www.wimjongman.nl
DE SAMENLEVING KLAARSTOMEN OM HET BEESTENSYSTEEM TE OMARMEN, RECHT ONDER DE NEUS VAN EEN SLAPENDE KERK...ARTIKEL 40, Wat brengt namaakopwekking voort?
April 7, 2024 door SkyWatch Editor
Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20
Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30
Deel 31 - Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39
De "stamp de duivel eruit" diensten/preken van het Charisma Opwekkingstijdperk kunnen opwindend zijn en soms inspireren ze christenen om wakker te worden, op te staan tegen het kwaad en te werken voor de Heer. Maar als de inspanning verandert in een heiligheidswedstrijd tussen gelovigen, wordt de motiverende preek een week ding dat sterft onder het gewicht van de vermoeiende, opgelegde verplichting om weer eens een hele zondagmiddag zwalkend voor het altaar door te brengen (met een lege maag). En dan heb ik het nog niet eens over alle totaal vreemde "theologieën" en "manifestaties van de Heilige Geest" die de Pinkstergemeente overspoelden (en vervolgens nog een tijdje aanhielden) als gevolg van de Charisma Revival. Het leek wel of we om de andere zondag weer een nieuw verhaal hoorden over veren die van dakspanten vielen en goudstof dat zich op wonderbaarlijke wijze op de schedels van mensen voortplantte. Op een keer getuigde een man die we kenden zelfs vreugdevol dat zijn zilveren tandvullingen allemaal in goud waren veranderd bij het altaar. De voorganger van die kerk was meestal een heel verstandige man, dus we waren verbaasd toen hij, in plaats van een vriendelijke manier te vinden om de aandacht van de dienst te verleggen, de gemeente voorging in een aantal minuten waarin hij de Heer prees voor het esthetische werk dat Hij had gedaan in de nu blinkende mond van onze broeder. (Deze auteurs zijn ervan overtuigd dat Repelsteeltje meer te maken had met die manifestatie dan God).
Als de wereld dit soort gekke praatjes hoort, vragen ze zich af waarom de wonderen van Jezus van genade naar deze onzin zijn gegaan - van het opwekken van de doden en blinden ziende maken tot het veranderen van het gebit van een man in een andere kleur. Voor de verlorenen wordt de kerk een goddeloos cabaret en zelfs de kleine stadsshows kunnen investeren in hun glitterkanonnen omdat God hun verklaarde producent is. Het wordt een "door de Geest geleid" extravaganza. Een contract met de high-kicking Rockettes is het enige ontbrekende element in de optocht die "kerk" wordt genoemd. Een hele wereld van verlorenen sterft hier uit en de kerk is een hogeschool voor podiumkunsten, die haar mensen opleidt om te zingen, te dansen en te acteren.
De grootste belediging van opwindende bewegingen zoals deze binnen het Lichaam is wanneer het doel van de Kerk (de Grote Opdracht) collectief opzij wordt gezet in ruil voor ervaring, want dat leidt tot emotionalisme... wat leidt tot religieuze extase en namaakopwekking.
Wat brengt valse opwekking voort?
Mannen die bevallen in badkamers, paaldans aanbidding en andere dergelijke occulte onzin die de tempel van God evenveel of meer verontreinigt dan welke Svetovid lichtshow dan ook. Nog een aanval op Gods koninkrijk: de slachtoffers zijn zowel gelovigen als ongelovigen.
Ongeacht de mate van oprechtheid over de Heer die iemand kan hebben, als een "beweging van God" niet echt in lijn is met de Schrift, brengt het verwarring, associeert het die chaos met de naam van Christus, zakt het de geschiedenisboeken in als een beschamend en kortstondig gedragsfenomeen en eindigt het met het achterlaten van een bittere "religieuze" smaak in ieders mond voor tientallen jaren.
Ondertussen leidt schijnopwekking echt tot geestelijke dood.
