen ophouden met hun pogingen om de Joodse staat van de aardbodem uit te roeien.

Ernstiger is dat degenen die bezwaar maken tegen volkomen gerechtvaardigde bijkomende schade en ook tegen de nauwkeurige moord op terroristische leiders, Israël geen enkele optie laten om zichzelf te verdedigen. Is er een andere natie die de wereldopinie in zo'n hoek zou proberen te duwen? Natuurlijk niet.

Critici van Israël waren vooral woedend over het feit dat het Israëlische moordteam de geleerde en vredestichter Haniyeh in Teheran recht heeft gedaan. Wie denken die vuile Joden wel dat ze zijn, zich ophoudend op het heilige grondgebied van Iran! Het was misschien in orde dat de IDF jacht maakte op Adolf Eichmann in Mexico, maar het is volstrekt onaanvaardbaar dat ze iets soortgelijks in dit land deden. Bij het tikspelletje voor kinderen mocht je je tegenstander niet aanraken als hij veilig op zijn thuisbasis zat, op voorwaarde dat hij zei: “Thuis, thuis vrij.” Misschien is de heilige Haniyeh vergeten deze woorden te zeggen. Of misschien is het feit dat Israël aan zelfverdediging doet tegen zijn terroristische vijanden geen kinderspel. Misschien zullen deze verachtelijke mensen de volgende keer dat ze weer een 7 oktober plannen, twee keer nadenken.

Als Lichtenstein Duitsland zou aanvallen met een spervuur van raketten, zou dat Duitsland dan verpulveren? Helemaal niet. Ze zijn veel te beschaafd om zoiets te doen. De Duitsers zouden eerder aannemen dat deze terreur vanuit de lucht een ongeluk was. Ze zouden aandringen op samenwerking met de Lichtensteiners om ervoor te zorgen dat zoiets in de toekomst niet meer zou kunnen gebeuren.

Maar stel dat dit kleine vorstendom zou verklaren dat deze aanval opzettelijk was en bovendien in de toekomst steeds opnieuw zou plaatsvinden. Dan zouden we getuige zijn van de totale vernietiging van dat kleine land. De Duitsers zouden zich niet laten afschrikken door kwesties van bijkomende schade, ervan uitgaande dat Liechtenstein het beleid zou volgen om zijn burgers als schild te gebruiken. Het Duitse leger zou niet aarzelen om de leiders van de vijand te vermoorden. De Duitsers zouden er alles aan doen om ervoor te zorgen dat zoiets nooit meer zou gebeuren. En de wereldopinie zou oordelen dat Duitsland rechtvaardig had gehandeld.

Waarom het verschil in dit geval? Dit kan alleen maar worden toegeschreven aan het Israël Derangement Syndroom.

Bron: Catch-22: Israel is not allowed to target Hamas anywhere – ISRAPUNDIT