Om dit punt te illustreren, kijk eens naar de mening van Frederick William Robertson, de beroemde predikant van de Holy Trinity Church in Brighton, Engeland, die afstudeerde aan Oxford en vervolgens het hele Nieuwe Testament uit zijn hoofd leerde, zowel in het Engels als in het Grieks, terwijl hij enkele van de meest gevierde evangelische Anglicaanse bijbelcommentaren ter wereld produceerde. Terwijl hij de "camp meetings" van de vroege 18e eeuw uit zijn eigen tijd relateert aan de religieuze extase gewoonten die de apostel Paulus afwees in 1 Korintiërs 14:24-25, schrijft Robertson niet alleen over de onvruchtbare bediening van degenen die gevangen zitten in de showkerk, maar ook over de geestelijke dood die ongemerkt in hun routine sluipt. (Merk op dat Robertson niet de gave van het spreken in tongen aanvalt, maar specifiek de religieuze extase die eerst in Korinthe en later in de jaren '90 een probleem was).
Robertson zegt:
Met betrekking tot [de handeling van het spreken in] tongen, let op de volgende aanwijzingen. 1. Onderdrukking van gevoelens in het openbaar. Deze staat van extase was zo aangenaam [voor de Korinthiërs], en de bewondering die eraan werd toegekend was zo gemakkelijk te verkrijgen, dat velen, in plaats van gestadig goed te doen, hun leven doorbrachten met "pronken". De Amerikaanse kampbijeenkomsten, enzovoort, laten zien hoe ongecontroleerd religieus gevoel de rede kan overstemmen - louter dierlijk gevoel dat zich vermengt met de bewegingen van het Goddelijke leven. Daar schuilt een groot gevaar in, en juist als gevoelens sterk zijn, hebben ze discipline nodig. Wanneer het religieuze leven ontaardt in louter overgave aan het gevoel, verspilt het leven en wordt de man of vrouw zwak in plaats van sterk. [Klinkt vergelijkbaar met wat Machen zei over het liberalisme...] Wat een les! Die goddelijke hoge gevoelens in Korinthe - tot wat waren ze gedegenereerd! Een vreemdeling die binnenkwam zou de sprekers voor gek verklaren!
Wanneer marcheren de gesyncretiseerde heiligen naar binnen?
Helaas zouden we nog wel even door kunnen gaan met het geven van meer waargebeurde "occulte binnen de Christelijke Kerk" nieuwsberichten die het Christelijke Westen de laatste tijd hebben overspoeld, want de lijst groeit en groeit. In de afgelopen paar jaar hebben Steven Bancarz, Josh Peck, Dr. Thomas Horn en talloze andere bekende en gevierde christelijke auteurs uit onze eigen kring verschillende titels uitgebracht om het bewustzijn op dit gebied te vergroten. [ii] Ieder van hen heeft laten zien hoe de hedendaagse popcultuurkerk zulke kwaadaardige, occulte praktijken begint te incorporeren als cartomantie (waarzeggerij met kaarten), onder het mom van door de Heilige Geest gestuurde "noodlotkaarten" of "profetiekkaarten" (andere namen voor tarotkaarten); "engelenborden", in alle opzichten identiek aan het Ouijabord; yoga, wat, als je het nog niet wist, fysieke stretch-poses bevat die, op zichzelf, houdingen zijn om specifieke heidense goden uit het verleden te aanbidden (merk op dat er nog veel meer alarmerende details zijn waar de gemiddelde Christen nog nooit van gehoord heeft met betrekking tot yoga); leerstellingen over karma, wat strikt een New Age filosofie is; Moeder Aarde-stijl trainingsprogramma's over de "God is alles, en alles is God" filosofie van het pantheïsme; "wandelende gebedslabyrinten", waarvan de deelnemers grotendeels niet weten dat ze hun oorsprong vinden in seksueel afwijkende Griekse mythologieën die resulteerden in de geboorte van de half mens, half beest Minotaurus; "contemplatief gebed" en/of "onderdompelingssessies", die een variant van "Christusbewustzijn" of gebed tot engelen (of geestengidsen) meditatie inhouden die rechtstreeks afkomstig is uit de New Age of Wicca; nieuwe en valse "Jezus"-evangeliën, gebaseerd op popcultuur schriftinterpretaties die Jezus afschilderen als allesbehalve wat en wie Hij werd beschreven in het Nieuwe Testament; en andere verontrustende, antichristelijke religieuze overtuigingen en praktijken, zoals de volgende lijst uit Bancarz' en Peck's The Second Coming of the New Age:
- Het openen van portalen met je geest voor engelen en energieën uit de Hemel om door te komen
- "Geestreizen" buiten je lichaam [tegenwoordig "astrale projectie" of "astraal reizen" genoemd in heidense kringen].
- Het beoefenen van "spiritueel ruiken", "spiritueel proeven" en dergelijke
- Begeleide meditaties
- Het doorlopen van geleide visualisaties naar één van de "Hemelen"
- Stemvorken en "heilige geluiden" gebruiken voor energetische afstemming
- Je eigen lot manifesteren door visualisatie
- Geloven dat gedachten metafysische vibraties en frequenties uitzenden die de realiteit creëren
- Telepathische communicatie beoefenen om gedachten en beelden in de geest van een ander te plaatsen[iii]
Deze auteurs kunnen wedden dat veel lezers deze lijst hebben doorgenomen en bij zichzelf hebben gedacht: Ja, dit is jammer, maar het is niet verrassend. Dat is op zich al jammer. We zijn eraan "gewend" dat het Westerse Christendom elke dag meer en meer in de richting van deze misleide realiteit ebt, zozeer zelfs dat we ongevoelig zijn geworden voor het niveau waarop het huis van de Kostbare Jesjoea is bezoedeld.
We dagen je uit!
In het huidige politieke en sociale klimaat worden veel termen en eufemismen gebruikt die intimiderend klinken voor de volgelingen van Christus. Vooral in het Westen horen we zo vaak zeggen dat onze cultuur "postchristelijk aan het worden is". Zelfs Barna beweert in een van de eerder genoemde studies over de secularisatie van ons geloof dat het Westen bezig is met een "postchristelijke reformatie."[iv] Sommigen hebben het gevoel dat het niet langer een toekomstige realiteit is, maar dat we er al zijn... en deze auteurs zijn het daarmee eens.
Afvallige vs. Overblijfsel: Een strijd om dominantie
Maar voordat we allemaal het christendom vaarwel zeggen, de laatste nagel in de doodskist slaan en een weemoedig "rust in vrede" over het graf van het geloof fluisteren, is het cruciaal om te begrijpen en te accepteren van welk christendom we afscheid nemen. Tot voor kort bezetten het onkruid (valse christenen) en het koren (ware gelovigen) dezelfde plaats in de kerk, maar ze kunnen niet eeuwig in dezelfde grond blijven staan. Wij geloven dat één van hen op het punt staat verzameld te worden in bundels waar ze wachten om verbrand te worden, terwijl de ander in de bescherming van de schuur wordt genomen (zie Matteüs 13:24-41).
Technisch gezien is de term "postchristelijk" sowieso een verkeerde benaming, zelfs een oxymoron, omdat a) de zich momenteel vormende apostatische superkerk al geestelijk dood is, maar alleen maar zal toenemen op Westerse bodem naarmate ze syncretiseert met het heidendom, en b) de Restkerk van ware gelovigen niet kan sterven - dat is een letterlijke, theologische onmogelijkheid. Daarom zal noch de echte noch de namaakkerk binnenkort verdwijnen.
Aan de andere kant voelt het Overblijfsel (Gemeente) op dit moment de scheidingspijn die een neveneffect is van het toekijken hoe de authentieke christelijke leer wordt vervangen door de flimflam-theologie van de kerk als instituut. Dus, als we horen of zeggen "post-christelijk", dan is de realiteit die het eigenlijk vertegenwoordigt een cultureel afscheid van de zuivere doctrine, niet de dood van een religie.
Ten eerste is en blijft Christus altijd de Koning, gezeten op de troon over de hele wereld en al haar naties en inwoners, ongeacht verschuivende religieuze trends en overzichtskaarten en zonder bedreiging door de voortdurende neiging van de mensheid om menselijke redeneringen te verkiezen boven vertrouwen op Gods voorziening of verantwoording af te leggen aan Zijn autoriteit. Er gebeurt niets op onze aardse grond dat God niet ziet aankomen vanuit Zijn niet-lineaire, eeuwige, onveranderlijke, alwetende, almachtige en alomtegenwoordige perspectief dat al bestond vóór de vorming van onze planeet. En, zoals elke echte Christen zal beamen, Hij heeft altijd de touwtjes in handen!
De Kerk die Christus bouwde, de Ware Kerk of "Restkerk", zoals we die noemen, gaat nergens heen. Dat zal ook nooit gebeuren. Ze kan nergens heen. De Kracht erachter is ondoordringbaar. De Man die haar met Zijn bloed heeft samengesteld is een Kracht waar geen enkele entiteit in het universum tegenop kan. Het Woord van God is duidelijk over de overwinning van onze Gemeente. Zelfs in elk denkbaar eschatologisch scenario, waarin de wereld haar apocalyptische einde tegemoet gaat en de vijand de wereldmacht in handen heeft, wint deGemeente die Christus heeft gebouwd. Voor alle angsten die kerkgangers vandaag de dag hebben dat de Westerse wereld steeds minder een "christelijk" gebied wordt, laten de beloften van de Schrift zien dat zelfs als dat op politieke en sociale schaal gebeurt, het onmogelijk is dat de secularisatie van onze cultuur zegeviert in de ontbinding van Jezus' ware volgelingen. En die kracht, die hartslag van God, zoals gerealiseerd door de dramatische acties van Zijn mensen, klopt door alle tijden heen - ongeacht wat "plaatselijke kerken" als gebouwen (of menselijke instellingen) doen.
Zoals zoveel predikers in de jaren '80 en '90 zeiden: Lees de achterkant van het Boek en neem het mee naar de bank. Wij winnen. Einde verhaal. Dit "Satan wint" scenario waar iedereen over in paniek raakt als ze termen als "post-christelijk" laten vallen, is theologisch gezien onlogisch en dient alleen maar als een vijandige afleiding die zegt dat iedereen zijn Grote Opdracht taken in een gedemoraliseerde overgave moet laten vallen omdat "nepnieuws" zegt dat het christendom dood is.
Maar deze "sociale club" die we hebben opgebouwd - het georganiseerde instituut dat we "christendom" noemen - waarin we elke zondag samenkomen om te keuvelen met de "mooie mensen" die "hun leven op orde hebben" maar die het te druk hebben met het uitwerken van hun politiek, hun meningen over sociale zaken en hun favoriete Starbucks koffiedrankje... deze "Occultianiteit" die de sleutel zal zijn tot het systeem van de Antichrist? Deze pop-cultuur, luie bruid van Velek en Rimpel, die momenteel alleen lang genoeg uit bed komt om op het Beest een rondje te rijden? De lethargische, apathische Vrouw wier besmette gewaden op het punt staan ingeruild te worden voor de scharlaken draperieën van de Hoer, wiens ware naam Valse Religie is?
Ja, ze kan altijd gaan. Als "post-christelijk" de breuk betekent tussen het Overblijfsel en de Superkerk, dan hebben deze auteurs vrede met die reformatie, waardoor het Overblijfsel "post-wat-er-ook-is" kan worden. We moeten niet bang zijn voor de scheuring! We moeten het idee omarmen dat we niet langer verbonden zullen zijn met die Vrouw, maar dat we van haar gescheiden zullen worden, gezuiverd van haar besmetting, zelfs als dat betekent dat ze de gebouwen overneemt.
Laat de reiniging van de tempel maar komen!
VOLGENDE: De toorn van God uitstellen
Eindnoten
[i] As quoted in: Exell, Joseph S. (n.d.), The Biblical Illustrator: I. Corinthians Vol. 2 (New York, NY: Anson D. F. Randolph & Company, 1887), 365.
[ii] This is a small list, compiled from only two books: Steven Bancarz and Josh Peck, The Second Coming of the New Age: The Hidden Dangers of Alternative Spirituality in Contemporary America and Its Churches (Crane, MO: Defender Publishing, 2018); Dr. Thomas Horn, Shadowland: From Jeffrey Epstein to the Clintons, from Obama and Biden to the Occult Elite: Exposing the Deep-State Actors at War with Christianity, Donald Trump, and America’s Destiny (Crane, MO: Defender Publishing, 2019). However, readers are encouraged to look beyond just these titles.
[iii] Steven Bancarz and Josh Peck, The Second Coming of the New Age: The Hidden Dangers of Alternative Spirituality in Contemporary America and Its Churches (Crane, MO: Defender Publishing, 2018), 324.
[iv] “American Worldview…Release #11: Churches and Worldview.”